1. |
Дар ҳақиқат |
2. |
онон, ки дар |
3. |
ва онон, ки аз |
4. |
ва онон, ки |
5. |
ва онон, ки |
6. |
ҷуз ба ҳамсарон |
7. |
ва касоне, ки |
8. |
ва онон, ки |
9. |
ва онон, ки бар |
10. |
инҳо меросбарон |
11. |
ки ҷаннатро, ки |
12. |
Албатта, Мо |
13. |
Сипас ӯро нутфае |
14. |
он гоҳ аз он |
15. |
Ва баъд аз ин |
16. |
Боз дар рӯзи |
17. |
Ва бар болои |
18. |
Ва аз осмон ба |
19. |
Бо он об |
20. |
Ва дарахтест, ки |
21. |
Шуморо дар |
22. |
Ва бар онҳо ва |
23. |
Ба таҳқиқ, Нӯҳро |
24. |
Бузургони |
25. |
ӯ марди девонае |
26. |
Гуфт: «Эй |
27. |
Ба ӯ ваҳй |
28. |
Чун худ ва |
29. |
Ва бигӯ: «Эй |
30. |
Дар ин достон |
31. |
Ва баъд аз онҳо |
32. |
Ва аз худашон ба |
33. |
Гурӯҳе аз |
34. |
Ва агар аз |
35. |
Оё ба шумо ваъда |
36. |
Ин ваъдае, ки ба |
37. |
Ҷуз ҳамин |
38. |
Ин мардест, ки |
39. |
Гуфт: «Эй |
40. |
Гуфт: «Ба ҳамин |
41. |
Пас ба ҳақ бонге |
42. |
Ва баъд аз онҳо |
43. |
Ҳеҷ миллате аз |
44. |
Сипас пай дар |
45. |
Он гоҳ Мӯсо ва |
46. |
назди Фиръавн ва |
47. |
ва гуфтанд: «Оё |
48. |
Онҳоро дурӯғгӯ |
49. |
Албатта, Мо ба |
50. |
Ва писари Марям |
51. |
Эй паёмбарон, аз |
52. |
Албатта, ин дини |
53. |
Пас дини худро |
54. |
Ононро то чанде |
55. |
Оё мепиндоранд, |
56. |
барои он аст, ки |
57. |
Онҳое, ки аз |
58. |
ва онҳое, ки ба |
59. |
ва онҳое, ки ба |
60. |
ва онҳое, ки |
61. |
инҳо ҳастанд, ки |
62. |
Бар ҳеҷ кас ҷуз |
63. |
На, дилҳояшон аз |
64. |
То он гоҳ, ки |
65. |
Имрӯз нола сар |
66. |
Оёти Ман бароятон хонда мешуд ва шумо намепазируфтед ва пуштнокӣ |
67. |
Бар он такаббур мекардед ва шабҳангом дар афсонасароӣ носазо |
68. |
Оё дар ин сухан намеандешанд ё барои онҳо чизе нозил шуда, ки |
69. |
Ё он ки паёмбаронашонро нашинохтаанд, ки инкораш мекунанд? |
70. |
Ё мегӯянд, ки девона аст? На, паёмбарашон ба дини ҳақ бар онҳо |
71. |
Агар ҳақ аз паи ҳавасҳояшон мерафт, осмонҳову замин ва ҳар кӣ дар |
72. |
Ё ту аз онҳо музде металабӣ? Музди Парвардигорат беҳтар аст, ки ӯ |
73. |
Албатта, ту ба роҳи росташон мехонӣ. |
74. |
Ва касоне, ки ба охират имон надоранд, аз роҳи рост каҷраванд! |
75. |
Агар бар онҳо раҳмат меоварем ва озореро, ки ба он гирифторанд, |
76. |
Ба азоб гирифторашон кардем, на фурӯтанӣ карданд ва на тазаррӯъ. |
77. |
То он гоҳ, ки даре аз азоби сахт ба рӯяшон кушудем, чунонки аз |
78. |
Ва ӯст, он Худое, ки бароятон гӯшу чашму дил биёфарид. Чӣ андак |
79. |
ӯст, он Худое, ки шуморо дар рӯи замин падид овард ва ҳама назди |
80. |
Ва ӯст, он Худое, ки зинда мекунад ва мемиронад ва рафтуомади |
81. |
Балки, онҳо низ ҳамон суханон гуфтанд, ки пешиниён мегуфтанд. |
82. |
