1. |
O ty, okryty plaszczem! |
2. |
Powstan i ostrzegaj! |
3. |
I twego Pana wyslawiaj! |
4. |
I twoje szaty oczyszczaj! |
5. |
Od obrzydliwosci – uciekaj! |
6. |
Nie obdarzaj, by otrzymac wiecej! |
7. |
I dla twojego Pana badz cierpliwy! |
8. |
A kiedy zadma w trabe, |
9. |
tego Dnia dzien bedzie trudny; |
10. |
dla niewiernych – nie bedzie on latwy. |
11. |
Pozostaw Mnie samego z tym, którego stworzylem! |
12. |
Ja dalem mu rozlegly majatek |
13. |
i synów tu obecnych. |
14. |
I wyrównalem dla niego wszystko, |
15. |
a on pozada, abym mu dal wiecej. |
16. |
Otóz nie! On okazal sie dla Naszych znaków oporny! |
17. |
Ja naloze na niego nieustanne cierpienie. |
18. |
Oto on – pomyslal i zdecydowal. |
19. |
Przeto niech zginie, jak zdecydowal! |
20. |
Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydowal! |
21. |
Potem on popatrzyl! |
22. |
Potem zmarszczyl brwi i zasepil sie! |
23. |
Potem odwrócil sie, wbil sie w pyche |
24. |
i powiedzial: “To nic innego, jak tylko czary, |
25. |
To nic innego, jak tylko slowo ludzi smiertelnych!” |
26. |
Ja naraze go na palenie sie w ogniu-sakar. |
27. |
A co ciebie pouczy, co to jest sakar? |
28. |
On niczego nie zostawia i niczego nie oszczedza, |
29. |
palacy na czarno skóre. |
30. |
Nad nim czuwa dziewietnastu. |
31. |
Uczynilismy strózami ognia tylko aniolów. Uczynilismy taka ich liczbe tylko po to, aby doswiadczyc tych, którzy nie uwierzyli; aby przekonali sie o prawdzie ci, którym zostala dana Ksiega; aby powiekszyla sie wiara tych, którzy uwierzyli; aby nie watpili ci, którzy otrzymali Ksiege, oraz wierni; aby powiedzieli ci, w których sercach tkwi choroba, oraz niewierni: “Jaki Bóg chcial dac przyklad przez to?” W ten sposób Bóg prowadzi w zabladzenie, kogo chce, i On prowadzi droga prosta, kogo chce. Nikt nie zna wojsk twego Pana, jak tylko On. To jest tylko przypomnienie dla ludzi. |
32. |
Alez nie! Na ksiezyc! |
33. |
I na noc, kiedy sie cofa! |
34. |
I na zorze poranna, kiedy sie zjawia! |
35. |
Zaprawde, on jest jednym z najwiekszych! |
36. |
Jest ostrzezeniem dla ludzi, |
37. |
dla tych sposród was, którzy chca sie posuwac naprzód lub którzy chca sie cofac. |
38. |
Kazda dusza jest poreka na to, co sobie zyskala |
39. |
– z wyjatkiem ludzi bedacych po prawicy. |
40. |
Oni w Ogrodach beda sie nawzajem wypytywac |
41. |
o grzeszników: |
42. |
“Co doprowadzilo was do ognia-sakar?” |
43. |
Powiedza oni: “Nie bylismy wsród modlacych sie; |
44. |
nie dawalismy pozywienia ubogim; |
45. |
pograzalismy sie w daremnej dyspucie wraz z pograzajacymi sie; |
46. |
i uznalismy za klamstwo Dzien Sadu, |
47. |
– az przyszla do nas pewnosc.” |
48. |
I nie pomoze im wstawiennictwo wstawiajacych sie. |
49. |
Cóz im sie stalo, ze odwracaja sie od napomnienia, |
50. |
jak gdyby byli wystraszonymi oslami, |
51. |
które uciekaja przed lwem? |
52. |
A przeciez kazdy z nich chce, aby mu dano karty rozpostarte. |
53. |
Alez nie! Oni nie obawiaja sie zycia ostatecznego! |
54. |
Alez nie! Zaprawde, to jest napomnienie! |
55. |
przeto ten, kto zechce, przypomni to sobie! |
56. |
Lecz oni przypomna sobie tylko, jesli zechce Bóg. On jest godny bojazni i On wlada przebaczeniemktóre sie przekazuje! |