|
1. |
Na noc, kiedy okrywa ciemnoscia! |
|
2. |
Na dzien, kiedy jasnieje blaskiem! |
|
3. |
Na Tego, który stworzyl mezczyzne i kobiete! |
|
4. |
Zaprawde, wysilki wasze sa róznorodne! |
|
5. |
Ale ten, kto daje i jest bogobojny, |
|
6. |
i uznaje za prawde nagrode najpiekniejsza |
|
7. |
– temu My ulatwimy dostep do szczescia. |
|
8. |
A ten, kto skapi i szuka bogactwa, |
|
9. |
i za klamstwo uwaza nagrode najpiekniejsza |
|
10. |
– na tego My sprowadzimy nieszczescie. |
|
11. |
Na nic mu sie zda jego majatek, kiedy sie sam zaprzepasci. |
|
12. |
Zaprawde, na Nas spoczywa kierowanie na droge prosta! |
|
13. |
I, zaprawde, do Nas nalezy zycie ostateczne i pierwsze! |
|
14. |
Przeto ostrzegam was przed ogniem, który plonie! |
|
15. |
Pali sie w nim tylko najnieszczesliwszy; |
|
16. |
ten, który zaprzeczal i odwracal sie. |
|
17. |
Lecz zostanie odsuniety od niego bogobojny, |
|
18. |
który daje swój majatek, by sie oczyscic. |
|
19. |
On nie wyswiadcza nikomu dobrodziejstwa, po to by otrzymac nagrode, |
|
20. |
lecz jedynie z tesknoty do oblicza swego Pana – Najwyzszego! |
|
21. |
On z pewnoscia bedzie zadowolony! |
