14. อิบรอฮีม

1.

อะลิฟ ลามรอคัมภีร์ที่เราได้ประทานลงมาแก่เจ้า เพื่อให้เจ้านำมนุษย์ออกจากความมืดมนทั้งหลายสู่ความสว่าง ด้วยอนุมัติของพระเจ้าของพวกเขา สู่ทางของพระผู้เดชานุภาพผู้ทรงได้รับการสรรเสริญ

2.

(คือ) ทางของอัลลอฮ์ ซึ่งสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินเป็นของพระองค์และความหายนะจากการลงโทษอย่างสาหัส จงประสบแก่พวกปฏิเสธศรัทธา

3.

บรรดาผู้พอใจเลือกเอาชีวิตในโลกนี้เหนือปรโลก และปิดกั้นจากทางของอัลลอฮ์และต้องการที่จะให้มันคดเคี้ยว ชนเหล่านั้นอยู่ในการหลงทางที่ห่างไกล

4.

และเรามิได้ส่งร่อซู้ลคนใด นอกจากด้วยการพูดภาษาชนชาติของเขาเพื่อจะได้ชี้แจงอย่างชัดแจ้งแก่พวกเขาอัลลอฮ์จะทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์หลงทางและทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพผู้ทรงปรีชาญาณ

5.

และโดยแน่นอน เราได้ส่งมูซาพร้อมด้วยสัญญาณต่าง ๆ ของเราว่าจงนำกลุ่มชนของเจ้าออกจากความมืดมนทั้งหลายสู่ความสว่างและจงเตือนพวกเขาให้รำลึกถึงวัน(แห่งความโปรดปราน) ของอัลลอฮ์แท้จริงในการนั้นย่อมเป็นสัญญาณแก่ผู้อดทนผู้ขอบคุณทุกคน

6.

และจงรำลึกขณะที่มูซากล่าวแก่กลุ่มชนของเขาว่าจงรำลึกถึงความโปรดปรานของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกท่านเมื่อพระองค์ทรงให้พวกท่านรอดพ้นจากวงศ์วานของฟิรเอาน์โดยให้พวกท่านได้ลิ้มรสการทรมานอันชั่วช้าและฆ่าลูกชายของพวกท่านและไว้ชีวิตผู้หญิงของพวกท่าน และในการนั้นย่อมเป็นการทดสอบอย่างใหญ่หลวงจากพระเจ้าของพวกท่าน

7.

และจงรำลึกขณะที่พระเจ้าของพวกเจ้าได้ประกาศว่า หากพวกเจ้าขอบคุณข้าก็จะเพิ่มพูนให้แก่พวกเจ้า และหากพวกเจ้าเนรคุณแท้จริงการลงโทษของข้านั้นสาหัสยิ่ง

8.

และมูซาได้กล่าวว่า หากพวกท่านและผู้ที่อยู่ในแผ่นดินทั้งหมดปฏิเสธศรัทธาแท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงพอเพียงและทรงได้รับการสรรเสริญอย่างแน่นอน

9.

เรื่องราวของบรรดาผู้ทีมาก่อนหน้าพวกเจ้า เช่นกลุ่มชนของนูห อ๊าด และษะมูดและบรรดาผู้ที่มาหลังจากพวกเขา มิได้มาถึงพวกเจ้าดอกหรือ?ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องของพวกเขานอกจากอัลลอฮ์บรรดาร่อซู้ลของพวกเขาได้มายังพวกเขาพร้อมด้วยหลักฐานอันชัดแจ้งพวกเขาได้เอามือปิดปากของพวกเขาเอง และกล่าวว่าแท้จริงเราได้ปฏิเสธศรัทธาในสิ่งที่พวกท่านถูกส่งมา (คืออัลกุรอาน)และแท้จริงพวกเราอยู่ในการสงสัยอย่างแน่นอนต่อสิ่งที่พวกท่านเรียกร้องเรา

10.

บรรดาร่อซู้ลของพวกเขาได้กล่าวว่ามีการสงสัยในอัลลอฮ์พระผู้สร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินกระนั้นหรือ?พระองค์ทรงเรียกร้องพวกท่านเพื่อทรงยกโทษในความผิดของพวกท่านและทรงผ่อนผันพวกท่านจนกระทั่งถึงวาระที่ถูกกำหนดไว้ พวกเขากล่าวว่า พวกท่านมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นปุถุชนเยี่ยงเราพวกท่านประสงค์ที่จะกีดกันพวกเราจากสิ่งที่บรรพบุรุษของพวกเราเคยเคารพบูชาดังนั้นพวกท่านจงนำหลักฐานอันชัดแจ้งมาให้พวกเราซิ

11.

บรรดาร่อซู้ลของพวกเขากล่าวแก่พวกเขาว่า พวกเรามิใช่อื่นใดนอกจากเป็นปุถุชนเยี่ยงพวกท่าน แต่ทว่าอัลลอฮ์ทรงโปรดปรานผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์จากปวงบ่าวของพระองค์ ไม่บังควรแก่เราที่จะนำหลักฐานมาแสดงแก่พวกท่านเว้นแต่โดยอนุมัติของอัลลอฮ์เท่านั้น และแด่อัลลอฮ์เท่านั้นบรรดามุอฺมินพึงมอบความไว้วางใจเถิด

12.

และทำไมเล่าเราจึงไม่มอบความไว้วางใจแด่อัลลัอฮและแน่นอนพระองค์ทรงชี้แนะแนวทางทั้งหลายแก่เราและเราจะอดทนต่อการที่พวกท่านทำร้ายเราและบรรดาผู้มอบความไว้วางใจพึงไว้วางใจแด่อัลลอฮ์เท่านั้น

13.

และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาได้กล่าวแก่บรรดาร่อซู้ลของพวกเขาว่าแน่นอนเราจะขับพวกท่านออกจากแผ่นดินของเรา หรือว่าพวกท่านจะกลับไปยังศาสนาของเราดังนั้นพระเจ้าของพวกเขาทรงวะฮีย์ให้แก่พวกเขา (บรรดาร่อซู้ล) ว่า แน่นอนเราจะทำลายพวกอธรรม

14.

และแน่นอน เราจะให้พวกท่านพำนักในแผ่นดิน หลังจากพวกเขานั่นสำหรับผู้ที่กลัวต่อการเผชิญหน้าข้า และกลัวต่อสัญญาการลงโทษของข้า

15.

และพวกเขา (บรรดาร่อซู้ล) ขอต่อพระองค์ให้ได้รับชัยชนะและให้ผู้หยิ่งผยองที่ดื้อด้านทุกคนประสบความพินาศ

16.

จากเบื้องหลังของเขาคือนรกญะอันนัม และจะได้ดื่มน้ำจากน้ำหนอง

17.

เขาจิบมันแต่ไม่อาจจะกลืนมันได้ และความตายมาหาเขาจากทุกทิศทางโดยที่เขาก็ไม่ตายและเบื้องหลังของเขาคือการลงโทษที่รุนแรง

18.

อุปมาบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อพระเจ้าของพวกเขา การงานของพวกเขาแสวงหาไว้แต่อย่างใดนั่นคือการหลงทางที่ไกลลิบ

19.

สูเจ้ามิเห็นดอกหรือว่าแท้จริงอัลลอฮ์ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินด้วยความจริงหากพระองค์ทรงประสงค์พระองค์ก็จะทรงให้พวกเจ้าสูญสิ้นไป และจะทรงนำมาซึ่งกลุ่มชนรุ่นใหม่

20.

และในการนั้นมีใช่เป็นการยากแก่อัลลอฮ์

21.

และพวกเขาได้ออกมาพร้อมกันต่อหน้าอัลลอฮ์ พวกอ่อนแอกล่าวกับพวกหัวหน้าว่าแท้จริงพวกเราเป็นผู้ตามพวกท่าน พวกท่านจะช่วยพวกเราได้อย่างไรให้พ้นจากการลงโทษของอัลลอฮ์? พวกเขากล่าวว่า หากอัลลอฮ์ทรงชี้แนะทางแก่เราแน่นอนเราก็จะชี้แนะทางแก่พวกท่าน มีผลเท่ากันสำหรับเราถึงแม้ว่าเรากระวนกระวายหรือเราอดทน สำหรับพวกเรานั้นไม่มีทางรอดไปได้

22.

และชัยตอนได้กล่าวเมื่อการงานได้ถูกตัดสินแล้วว่าแท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงสัญญาพวกท่านซึ่งเป็นสัญญาแห่งความจริงและฉันได้สัญญาพวกท่านแล้วฉันได้บิดพลิ้วพวกท่านฉันไม่มีอำนาจใดๆ เหนือพวกท่าน นอกจากฉันได้เรียกร้องพวกท่านแล้วพวกท่านก็ตอบสนองฉัน ดังนั้นพวกท่านอย่าได้ประณามฉันแต่ทว่าจงประณามตัวพวกท่านเอง ฉันไม่อาจร้องทุกข์แทนพวกท่านได้ และพวกท่านก็ไม่อาจร้องทุกข์แทนฉัน (จากการลงโทษของอัลลอฮ์) ได้แท้จริงฉันได้ปฏิเสธต่อสิ่งที่พวกท่านตั้งฉันให้เป็นภาคี (กับอัลลอฮ์) แต่ก่อนนี้แท้จริงบรรดาผู้อธรรมนั้น สำหรับพวกเขาคือการลงโทษอย่างเจ็บปวด

23.

