1. |
|
2. |
และ (มลาอิกะฮ์) ผู้ควบคุมอย่างรัดกุม |
3. |
และ (มลาอิกะฮ์) ผู้อ่านขัอตักเตือน |
4. |
แท้จริง พระเจ้าของพวกเจ้านั้นทรงเอกะอย่างแน่นอน |
5. |
พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสองและพระเจ้าแห่งทิศทางตะวันออก |
6. |
แท้จริง เราได้ประดับท้องฟ้าแห่งโลกดุนยาอย่างสวยงามด้วยดวงดาวทั้งหลาย |
7. |
และเพื่อป้องกันจากชัยตอนมารร้ายทุกตัวที่ดื้อรั้นพยศ |
8. |
พวกมันจะไม่สามารถรับฟัง (จากมลาอิกะฮ์ผู้อยู่) ในชั้นฟ้าชั้นสูงได้และพวกมันจะถูกขว้างจากทุกๆ ด้าน |
9. |
ถูกขับไล่ใสส่งออกมา และสำหรับพวกมันนั้นจะได้รับการลงโทษอย่างต่อเนื่อง |
10. |
เว้นแต่ตัวใดที่มันฉกฉวยเอาไปได้แม้แต่ครั้งเดียวก็จะมีเปลวเพลิงอันโชติช่วงไล่ติดตามมันไป |
11. |
เจ้าจงถามพวกเขา (บรรดาผู้ปฏิเสธการฟื้นคืนชีพ) ซิว่าพวกเขามีความแข็งแกร่งยิ่งในสิ่งที่ถูกสร้างมากระนั้นหรือ ?หรือว่าสิ่งที่เราได้สร้างมันมา แท้จริงเราได้สร้างพวกเขามาจากดินเหนียว |
12. |
แต่เจ้าคงแปลกใจ ขณะที่พวกเขาเยาะเย้ย |
13. |
และเมื่อพวกเขาถูกเตือนให้รำลึกพวกเขาก็จะไม่ยอมรับข้อตักเตือน |
14. |
และเมื่อพวกเขามองเห็นสิ่งปาฏิหาริย์พวกเขาก็ชักชวนกันเยาะเย้ย |
15. |
และพวกเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นใดเลย นอกจากเล่ห์กลอย่างชัดแจ้ง |
16. |
เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูกเราจะถูกให้ฟื้นคืนชีพอีกแน่ละหรือ ? |
17. |
แล้วบรรพบุรุษของพวกเรารุ่นก่อน ๆ นั้นด้วยหรือ ? |
18. |
จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ใช่แล้ว และพวกเจ้าจะเป็นผู้อับอายขายหน้าอีกด้วย |
19. |
ความจริงมันเป็นเพียงเสียงแผดตะโกนก้องเพียงครั้งเดียว แล้วพวกเขาจะจ้องมอง |
20. |
แล้วพวกเขาก็กล่าวว่า โอ้ความหายนะแก่เรา นี่คือวันแห่งการตอบแทน |
21. |
(มลาอิกะฮ์จะตอบว่า) นี่คือวันแห่งการชี้ขาดตัดสิน ซึ่งพวกท่านเคยปฏิเสธมัน |
22. |
จงรวบรวมบรรดาผู้อธรรม และบรรดาสหายของพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะ |
23. |
อื่นจากอัลลอฮ์ แล้วจงแนะนำทางแก่พวกเขาไปสู่ทางแห่งนรก |
24. |
และจงยับยั้งพวกเขาไว้ เพราะพวกเขาจะต้องถูกสอบสวน |
25. |
(จะมีเสียงถามขึ้นว่า) เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า ทำไมจึงไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน |
26. |
แต่ว่าพวกเขาในวันนั้น เป็นผู้ยอมจำนนโดยสิ้นเชิง |
27. |
และบางคนในหมู่พวกเขาจะหันมาหากัน ไต่ถามซึ่งกันและกัน |
28. |
พวกเขากล่าวว่า แท้จริงพวกท่านเคยเข้ามาหาเราทางด้านขวา |
29. |
พวกเขา (หัวหน้า) กล่าวว่า เปล่าดอก ! พวกท่านต่างหากที่ไม่ยอมศรัทธา |
30. |
และเราไม่มีอำนาจใด ๆ เหนือพวกท่าน แต่ว่าพวกท่านเป็นหมู่ชนที่ดื้อรั้นต่างหาก |
31. |
