1. |
Савганд ба фариштагоне, ки ҷонҳоро (ҷонҳои кофиронро) ба сахтӣ мегиранд |
2. |
ва |
3. |
ва |
4. |
ва |
5. |
ва |
6. |
ки он |
7. |
ва |
8. |
дар он |
9. |
ва |
10. |
|
11. |
он гоҳ |
12. |
Гӯянд |
13. |
Ҷуз ин |
14. |
ва |
15. |
Оё |
16. |
Он гоҳ ки Парвардигораш ӯро дар водии муқаддаси Туво нидо дод: |
17. |
Ба сӯйи Фиръавн бирав, ки ҳаройна, ӯ аз ҳад гузаштааст. |
18. |
Бигӯ: «Оё туро рағбате ҳаст, ки покиза шавӣ (аз куфру исён), |
19. |
ва ман туро ба Парвардигорат роҳ бинамоям ва ту битарсӣ (аз |
20. |
Пас, он ояти бузургро ба ӯ нишон дод. |
21. |
Ва ӯ дурӯғ шумориду нофармонӣ кард. |
22. |
Сипас пушт карду мешитофт. |
23. |
Пас, ҳамаро гирд овард ва нидо дод. |
24. |
ва гуфт: «Ман парвардигори бартари шумо ҳастам!» |
25. |
Худо ба азоби охирату дунё гирифторашон кард. |
26. |
Ҳаройна, дар ин ибратест барои касе, ки метарсад! |
27. |
Оё шумо ба офариниш сахттаред ё ин осмоне, ки ӯ бино ниҳода? |
28. |
Сақфашро барафрошт ва дуруст кард, |
29. |
шабашро торик кард ва рӯзашро рӯшан сохт |
30. |
ва пас аз он заминро бигустурд |
31. |
ва аз он об берун овард ва чарогоҳҳо падид кард |
32. |
ва кӯҳҳоро устувор гардонид |
33. |
барои баҳрагирии шумо ва чорпоёнатон. |
34. |
Чун он ҳодисаи бузург даррасад, |
35. |
рӯзе, ки одамӣ ҳамаи аъмоли худро ба ёд оварад |
36. |
ва ҷаҳаннамро ба ҳар кӣ мебинад, нишон диҳанд. |
37. |
Пас, ҳар кӣ аз ҳад гузашта бошад (дар куфру исён) |
38. |
ва зиндагии ин ҷаҳониро ихтиёр карда, |
39. |
Ҳаройна, ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст. |
40. |
Аммо ҳар кас, ки аз истодан дар баробари Парвардигораш тарсида |
41. |
Ҳаройна, биҳишт ҷойгоҳи ӯст. |
42. |
Туро (эй Паёмбар), аз қиёмат мепурсанд, ки чӣ вақт воқеъ шавад. |
43. |
Туро чӣ огоҳӣ ва чӣ хабар аз он (яъне, ту чизе аз он намедонӣ)? |
44. |
Интиҳои илми он назди Парвардигори туст. |
45. |
Фақат ва фақат ту касонеро, ки аз он рӯз битарсанд, бим медиҳӣ. |
46. |
Чун онро бубинанд, пиндоранд, ки гӯё дар ин ҷаҳон ҷуз як шомгоҳ ё |