1. |
Nun. Na pióro i na to, co oni zapisuja! |
2. |
Ty nie jestes, z laski twego Pana, czlowiekiem opetanym! |
3. |
Zaprawde, dla ciebie bedzie z pewnoscia nagroda nalezyta! |
4. |
Zaprawde, ty jestes obdarzony wspanialym charakterem! |
5. |
Zobaczysz niebawem, i oni zobacza, |
6. |
który z was jest doswiadczony. |
7. |
Zaprawde, twój Pan wie najlepiej, kto zbladzil z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy ida droga prosta. |
8. |
Nie sluchaj wiec tych, którzy obwiniaja o klamstwo! |
9. |
Oni by chcieli, zebys byl lagodny, to i oni byliby lagodni. |
10. |
Nie sluchaj wiec: zadnego skorego do przysiegi, nedznego; |
11. |
potwarcy, szerzacego kalumnie; |
12. |
tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika; |
13. |
grubianina, i do tego intruza, |
14. |
nawet gdy on posiada majatek i synów! |
15. |
Kiedy mu sa recytowane Nasze znaki, on mówi: “To sa basnie dawnych przodków!” |
16. |
My napietnujemy go na ryju! |
17. |
Oto doswiadczylismy ich tak, jak doswiadczylismy wlascicieli ogrodu, kiedy przysiegali, iz z pewnoscia zbiora plony rano, |
18. |
a nie uczynili zadnego zastrzezenia. |
19. |
Wtedy nawiedzilo go nieszczescie od twego Pana, podczas gdy oni spali, |
20. |
i rankiem byl on calkowicie sciety. |
21. |
Oni zas wzywali sie wzajemnie rankiem: |
22. |
“Chodzciez na wasze pole wczesnie, jesli sie zabieracie do scinania!” |
23. |
I wyruszyli w droge, rozmawiajac cicho miedzy soba: |
24. |
“Zeby zaden biedak nie wszedl tu dzis, wbrew waszej woli.” |
25. |
I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego. |
26. |
Kiedy wiec go zobaczyli, powiedzieli: “Doprawdy zbladzilismy! |
27. |
Wcale nie zostalismy wszystkiego pozbawieni!” |
28. |
Najbardziej umiarkowany z nich powiedzial: “Czyz wam nie mówilem? Dlaczego nie glosicie chwaly Boga?” |
29. |
Powiedzieli: “Chwala niech bedzie naszemu Panu! Zaprawde, bylismy niesprawiedliwi!” |
30. |
Wtedy oni zwrócili sie jeden do drugiego, ganiac sie wzajemnie. |
31. |
Mówili: “Biada nam! Zaprawde, bylismy buntownikami! |
32. |
Lecz, byc moze, nasz Pan da nam w zamian cos lepszego od niego. Zaprawde, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!” |
33. |
Taka jest kara! Lecz kara zycia ostatecznego jest wieksza. O, gdybyscie wiedzieli! |
34. |
Zaprawde, dla ludzi bogobojnych u Pana sa Ogrody Szczesliwosci! |
35. |
Czyz My potraktujemy tych, którzy poddali sie calkowicie, tak jak grzeszników? |
36. |
Cóz z wami? Jak sadzicie? |
37. |
Czy nie macie Ksiegi, w której znajdujecie pouczenie? |
38. |
Zaprawde, w niej jest dla was to, co z pewnoscia wybierzecie! |
39. |
I czy nie macie Naszej przysiegi siegajacej az do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawde, wasze bedzie to, co wy sami osadzicie! |
40. |
Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?! |
41. |
Albo czy oni maja wspóltowarzyszy?* Wtedy niech przyprowadza swoich wspóltowarzyszy – jesli sa prawdomówni – |
42. |
w Dniu, kiedy odslonia sie nogi i kiedy wezwani do oddania poklonów nie beda mogli tego uczynic; |
43. |
beda mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich ponizenie, poniewaz byli wzywani do oddania poklonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali. |
44. |
Pozostaw Mnie wiec z tymi, którzy za klamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iz oni wcale nie beda wiedzieli. |
45. |
I Ja dam im zwloke, lecz Mój podstep jest niezachwiany. |
46. |
Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami sa obciazeni dlugiem? |
47. |
Albo czy maja ukryta wiedze i czy ja zapisuja? |
48. |
Czekaj wiec cierpliwie na rozstrzygniecie twego Pana i nie badz jak “czlowiek ryby”, wtedy gdy krzyczal, kiedy byl udreczony. |
49. |
Gdyby nie dosiegla go dobroc jego Pana, to zostalby wyrzucony na pustkowiu jako czlowiek wzgardzony. |
50. |
Ale wybral go jego Pan i umiescil miedzy sprawiedliwymi. |
51. |
Zaprawde, ci, którzy nie wierza, gotowi sa wywrócic cie swoimi spojrzeniami; kiedy slysza napomnienie, mówia: “Zaprawde, on jest opetany!” |
52. |
Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla swiatów! |