1. |
Савганд ба сапедаи субҳ |
2. |
ва савганд ба шабҳои даҳгона (яъне, ашараи зулҳиҷҷа ё даҳҳаи |
3. |
ва савганд ба ҷуфту тоқ |
4. |
ва савганд ба шаб, чун рӯй ба рафтан ниҳад. |
5. |
Оё дар ин зикркардашудаҳо хирадмандро савгандҳои кофист? |
6. |
Оё надидаӣ, ки Парвардигори ту бо қавми Од чӣ кард? |
7. |
Бо Ирам, ки сутунҳо дошт? |
8. |
Ва монанди он дар ҳеҷ шаҳре офарида нашуда буд. |
9. |
Ва қавми самуд, ки |
10. |
Ва қавми Фиръавн, он дорандаи мехҳо, (мурод, аҳромҳову қасрҳо ё |
11. |
онҳо дар шаҳрҳо аз ҳад таҷовуз карданд |
12. |
ва дар онҳо фасод афзуданд. |
13. |
Ва Парвардигори ту тозиёнаи азобро бар сарашон фуруд овард. |
14. |
ҳаройна, |
15. |
Аммо одамӣ, чун Парвардигораш биёзмояд ва гиромиаш дорад ва |
16. |
Ва чун биёзмоядаш ва ризқ бар ӯ танг гирад, мегӯяд: «Парвардигори |
17. |
На чунин аст (ки мепиндоред). Шумо ятимро гиромӣ намедоред |
18. |
ва якдигарро ба таъом додани мискин тарғиб намекунед |
19. |
ва меросро ҳарисона мехӯред |
20. |
ва молро фаровон дӯст доред. |
21. |
На чунин аст (ки мепиндоред), чун замин шикофта шавад |
22. |
ва Парвардигори ту биёяд ва фариштагон саф дар саф ҳозир оянд |
23. |
ва дар он рӯз ҷаҳаннамро ҳозир оранд, одамӣ панд гирад. Ва чи ҷои |
24. |
(Дар ҳолати ҳасрат ва пушаймонӣ) Мегӯяд: «Эй кош, ки барои ҳаёти |
25. |
Дар он рӯз (ки чунин аҳвол ва авзоъ рух медиҳад) касе чун азоби |
26. |
ва монанди занҷири Худованд ба занҷир накашад (ва ҷазои халоиқи |
27. |
Эй рӯҳи оромишёфта (имрӯз ҳеҷ гуна ҳаросе надорӣ), |
28. |
хушнуду писандида ба сӯи (ризо ва биҳишти) Парвардигорат бозгард |
29. |
ва дар зумраи бандагони (солеҳи) Ман дохил шав |
30. |
ва ба биҳишти Ман (яъне, қароргоҳи родмардони солеҳ) дарой. |