1. |
Ҳо, |
2. |
Савганд ба ин китоби равшангар! |
3. |
ҳаройна, |
4. |
Дар он шаб ҳар фармоне мувофиқи ҳикмат содир мешавад, |
5. |
фармоне аз ҷониби Мо. Ва ҳаройна, Мо ҳамеша фиристодаи он будем. |
6. |
Раҳматест аз ҷониби Парвардигорат ва албатта, Парвардигори ту |
7. |
Парвардигори осмонҳо ва замин ва ҳар чи миёни онҳост, агар толиби |
8. |
Нест Худое барҳақ ба ҷуз ӯ. Зинда мекунаду мемиронад. |
9. |
Балки, онҳо ҳамчунон дар шакке дилхушанд! |
10. |
Чашминтизори рӯзе бош, ки осмон дуди ошкореро падидор мекунад. |
11. |
Ва он дуд ҳамаи мардумро дар худ фурӯ пӯшад. Ва ин азобест |
12. |
«Эй Павардигори мо, ин азобро аз мо дур гардон, ки ҳаройна, мо |
13. |
Аз куҷо панд мепазиранд? Ҳоло он ки чун паёмбари равшангар бар |
14. |
аз ӯ рӯйгардон шуданд ва гуфтанд: «Девонаест таълимёфта!» |
15. |
ҳаройна, |
16. |
Рӯзе онҳоро ба савлате (ҳамлае) сахт фурӯ гирем, ки ҳаройна, Мо |
17. |
ҳаройна, |
18. |
ки бандагони Худоро ба ман бисупоред, ки ҳаройна, ман паёмбаре |
19. |
Ва низ бар Худо бартарӣ маҷӯед, ки ҳаройна, ман бо ҳуҷҷате |
20. |
Ва агар бихоҳед ба ман санг бизанед, ҳаройна, ман ба Парвардигори |
21. |
ва агар ба (паёмбарии) ман имон намеоваред, аз ман канор гиред». |
22. |
Пас, Парвардигорашро хонд, ки инон мардуме гунаҳкоранд. |
23. |
Бандагони Маро шабҳангом равона кун, ҳаройна, шумо дунболагирӣ |
24. |
Баҳрро ором пушти сар гузор, (яъне, ҳангоми убури шумо баҳр ба ду |
25. |
Баъд аз худ чӣ боғҳову чашмасорҳо бар ҷой гузоштанд, |
26. |
бо киштзорҳову хонаҳои некӯ, |
27. |
бо неъмате, ки дар он ғарқи шодмонӣ буданд. |
28. |
Ба ин сон буданд ва Мо он неъматҳоро ба мардуме дигар |
29. |
На осмон бар онҳо гирист ва на замин ва на ба онҳо мӯҳлат дода |
30. |
Ва ҳаройна, мо бани Исроилро аз он азоби хоркунанда раҳонидем, |
31. |
аз Фиръавн, ҳаройна, ӯ аз бартарӣҷӯёни (мутакаббир) ситамкор буд. |
32. |
ҳаройна, |
33. |
Ва оёте ба онҳо ато кардем, ки дар он имтиҳоне ошкор буд. |
34. |
Албатта, инҳо мегӯянд: |
35. |
«Поёни кор ҷуз ҳамин марги нахустин нест ва мо дигар бор зинда |
36. |
Ва агар рост мегӯед, падарони моро ба ҷаҳон бозоваред». |
37. |
Оё инҳо беҳтаранд ё қавми Туббаъ ва касоне, ки пеш аз он қавм |
38. |
Мо ин осмонҳову замин ва он чиро миёни онҳост, ба бозича |
39. |
Онҳоро барҳақ офаридаем, вале бештаринашон намедонанд. |
40. |
Ҳаройна, Ваъдагоҳи ҳама дар рӯзи доварӣ, қиёмат аст. |
41. |
Рӯзе, ки ҳеҷ дӯсте барои дӯсти худ судманд набошад ва аз сӯи касе |
42. |
магар касе, ки Худо бар ӯ бубахшояд, ҳаройна, ӯст пирӯзманду |
43. |
Ҳаройна, дарахти Заққум |
44. |
таъоми гунаҳкорон аст. |
45. |
Монанди миси гудохта дар шикамҳо меҷӯшад. |
46. |
Монанди ҷӯшидани оби сӯзон. |
47. |
Бигиредаш ва ба сахтӣ ба миёни ҷаҳаннамаш бикашед |
48. |
ва бар сараш оби ҷӯшон бирезед, то шиканҷа шавад. |
49. |
(ба гунаҳкор гӯем), бичаш, (ин азобро) ки ту пирӯзманду |
50. |
ҳаройна, |
51. |
ҳаройна, |
52. |
дар боғҳову чашмасорҳо |
53. |
либосҳои аз сундусу истабрақ мепӯшанд ва рӯ ба рӯи ҳамдигар |
54. |
Ҳамчунин ҳурулъийнро (ҳурони шаҳлочашм) ба ҳамсарияшон дароварем. |
55. |
Дар эминӣ ҳар меваеро, ки бихоҳанд, металабанд. |
56. |
Дар он ҷо таъми маргро намечашанд, ғайри ҳамон марги нахустин. |
57. |
Ин бахшишест аз ҷониби Парвардигорат ва ин пирӯзии бузургест! |
58. |
ҳаройна, |
59. |
Ту мунтазир бош, ки ҳаройна, онҳо низ мунтазиранд. |