|
1. |
Ha. Mim. |
|
2. |
Objawienie Ksiegi pochodzi od Boga, Poteznego, Madrego! |
|
3. |
My stworzylismy niebiosa i ziemie, i to, co jest miedzy nimi, w prawdzie i na okreslony czas. Lecz ci, którzy nie wierza, odwracaja sie od tego, do czego sa nawolywani. |
|
4. |
Powiedz: “Czy widzieliscie tych, do których sie modlicie poza Bogiem? Pokazcie mi, co oni stworzyli z tego, co jest na ziemi; albo czy oni maja jakis udzial w niebiosach? Przyniescie mi Ksiege wczesniejsza niz ta; albo tez jakis slad wiedzy, jesli jestescie prawdomówni!” |
|
5. |
A kto bladzi bardziej niz ten, kto wzywa, poza Bogiem, tych, którzy mu nie odpowiedza do Dnia Sadu. Oni nie dbaja o jego wezwanie. |
|
6. |
A kiedy ludzie stana zebrani, oni beda dla nich wrogami i beda sie wypierac ich czci. |
|
7. |
A kiedy sa im recytowane Nasze znaki, jako jasne dowody, . ci, którzy nie uwierzyli, mówia o prawdzie do nich przychodzacej: “To sa czary oczywiste!” |
|
8. |
Albo mówia: “On to wymyslil!” Powiedz: “Jesli ja to wymyslilem, to wy nie jestescie wladni pomóc mi w czyms wobec Boga. On najlepiej wie, co wy o Nim rozpowiadacie. On wystarczy jako swiadek miedzy mna a wami. On jest Przebaczajacy, Litosciwy!” |
|
9. |
Powiedz: “Ja nie jestem jakas nowoscia wsród poslanców. Nie wiem tez, co bedzie ze mna i co bedzie z wami. Ja tylko postepuje za tym, co mi zostalo objawione. Ja jestem tylko jawnie ostrzegajacym.” |
|
10. |
Powiedz: “Czy zastanowiliscie sie? Jesli to wszystko pochodzi od Boga i wy w to nie wierzycie – chociaz swiadek sposród synów Izraela zaswiadczyl o podobnym temu i uwierzyl – tylko wbiliscie sie w dume…” Zaprawde, Bóg nie prowadzi droga prosta ludu niesprawiedliwych! |
|
11. |
Mówia ci, którzy nie wierza tym, którzy uwierzyli: “Jesliby bylo w tym jakies dobro, to oni by nas nie wyprzedzili ku niemu.” I poniewaz oni nie sa przez nie prowadzeni droga prosta, to z pewnoscia beda mówili: “To jest stare oszustwo!” |
|
12. |
Jeszcze dawniej zostala zeslana Ksiega Mojzesza, jako przewodnik i jako milosierdzie. A to jest Ksiega potwierdzajaca prawde – w jezyku arabskim – dla ostrzezenia tych, którzy sa niesprawiedliwi, i radosna wiesc dla czyniacych dobro. |
|
13. |
Zaprawde, nie ma obawy o tych, którzy mówia: “Nasz Pan to Bóg!”, i potem ida prosto; oni nie beda zasmuceni. |
|
14. |
Oni beda mieszkancami Ogrodu; beda tam przebywac na wieki. Taka bedzie nagroda za to, co oni czynili. |
|
15. |
I polecilismy czlowiekowi dobroc wzgledem jego rodziców. Matka nosila go w trudzie i urodzila go w trudzie. Noszenie go i jego odstawienie od piersi winno trwac trzydziesci miesiecy. Kiedy w koncu osiagnie on dojrzalosc i dojdzie do czterdziestego roku, mówi: “Panie mój! Natchnij mnie, abym podziekowal za Twoja dobroc, która okazales mnie i moim rodzicom; i abym czynil dobro, które by sie Tobie podobalo. Uczyn dla mnie dobro w moim potomstwie. Oto ja nawrócilem sie do Ciebie i oto jestem wsród tych, którzy sie calkowicie poddali!” |
|
16. |
