1. |
อะลีฟ ลาม รอ เหล่านี้คือโองการทั้งหลายแห่งคัมภีร์ และเป็นกรุอานอันชัดแจ้ง |
2. |
บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาหวังกันว่า หากพวกเขาได้เป็นมุสลิม |
3. |
เจ้าจงปล่อยพวกเขาบริโภคและร่าเริงและความหวังจะทำให้พวกเขาลืมแล้วพวกเขาก็จะรู้ |
4. |
เรามิได้ทำลายเมืองใด นอกจากว่าได้มีกำหนดเป็นที่รู้กันแก่มันแล้ว |
5. |
ไม่มีประชาชาติใดจะร่าเริงกำหนดการลงโทษได้และไม่อาจจะทำให้ล่าช้ากว่ากำหนดได้ |
6. |
และพวกเขากล่าวว่าโอ้ผู้ซึ่งข้อตักเตือนถูกประทานแก่เขาแท้จริงท่านเป็นคนบ้าอย่างแน่นอน |
7. |
ทำไมท่านไม่นำมลาอิกะฮ์มาที่เรา หากท่านอยู่ในหมู่ผู้สัตย์จริง |
8. |
เราจะไม่ส่งมลาอิกะฮ์ลงมา เว้นแต่ด้วยความจริง และดังนั้นพวกเขาไม่ต้องคอย |
9. |
แท้จริงเราได้ให้ข้อตักเตือน (อัลกุรอาน) ลงมาและแท้จริงเราเป็นผุ้รักษามันอย่างแน่นอน |
10. |
และโดยแน่นอน ก่อนหน้าเจ้านั้นเราได้ส่ง (บรรดาร่อซู้ล) มาในหมู่คณะต่างๆเมื่อครั้งสมัยก่อน ๆ |
11. |
และไม่มีร่อซู้ลคนใดมายังพวกเขา เว้นแต่พวกเขาจะต้องเย้ยหยัน |
12. |
ในทำนองนั้น เราได้ทำให้มันอยู่ในจิตใจของพวกอาชญากร |
13. |
พวกเขาจะไม่ศรัทธาต่ออัลกุรอาน และแน่นอนแบบอย่างของคนรุ่นก่อน ๆ ได้ล่วงลับไปแล้ว |
14. |
และหาเราเปิดประตูแห่งชั้นฟ้าแก่พวกเขา แล้วพวกเขาจะขึ้นต่อไปเรื่อยๆ |
15. |
แน่นอนพวกเขาจะกล่าวว่า แท้จริงสายตาของพวกเราถูกปิดกั้นไม่แต่เพียงเท่านั้นพวกเรายังเป้นกลุ่มชนที่ถูกเวทมนตร์อีกด้วย |
16. |
และโดยแน่นอนเราให้มีหมู่ดวงดาวในท้องฟ้าและเราได้ประดับมันให้สวยงามแก่บรรดาผู้เฝ้ามอง |
17. |
และเราได้รักษามันให้พ้นจากชัยตอนทุกตัวที่ถูกสาปแช่ง |
18. |
เว้นแต่ผู้ที่แอบฟังดังนั้นดวงดาวที่ลุกโชติช่วงจะตามติดเผามัน |
19. |
และแผ่นดินนั้นเราได้แผ่มันออกไป และเราได้ทำให้มีเทือกเขาเป็นที่ยึดอย่างมั่นคงและเราได้ให้ทุกสิ่งงอกเงยอย่างสมดุล |
20. |
และในแผ่นดินนั้นเราได้ทำให้มีเครื่องยังชีพแก่พวกเจ้าและแก่ผู้ที่พวกเจ้ามิได้เป็นผู้ให้ริซกีแก่เขา |
21. |
และไม่มีสิ่งใด (เครื่องยังชีพ) เว้นแต่ที่เรานั้นมีคลังของมันและเราจะไม่ให้มันลงมานอกจากตามสภาวะที่ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว |
22. |
และเราได้ส่งลมผสมเกสร แล้วเราได้ให้น้ำลงมาจากฟ้า แล้วเราได้ให้พวกเจ้าดื่มมันและพวกเจ้าก็มิได้เป็นผู้สะสมมันไว้ |
23. |
และโดยแน่นอนเราเป็นผู้ให้ชีวิต และเราเป็นผู้ให้ตายและเราเป็นผู้คงอยู่แต่ผู้เดียว |
