72. Cin

1. (Ey Muhammed!) De ki:
2. “Bana cinlerden birtopluluğun (Kur’an’ı) dinleyip şöyle dedikleri vahyedildi: “Şüphesizbiz doğruya ileten hayranlık verici bir Kur’an dinledik de onainandık. Artık Rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız.”
3. “Doğrusu Rabbimizin şanı çok yücedir; ne bireş edinmiştir, ne de bir çocuk.”
4. “Demek bizim beyinsiz olanımız Allah hakkındadoğruluktan uzak sözler söylüyormuş.”
5. “Şüphesiz biz, insanların ve cinlerin Allahhakkında asla yalan söylemeyeceklerini sanıyorduk.”
6. “Doğrusu insanlardan bazı kimseler, cinlerdenbazılarına sığınırlardı da, cinler onların taşkınlıklarınıartırırlardı.”
7. “Gerçekten onlar da, sizin sandığınız gibi,Allah’ın hiç kimseyi öldükten sonra tekrar diriltmeyeceğinisanmışlardı.”
8. “Kuşkusuz biz göğe ulaşmak istedik, fakat onuçetin bekçilerle ve yakıcı ışıklarla dolu bulduk.”
9. “Halbuki biz, (daha önce) göğün bazıyerlerinde gayb haberlerini dinlemek için otururduk. Fakat şimdi herkim dinlemeye kalkacak olursa, kendini gözetleyen yakıcı bir ışıkbulur.”
10. “Hakikaten biz bilmiyoruz, yeryüzündekilerekötülük mü istendi, yoksa Rableri onlara bir hayır mı diledi?”
11. “Doğrusu içimizde salih olanlar da var,olmayanlar da. Ayrı ayrı yollar tutmuşuz.”
12. “Muhakkak ki biz Allah’ı yeryüzünde acizbırakamayacağımızı, kaçarak da onu aciz bırakamayacağımızı anladık.”
13. “Gerçekten biz hidayet rehberini (Kur’an’ı)işitince ona inandık. Kim Rabbine inanırsa, artık ne hakkının eksikverilmesinden, ne de haksızlığa uğramaktan korkar.”
14. “Kuşkusuz içimizde müslüman olanlar da var,hak yoldan sapanlar da var. Kim müslüman olursa, işte onlar doğruyuarayıp bulmuşlardır.”
15. “Hak yoldan sapanlara gelince, onlarcehenneme odun olmuşlardır.”
16. Yine de ki: “Bana şöyle de vahyedildi: Eğeryolda dosdoğru olurlarsa mutlaka onlara bol yağmur yağdırırız kibununla onları imtihan edelim. Kim Rabbinin zikrinden (Kur’an’dan)yüz çevirirse, Rabbi onu gittikçe yükselen bir azaba sokar.”
17.
18. “Şüphesiz mescitler, Allah’ındır. O halde,Allah ile birlikte hiç kimseye kulluk etmeyin.
19. “Allah’ın kulu (Muhammed), O’na ibadet etmekiçin kalktığında cinler nerede ise (Kur’an’ı dinlemek içinkalabalıktan) onun etrafında birbirlerine geçiyorlardı.”
20. De ki: “Şüphesiz ben ancak Rabbime ibadetederim ve O’na hiç kimseyi ortak koşmam.”
21. De ki: “Şüphesiz ben, size ne zarar verebilirne de fayda sağlayabilirim.”
22. De ki: “Gerçekten beni Allah’a karşı hiçkimse asla koruyamaz ve yine asla O’ndan başka sığınacak kimse debulamam.”
23. “Ancak Allah’tan gelenleri tebliğ edebilirimve O’nun vahiylerini açıklayabilirim. Kim Allah’a ve Resülüne karşıgelirse, şüphesiz onlar için, içinde ebedi kalacakları cehennemateşi vardır.”
24. Nihayet uyarıldıkları şeyi gördüklerindekimin yardımcısı daha zayıf, kimin sayısı daha azmış, bilecekler.
25. De ki: “Sizin uyarıldığınız şey yakın mıdır,yoksa Rabbim ona uzun bir süre mi koyacaktır, bilemem.”
26. O gaybı bilendir. Hiç kimseye gaybınıbildirmez.
27. Ancak seçtiği resüller başka. (Onlarabildirir.) Fakat O, Resülün önünde ve arkasında gözetleyici(melek)ler yürütür ki resüllerin, Rablerinin vahiylerini tebliğettiklerini bilsin. Allah onların her halini kuşatmış ve her şeyiinceden inceye sayıp dökmüştür.
28.