1. |
Қиёмат наздик шуд ва моҳ пора гардид. |
2. |
Ва агар мӯъҷизае бубинанд, рӯй бигардонанд ва гӯянд: «Ҷодуе |
3. |
Ва дурӯғ мепиндоранд ва аз паи ҳавою ҳавасҳои хеш мераванд. Ва |
4. |
Ва барояшон хабарҳое омадааст, ки аз гуноҳашон бозмедорад. |
5. |
Ҳикматест тамом. Вале бимдиҳандагон судашон надиҳанд. |
6. |
Пас, дар он рӯз, ки он даъваткунанда (Исрофил) ононро ба чизе |
7. |
Нишони зиллат (хорӣ) дар чашмонашон ошкор аст. Чун малахҳое |
8. |
Сарҳоро боло гирифта ба сӯи он даъваткунанда (Исрофил) |
9. |
Пеш аз инҳо қавми Нӯҳ дурӯғ шуморида буданд. Бандаи Моро дурӯғгӯ |
10. |
Ва Парвардигорашро хонд: «ҳаройна, |
11. |
Ва мо низ дарҳои осмонро барои обе, ки ба шиддат мерехт, кушодем. |
12. |
Ва аз замин чашмаҳо шикофтем, то об ба он миқдор, ки андоза шуда |
13. |
Ва ӯро бар он киштӣ, ки тахтаҳову мехҳо дошт, савор кардем. |
14. |
Зери назари Мо равон шуд. Ин буд ҷазои касоне, ки куфр варзиданд. |
15. |
Ва албатта, он киштиро нишонае сохтем. Оё ҳеҷ пандгирандае ҳаст? |
16. |
Пас, азобу бим доданҳои Ман чӣ гуна буд? |
17. |
Ва ин Қуръонро осон кардем то аз он панд гиранд. Оё пандгирандае |
18. |
Қавми Од такзиб карданд. Пас, азобу бим доданҳои Ман чӣ гуна |
19. |
ҳаройна, |
20. |
ки мардумонро аз замин монанди решаҳои аз ҷой кандаи нахл, бармеканад. |
21. |
Азобу бим доданҳои Ман чӣ гуна буд? |
22. |
Ва ин Қуръонро осон кардем, то аз он панд гиранд. Оё пандгирандае |
23. |
Қавми Самуд бимдиҳандагонро дурӯғгӯ бароварданд. |
24. |
Гуфтанд: «Агар аз инсоне монанди худ пайравӣ кунем, ҳаройна, |
25. |
Оё аз миёни ҳамаи мо каломи Худо ба ӯ нозил шудааст? Балки, ӯ |
26. |
Фардо хоҳанд донист, ки дурӯғгӯйи худхоҳ кист! |
27. |
ҳаройна, |
28. |
Ва ба онҳо бигӯй, ки об миёнашон тақсим шуда. Навбати ҳар кӣ |
29. |
Ёрашонро нидо доданд ва ӯ шамшер баргирифту онро бикушт. |
30. |
Азобу бим доданҳои Ман чӣ гуна буд? |
31. |
ҳаройна, |
32. |
Ва ин Қуръонро осон кардем, то аз он панд гиранд. Оё |
33. |
Қавми Лут бимдиҳандагонро дурӯғгӯ бароварданд. |
34. |
ҳаройна, |
35. |
Неъмате буд аз ҷониби Мо ва ононро, ки сипос гӯянд, чунин подош |
36. |
Аз интиқоми сахти Мо тарсонидашон (Лут), вале бо бимдиҳандагон ба |
37. |
Аз меҳмони ӯ коре зишт хостанд. Мо низ чашмонашонро кӯр |
38. |
Албатта, бомдодон азобе пойдор ба суроғашон омад. |
39. |
Пас, азоби Ман ва бимдоданҳои Маро бичашед! |
40. |
Ва ин Қуръонро осон кардем, то аз он панд гиранд. Оё пандгирандае |
41. |
Бимдиҳандагон назди хонадони Фиръавн омаданд. |
42. |
Ҳамаи оёти Моро дурӯғ шумориданд. Мо низ онҳоро фурӯ гирифтем, |
43. |
Оё кофирони шумо аз онҳо нерӯмандтаранд ё дар китобҳо омадааст, |
44. |
Ё мегӯянд, ки мо ҳамагӣ ба интиқом бармехезем? |
45. |
Ба зудӣ он ҷамъ шикаст хӯрда ва пушт гардонда боз гарданд. |
46. |
Балки ваъдагоҳи онҳо қиёмат аст ва (азоби) қиёмат сахттару |
47. |
ҳаройна, |
48. |
Рӯзе, ки онҳоро ба чеҳраҳояшон дар ҷаҳаннам кашанд, ки бичашед |
49. |
ҳаройна, |
50. |
Фармони Мо танҳо як фармон аст, он ҳам чашм бар ҳам заданест. |
51. |
Касоне, ки монанди шумо буданд, албатта, ҳалок кардем. Оё |
52. |
Ҳар коре, ки кардаанд, дар дафтарҳост (навишта ва сабтшуда бо |
53. |
Ҳар кори бузургу хурде (ки дар дунё кардаанд дар дафтарҳои |
54. |
ҳаройна, |
55. |
дар ҷойгоҳе писандида (ки ёвагӯӣ ва бадкорӣ дар он вуҷуд надорад) |