1. |
|
2. |
แต่ว่าบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาอยู่ในการหยิ่งผยองและการแตกแยก |
3. |
กี่ศตวรรษมาแล้วที่เราได้ทำลายประชาชาติก่อนพวกเขาแล้วพวกเขาได้ร้องเรียกขอความช่วยเหลือทั้ง ๆ ที่ไม่มีเวลาอีกแล้วสำหรับทางรอด |
4. |
และพวกเขาประหลาดใจที่มีผู้ตักเตือนจากหมู่พวกเขามายังพวกเขาและพวกปฏิเสธศรัทธาได้กล่าวว่า นี่คือมายากร นักโกหกตัวฉกาจ |
5. |
เขาได้ทำให้พระเจ้าหลายองค์เป็นพระเจ้าองค์เดียวกระนั้นหรือ ?แท้จริงนี่เป็นเรื่องประหลาดจริง ๆ |
6. |
และพวกหัวหน้าของพวกเขาพากันออกไป (พลางกล่าวว่า) จงก้าวหน้าต่อไปและอดทนในการยึดมั่นต่อบรรดาพระเจ้าของพวกท่านต่อไป! แท้จริงเป็นเรื่องที่ถูกวางแผนไว้แล้ว |
7. |
เราไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนในศาสนาสุดท้าย นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นการเสกสรรปั้นแต่งขึ้นมาเท่านั้น |
8. |
ได้มีข้อตักเตือน (อัลกุรอาน) ถูกประทานลงมาแก่เขา แทนพวกเรากระนั้นหรือ ? หามิได้พวกเขาอยู่ในการสงสัยจากข้อตักเตือนของข้า ! ไม่เพียงแต่เท่านั้นพวกเขายังมิได้ลิ้มรสการลงโทษของข้า ! |
9. |
หรือว่า ณ ที่พวกเขามีขุมคลังแห่งความเมตตาของพระเจ้าของเจ้า ผู้ทรงอำนาจผู้ทรงประทานให้อย่างมากมาย |
10. |
หรือว่าอำนาจแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และที่อยู่ระหว่างทั้งสองเป็นของพวกเขาดังนั้น จงให้พวกเขาขึ้นไปหาสาเหตุกันเถิด |
11. |
(พวกเขา) เป็นไพร่พลจากแนวร่วมต่าง ๆ จะพ่ายแท้หนีเตลิดไปในไม่ช้านี้ |
12. |
ก่อนหน้าพวกเขา หมู่ชนของนูห์และอ๊าด และฟิรเอาน์เจ้าของเสาหมุด ได้ปฏิเสธมาแล้ว |
13. |
และษะมูด และหมู่ชนของลูฏ และชาวป่าทึบ ชนเหล่านี้เป็นแนวร่วม |
14. |
ไม่มีคนหนึ่งคนใด (ในพวกเขา) เว้นแต่ปฏิเสธบรรดาร่อซู้ล ดังนั้นการลงโทษของข้าจึงเหมาะสม (แก่พวกเขา) |
15. |
และพวกเขาเหล่านั้นมิได้คอยอันใด นอกจากเสียงกัมปนาทเพียงครั้งเดียวโดยไม่มีการชักช้า |
16. |
และพวกเขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของเราขอทรงโปรดเร่งส่วนของเราให้แก่เราโดยเร็วเถิด ก่อนที่จะถึงวันแห่งการชำระบัญชี |
17. |
เจ้า (มุฮัมมัด) จงอดทนต่อสิ่งที่พวกเขากล่าว และจงรำลึกถึงบ่าวของเรา ดาวู๊ดผู้ทรงพลัง (ในการปฏิบัติศาสนกิจ) แท้จริงเขาเป็นผู้ผินหน้าเข้าหาอัลลอฮ์เสมอ |
18. |