ดังนั้นพระดำรัสของพระเจ้าของเราจึงคู่ควรแก่เราแล้วแท้จริงเรานั้นเป็นผู้ต้องลิ้มรสอย่างแน่นอน |
32. |
เราได้แนะนำพวกท่านให้หลงผิดทั้ง ๆที่ความจริงพวกเราก็หลงผิดอยู่แล้ว |
33. |
แท้จริง พวกเขาในวันนั้นย่อมมีส่วนแบ่งร่วมกันในการได้รับโทษ |
34. |
แท้จริงเช่นนั้นแหละ เราได้ปฏิบัติต่อบรรดาผู้มีความผิด |
35. |
เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นเมื่อได้มีการกล่าวแก่พวกเขาว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ พวกเขาก็หยิ่งผยอง |
36. |
และพวกเขาจะกล่าวว่า จะให้เราทอดทิ้งพระเจ้าต่าง ๆ ของพวกเราเพื่อนักกวีบ้าคนหนึ่งกระนั้นหรือ? |
37. |
เปล่าดอก ! เขา (มุฮัมมัด) ได้นำสัจธรรมมา และเพื่อยืนยันบรรดาร่อซู้ลต่างหาก |
38. |
แท้จริง พวกเจ้าจะต้องลิ้มรสการลงโทษอันเจ็บปวดอย่างแน่นอน |
39. |
และพวกเจ้าจะไม่ได้รับการตอบแทนอื่นใด นอกจากสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำเอาไว้ |
40. |
เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้ซื่อสัตย์ |
41. |
ชนเหล่านั้น สำหรับพวกเขาจะได้รับปัจจัยยังชีพที่แน่นอน |
42. |
ผลไม้หลากชนิด และพวกเขาก็ได้รับเกียรติ |
43. |
ในสวนสวรรค์หลากหลายอันรื่นรมย์ |
44. |
อยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหากัน |
45. |
คนรับใช้จะวนเวียนรอบตัวพวกเขาพร้อมด้วยแก้ว (เหล้า) ที่มาจากลำธาร |
46. |
(เหล้านั้น) ขาวบริสุทธิ์ อร่อยแก่บรรดาผู้ดื่ม |
47. |
ในนั้นจะไม่ทำให้ปวดมึนศีรษะ และพวกเขาก็จะไม่มึนเมาจากมัน |
48. |
และ ณ ที่พวกเขานั้นมีบรรดาหญิงบริสุทธิ์ ผู้ลดสายตาลงต่ำ มีดวงตาโตสวย |
49. |
เสมือนหนึ่งพวกนางเป็นไข่ถูกหุ้มเปลือกเอาไว |
50. |
แล้ว (ชาวสวรรค์เหล่านั้น) บางคนในหมู่บ้านพวกเขาจะเข้ามาหากัน ไต่ถาม (ทุกข์สุข)ซึ่งกันและกัน |
51. |
คนหนึ่งในหมู่บ้านพวกเขาก็กล่าวขึ้นว่า แท้จริง ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง |
52. |
เขาเคยกล่าวว่า แท้จริงท่านเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้เชื่อมั่น (ในวันปรโลก) จริงหรือ ? |
53. |
เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูก เราจะถูกตอบแทนจริงหรือ? |
54. |
เขา (ชาวสวรรค์) กล่าว (แก่เพื่อน ๆ ของเขา) ว่า พวกท่านอยากจะมองดูไหมเล่า? |
55. |
ครั้นเมื่อเขามองลงไป ก็เห็น (เพื่อนของเขา) อยู่ท่ามกลางไฟที่ลุกโชติช่วง |
56. |
เขาจึงกล่าวขึ้นว่า ขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮ์ ท่านเกือบทำให้ฉันพังพินาศ |
57. |
และหากมิใช่ความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของฉันแล้วฉันจะต้องอยู่ในหมู่ผู้ถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน |
58. |
ดังนั้น เราจะไม่ตาย |
59. |
เว้นแต่การตายของเราครั้งแรกและเราจะไม่ถูกลงโทษ กระนั้นหรือ ? |
60. |