24. |
และโดยแน่นอน เรารอบรู้กลุ่มชนก่อนพวกเจ้า และโดยแน่นอนเรารอบรู้กลุ่มชนรุ่นหลัง |
25. |
และแท้จริง พระเจ้าของเจ้าคือผู้ทรงชุมนุมพวกเขาแท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงปรีชาญาณผู้ทรงรอบรู้ |
26. |
และโดยแน่นอน เราได้สร้างมนุษย์จากดินแห้ง จากดินดำเป็นตม |
27. |
และญินนั้น เราได้สร้างมันมาก่อนจากไฟของลมร้อน |
28. |
และจงรำลึกเมื่อพระเจ้าของเจ้าตรัสแก่มลาอิกะฮ์แก่แท้จริงข้าเป็นผู้สร้างมนุษย์จากดินแห้ง จากดินดำเป็นตม |
29. |
ดังนั้น เมื่อข้าได้ทำให้เขามีรูปร่างสมส่วนและเป่าวิญญาณจากข้าเข้าไปในตัวเขาฉะนั้นพวกเจ้าจงก้มลงสุญูดต่อเขา |
30. |
ดังนั้น มลาอิกะฮ์ทั้งหมดได้ก้มลงสุญูด |
31. |
เว้นแต่อิบลีสมันปฏิเสธที่จะอยู่ร่วมกับบรรดาผู้สุญูด |
32. |
พระองค์ตรัสว่า โอ้อิบลีส ทำไมเจ้าจึงไม่อยู่ร่วมกับบรรดาผู้สุญูด ? |
33. |
มันกล่าวว่า ข้าพระองค์จะไม่สุญูดต่อมนุษย์ที่พระองค์ทรงสร้างเขาจากดินแห้งจากดินดำเป็นตม |
34. |
พระองค์ตรัสว่า ดังนั้นเจ้าจงออกไปจากที่นี่แท้จริงเจ้าเป็นผู้ถูกขับไล่ |
35. |
และแท้จริง การสาบแช่งจงประสบแก่เจ้า จนกระทั่งวันแห่งการตอบแทน |
36. |
มันกล่าวว่าโอ้พระเจ้าของข้าพระองค์ได้โปรดประวิงเวลาให้แก่ข้าพระองค์จนถึงวันฟื้นคืนชีพด้วยเถิด |
37. |
พระองค์ตรัสว่า ดังนั้น แท้จริงเจ้าอยู่ในหมู่ผู้ถูกประวิงเวลา |
38. |
จนกระทั่งถึงวันแห่งเวลาที่ถูกกำหนดไว้แล้ว |
39. |
มันกล่าวว่าโอ้พระเจ้าของข้าพระองค์โดยที่พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์หลงผิดไปแล้วแน่นอนข้าพระองค์ก็จะทำให้เป็นที่เพริศแพร้วแก่พวกเขาในแผ่นดินนี้และแน่นอนข้าพระองค์จะทำให้พวกเขาทั้งหมดหลงผิด |
40. |
เว้นแต่ปวงบ่าวของพระองค์ ในหมู่พวกเขาที่มีใจบริสุทธิ์เท่านั้น |
41. |
พระองค์ตรัสว่า นี่คือทางอันเที่ยงธรรมของข้า |
42. |
แท้จริงปวงบ่าวของข้าเจ้าจะไม่มีอำนาจใด ๆ เหนือพวกเขาเว้นแต่ผู้ที่เชื่อฟังเจ้าในหมู่ผู้หลงผิดเท่านั้น |
43. |
และแท้จริงนรกญะฮันนัม แน่นอนคือสัญญาของพวกเขาทั้งหมด |
44. |
มันมีเจ็ดประตู สำหรับทุกประตูมีส่วนที่ถูกจัดไว้แล้ว |
45. |
แท้จริง บรรดาผู้ยำเกรงอยู่ในสวนสวรรค์มากหลาย และตาน้ำพุ |
46. |
พวกเจ้าจงเข้าไปในนั้นด้วยความศานติและปลอดภัย |
47. |
และเราได้ขจัดความขุ่นแค้นที่มีอยู่ในหัวอกของพวกเขาให้กลายเป็นพี่น้องกันโดยพำนักอยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหากัน |
48. |
ความเหนื่อยยากจะไม่ประสบแก่พวกเขาในนั้น และพวกเขาจะไม่ถูกนำออกจากที่นั้น |
49. |
จงแจ้งแก่ปวงบ่าวของข้าว่า แท้จริงข้าคือผู้อภัย ผู้เมตตาเสมอ |
50. |
และแท้จริงการลงโทษของข้านั้น เป็นการลงโทษที่เจ็บแสบ |
51. |
และจงแจ้งพวกเขาให้ทราบถึงบรรดาแขกของอิบรอฮีม |
52. |
เมื่อพวกเขาเข้าไปหาเขา (อิบรอฮีม) แล้วกล่าวว่า ศานติ เขากล่าวว่าแท้จริงเรากลัวพวกท่าน |
53. |
พวกเรากล่าวว่า ท่านอย่ากลัว แท้จริงเราขอแจ้งข่าวดีแก่ท่านเกี่ยวกับเด็กคนหนึ่งที่มีความรู้ |
54. |
เขากล่าวว่าพวกท่านมาแจ้งข่าวดีแก่ฉันเมื่อความชราภาพได้ประสบแก่ฉันแล้วกระนั้นหรือ?แล้วเรื่องอะไรเล่าที่พวกท่านจะแจ้งข่าวดีแก่ฉัน!? |
55. |
พวกเขากล่าวว่า เราขอแจ้งข่าวดีแก่ท่านด้วยความจริงดังนั้นท่านอย่าอยู่ในหมู่ผู้สิ้นหวัง |
56. |
เขากล่าวว่า และจะไม่มีผู้ใดที่สิ้นหวังในพระเมตตาของพระเจ้าของเขา นอกจากพวกหลงผิด |
57. |
เขากล่าวว่า ดังนั้น ธุระอันใดเล่าของพวกท่าน โอ้ทูตทั้งหลาย !? |
58. |
พวกเขากล่าวว่า แท้จริงเราถูกส่งมายังกลุ่มชนผู้ทำผิด |
59. |
นอกจากบริวารของลูฏ แท้จริงเราจะเป็นผู้ช่วยพวกเขาให้รอดทั้งหมด |
60. |
เว้นแต่ภริยาของเขา เราได้กำหนดไว้แล้วว่า แท้จริงนางจะอยู่ในหมู่ผู้ล่วงไปแล้ว |
61. |
ครั้นเมื่อพวกทูตได้มายังบริวารของลูฏ |
62. |
เขา (บริวารของลูฏ) กล่าวว่า แท้จริงพวกท่านเป็นกลุ่มชนที่ไม่คุ้นหน้า |
63. |
พวกเขากล่าวว่า แต่ว่าเรามาหาท่าน (ลูฏ) ด้วยเรื่องที่พวกเขาสงสัยกันอยู่ |
64. |
และเรามาหาท่านด้วยเรื่องจริงและแท้จริงเราเป็นผู้ซื่อสัตย์อย่างแน่นอน |
65. |
ดังนั้น ท่านจงเดินทางไปกับครอบครัวของท่าน ในช่วงเวลากลางคืน และจงตามหลังพวกเขาและอย่าให้ผู้ใดในหมู่พวกท่านเหลียวหลัง และจงเดินต่อไปตามที่พวกท่านถูกบัญชา |
66. |
และเราได้แจ้งแก่เขาถึงเรื่องนั้นว่า คนสุดท้ายของพวกเหล่านี้จะถูกตัดขาดในยามเช้า |
67. |
และชาวเมืองได้มาหาอย่างดีใจ |
68. |
เขา (ลูฎ) กล่าวว่า แท้จริง เขาเหล่านั้นคือแขกของฉัน ดังนั้นพวกท่านอย่าทำให้ฉันอัปยศ |
69. |
และจงยำเกรงอัลลอฮ์ และอย่าทำให้ฉันได้รับความละอาย |
70. |
พวกเขากล่าวว่า และเรามิได้ห้ามท่านเกี่ยวกับการต้อนรับแขกดอกหรือ? |
71. |
ลูฏกล่าวว่า เขาเหล่านี้คือลูกสาวของฉันหากพวกท่านจำเป็นต้องกระทำ? |
72. |
ขอสาบานด้วยชีวิตของเจ้าแน่นอนแท้จริงพวกเขาอยู่ในการมึนเมาหลงทาง |
73. |
