|
1. |
Соат (қиёмат) яқинлашди ва ой бўлинди. |
|
2. |
Агар бир оят-мўъжизани кўрсалар, юз ўгирарлар, бу ўткинчисеҳр, дерлар. |
|
3. |
Ва ёлғонга чиқардилар ҳамда ҳавойи нафсларига эргашдилар.Ҳолбуки, ҳар бир иш ўз ўрнини топувчидир. |
|
4. |
Ва, дарҳақиқат, уларга зажри бор хабарлардан келган эди. |
|
5. |
(Бу Қуръон) етук ҳикматдир. Бас, огоҳлантирувчилар фойдабермас. |
|
6. |
Бас, улардан юз ўгир! Чақирувчи мункар нарсага чақирганкунда. қабрлардан, кўзлари қўрқинчга тўлган ҳолда, худди ёйилган чигирткагаўхшаб чиқиб келадилар. |
|
7. |
Улар қабрлардан, кўзлари қўрқинчга тўлган ҳолда, худдиёйилган чигирткага ўхшаб чиқиб келурлар. |
|
8. |
Чақирувчига қараб бўйинларини чўзиб, шошилиб борурлар.Кофирлар, бу қийин кун-ку, дерлар. |
|
9. |
Булардан олдин Нуҳ қавми ҳам ёлғончи қилган эди. Басбандамизни ёлғончига чиқаришди ва, мажнун, дейишди. Ҳамда унга тўсиқлар қўйишди. |
|
10. |
Бас, у Роббисига дуо қилиб: “Албатта, мен мағлуб бўлдим,ёрдам бер”, деди. |
|
11. |
Осмон эшикларини шаррос сув билан очиб юбордик. |
|
12. |
Ва ердан отилтириб, булоқлар чиқардик. Бас, сувлар тақдирқилинган иш учун бирлашдилар. |
|
13. |
Ва у(Нуҳ)ни тахталари ва михлари бор нарса устигакўтардик. |
|
14. |
У(кема) инкор қилинган шахс (Нуҳ)га мукофот бўлиб,Бизнинг иноятимиз ила юрадир. |
|
15. |
Ва у(ҳодиса)ни белги қилиб қолдирдик. Қани, ибрат олувчиборми? |
|
16. |
Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?! |
|
17. |
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикрқилувчи борми?! |
|
18. |
Од (Ҳудни) ёлғончига чиқарди. Бас, Менинг азобим ваогоҳлантиришим қандоқ бўлди? |
|
19. |
Биз давомли машъум кунда улар устига сорсор шамолиниюбордик. (“Сорсор” деб номланган шамол ўзи ўта совуқ бўлиб, овози жуда ҳам кучлибўлар экан.) |
|
20. |
У одамларни, худди хурмо дарахтини томири биланқўпоргандек, (ердан) узиб-учириб ташларди. |
|
21. |
Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?! |
|
22. |
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикрқилувчи борми?! |
|
23. |
Самуд огоҳлантирувчиларни ёлғонга чиқарди. |
|
24. |
Улар:”Биз ўзимиздан бўлган бир одамга эргашамизми? Агаршундай бўлса, албатта, адашувда ва жинниликда бўламиз. |
|
25. |
Бизларнинг орамиздан (келиб-келиб) унга зикр (ваҳий)туширилибдими; Йўқ, у ёлғончи ва кеккайгандир”, дедилар. |
|
26. |
Эртага ким ёлғончи ва кеккайган эканини билурлар. |
|
27. |
Биз уларни синаш учун туяни юборувчимиз. Уларни кузатибтур ва сабр қил. |
|
28. |
Ва уларга, албатта, сув ораларида тақсимланганинингхабарини бер. Ҳар бир ичишга (ўз вақтида) ҳозир бўлинар. (Туя билан Самуд қавмисувнинг кунма-кун тақсимлангани тўғрисида гап бораётибди.) |
|
29. |
Бас, улар ўз шерикларини чақирдилар. У (туяни) тутди васўйиб юборди. |
|
30. |
Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?! |
|
31. |
Албатта, Биз уларга бир овоз юбордик. Ва улар қўрақурувчи (йиққан) қуруқ шох-шаббаларга ўхшаб қолдилар. |
|
32. |
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикрқилувчи борми?! |
|
33. |
Лут қавми огоҳлантирувчиларни ёлғончига чиқарди. |
|
34. |
Албатта, Биз уларнинг устига (тош) бўрон юбордик. ФақатЛут хонадонига саҳар чоғи нажот бердик. |
|
35. |
Бу Биз тарафимиздан неъмат бўлди. Кимки шукр қилса, худдишундай мукофотлармиз. |
|
36. |
Дарҳақиқат, у(Лут) уларни Бизнинг (азобга) тутишимизданогоҳлантирган эди. Бас, улар огоҳлантиришларга ишонмадилар. |
|
37. |
Улар ундан меҳмонларини топширишни сўрадилар. Бас,кўзларини кўр қилдик. Менинг азобим ва огоҳлантиришларимни тотиб кўрсинлар. |
|
38. |
Батаҳқиқ, эрта тонгда уларни собит, давомли азоб тутди. |
|
39. |
Бас, Менинг азобларимни ва огоҳлантиришларимни татибкўринглар! |
|
40. |
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикрқилувчи борми?! |
|
41. |
Дарҳақиқат, Фиръавн аҳлига огоҳлантиришлар келди. |
|
42. |
Улар Бизнинг оятларимизнинг барчасини ёлғонга чиқаришди.Бас, Биз уларни ғолиб, қудратли олувчининг олиши билан олдик. |
|
43. |
Сизнинг кофирларингиз аввалгиларингиздан яхшироқми?! Ёкисамовий китобларда сизларга оқлов борми?! |
|
44. |
Ёки, Биз нусратга эришувчи жамоатмиз, дейишадими?! |
|
45. |
У жамоа тезда енгилар ва орқаларига қараб қочарлар. |
|
46. |
Йўқ! Уларга ваъда қилинган вақт, соат(қиёмат)дир. Ва соат(азоби) улканроқ ва аччиқроқдир. |
|
47. |
Албатта, жинояткорлар адашувда ва олов-оташдадирлар. |
|
48. |
Юзтубан дўзахга судраладиган кунларида: “Жаҳаннам азобинитатиб кўринг!” (дейилур). |
|
49. |
Албатта, Биз ҳар нарсани ўлчов билан яратдик. |
|
50. |
Бизнинг фармонимиз бир сўздан ўзга эмас. Кўз юмгунчабўлур. |
|
51. |
Дарҳақиқат, Биз сизга ўхшаганларни ҳалок қилдик. Бас,буни эсловчи борми ўзи?! |
|
52. |
Ва уларнинг ҳар бир иши китоблардадир. |
|
53. |
Ҳар бир кичигу катта сатрлангандир. (Макка мушриклари,қандай қилиб инсоннинг ишларини сатрларга ёзиб, ҳужжат тўплаб бориш мумкин, дебўша вақтда ажабланган бўлишлари мумкин. Аммо биз ҳозирги ҳисоб-китобларни, ёзишасбобларини кўриб-билиб туриб, қандоқ қилиб бу ҳақиқатни инкор эта оламиз?) |
|
54. |
Албатта, тақводорлар жаннату анҳорларда. |
|
55. |
Сидқ ўриндиқда, қудратли Подшоҳ ҳузуридадирлар. |
