1. |
|
2. |
สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร |
3. |
และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร ? |
4. |
พวกซะมูดและพวกอ๊าดได้ปฏิเสธวันกิยามะฮ์ |
5. |
พวกซะมูด ถูกทำลายด้วยเสียงกำปนาทที่น่ากลัว |
6. |
ส่วนพวกอ๊าด ถูกทำลายด้วยลมพายุที่หนาวเหน็บ และเสียงดังก้อง |
7. |
พระองค์ทรงให้อภัยนั้นเกิดขึ้นแก่พวกเขา เจ็ดคืนกับแปดวันต่อเนื่องกันแล้วเจ้าจะเห็นหมู่ชนนั้นนอนตายอยู่เช่นนั้นประหนึ่งต้นอินทผลัมที่กลางล้มระเนระนาด |
8. |
แล้วเจ้าเห็นอะไรบ้างหลงเหลือสำหรับพวกเขา |
9. |
ฟิรเอาน์และพวกก่อนหน้าเขา และพวกมุอ์ตะฟิกาต (เมืองของพวกลูฏซึ่งถูกพลิกแผ่นดิน)ได้กระทำความผิด |
10. |
พวกเขาได้ฝ่าฝืนต่อร่อซู้ลแห่งพระเจ้าของพวกเขาดังนั้นพระองค์จึงทรงลงโทษพวกเขาอย่างหนัก |
11. |
เมื่อน้ำท่วมสูงขึ้น แท้จริงเราได้บรรทุกพวกเจ้าไว้ในเรือของนูห์ |
12. |
เพื่อเราจักได้ทำให้มันเป็นเครื่องเตือนสติแก่พวกเจ้าและหูที่สำเหนียกจะได้จดจำมันไว้อย่างแม่นยำ |
13. |
ครั้นเมื่อเสียงเป่าครั้งแรกถูกเป่าขึ้นโดยสังข์(เป็นสัญญาณแจ้งให้ทราบถึงวันกิยามะฮ์) |
14. |
แผ่นดินและเทือกเขาจะถูกยกขึ้นแล้วมันทั้งสองจะถูกกระแทกกันแตกกระจายเป็นผุยผง |
15. |
ในวันนั้นวันกิยามะฮ์ก็จะเกิดขึ้น |
16. |
และชั้นฟ้าก็จะแยกออก แล้วมันก็จะอ่อนกำลังลงอย่างไม่เป็นระเบียบในวันนั้น |
17. |
และมะลักก็จะปรากฏอยู่บนเวหาและ (มลาอิกะฮ์)จำนวนแปดท่านจะทูนบังลังก์แห่งพระเจ้าของเจ้าไว้เบื้องบนพวกเขาในวันนั้น |
18. |
วันนั้นพวกเจ้าจะถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระองค์ ไม่มีความลับอันใดจะถูกปิดบังแก่พวกเจ้า |
19. |
ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องขวาของเขา เขาจะกล่าวว่ามาอ่านบันทึกของฉันซิ |
20. |
ความจริงฉันนึกทีเดียวว่า ฉันจะได้พบบัญชีของฉัน |
21. |
แล้วเขาจะมีความเป็นอยู่อย่างสุขสำราญ |
22. |
ในสวนสวรรค์อันสูงส่ง |
23. |
การเด็ดผลไม้ของมันอยู่แค่เอื้อมมือ |
24. |
พวกเจ้าจงกิน จงดื่ม อย่างเกษมสำราญเพราะสิ่งที่พวกเจ้าได้ปฏิบัติไว้ในวันเวลาที่ได้ผ่านมา |
25. |
ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องซ้ายของเขา เขาจะกล่าวว่าฉันภาวนาที่จะไม่ให้บันทึกของฉันถูกนำมายื่น |
26. |
และไม่รู้เสียเลยว่าบัญชีของฉันจะเป็นเช่นใด |
27. |
โอ้ หากว่าความตายได้เกิดขึ้นเสียก็จะดี |
28. |
ทรัพย์สมบัติของฉันไม่ได้คุ้มกันแก่ฉันเลย |
29. |
อำนาจของฉันก็ได้สูญสิ้นไปจากฉันแล้ว |
30. |
(จะมีคำบัญชาแก่มลาอิกะฮ์ว่า) จงนำเขาไป แล้วจำตรวนเสีย |
31. |
แล้วโยนเขาเข้ากองไฟนรก |
32. |
แล้วล่ามโซ่เขา ซึ่งความยาวของมันเจ็ดสิบศอก |
33. |
แท้จริง เขามิได้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ ผู้ยิ่งใหญ่ |
34. |
และเขามิได้ส่งเสริมให้อาหารแก่คนขัดสน |
35. |
ดังนั้น วันนี้เขาจะไม่มีมิตรสนิท ณ ที่นี้ |
36. |
และไม่มีอาหารอย่างใด นอกจากน้ำหนองที่ไหลมาจากแผลของชาวนรก |
37. |
ไม่มีผู้ใดกินมัน นอกจากบรรดาผู้กระทำความผิด |
38. |
เปล่าเลย ข้าขอสาบานต่อสิ่งที่พวกเจ้ามองเห็น |
39. |
และสิ่งที่พวกเจ้ามองไม่เห็น |
40. |
แท้จริงอัลกรุอานนั้นคือคำกล่าวของร่อซู้ลผู้ทรงเกียรติ |
41. |
และมิใช่คำกล่าวของนักกวี ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าศรัทธา |
42. |
และไม่ใช่คำกล่าวของนักพยากรณ์ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าใคร่ครวญ |
43. |
เป็นการประทานมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก |
44. |
และหากเขา (มุฮัมมัด) เสกสรรกล่าวคำเท็จบางคำแก่เราแล้ว |
45. |
เราก็จะจับเขาด้วยความมั่นคง |
46. |
แล้วเราก็จะตัดเส้นชีวิตให้ขาดไปจากเขา |
47. |
ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันเขาได้ |
48. |
และแท้จริงอัลกุรอานนั้นเป็นข้อเตือนสติแก่บรรดาผู้ยำเกรง |
49. |
และแท้จริงเรารู้อย่างแน่นอนว่ามีบรรดาผู้ปฏิเสธอัลกุรอานในหมู่พวกเจ้า |
50. |
และแท้จริงอัลกุรอานนั้น เป็นการเศร้าโศกเสียใจแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา |
51. |
และแท้จริงอัลกุรอานนั้นคือความจริงอันเที่ยงแท้แน่นอน |
52. |
ดังนั้นเจ้าจงให้ความบริสุทธิ์ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ |