54. อัลเกาะมัร

1.

วันกิยามะฮ์ได้ใกล้เข้ามาแล้ว และดวงจันทร์ได้แยกออก

2.

และหากพวกเขาเห็นสัญญาณ (ปาฏิหาริย์) พวกเขาก็ผินหลังให้และกล่าวว่านี่คือมายากลที่มีมาก่อนแล้ว

3.

และพวกเขาได้ปฏิเสธและปฏิบัติตามอารมณ์ใฝ่ต่ำของพวกเขาและกิจการทุกอย่างย่อมเป็นไปตามกำหนด

4.

และโดยแน่นอน ได้มีข่าวคราว (ในอดีต) มายังพวกเขาแล้ว ซึ่งในนั้นมีข้อตักเตือน(แก่พวกเขา)

5.

(อัลกุรอานนี้) เป็นฮิกมะฮ์อันลึกซึ้ง แต่การตักเตือนนั้นไม่บังเกิดผล (แก่พวกเขา)

6.

ดังนั้นเจ้า (มุฮัมมัด) จงผินหลังให้แก่พวกเขา วันซึ่งผู้เรียกร้อง (อิสรอฟีล)จะร้องเรียกไปสู่สิ่งที่น่ากลัวสยองขวัญ

7.

สายตาของพวกเขาจะลดต่ำลงขณะที่พวกเขาออกจากกุบูรเสมือนหนึ่งพวกเขาเป็นตั๊กแตนที่บินว่อน

8.

รีบวิ่งไปยังผู้เรียกร้อง พวกปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า วันนี้เป็นวันที่ลำบากยิ่ง

9.

ก่อนหน้าพวกเขานั้น หมู่ชนของนูห์ได้ปฏิเสธพวกเขาได้ปฏิเสธบ่าวของเราโดยกล่าวว่าเขา (นูห์) เป็นคนบ้า และถูกขู่บังคับ

10.

เขาจึงวิงวอนขอต่อพระเจ้าของเขาว่า แท้จริงข้าพระองค์ถูกพิชิตเสียแล้วได้โปรดช่วยเหลือ (ข้าพระองค์) ด้วย

11.

ดังนั้น เราจึงได้เปิดประตูแห่งชั้นฟ้าให้น้ำฝนเทลงมาอย่างหนัก

12.

และเราได้ทำให้แผ่นดินแยกออกเป็นตาน้ำไหลพุ่ง ดังนั้นน้ำฝนและตาน้ำได้มาบรรจบกันตามกิจการที่ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว

13.

และเราได้บรรทุกเขาไว้บนเรือที่ทำด้วยแผ่นไม้กระดาน และตอกติดด้วยตะปู

14.

มัน (เรือ) ได้แล่นไปต่อหน้าเรา (ภายใต้การคุ้มครองของเรา)เป็นการตอบแทนแก่ผู้ที่ถูกปฏิเสธ

15.

และโดยแน่นอนเราได้ทิ้งมันไว้เป็นสัญญาณหนึ่ง แต่มีผู้ใดบ้างที่รับข้อตักเตือนนั้น

16.

ดังนั้น การลงโทษของเราและการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง?

17.

และโดยแน่นอน เราได้ทำให้อัลกุรอานนี้เป็นที่เข้าใจง่ายแก่การรำลึกแล้วมีผู้ใดบ้างที่รับข้อตักเตือนนั้น

18.

พวกอ๊าดได้ปฏิเสธ ดังนั้นการลงโทษของเราและการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง?

19.

แท้จริงเราได้ส่งลมพายุที่หนาวเหน็บไปยังพวกเขา ในวันแห่งความหายนะที่ติดต่อกัน

20.

ลมได้พัดกระชากผู้คนคล้ายกับว่าพวกเขาเป็นต้นอินทผลัมที่ถูกถอนออกจากราก

21.

ดังนั้นการลงโทษของเรา และการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง?

22.

และโดยแน่นอน เราได้ทำให้อัลกุรอานนี้เป็นที่เข้าใจง่ายแก่การรำลึกแล้วมีผู้ใดบ้างที่รับข้อตักเตือนนั้น

23.

พวกซะมูดได้ปฏิเสธผู้ตักเตือน (ร่อซู้ลของพวกเขา)

24.

พวกเขากล่าวว่า คนธรรมดา ๆ จากพวกเรานี้นะหรือจะให้เราปฏิบัติตามเขาแน่นอนดังนั้นเราจะอยู่ในการหลงทางและเป็นคนบ้า

25.

สาสน์นั้นถูกส่งมาให้แก่เขาแต่ผู้เดียวอื่นจากพวกเรากระนั้นหรือ? เปล่าเลยเขาเป็นคนพูดเท็จ อวดดี ไร้มารยาท

26.

พรุ่งนี้พวกเขาจะได้รู้ว่าใครเป็นคนพูดเท็จ อวดดี ไร้มารยาท

27.

แท้จริงเราจะส่งอูฐตัวเมียตัวหนึ่งมาเพื่อเป็นการทดสอบแก่พวกเขา ดังนั้น (ซอและฮ)จงคอยดูพวกเขาและจงอดทน

28.

และจงบอกพวกเขาว่า น้ำนั้นถูกแบ่งส่วนระหว่างพวกเขา ทุก ๆส่วนของน้ำดื่มถูกจัดไว้แล้ว

29.

แต่พวกเขาได้ร้องเรียกเพื่อนของพวกเขา เขาได้จับมันฆ่าด้วยดาบอย่างทารุณ

30.

ดังนั้น การลงโทษของเรา และการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง

31.

แท้จริง เราได้ส่งเสียงกัมปนาทเพียงครั้งเดียวลงบนพวกเขาแล้วพวกเขากลายเป็นเช่นเศษไม้แห้ง

32.

และโดยแน่นอน เราได้ทำให้อัลกุรอานนี้เป็นที่เข้าใจง่ายแก่การรำลึกแล้วมีผู้ใดบ้างที่รับข้อตักเตือนนั้น

33.

หมู่ชนของลูฏได้ปฏิเสธต่อการตักเตือน

34.

แท้จริง เราได้ส่งพายุหินจากท้องฟ้าลงบนพวกเขา นอกจากวงศ์วานของลูฏเราได้ช่วยพวกเขาให้รอดพ้นในยามรุ่งสาง

35.

เป็นความโปรดปรานจากเรา เช่นนั้นแหละเราตอบแทนผู้กตัญญู

36.

และโดยแน่นอนเขา (ลูฏ) ได้ตักเตือนพวกเขาถึงการลงโทษของเราแต่พวกเขาได้โต้แย้งข้อตักเตือน (ของเรา)

37.

และโดยแน่นอน พวกเขาได้ขอร้อง (แกมบังคับ) เขาให้ส่งมอบแขกของเขา (แก่พวกเขา)ดังนั้นเราจึงทำให้นัยตาของพวกเขาบอดลง ฉะนั้นพวกเจ้าจงลิ้มรสการลงโทษของเราและการตักเตือนของเรา

38.

และโดยแน่นอน การลงโทษอันต่อเนื่องก็ได้เกิดขึ้นแก่พวกเขาในเวลาเช้า

39.

ฉะนั้นพวกเจ้าจงลิ้มรสการลงโทษของเรา และการตักเตือนของเรา

40.

และโดยแน่นอน เราได้ทำให้อัลกุรอานนี้เป็นที่เข้าใจง่าย แก่การรำลึกและมีผู้ใดบ้างที่รับข้อตักเตือนนั้น

41.

และโดยแน่นอน ได้มีการตักเตือนมายังวงศ์วานของฟิรเอาน์:

42.

พวกเขาได้ปฏิเสธสัญญาณต่าง ๆ ของเราทั้งหมดดังนั้นเราจึงได้ลงโทษพวกเขาซึ่งการลงโทษแห่งผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงอานุภาพ

43.

พวกปฏิเสธศรัทธาของพวกเจ้าจะดียิ่งกว่าพวกเหล่านั้นกระนั้นหรือ?หรือว่ามีการยกเว้นโทษสำหรับพวกเจ้าระบุไว้ในคัมภีร์

44.

หรือพวกเขากล่าวว่า พวกเราทั้งหมดนั้นเป็นผู้ชนะ

45.

พลพรรคพวกนี้จะพ่ายแพ้ และพวกเขาจะผินหลังวิ่งหนี

46.

แต่ว่ายามอวสาน (วันกิยามะฮ์) นั้นเป็นกำหนดเวลา (การลงโทษ)ของพวกเขาและยามอวสานนั้นทุกข์ทรมานยิ่ง และขมขื่นยิ่ง

47.

แท้จริงบรรดาผู้มีความผิดนั้น อยู่ในการหลงทาง และการเผาไหม้

48.

วันที่พวกเขาจะถูกลากบนใบหน้าของพวกเขาลงสู่ไฟนรก (จะมีเสียงกล่าวขึ้นว่า)พวกเจ้าจงลิ้มรสการลงโทษที่มีการเผาไหม้

49.

แท้จริงทุก ๆ สิ่งนั้นเราสร้างมันตามสัดส่วน

50.

และกิจการของเรา (ในการสร้าง) นั้นเพียง (บัญชา) ครั้งเดียวคล้ายกับชั่วพริบตาเดียว

51.

และโดยแน่นอน เราได้ทำลายกลุ่มชนเช่นพวกเจ้าแล้วมีผู้ใดบ้างที่รับข้อตักเตือนนั้น

52.

และทุก ๆ สิ่งที่พวกเขากระทำมันนั้นมีอยู่ในบันทึก

53.

และทุก ๆ สิ่งทั้งเล็กและใหญ่ก็ได้ถูกบันทึกไว้แล้ว

54.

แท้จริงบรรดาผู้ยำเกรงนั้นอยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย และแม่น้ำหลายสาย

55.

ในสถานที่อันทรงเกียรติ ณ ที่พระเจ้าผู้ทรงอานุภาพ