แท้จริง เราได้ทำให้ภูเขาแซ่ซ้องสดุดีพร้อมกับเขา ทั้งในยามพลบค่ำและยามรุ่งอรุณ |
19. |
และ (เราได้ทำให้) นกมารวมกันทั้งหมด เชื่อฟังเขา |
20. |
และเราได้ทำให้อาณาจักรของเขาเข้มแข็ง และเราได้ให้ความเข้าใจที่ถูกต้องแก่เขาและการตัดสินชี้ขาดในเรื่องต่าง ๆ |
21. |
และมีเรื่องของผู้โต้เถียงมาถึงเจ้า (มุฮัมมัด) บ้างไหม ?เมื่อพวกเขาปีนข้ามกำแพงไปที่มิหฺรอบ (ของดาวู๊ด) |
22. |
เมื่อพวกเขาได้เข้ามาหาดาวู๊ด เขาตกใจกลัวพวกเขา พวกเขากล่าวว่า อย่าได้กลัวเลยเราคือผู้โต้เถียงสองคนคนหนึ่งในพวกเราได้ล่วงเกินอีกคนหนึ่ง ดังนั้นได้โปรดตัดสินระหว่างพวกเราด้วยความยุติธรรมและอย่าได้ลำเอียงไม่เที่ยงธรรมและจงชี้แนะเราสู่แนวทางที่เที่ยงตรง |
23. |
แท้จริงนี่คือพี่ชายของฉัน เขามีแกะตัวเมีย 99 ตัวและฉันมีแกะตัวเมียตัวเดียวแล้วเขายังพูดว่า เอามันมาให้ฉันซิและเขาได้ข่มขู่ฉันในคำพูด |
24. |
เขา (ดาวู๊ด) กล่าวว่า แน่นอนเขาอธรรมต่อท่านในการขอให้นำแกะของท่านไปรวมกับแกะของเขาและแท้จริงส่วนมากของผู้มีหุ้นส่วนร่วมกันบางคนในพวกเขามักละเมิดสิทธิของอีกคนหนึ่งเว้นแต่บรรดาผู้ศรัทธาและประกอบความดีทั้งหลาย และพวกเขาเช่นนี้มีน้อยและดาวู๊ดรู้สึกว่าเราได้ทดสอบเขา ดังนั้น เขาจึงได้ขออภัยต่อพระเจ้าของเขาและเขาได้ก้มลงรูกัวะและทบทวนความผิดด้วยความเสียใจ |
25. |
ดังนั้น เราได้ให้อภัยแก่เขาในเรื่องนั้น และแท้จริง สำหรับเขานั้นย่อมอยู่ใกล้ชิดณ ที่เรา และทางกลับที่ดียิ่ง (ในปรโลก) |
26. |
โอ้ดาวู๊ดเอ๋ย ! เราได้แต่งตั้งเจ้าให้เป็นตัวแทนในแผ่นดินนี้ ดังนั้นเจ้าจงตัดสินคดีต่าง ๆ ระหว่างมนุษย์ด้วยความยุติธรรมและอย่าปฏิบัติตามอารมณ์ใฝ่ต่ำ มันจะทำให้เจ้าหลงไปจากทางของอัลลอฮ์แท้จริงบรรดาผู้ที่หลงไปจากทางของอัลลอฮ์นั้นสำหรับพวกเขาจะได้รับการลงโทษอย่างสาหัส เนื่องด้วยพวกเขาลืมวันแห่งการชำระบัญชี |
27. |
ดังนั้น ความหายนะคือไฟนรกจงประสบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา |
28. |
จะให้เราปฏิบัติต่อบรรดาผู้ศรัทธาและกระทำความดีทั้งหลายเช่นบรรดาผู้บ่อนทำลายในแผ่นดินกระนั้นหรือ?หรือว่าจะให้เราปฏิบัติต่อบรรดาผู้ยำเกรง เช่นบรรดาคนชั่วกระนั้นหรือ? |
29. |
คัมภีร์ (อัลกุรอาน) เราได้ประทานลงมาให้แก่เจ้าซึ่งมีความจำเริญเพื่อพวกเขาจะได้พินิจพิจารณาอายาตต่างๆของอัลกุรอานและเพื่อปวงผู้มีสติปัญญาจะได้ใคร่ครวญ |
30. |
