112. Сураи ИХЛОС

Бигӯ:
«ӯст Худои якто,

Худое,
ки дар ҳоҷат ба ӯ рӯ оранд,

на
зодааст ва на зода шуда

ва на
ҳеҷ кас ҳамтои ӯст!».