และบรรดาผู้ศรัทธาและกระทำความดีทั้งหลาย ถูกนำให้เข้าสวนสวรรค์มากหลายมีลำน้ำหลายสายไหลผ่านเบื้องล่างโดยพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาลด้วยอนุมัติของพระเจ้าของพวกเขาการกล่าวคำนับทักทายของพวกเขาในนั้นคือศานติ

24.

เจ้ามิเห็นดอกหรือว่า อัลลอฮ์ทรงยกอุทาหรณ์ไว้ว่า อุปมาคำพูดที่ดีดั่งต้นไม้ที่ดีรากของมันฝังแน่นลึกมั่นคงและกิ่งก้านของมันชูขึ้นไปในท้องฟ้า

25.

ผลของมันจะออกมาทุกกาลเวลาโดยอนุมัติของพระเจ้าของมันและอัลลอฮ์ทรงยกอุทาหรณ์แก่ปวงมนุษย์เพื่อพวกเขาจะได้รำลึก

26.

และอุปมาคำพูดที่เลว ดั่งต้นไม้ที่อับเฉาถูกถอนราออกจากพื้นดินมันไม่มีความมั่นคงเลย

27.

อัลลอฮ์ทรงให้บรรดาผู้ศรัทธาหนักแน่นด้วยคำกล่าวที่มั่นคงในการมีชีวิตอยู่ทั้งในโลกนี้และในปรโลกและอัลลอฮ์ทรงให้บรรดาผู้อธรรมหลงทางและอัลลอฮ์ทรงกระทำสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์

28.

เจ้าไม่เห็นดอกหรือ บรรดาผู้เปลี่ยนความโปรดปรานของอัลลอฮ์เป็นการปฏิเสธศรัทธาและได้นำกลุ่มชนของพวกเขาลงสู่ที่พำนักอันหายนะ

29.

นรกญะฮันนัมที่มีเปลวไฟร้อนจัดของมัน และมันเป็นที่พำนักอันชั่วช้า

30.

และพวกเขาได้ตั้งภาคีคู่เคียงกับอัลลอฮ์ เพื่อให้พวกเขาหลงทางของพระองค์จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด พวกท่านจงร่าเริงกันเถิดเพราะแท้จริงทางกลับของพวกท่านย่อมไปสู่ไฟนรก

31.

จงกล่าวแก่ปวงบ่างผู้ศรัทธาของข้าว่าให้พวกเขาดำรงการละหมาดและบริจาคสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขา ทั้งอย่างลับ ๆและอย่างเปิดเผยก่อนที่วันหนึ่งจะมาถึงซึ่งไม่มีการซื้อขาย (ต่อรอง)ในวันนั้นและไม่มีการเป็นมิตร

32.

อัลลอฮ์ผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และทรงให้น้ำลงมาจากชั้นฟ้าและทรงให้พืชผลงอกเงยออกมาด้วยมัน (จากน้ำ) เพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้าและทรงให้เรือเดินสมุทรมีความสะดวกแก่พวกท่านเพื่อใช้แล่นตามแม่น้ำโดยพระบัญชาของพระองค์และทรงให้ลำน้ำทั้งหลายเป็นประโยชน์แก่พวกเจ้า

33.

และพระองค์ทรงให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ เป็นประโยชน์แก่พวกเจ้า โดยโคจรเป็นปกติและทรงให้กลางคืนและกลางวันเป็นประโยชน์แก่พวกเจ้า

34.

และพระองค์ทรงประทานแก่พวกเจ้าทุกสิ่งที่พวกเจ้าขอต่อพระองค์และหากพวกเจ้าจะนับความโปรดปรานของอัลลลอฮแล้วพวกเจ้าก็ไม่อาจจะคำนวณมันได้แท้จริงมนุษย์นั้นอธรรมยิ่ง เนรคุณยิ่ง

35.

และจงรำลึกเมื่ออิบรอฮีมกล่าวว่า โอ้ พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงให้เมืองนี้(มักกะฮ์) ปลอดภัยและทรงให้ข้าพระองค์และลูกหลานของข้าพระองค์พ้นจากการบูชาเจว็ด

36.

โอ้พระเจ้าของข้าพระองค์แท้จริงพวกมันได้ทำให้มนุษย์ส่วนใหญ่หลงทางดังนั้นผู้ใดปฏิบัติตามข้าพระองค์แท้จริงเขาเป็นพวกของข้าพระองค์ และผู้ใดฝ่าฝืนข้าพระองค์แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตา

37.