เราได้ประทาน (บุตร) คือสุลัยมานบ่าวผู้ประเสริฐแก่ดาวู๊ดแท้จริงเขาหันหน้าเข้าสู่เราเสมอ |
31. |
และจงรำลึกเมื่อม้าพันธุ์ดีถูกนำมาเสนอแก่เขาในยามเย็นวันหนึ่ง |
32. |
เขากล่าวว่า แท้จริงฉันรักทรัพย์สมบัติ (หมายถึงม้า)จนมันทำให้ฉันลืมการรำลึกถึงพระเจ้าของฉัน จนกระทั่งดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า |
33. |
จงนำมันกลับมาให้ฉัน แล้วเขาก็เริ่มลูบขาและคอของมัน |
34. |
และโดยแน่นอนเราได้ทดสอบสุลัยมาน และเราได้วางร่างหนึ่งไว้บนเก้าอี้ของเขาแล้วเขาก็ทบทวนความผิดด้วยความเสียใจ |
35. |
เขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงอภัยให้แก่ข้าพระองค์ด้วยขอพระองค์ทรงประทานอำนาจอันกว้างขวางแก่ข้าพระองค์ซึ่งไม่คู่ควรแก่ผู้ใดนอกจากข้าพระองค์แท้จริงพระองค์เท่านั้นเป็นผู้ทรงประทานให้อย่างมากมาย |
36. |
และเราได้ทำให้ลมพัดเฉื่อย ๆ ตามบัญชาของเขาไปยังทิศทางที่เขาต้องการ |
37. |
และ (เราได้ทำให้) บรรดาชัยตอน (อยู่ใต้คำสั่งของเขา)พวกนั้นทั้งหมดเป็นช่างก่อสร้าง และประดาน้ำ |
38. |
และพวกอื่น ๆ ถูกพันธนาการด้วยโซ่ติดกัน |
39. |
นี่คือการประทานให้ของเรา (แก่สุลัยมาน) ดังนั้นเจ้าจะให้แก่ใครก็ได้หรือจะยับยั้งไม่ให้ใครก็ได้ โดยเจ้าจะไม่ถูกสอบสวน |
40. |
และแท้จริง สำหรับเขานั้นย่อมอยู่ใกล้ชิด ณ ที่เรา และทางกลับที่ดียิ่ง (ในปรโลก) |
41. |
และจงรำลึกถึงบ่าวของเรา อัยยู๊บ เมื่อเขาวิงวอนขอต่อพระเจ้าของเขา โดยกล่าวว่าชัยตอนมารร้ายได้ทำให้ฉันได้รับความเหนื่อยยาก และทุกข์ทรมาน |
42. |
จงกระทืบ (แผ่นดิน) ด้วยเท้าของเจ้า นี่คือน้ำเย็นสำหรับอาบชำระล้าง และสำหรับดื่ม |
43. |
และเราได้ประทานครอบครัวของเขาให้แก่เขา และเช่นเดียวกับพวกเขาพร้อมพวกเขาเป็นความเมตตาจากเราและเป็นข้อเตือนสติแด่ปวงผู้มีสติทั้งหลาย |
44. |
และจงเอาเศษไม้สักกำหนึ่งแล้วฟาดด้วยมัน และอย่าถอนคำสาบาน แท้จริงเราพบว่า เขา(อัยยู๊บ) เป็นผู้อดทนบ่าวผู้ประเสริฐแท้จริงเขาหันหน้าเข้าสู่เราเสมอ |
45. |
และจงรำลึกถึงปวงบ่าวของเรา อิบรอฮีม อิสหาก และยะอ์กู๊บ ผู้ที่เข้มแข็งและสายตาไกล(ในเรื่องศาสนา) |
46. |
เราได้เลือกพวกเขาโดยเฉพาะเพื่อเตือนให้รำลึกถึงปรโลก |
47. |
และแท้จริงพวกเขานั้น ในทัศนะของเราแน่นอนอยู่ในหมู่ผู้ได้รับเลือกเพราะพวกเขาเป็นคนดี |
48. |
และจงรำลึกถึงอิสมาอีล และอัลยะซะอ์ และซัลกิฟลิ และทุกคนอยู่ในหมู่ผู้ดีเลิศ |
49. |
นี่คือข้อตักเตือน และแท้จริงสำหรับบรรดาผู้ยำเกรงนั้น แน่นอนทางกลับ (ของพวกเขา)ย่อมประเสริฐแท้ |
50. |
คือสวนสวรรค์หลากหลายอันสถาพรประตู (ทุกบาน) จะเปิดอ้าไว้สำหรับต้อนรับพวกเขา |
51. |
นอนเอกเขนกอยู่ในสวนสวรรค์ พวกเขาจะเรียกเอาผลไม้ และเครื่องดื่มนานาชนิด |
52. |
และ ณ ที่พวกเขานั้น มีหญิงบริสุทธิ์ผู้ลดสายตาลงต่ำ มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน |
53. |
นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าถูกสัญญาไว้ สำหรับวันแห่งการชำระบัญชี |
54. |
แท้จริง นี่คือปัจจัยยังชีพของเราอย่างแน่นอน มันจะไม่มีวันหมดสิ้น |
55. |
ดังนั้น และแท้จริงสำหรับบรรดาผู้ละเมิดนั้น แน่นอนทางกลับ (ของพวกเขา) ย่อมเลวจริงๆ |
56. |
คือนรกญะฮันนัม พวกเขาจะเข้าไปเผาไหม้ในมัน ดังนั้นมันเป็นที่พำนักที่ชั่วช้ายิ่ง |
57. |
นี่ (คือการลงโทษอันเจ็บแสบ) ดังนั้นพวกเจ้าจงลิ้มรสมัน (คือ) น้ำเดือดพล่านและน้ำเลือดน้ำหนอง (ของชาวนรก) |
58. |
และ (การลงโทษ) ชนิดอื่นอีก เยี่ยงการลงโทษดังกล่าวที่เท่าเทียมคู่ควรกัน |
59. |
นี่คือฝูงชนวิ่งกรูกันไปพร้อมกับพวกเจ้า ไม่มีการต้อนรับพวกเขาดอก แท้จริงพวกเขาจะเข้าไปอยู่ในไฟนรก |
60. |
พวกเขากล่าวว่า แต่ว่าพวกท่านต่างหาก ไม่มีการต้อนรับพวกท่านเพราะพวกท่านได้เตรียมตัวไว้สำหรับเรา ดังนั้นมันเป็นที่พักอันชั่วช้า |
61. |
พวกเขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของเรา ผู้ใดที่ได้เตรียมการลงโทษนี้ไว้ให้แก่เราขอพระองค์ได้ทรงโปรดเพิ่มการลงโทษแก่เขาเป็นสองเท่าในไฟนรก |
62. |
และพวกเขากล่าวว่า มีอะไรเกิดขึ้นแก่เราทำไมเราจึงไม่เห็นชายอีกหลายคนที่เรานับพวกเขาว่า อยู่ในหมู่ผู้เลวทรามยิ่ง? |
63. |
เนื่องเพราะเราถือ เอาพวกเขาเป็นที่เยาะเย้ยน่าขันหรือสายตาของพวกเราคลาดเคลื่อนไปจากพวกเขา |
64. |
แท้จริง นั่นคือความจริง จะมีการโต้เถียงกันระหว่างชาวนรกด้วยกัน |
65. |
จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด แท้จริงฉันเป็นแต่ผู้ตักเตือนเท่านั้นไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ผู้ทรงเอกะ ผู้ทรงพิชิต |
66. |
พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลาย และแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง ผู้ทรงอำนาจผู้ทรงอภัยอย่างมากหลาย |
