1. |
Kendisine o âmâ geldi diye |
2. |
Peygamber yüzünüekşitti ve öteye döndü. |
3. |
(Ey Muhammed!) Ne bilirsin, belki de oarınacak, |
4. |
Yahut öğüt alacak da bu öğüt kendisine faydaverecek. |
5. |
Kendini muhtaç hissetmeyene gelince; |
6. |
Sen, ona yöneliyorsun. |
7. |
(İstemiyorsa) onun arınmamasından sana ne! |
8. |
Allah’a karşı derin bir |
9. |
saygıyla korku içindekoşarak |
10. |
sana geleni ise bırakıp, ona aldırmıyorsun. |
11. |
Hayır, böyle yapma! Çünkü bu (Kur’an) biröğüttür. |
12. |
Dileyen ondan öğüt alır. |
13. |
O, şerefli ve sâdık yazıcı |
14. |
meleklerinelindeki yüksek, |
15. |
tertemiz ve çok değerli |
16. |
sahifelerdedir. |
17. |
Kahrolası (inkarcı) insan! Ne nankördür o! |
18. |
Allah onu hangi şeyden yarattı? |
19. |
Az bir sudan (meniden). Onu yarattı ve onaölçülü bir şekil verdi. |
20. |
Sonra ona yolu kolaylaştırdı. |
21. |
Sonra onu öldürdü ve kabre koydu. |
22. |
Sonra, dilediği vakit onu diriltir. |
23. |
Hayır hayır o, Allah’ın kendisine emrettiğiniyerine getirmedi. (İman etmedi.) |
24. |
Herşeyden önce insan, yediği yemeğine birbaksın! |
25. |
Gerçekten biz, yağmuru bol bol yağdırdık. |
26. |
Sonra toprağı, iyiden iyiye yardık! |
27. |
Böylece sizin ve |
28. |
hayvanlarınızın |
29. |
yararlanmasıiçin orada |
30. |
taneler, üzümler, yoncalar, |
31. |
zeytinler, hurmalıklar, |
32. |
sıkağaçlı bahçeler, meyveler ve otlaklar ortaya çıkardık. |
33. |
Kişinin kardeşinden, |
34. |
annesinden, |
35. |
babasından,eşinden ve |
36. |
çocuklarından kaçacağı gün |
37. |
kulakları sağır edercesineşiddetli ses geldiği vakit, işte o gün onlardan herkesin kendinimeşgul edecek bir işi vardır. |
38. |
O gün birtakım yüzler vardır ki pırıl pırılparlarlar, |
39. |
Gülerler, sevinirler. |
40. |
O gün nice yüzler de vardır ki, toz toprakiçindedirler. |
41. |
Onları bir siyahlık bürür. |
42. |
İşte onlar, kâfirlerdir, günaha dalanlardır. |