ดังนั้น เสียงกัมปนาทได้คร่าพวกเขาเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น |
74. |
แล้วเราได้พลิกกลับส่วนบนของมันเป็นส่วนล่างและได้ให้หินจากนรกหล่นลงมาทับพวกเขา |
75. |
แท้จริงในการนั้น แน่นอนเป็นสัญญาณแก่บรรดาผู้พินิจพิเคราะห์ |
76. |
และแท้จริง มัน (สถานที่นั้น) ยังคงเป็นเส้นทางที่พักอาศัยอย่างแน่นอน |
77. |
แท้จริงในการนั้น แน่นอนย่อมเป็นสัญญาณแก่บรรดามุอ์มิน |
78. |
และกระนั้นก็ดี ชาวอัลอัยกะฮ์เป็นผู้อธรรมอย่างแน่นอน |
79. |
ดังนั้นเราได้ลงโทษพวกเขาและแท้จริงทั้งสองพวก อยู่บนเส้นทางที่ชัดแจ้งอย่างแน่นอน |
80. |
และโดยแน่นอน ชาวอัลฮิจร์ได้ปฏิเสธบรรดาร่อซู้ล |
81. |
และเราได้ให้สัญญาณต่างๆ ของเราแก่พวกเขา แล้วพวกเขาก็ผินหลังให้มัน |
82. |
และพวกเขาได้สะกัดภูเขาเป็นบ้านพักอย่างปลอดภัย |
83. |
ดังนั้น เสียงกัมปนาทได้คร่าชีวิตพวกเขาในยามเช้า |
84. |
ฉะนั้น สิ่งที่พวกเขากระทำเอาไว้ ไม่ให้ประโยชน์แก่พวกเขาได้เลย |
85. |
และเรามิได้สร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ระหว่างทั้งสองนั้นเพื่ออื่นใดเว้นแต่เป็นความจริง และแท้จริงวันกิยามะฮ์จะมีมาอย่างแน่นอนดังนั้นเจ้าจงอภัยด้วยการอภัยที่ดี |
86. |
แท้จริงพระเจ้าของเจ้า (มุฮัมมัด) ผู้ทรงสร้าง ผู้ทรงรอบรู้ |
87. |
และโดยแน่นอน เราได้ให้แก่เจ้าเจ็ดอายาตที่ถูกอ่านซ้ำและอัลกุรอานที่ยิ่งใหญ่ |
88. |
อย่าทอดสายตาทั้งสองของเจ้าไปยังชนชั้นต่างๆ ของพวกเขาและอย่าเสียใจแทนพวกเขาและจงลดปีของเจ้าให้ต่ำต่อบรรดาผู้ศรัทธา |
89. |
และมุฮัมมัดจงกล่าวเถิดว่า แท้จริงฉันเป็นผู้ตักเตือนอย่างชัดแจ้ง |
90. |
เช่นเดียวกับที่เราได้ให้แก่พวกแบ่งการศรัทธา |
91. |
(คือ) บรรดาผู้แบ่งแยกอัลกุรอานเป็นส่วน ๆ |
92. |
ดังนั้น ของสาบานด้วยพระเจ้าของเจ้าแน่นอนเราจะถามพวกเขาทั้งหมด |
93. |
ถึงที่พวกเขาได้กระทำไว้ |
94. |
ดังนั้น จงประกาศอย่างเปิดเผยในสิ่งที่เจ้าถูกบัญชา และจงผินหลังให้พวกมุชริกีน |
95. |
แท้จริง เราได้ให้ความพอเพียงแก่เจ้าต่อพวกเย้ยหยันแล้ว |
96. |
(คือ) บรรดาผู้ตั้งพระเจ้าอื่นเป็นภาคีกับอัลลอฮ์ ดังนั้นพวกเขาจะรู้ |
97. |
และโดยแน่นอน เรารู้ว่าแท้จริงเจ้านั้นหัวอกของเจ้าอึดอัดต่อสิ่งที่พวกเขากล่าว |
98. |
ดังนั้น จงกล่าวสดุดีด้วยการสรรเสริญพระเจ้าของเจ้า และจงร่วมอยู่ในหมู่ผู้สุญูด |
99. |
และจงเคารพภักดีพระเจ้าของเจ้า จนกว่าความแน่นอน (ความตาย) จะมาหาเจ้า |