Гуфтанд: «Оё агар мо бимирем ва хоку устухон шавем, боз ҳам зинда |
83. |
Ба мо ва падаронамон низ пеш аз ин чунин ваъдаҳое дода шуда буд. |
84. |
Бигӯ: «Агар медонед, ин замин ва ҳар кӣ дар он аст, аз они кист?» |
85. |
Хоҳанд гуфт: «Аз они Худо». Бигӯ: «Оё панд намегиред?» |
86. |
Бигӯ: «Кист Парвардигори осмонҳои ҳафтгона ва Парвардигори Арши |
87. |
Хоҳанд гуфт: «Аллоҳ». Бигӯ: «Оё наметарсед?» |
88. |
Бигӯ: «Агар медонед, подшоҳии ҳама чизҳо ба дасти кист? Кист, он |
89. |
Хоҳанд гуфт: «Аллоҳ». Бигӯ: « Пас чаро фиреб мехӯред?» |
90. |
Балки, Мо бар онҳо сухани рост фиристодем ва онон дурӯғ мегӯянд! |
91. |
Худо ҳеҷ фарзанде надорад ва ҳеҷ худое бо ӯ нест. Агар чунин |
92. |
Донои ниҳону ошкор аст ва аз ҳар чӣ шарики ӯ месозанд, бартар |
93. |
Бигӯ: «Эй Парвардигори ман, кош чизеро, ки ба онон ваъда дода |
94. |
Эй Парвардигори ман, маро дар зумраи ситамкорон қарор мадеҳ». |
95. |
Ва ҳаройна, Мо агар бихоҳем, ки он чиро ба онон ваъда додаем, |
96. |
Сухани бади ононро ба ҳар чӣ некӯтарат меояд, посух гӯй. Мо ба |
97. |
Бигӯ: «Эй Парвардигори ман, аз васвасаҳои шайтон ба ту паноҳ |
98. |
Ва ба Ту паноҳ мебарам, эй Парвардигори ман, агар назди ман ҳозир |
99. |
Чун якеашонро марг фаро расад, гӯяд: «Эй Парвардигори ман, маро |
100. |
Шояд корҳои шоистаеро, ки тарк карда будам, ба ҷой оварам». |
101. |
Чун дар сур дамида шавад, ҳеҷ хешовандие миёнашон намонад ва ҳеҷ |
102. |
Онон, ки тарозӯяшон (тарозӯи аъмоли некашон) вазнин бошад, худ |
103. |
Ва онон, ки тарозӯяшон (тарозӯи аъмоли некашон) сабук бошад, ба |
104. |
Оташ чеҳраҳояшонро месӯзонад ва дар дӯзах туршрӯянд. |
105. |
Оё оёти Ман бароятон хонда намешуд ва онҳоро дурӯғ меҳисобидед? |
106. |
Гӯянд: «Эй Парвардигори мо, шӯрбахтиямон бар мо ғалаба кард ва мо |
107. |
Эй Парвардигори мо, моро аз ин оташ берун овар. Агар дигар бор |
108. |
Гӯяд: «Дар оташ гум шавед ва бо Ман сухан магӯед». |
109. |
Оре, гурӯҳе аз бандагони Ман мегуфтанд: «Эй Парвардигори мо, имон |
110. |
Ва шумо масхараашон мекардед, то ёди Маро аз хотиратон рабуданд. |
111. |
Имрӯз, ҳаройна, онҳоро ба хотири сабре, ки мекарданд, подош |
112. |
Гӯяд: «Ба шумори солҳо чӣ муддат дар замин зистаед?» |
113. |
Гӯяд: «Як рӯз ё қисмате аз як рӯз. Аз онҳо, ки мешумурданд, |
114. |
Гӯяд: «Агар огоҳӣ доштед, медонистед, ки ҷуз андаке назистаед. |
115. |
Оё пиндоштед, ки шуморо беҳуда офаридаем ва шумо ба назди Мо |
116. |
Пас бартар аст, Худои якто, он фармонравои ростин. Ҳеҷ Худое |
117. |
Он кас, ки ҷуз Худои якто худои дигареро мехонад, ки ба |
118. |
Ва бигӯ: «Эй Парвардигори ман, биёмурзу раҳмат кун ва Ту |