1. |
(Ey Muhammed!) De ki: |
2. |
“Bana cinlerden birtopluluğun (Kur’an’ı) dinleyip şöyle dedikleri vahyedildi: “Şüphesizbiz doğruya ileten hayranlık verici bir Kur’an dinledik de onainandık. Artık Rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız.” |
3. |
“Doğrusu Rabbimizin şanı çok yücedir; ne bireş edinmiştir, ne de bir çocuk.” |
4. |
“Demek bizim beyinsiz olanımız Allah hakkındadoğruluktan uzak sözler söylüyormuş.” |
5. |
“Şüphesiz biz, insanların ve cinlerin Allahhakkında asla yalan söylemeyeceklerini sanıyorduk.” |
6. |
“Doğrusu insanlardan bazı kimseler, cinlerdenbazılarına sığınırlardı da, cinler onların taşkınlıklarınıartırırlardı.” |
7. |
“Gerçekten onlar da, sizin sandığınız gibi,Allah’ın hiç kimseyi öldükten sonra tekrar diriltmeyeceğinisanmışlardı.” |
8. |
“Kuşkusuz biz göğe ulaşmak istedik, fakat onuçetin bekçilerle ve yakıcı ışıklarla dolu bulduk.” |
9. |
“Halbuki biz, (daha önce) göğün bazıyerlerinde gayb haberlerini dinlemek için otururduk. Fakat şimdi herkim dinlemeye kalkacak olursa, kendini gözetleyen yakıcı bir ışıkbulur.” |
10. |
“Hakikaten biz bilmiyoruz, yeryüzündekilerekötülük mü istendi, yoksa Rableri onlara bir hayır mı diledi?” |
11. |
“Doğrusu içimizde salih olanlar da var,olmayanlar da. Ayrı ayrı yollar tutmuşuz.” |
12. |
“Muhakkak ki biz Allah’ı yeryüzünde acizbırakamayacağımızı, kaçarak da onu aciz bırakamayacağımızı anladık.” |
13. |
“Gerçekten biz hidayet rehberini (Kur’an’ı)işitince ona inandık. Kim Rabbine inanırsa, artık ne hakkının eksikverilmesinden, ne de haksızlığa uğramaktan korkar.” |
14. |
“Kuşkusuz içimizde müslüman olanlar da var,hak yoldan sapanlar da var. Kim müslüman olursa, işte onlar doğruyuarayıp bulmuşlardır.” |
15. |
“Hak yoldan sapanlara gelince, onlarcehenneme odun olmuşlardır.” |
16. |
Yine de ki: “Bana şöyle de vahyedildi: Eğeryolda dosdoğru olurlarsa mutlaka onlara bol yağmur yağdırırız kibununla onları imtihan edelim. Kim Rabbinin zikrinden (Kur’an’dan)yüz çevirirse, Rabbi onu gittikçe yükselen bir azaba sokar.” |
17. |
18. |
“Şüphesiz mescitler, Allah’ındır. O halde,Allah ile birlikte hiç kimseye kulluk etmeyin. |
19. |
“Allah’ın kulu (Muhammed), O’na ibadet etmekiçin kalktığında cinler nerede ise (Kur’an’ı dinlemek içinkalabalıktan) onun etrafında birbirlerine geçiyorlardı.” |
20. |
De ki: “Şüphesiz ben ancak Rabbime ibadetederim ve O’na hiç kimseyi ortak koşmam.” |
21. |
De ki: “Şüphesiz ben, size ne zarar verebilirne de fayda sağlayabilirim.” |
22. |
De ki: “Gerçekten beni Allah’a karşı hiçkimse asla koruyamaz ve yine asla O’ndan başka sığınacak kimse debulamam.” |
23. |
“Ancak Allah’tan gelenleri tebliğ edebilirimve O’nun vahiylerini açıklayabilirim. Kim Allah’a ve Resülüne karşıgelirse, şüphesiz onlar için, içinde ebedi kalacakları cehennemateşi vardır.” |
24. |
Nihayet uyarıldıkları şeyi gördüklerindekimin yardımcısı daha zayıf, kimin sayısı daha azmış, bilecekler. |
25. |
De ki: “Sizin uyarıldığınız şey yakın mıdır,yoksa Rabbim ona uzun bir süre mi koyacaktır, bilemem.” |
26. |
O gaybı bilendir. Hiç kimseye gaybınıbildirmez. |
27. |
Ancak seçtiği resüller başka. (Onlarabildirir.) Fakat O, Resülün önünde ve arkasında gözetleyici(melek)ler yürütür ki resüllerin, Rablerinin vahiylerini tebliğettiklerini bilsin. Allah onların her halini kuşatmış ve her şeyiinceden inceye sayıp dökmüştür. |
28. |