โอ้พระเจ้าของเรา แท้จริงข้าพระองค์ได้ให้ลูกหลานของข้าพระองค์พำนักอยู่ ณที่ราบลุ่มนี้โดยไม่มีพืชผลใดๆ ซึ่งอยู่ใกล้บ้านอันเป็นเขตหวงห้ามของพระองค์โอ้พระเจ้าของเรา เพื่อให้พวกเขาดำรงการละหมาด ขอพระองค์ทรงให้จิตใจจากปวงมนุษย์มุ่งไปยังพวกเขาและทรงประทานปัจจัยยังชีพที่เป็นพืชผลแก่พวกเขาหวังว่าพวกเขาจะขอบคุณ

38.

โอ้พระเจ้าของเรา แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้สิ่งที่เราปิดบังและสิ่งที่เราเปิดเผยไม่มีสิ่งใดจะซ่อนเร้นไปจากอัลลอฮ์ ทั้งในแผ่นดินและในชั้นฟ้า

39.

การสรรเสริญเป็นของอัลลอฮ์ ผู้ได้ประทานอิสมาอีลและอิสหากแก่ข้าพระองค์ขณะที่ข้าพระองค์อยู่ในวัยชราแท้จริงพระเจ้าของข้าพระองค์เป็นผู้ทรงได้ยินการวิงวอนอย่างแน่นอน

40.

โอ้พระเจ้าของข้าพระองค์ขอพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์และจากลูกหลานของข้าพระองค์เป็นผู้ดำรงการละหมาดโอ้พระเจ้าของเรา ขอพระองค์ทรงตอบรับการวิงวอนของข้าพระองค์ด้วยเทอญ

41.

โอ้พระเจ้าของเรา ขอพระองค์ทรงอภัยโทษให้แก่ข้าพระองค์และแก่บิดามารดาของข้าพระองค์และแก่บรรดามุอมิน ในวันที่การสอบสวนจะมีขึ้น

42.

และเจ้าอย่าคิดว่าอัลลอฮ์ทรงละเลยต่อสิ่งที่พวกอธรรมปฏิบัติแท้จริงพระองค์ทรงประวิงเวลาให้พวกเขาจนถึงวันที่สายตาเงยจ้องไม่กระพริบ(วันกิยามะฮ์)

43.

พวกเขารีบเร่งเงยศรีษะของพวกเขาขึ้นนัยตาของพวกเขาไม่กระพริบ และจิตใจของพวกเขาลอย

44.

และจงเตือนมนุษย์ถึงวันที่การลงโทษจะมาหาพวกเขา บรรดาผู้อธรรมจะกล่าวว่าโอ้พระเจ้าของเรา โปรดประวิงเวลาแก่เราจนถึงกำหนดอันใกล้นี้เพื่อเราจะได้สนองตอบการเชิญชวนของพระองค์และเราจะปฏิบัติตามบรรดาร่อซู้ลและพวกเจ้ามิได้สาบานแต่ก่อนนี้ดอกหรือว่า พวกเจ้านั้นจะไม่สูญสลาย

45.

และพวกเจ้าได้พำนักอยู่ในสถานที่ของบรรดาผู้อธรรมแก่ตัวของพวกเขาเองและเป็นที่ประจักษ์แจ้งแก่พวกเจ้าแล้วว่าเราได้กระทำแก่พวกเขาอย่างไร และเราได้ยกอุทาหรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว

46.

และแน่นอนพวกเขาได้วางแผนของพวกเขาและแผนของพวกเขาอยู่ที่อัลลอฮ์ถึงแม้ว่าแผนของพวกเขาจะทำให้ภูเขาเคลื่อนย้ายไปก็ตาม

47.

และแท้จริงเจ้าอย่าคิดเลยว่า อัลลอฮ์จะทรงเป็นผู้ผิดสัญญากับบรรดาร่อซู้ลของพระองค์แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงตอบโต้อย่างเด็ดขาด

48.

วันซึ่งแผ่นดินจะถูกเปลี่ยนเป็นอื่นจากแผ่นดินนี้ และชั้นฟ้าทั้งหลาย(ก็เช่นเดียวกัน) พวกเขาจะปรากฎตัวต่อหน้าอัลลอฮ์ ผู้ทรงเอกะ ผู้ทรงพิชิต

49.

และวันนั้นเจ้าจะเห็นบรรดาอาชญากรถูกล่ามตรึงไว้ด้วยโซ่

50.

เครื่องนุ่งห่มของพวกเขาทำด้วยวัสดุไหม้ไฟ และไฟจะลุกคลุมใบหน้าของพวกเขา

51.

เพื่ออัลลอฮ์จะได้ทรงตอบแทนทุกชีวิตตามที่มันได้แสวงหาไว้แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงฉับพลันในการสอบสวน

52.

นี่คือการประกาศแก่ปวงมนุษย์ เพื่อพวกเขาจะถูกเตือนด้วยมันและเพื่อพวกเขาจะได้รู้ว่า แท้จริงพระองค์คือพระเจ้าผู้ทรงเอกะและเพื่อบรรดาผู้มีสติจะได้รำลึก