|
1. |
|
|
2. |
พวกเขาได้ถือเอาการสาบานของพวกเขาเป็นโล่แล้วกีดกันจากทางของอัลลอฮ์แท้จริงพวกเขานั้นสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไปนั้นช่างชั่วช้าจริง ๆ |
|
3. |
นั่นเป็นเพราะพวกเขาศรัทธาแล้วก็ปฏิเสธศรัทธาดังนั้นจึงถูกผนึกบนหัวใจของพวกเขาแล้วพวกเขาก็ไม่เข้าใจ |
|
4. |
และเมื่อเจ้าได้เห็นพวกเขาแล้ว ร่างกายของพวกเขาจะเป็นที่พึงพอใจแก่เจ้าและหากพวกเขาพูด เจ้าก็จะฟังคำพูดของพวกเขาประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นท่อนไม้ที่ถูกยันไว้ พวกเขาคิดว่า ทุก ๆเสียงร้องนั้นเป็นปฏิปักษ์ต่อพวกเขา พวกเขาคือศัตรู ดังนั้นจงระวังพวกเขาขออัลลอฮ์ทรงให้ความอัปยศแก่พวกเขา ทำไมเล่าพวกเขาจึงหันเหออกไปทางอื่น |
|
5. |
และเมื่อได้มีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า จงมาเถิดร่อซู้ลของอัลลอฮ์จงขออภัยโทษให้แก่พวกท่าน พวกเขาก็หันศีรษะของพวกเขาไปอีกทางหนึ่งและเจ้าเห็นพวกเขาผินหลังออกไปทั้ง ๆ ที่พวกเขาเป็นผู้หยิ่งผยอง |
|
6. |
มีผลเท่ากันแก่พวกเขาที่เจ้าจะขออภัยโทษแก่พวกเขาหรือไม่ขออภัยโทษให้แก่พวกเขาก็ตามอัลลอฮ์จะไม่ทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขาแท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงชี้แนะทางแก่หมู่ชนผู้ฝ่าฝืน |
|
7. |
พวกเขาคือผู้ที่กล่าวว่า อย่าบริจาคให้แก่ผู้ที่อยู่กับร่อซู้ลของอัลลอฮ์เพื่อพวกเขาจะได้แยกย้ายออกไปแต่ขุมคลังแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้นเป็นของอัลลอฮ์แต่ว่าพวกมุนาฟิกีนไม่เข้า |
|
8. |
พวกเขากล่าวว่า ถ้าเรากลับไปยังนครมะดีนะฮ์พวกที่มีเกียรติกว่าจะขับไล่พวกที่ต่ำต้อยออกจากนครมะดีนะฮ์ส่วนอำนาจนั้นเป็นของอัลลอฮ์และร่อซู้ลของพระองค์และบรรดาผู้ศรัทธาแต่ว่าพวกมุนาฟิกีนนั้นหารู้ไม่ |
|
9. |
โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ยอย่าให้ทรัพย์สินของพวกเจ้าและลูกหลานของพวกเจ้าหันเหพวกเจ้าจากการรำลึกถึงอัลลอฮ์และผู้ใดกระทำเช่นนั้น ชนเหล่านั้นคือพวกที่ขาดทุน |
|
10. |
และจงบริจาคจากสิ่งที่เราได้ให้ปัจจัยยังชีพพแก่พวกเจ้าก่อนที่ความตายจะเกิดขึ้นแก่ผู้ใดในหมู่พวกเจ้าแล้วเขาก็จะกล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์มาตรว่าพระองค์ท่านทรงผ่อนผันให้แก่ข้าพระองค์อีกชั่วเวลาเพียงเล็กน้อยเพื่อที่ข้าพระองค์จะได้บริจาค และข้าพระองค์ก็จะอยู่ในหมู่คนดีทั้งหลาย(ผู้ทรงคุณธรรม) |
|
11. |
แต่อัลลอฮ์จะไม่ทรงผ่อนผันให้แก่ชีวิตใดเมื่อกำหนดของมันได้มาถึงแล้วและอัลลอฮ์นั้นทรงรู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ |
