89. อัลฟัจญร์

ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

และด้วยสิ่งที่เป็น คู่ และที่เป็นคี่

และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ?

เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร ?

(แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

และฟิรเอาน์เจ้าแห่งตรึงเสาเต๊นท์

บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขาโดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขาทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขาเขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมลาอิกะฮ์ด้วยเป็นแถว ๆ

และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร ?

เขาจะกล่าวว่า โอ้ถ้าฉันได้ทำความดีไว้ล่วงหน้าสำหรับชีวิตของฉัน

แล้วในวันนั้นไม่มีผู้ใดลงโทษเช่น การลงโทษของพระองค์

และไม่มีผู้ใดผูกมัด เช่นการผูกมัดของพระองค์

โอ้ชีวิตที่สงบแน่นเอ๋ย

จงกลับมายังพระเจ้าของเจ้าด้วยความยินดีและเป็นที่ปิติเถิด

แล้วจงเข้ามาอยู่ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด

และจงเข้ามาอยู่ในสวนสวรรค์ของข้าเถิด