67. |
จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด นี่คือข่าวสำคัญอันยิ่งใหญ่ |
68. |
ที่พวกท่านผินหลังให้กับมัน |
69. |
ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยในเรื่องของมลาอิกะฮ์ เมื่อพวกเขาโต้เถียงกัน |
70. |
(เพราะ) มิได้มีวะฮีย์ยฺแก่ฉันนอกจากว่าฉันเป็นเพียง ผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งเท่านั้น |
71. |
จงรำลึกถึงขณะที่พระเจ้าตรัส แก่มลาอิกะฮ์ว่า แท้จริงข้าจะสร้างมนุษย์คนหนึ่งจากดิน |
72. |
ดังนั้น เมื่อข้าได้ทำให้เขามีรูปร่างสมส่วน และได้เป่าวิญญาณจากข้าเข้าไปในตัวเขาฉะนั้นพวกเจ้าจงก้มลงสุญูดต่อเขา |
73. |
แล้วมลาอิกะฮ์ทั้งมวลก็ได้ก้มลงสุญูด |
74. |
นอกจากอิบลีส มันเย่อหยิ่งจองหองและมันอยู่ในหมู่ผู้ปฏิเสธศรัทธา |
75. |
พระองค์ตรัสว่า อิบลีสเอ๋ยอะไรเล่าที่ขัดขวางเจ้ามิให้เจ้าสุญูดต่อสิ่งที่ข้าได้สร้างด้วยมือทั้งสองของข้า ?เจ้าเย่อหยิ่งจองหองนักหรือ หรือว่าเจ้าอยู่ในหมู่ผู้สูงส่ง |
76. |
มันกล่าวว่า ข้าพระองค์ดีกว่าเขา พระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์จากไฟและทรงสร้างเขาจากดิน |
77. |
พระองค์ตรัสว่า ดังนั้นเจ้าจงออกไปจากที่นี่ เพราะแท้จริงเจ้าเป็นผู้ถูกขับไล่ |
78. |
และแท้จริงการสาปแช่งของข้าจงประสบแก่เจ้าจนกระทั่งวันแห่งการตอบแทน |
79. |
มันกล่าวว่า โอ้ พระเจ้าของข้าพระองค์ได้โปรดประวิงเวลาให้แก่ข้าพระองค์จนถึงวันฟื้นคืนชีพด้วยเถิด |
80. |
พระองค์ตรัสว่า ดังนั้น แท้จริงเจ้าอยู่ในหมู่ผู้ถูกประวิงเวลา |
81. |
จนกระทั่งถึงวันแห่งเวลาที่ถูกกำหนดไว้แล้ว |
82. |
มันกล่าวว่า ดังนั้นด้วยพระอำนาจของพระองค์ท่านแน่นอนข้าพระองค์ก็จะทำให้พวกเขาทั้งหมดหลงผิด |
83. |
เว้นแต่ปวงบ่าวของพระองค์ในหมู่พวกเขาที่มีใจบริสุทธิ์เท่านั้น |
84. |
พระองค์ตรัสว่า ดังนั้นมันเป็นความจริง และข้าจะกล่าวแต่ความจริงเท่านั้น |
85. |
แน่นอน ข้าจะให้นรกนั้นเต็มไปด้วยพวกเจ้าและจากผู้ที่เชื่อฟังเจ้าในหมู่พวกเขาทั้งหมด |
86. |
จงกล่าวเถิดมุฮัมมัดว่าฉันมิได้ขอรางวัลค่าตอบแทนจากพวกท่านในการทำหน้าที่นี้แต่อย่างใดและฉันก็มิได้อยู่ในหมู่ผู้หลอกลวงอ้างสิทธิเลย |
87. |
มันมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นการตักเตือนแก่ปวงมนุษย์ |
88. |
และแน่นอน เจ้าจะรู้ข่าวคราวของอัลกุรอานในระยะเวลาอันใกล้นี้ |