แท้จริง นี่คือความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน |
61. |
เพื่อเยี่ยง (การตอบแทน) นี้ บรรดาผู้ต่อสู้ดิ้นรนจงต่อสู้ต่อไปเถิด |
62. |
นั่นเป็นการต้อนรับที่ดีกว่า หรือว่าต้นซักกูม |
63. |
แท้จริง เราได้จัดทำไว้เป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้อธรรม |
64. |
แท้จริง มันเป็นต้นไม้ที่เอาออกมาจากก้นบึ้งของนรกที่มีไฟลุกโชติช่วง |
65. |
ผลของมันคล้ายกับหัวของชัยตอน |
66. |
แล้วพวกเขาจะกินมัน และพวกเขาจะเติมมันให้เต็มท้อง |
67. |
แล้วนอกจากนั้น พวกเขาจะได้น้ำดื่มที่ผสมจากน้ำเดือด |
68. |
แล้วแท้จริงทางกลับของพวกเขานั้นย่อมไปสู่ไฟที่ลุกโชติช่วงอย่างแน่นอน |
69. |
แท้จริงพวกเขาพบบรรพบุรุษของพวกเขาอยู่ในการหลงผิด |
70. |
แล้วพวกเขาก็ยังรีบเร่งเจริญรอยตามพวกเขา |
71. |
และโดยแน่นอน ส่วนมากของชนรุ่นก่อนหน้าพวกเขาได้หลงผิด |
72. |
และโดยแน่นอน เราได้ส่งผู้ตักเตือนไปในหมู่พวกเขา |
73. |
ดังนั้นเจ้าจงดูเถิดว่า ผลสุดท้ายของพวกที่ถูกเตือนนั้นเป็นอย่างไร ? |
74. |
เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้ซื่อสัตย์ |
75. |
และโดยแน่นอนนูห์ได้ร้องขอเราดังนั้นผู้ตอบสนองช่างประเสริฐเสียนี่กระไร |
76. |
และเราได้ช่วยเขาและชุมชนของเขาให้พ้นจากทุกข์ภัยอันมหันต์ |
77. |
และเราได้ให้ลูกหลานของเขายังคงมีชีวิตเหลืออยู่
|
78. |
และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ |
79. |
ความศานติจงมีแด่นูห์ในหมู่ประชาชาติทั้งหลาย |
80. |
แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย |
81. |
แท้จริง เขา (นูห์) อยู่ในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา |
82. |
แล้วเราได้ให้พวกอื่นจมน้ำตาย |
83. |
และแท้จริง ผู้ที่ดำเนินตามแนวทางของเขานั้น คืออิบรอฮีม |
84. |
เมื่อเขาได้เข้าหาพระเจ้าของเขาด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ |
85. |
เมื่อเขาได้กล่าวแก่บิดาของเขาและหมู่ชนของเขาว่า พวกท่านเคารพภักดีอะไรกัน? |
86. |
เพื่อความเท็จกระนั้นหรือ ที่พวกท่านปรารถนาพระเจ้าอื่นจากอัลลอฮ์ ? |
87. |
ดังนั้น ความนึกคิดของพวกท่านที่มีต่อพระเจ้าแห่งสากลโลกจะเป็นอย่างไร ? |
88. |
เขา (อิบรอฮีม) จึงจ้องมองไปยังดวงดาวทั้งหลาย |
89. |
แล้วเขาก็กล่าวขึ้นว่า แท้จริงฉันไม่สบายจริง ๆ |
90. |
ดังนั้น พวกเขาจึงหันหลังให้เขาและกลับออกไป |
91. |
แล้วอิบรอฮีมก็บ่ายหน้าไปยังเจว็ดต่าง ๆ ของพวกเขา แล้วพูดว่า พวกเจ้าไม่กิน(อาหารเหล่านี้) บ้างหรือ ? |
92. |
ทำไมพวกเจ้าจึงไม่พูดเล่า ? |
93. |
แล้วเขาก็หันไปตีพวกมันด้วยมือขวา (ซึ่งถือขวานอยู่) |
94. |
แล้วพวกเขาก็รีบวิ่งมาหาเขา |
95. |
อิบรอฮีมจึงกล่าวว่า พวกท่านเคารพภักดีสิ่งที่พวกท่านแกะสลัก (มัน) กระนั้นหรือ ? |
96. |
ทั้ง ๆ ที่อัลลอฮ์ทรงสร้างพวกท่านและสิ่งที่พวกท่านประดิษฐ์มันขึ้นมา |
97. |
พวกเขากล่าวว่า จงสร้างสถานที่แห่งหนึ่ง (เตาเผา) สำหรับเขาแล้วโยนเขาไปในไฟที่ลุกโชน |
98. |
ดังนั้น พวกเขาต้องการวางแผนร้ายแก่เขา แต่เราได้ทำให้พวกเขาต่ำต้อย |
99. |
และอิบรอฮีมกล่าวว่า ฉันจะไปหาพระเจ้าของฉัน แน่นอนพระองค์จะทรงแนะทางให้แก่ฉัน |
100. |
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอพระองค์ทรงประทานบุตรที่มาจากหมู่คนดีให้แก่ข้าพระองค์ด้วย |
101. |
ดังนั้น เราจึงแจ้งข่าวดีแก่เขา (ว่าจะได้) ลูกคนหนึ่ง ที่มีความอดทนขันติ (คืออิสมาอีล) |
102. |
ครั้นเมื่อเขา (อิสมาอีล) เติบโตขึ้นไปไหนมาไหนกับเขา (อิบรอฮีม) ได้แล้วอิบรอฮีมได้กล่าวขึ้นว่า โอ้ลูกเอ๋ย ! แท้จริงพ่อได้เห็นในขณะฝันว่าพ่อได้เชือดเจ้า จงคิดดูซิว่าเจ้าจะเห็นเป็นอย่างไร? เขากล่าวว่า โอ่พ่อจ๋า!พ่อจงปฏิบัติตามที่พ่อได้ถูกบัญชามาเถิด หากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ พ่อจะเห็นฉันว่าฉันอยู่ในหมู่ผู้มีความอดทน |
103. |
ครั้นเมื่อทั้งสอง (พ่อและลูก) ได้ยอมมอบตน (แด่อัลลอฮ์)อิบรอฮีมได้ให้อีสมาอีลคว่ำหน้าลงกับพื้น |
104. |
และเราได้เรียกเขาว่า โอ้ อิบรอฮีม เอ๋ย! |
105. |
แน่นอน เจ้าได้ปฏิบัติถูกต้องตามฝันแล้ว แท้จริงเช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย |
106. |
แท้จริง นั่นคือ การทดสอบที่ชัดแจ้งแน่นอน |
107. |
และเราได้ให้ค่าไถ่ตัวเขาด้วยสัตว์เชือดพลีอันใหญ่หลวง |
108. |
และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ |
109. |
ศานติจงมีแต่อิบรอฮีม |
110. |
เช่นนั้นแหละ เราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย
|
111. |
แท้จริง เขา (อิบรอฮีม) เป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา |
112. |
เราได้แจ้งข่าวดีแก่เขาว่า จะได้ (ลูกคนหนึ่ง) อิสฮาก เป็นนบี (จะเป็นหนึ่ง)ในหมู่คนดีทั้งหลาย |
113. |
และเราได้ให้ความจำเริญแก่เขาและแก่อิสฮากและในหมู่ลูกหลานของเขาทั้งสองนั้นมีผู้ทำความดีและมีผู้อธรรมแก่ตัวของเขาเองอย่างชัดแจ้ง |
114. |
และโดยแน่นอน เราได้ให้ความโปรดปรานแก่มูซาและฮารูณ |
115. |
และเราได้ช่วยเขาทั้งสองและหมู่ชนของเขาทั้งสองให้พ้นจากความเคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวง |
116. |
และเราได้ช่วยเหลือพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงเป็นผู้มีชัยชนะ |
117. |
และเราได้ประทานคัมภีร์แก่เขาทั้งสองซึ่งสมบูรณ์ชัดเจน (เตารอฮ์) |
118. |
และเราได้แนะนำเขาทั้งสองสู่แนวทางที่เที่ยงตรง |
119. |
และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาทั้งสองในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ |
120. |
ศานติจงมีแด่มูซาและฮารูณ |
121. |
แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย |
122. |
แท้จริง เขาทั้งสองเป็นปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา |
123. |
และแท้จริง อิลยาสนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดาร่อซู้ล |
124. |
เมื่อเขากล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า พวกท่านไม่ยำเกรงอัลลอฮ์หรือ? |
125. |
พวกท่านเคารพสักการะบะอ์ลฺ (เจว็ด) |
126. |
อัลลอฮ์คือพระเจ้าของพวกท่านและพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกท่านแต่เก่าก่อน |
127. |
ดังนั้น พวกเขาจะถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน |
128. |
นอกจากปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้บริสุทธิ์ใจ |
129. |
และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ |
130. |
ศานติจงมีแด่วงศ์วานของยาซีน |
131. |
แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย |
132. |
แท้จริง เขาเป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา |
133. |
และแท้จริง ลูฏนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดาร่อซู้ล |
134. |
เมื่อเราได้ช่วยเขาและพรรคพวกของเขาทั้งหมดให้รอดพ้น |
135. |
นอกจากหญิงแก่คนหนึ่งเหลืออยู่ในหมู่ผู้รั้งท้าย |
136. |
แล้วเราได้ทำลายล้างคนอื่น ๆ ทั้งหมด |
137. |
และแท้จริง พวกเจ้าจะต้องเดินผ่าน (ไปมา) สถานที่ของพวกเขาในยามเช้า |
138. |
และยามค่ำคืน ดังนั้น แล้วพวกเจ้าจะไม่พิจารณาดูดอกหรือ? |
139. |
และแท้จริง ยูนุสนั้นอยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกส่งมาเป็นร่อซู้ล |
140. |
จงรำลึก ขณะที่เขาได้หนีไปยังเรือที่บรรทุกผู้คนเต็มเพียบ |
141. |
ดังนั้น ยูนุสได้เข้าร่วมจับฉลาก แล้วเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้ถูกพิชิต(แพ้ในการจับฉลาก) |
142. |
แล้วปลาตัวใหญ่ได้กลืนเขา และเขาสมควรที่จะถูกตำหนิ |
143. |
หากว่าเขามิได้เป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้แซ่ซ้องสดุดีแล้ว |
144. |
แน่นอน เขาจะอยู่ในท้องปลาจวบจนกระทั่งวันฟื้นคืนชีพ |
145. |
แล้วเราได้เหวี่ยงเขาขึ้นบนที่โล่งริมฝั่ง ในสภาพที่ป่วย |
146. |
และเราได้ให้มีต้นไม้ (พันธ์ไม้เลื้อย) น้ำเต้างอกเงยขึ้น ปกคลุมตัวเขา |
147. |
และเราได้ส่งเขาไปยัง (หมู่บ้านของเขา) มีจำนวนหนึ่งแสนคนหรือเกินกว่านั้น |
148. |
แล้วพวกเขาก็ศรัทธา ดังนั้น เราจึงปล่อยให้พวกเขามีความสุขสำราญชั่วระยะเวลาหนึ่ง |
149. |
ดังนั้น (มุฮัมมัด) จงถามพวกเขาซิว่า พระเจ้าของเจ้ามีบุตรหญิงหลายคนและพวกเขามีบุตรชายหลายคนกระนั้นหรือ? |
150. |
หรือว่าเราได้สร้างมลาอิกะฮ์เป็นเพศหญิง โดยที่พวกเขารู้เห็นเป็นพยาน |
151. |
พึงทราบเถิด แท้จริงพวกเขานั้นเนื่องจากการกล่าวเท็จของพวกเขาพวกเขาจึงกล่าวว่า |
152. |
