|
1. |
Na gwaltownie rozpraszajace |
|
2. |
i na niosace brzemie, |
|
3. |
i na plynace z lekkoscia, |
|
4. |
i na rozdzielajace rozkazy! |
|
5. |
Zaprawde, to, co wam zostalo obiecane, jest prawdziwe! |
|
6. |
Zaprawde, Sad z pewnoscia nadejdzie! |
|
7. |
I na niebo posiadajace szlaki gwiezdne! |
|
8. |
Zaprawde, róznicie sie w mowie! |
|
9. |
Odwrócony zostal od tego ten, kto dal sie odwrócic. |
|
10. |
Niech zgina klamcy, |
|
11. |
którzy w swoim zamecie sa beztroscy! |
|
12. |
Oni pytaja: “Kiedyz nadejdzie Dzien Sadu?” |
|
13. |
W Dniu, kiedy oni beda wystawieni na ogien: |
|
14. |
“Zakosztujcie waszego doswiadczenia! To jest to, co staraliscie sie przyspieszyc!” |
|
15. |
Zaprawde, bogobojni beda przebywac wsród ogrodów i zródel, |
|
16. |
przyjmujac to, co dal im Pan. Oni byli przedtem wsród czyniacych dobro. |
|
17. |
Oni malo sypiali noca. |
|
18. |
I o swicie prosili Boga o przebaczenie. |
|
19. |
W ich majatku mieli odpowiedni udzial zebrak i nedzarz. |
|
20. |
Na ziemi sa znaki dla tych, którzy sa przekonani o prawdzie. |
|
21. |
I sa w waszych duszach. Czy wy nie widzicie? |
|
22. |
W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostalo obiecane. |
|
23. |
Na Pana nieba i ziemi! Zaprawde, to jest tak prawdziwe, jak to, ze mówicie. |
|
24. |
Czy doszlo do ciebie opowiadanie o gosciach Abrahama, uszanowanych? |
|
25. |
Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: “Pokój!”, on odparl: “Pokój, nieznani ludzie!” |
|
26. |
I poszedl do swojej rodziny, i przyniósl tlustego cielaka; |
|
27. |
i podal im go, mówiac: “Czyz nie bedziecie jedli?” |
|
28. |
I odczul przed nimi pewna obawe. Oni powiedzieli: “Nie obawiaj sie!” – i obwiescili mu radosna wiesc o madrym chlopcu. |
|
29. |
Wtedy przyszla jego zona z krzykiem, bila sie po twarzy i mówila “Stara kobieta, bezplodna!” |
|
30. |
I rzekli: “Tak powiedzial twój Pan. Zaprawde, On jest Madry, Wszechwiedzacy!” |
|
31. |
Abraham powiedzial: “Jaka jest wasza sprawa, o wyslannicy?” |
|
32. |
Odparli: “Zostalismy wyslani do ludu grzeszników, |
|
33. |
aby rzucic na nich kamienie z gliny, |
|
34. |
oznakowane u twego Pana dla ludzi wystepnych.” |
|
35. |
Przeto wyprowadzilismy tych sposród wiernych, którzy sie w tym miescie znajdowali. |
|
36. |
Lecz znalezlismy tam tylko jeden dom takich, którzy sie poddali calkowicie. |
|
37. |
I zostawilismy w tym miescie znak dla tych, którzy sie obawiaja kary bolesnej. |
|
38. |
…i o Mojzeszu? Oto wyslalismy go do Faraona, dajac mu wladze jasna. |
|
39. |
Lecz on odwrócil sie, pewny swojej potegi, i powiedzial: Czarownik albo opetany!” “ |
|
40. |
Wtedy pochwycilismy go wraz z jego wojskami i wrzucilismy ich w otchlan morza, bo byl on godny nagany. |
|
41. |
… i o ludzie Ad?* oto poslalismy przeciw nim niszczycielski wiatr, |
|
42. |
który wszystko, nad czym przeszedl, zamienil w pyl. |
|
43. |
… i o ludzie Samud?* Oto powiedzielismy im: “Uzywajcie jeszcze przez pewien czas!” |
|
44. |
Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i porazil ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy. |
|
45. |
I nie mogli ani wstac, ani uzyskac zadnej pomocy. |
|
46. |
… a jeszcze wczesniej o Noem? Zaprawde, oni byli ludem wystepnym! |
|
47. |
A niebo?! Zbudowalismy je solidnie – My przeciez tworzymy rozlegle przestrzenie! |
|
48. |
A ziemia?! Rozpostarlismy ja. I jakze wspaniale wszystko porzadkujemy! |
|
49. |
Z kazdej rzeczy stworzylismy pare. Moze sobie przypomnicie! |
|
50. |
Przeto, uciekajcie sie do Boga! Zaprawde, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegajacym! |
|
51. |
I nie umieszczajcie razem z Bogiem zadnego innego boga! Zaprawde, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegajacym! |
|
52. |
Podobnie do kazdego poslanca przychodzacego do tych ludzi, którzy byli przed nimi, oni mówili: “Czarownik albo opetany!” |
|
53. |
Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy! |
|
54. |
Odwróc sie wiec od nich, a nie bedziesz ganiony. |
|
55. |
I napominaj! bo, zaprawde, napominanie przynosi korzysc wiernym! |
|
56. |
I stworzylem dzinny i ludzi tylko po to, zeby Mnie czcili. |
|
57. |
I nie chce od nich zadnego zaopatrzenia, i nie chce, aby Mnie zywili. |
|
58. |
Zaprawde, Bóg jest Dawca Zaopatrzenia, Posiadajacym Sile, Niewzruszonym! |
|
59. |
I, zaprawde, tym, którzy byli niesprawiedliwi – przypadnie pewien udzial, podobny do udzialu ich towarzyszy. Niech wiec oni nie próbuja sklaniac Mnie do pospiechu! |
|
60. |
Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, który im zostal obiecany! |
