|
1. |
Вақтики, ер ўзига хос зилзилага тушса. |
|
2. |
Ва ер ўз юкларини отиб чиқарса. |
|
3. |
Ва инсон, унга нима бўлди?!, деса. |
|
4. |
Ўша кунда у(ер) ўз хабарини айтадир. |
|
5. |
Сенинг Роббинг унга ваҳий юборганини. |
|
6. |
Ўша кунда одамлар гуруҳ-гуруҳ бўлиб, амалларини кўришучун жойларидан қўзғаладир. |
|
7. |
Бас, ким зарра оғирлигида яхшилик қилса ҳам кўрадир. |
|
8. |
Ва ким зарра оғирлигида ёмонлик қилса ҳам кўрадир.(Яхшиликнинг ҳам, ёмонликнинг ҳам катта-кичиги бўлмайди. Ҳаммасинингҳисоб-китоби бўлади, қиёматда жавоб бериш керак. Ҳар доим яхшиликни қилиб, агару кўзга кўринмас зарра миқдорида бўлса ҳам ёмонликдан қочиш керак.) |