อัลลอฮ์ทรงให้กำเนิดบุตรชาย! และแท้จริงพวกเขานั้นเป็นผู้กล่าวเท็จอย่างแน่นอน |
153. |
อัลลอฮ์ทรงเลือกบุตรหญิงแทนบุตรชายกระนั้นหรือ? |
154. |
เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า! ทำไมพวกเจ้าจึงตัดสินเช่นนั้น |
155. |
พวกเจ้ามิได้ใคร่ครวญดูบ้างหรือ? |
156. |
หรือว่าพวกเจ้ามีหลักฐานอันชัดแจ้ง? |
157. |
ดังนั้น พวกเจ้าจงนำคัมภีร์ของพวกเจ้ามาแสดง หากพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง |
158. |
และพวกเขากล่าวอ้างความสัมพันธ์ (ทางเครือญาติ)ระหว่างพระองค์กับพวกญินและโดยแน่นอนพวกญินรู้ดีว่าแท้จริงพวกมันจะถูกนำตัวมาปรากฏต่อหน้าอัลลอฮ์(เพื่อการลงโทษ) |
159. |
มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่อัลลอฮ์ จากสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง |
160. |
เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้ซื่อสัตย์ |
161. |
แน่นอน พวกเจ้าและสิ่งที่พวกเจ้าเคารพบูชานั้น |
162. |
พวกเจ้าไม่สามารถทำให้ผู้ใดหลงทางไปได้ |
163. |
นอกจากผู้ที่จะเข้าไปอยู่ในไฟอันลุกโชติช่วง |
164. |
และไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเรา เว้นแต่เขาได้มีตำแหน่งที่ได้กำหนดไว้แล้ว |
165. |
และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้ที่ยืนเข้าแถวอยู่แล้ว |
166. |
และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้แซ่ซ้องสดุดีอัลลอฮ์ |
167. |
และพวกเขาเหล่านั้น (กุฟฟารมักกะฮ์) เคยกล่าวไว้ว่า |
168. |
หากว่าเรามีข้อตักเตือน (คัมภีร์) อยู่กับเรา เช่นเดียวกับหมู่ชนในสมัยก่อน ๆ |
169. |
แน่นอน เราก็จะเป็นบ่าวของอัลลอฮ์ผู้ซื่อสัตย์ |
170. |
แต่พวกเขาปฏิเสธ ไม่ศรัทธาต่ออัลกุรอาน แล้วพวกเขาก็จะได้รู้เห็น |
171. |
และโดยแน่นอน ลิขิตของเราได้บันทึกไว้ก่อนแล้ว แก่ปวงบ่าวของเราที่เป็นร่อซู้ล |
172. |
ว่า แน่นอน พวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือ |
173. |
และแท้จริง ไพร่พลของเรานั้น สำหรับพวกเขาจะเป็นผู้มีชัยชนะ |
174. |
ดังนั้น เจ้าจงหันเหออกจากพวกเขาชั่วระยะหนึ่ง |
175. |
และจงเฝ้าคอยดูพวกเขาเถิด แล้วพวกเขาก็จะเห็นมันเอง |
176. |
พวกเขาเร่งรีบต่อการลงโทษของเรากระนั้นหรือ? |
177. |
ครั้นเมื่อการลงโทษได้ลงมาที่หน้าบ้านพักของพวกเขายามเช้าของบรรดาผู้ถูกตักเตือนนั้นมันช่างชั่วช้าเสียนี่กระไร! |
178. |
และเจ้าจงหันเหออกจากพวกเขาระยะหนึ่ง |
179. |
และจงเฝ้าคอยดูเถิด แล้วพวกเขาก็จะเห็นมันเอง |
180. |
มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่พระเจ้าของเจ้าพระเจ้าแห่งอำนาจจากสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง |
181. |
ศานติจงมีแด่บรรดาร่อซู้ลทั้งหลาย |
182. |
และบรรดาการสรรเสริญทั้งมวลเป็นของอัลลอฮ์ พระเจ้าแห่งสากลโลก |