To sa ci, od których My przyjmujemy wszystko najlepsze, co uczynili, a poblazliwie osadzimy ich zle czyny. Oni beda wsród mieszkanców Ogrodu, zgodnie z obietnica prawdy, która zostala im dana. |
|
17. |
A jest taki, który mówi swoim rodzicom: “Do licha z wami! Czy mozecie mi obiecac, ze zostane wyprowadzony? Przeciez juz przeminely pokolenia przede mna!” Oni zas wzywaja Boga na pomoc: “Biada tobie! Uwierz! Przeciez obietnica Boga – to prawda!” On powie: “To sa basnie praojców!” |
|
18. |
Oto ci, na których sprawdzilo sie slowo dotyczace ludów – dzinnów i ludzi – które juz minely przed nimi. Zaprawde, oni poniesli strate! |
|
19. |
Dla wszystkich beda stopnie, w zaleznosci od tego, co czynili; aby Bóg wyplacil im sluszna miara za ich uczynki – i oni nie doznaja niesprawiedliwosci. |
|
20. |
Tego Dnia, kiedy beda wystawieni na ogien ci, którzy nie uwierzyli: “Wy trwoniliscie wasze wspaniale dobra w zyciu na tym swiecie i cieszyliscie sie nimi, a dzisiaj bedziecie wynagrodzeni kara ponizenia za to, ze byliscie dumni na ziemi, bez zadnego prawa, i za to, ze byliscie wystepni.” |
|
21. |
I wspomnij brata ludu Ad kiedy on ostrzegal swój lud przy wydmach piaszczystych: – a byli tam juz ostrzegajacy w przeszlosci, przed nim i po nim – “Czcijcie tylko Boga! ja obawiam sie dla was kary Dnia Strasznego.” |
|
22. |
Oni powiedzieli: “Czy ty przyszedles do nas, aby odwrócic nas od naszych bogów? Przynies nam to, co nam obiecujesz, jesli jestes z liczby prawdomównych!” |
|
23. |
Powiedzial: “Wladza jest jedynie u Boga, a ja przekazuje wam tylko to, z czym zostalem poslany; lecz widze, ze jestescie ludem, który zyje w nieswiadomosci.” |
|
24. |
A kiedy oni zobaczyli chmure zblizajaca sie do ich dolin, powiedzieli: “To jest chmura, która nam przyniesie deszcz.” Przeciwnie! To jest to, co staraliscie sie przyspieszyc: wiatr, w którym jest dotkliwe cierpienie. |
|
25. |
On zniszczy wszelka rzecz na rozkaz swego Pana. I rankiem byly widoczne tylko ich mieszkania. W ten sposób My placimy ludowi grzeszników! |
|
26. |
My umocnilismy ich w takim stanie, w jakim nie umocnilismy was; i dalismy im sluch, spojrzenie i serce. Lecz na nic im sie zdal ich sluch, spojrzenie i serce, bo oni odrzucili Nasze znaki; i objelo ich to, z czego oni sie wysmiewali. |
|
27. |
Zniszczylismy te miasta, które byly wokól was; skierowalismy do nich Nasze znaki – byc moze, oni zawróca. |
|
28. |
A dlaczegoz to nie pomogli im ci, których oni wzieli sobie za bogów, poza Bogiem, jako sposób zblizenia? Przeciwnie, oni odeszli od nich. Takie jest ich oszustwo i to, co oni wymyslili. |
|
29. |
Oto skierowalismy do ciebie pewna grupe dzinnów, zeby posluchali Koranu. A kiedy sie tam zjawili; powiedzieli: “Sluchajcie w milczeniu!” A kiedy wysluchali do konca, zwrócili sie do swego ludu, aby go ostrzegac. |
|
30. |
Powiedzieli: “O ludu nasz! Oto slyszelismy Ksiege zeslana po Mojzeszu, potwierdzajaca prawde tego, co zostalo objawione przed nia, która prowadzi ku prawdzie i ku drodze prostej . |
|
31. |
O ludu nasz! Odpowiedzcie wzywajacemu w imieniu Boga i uwierzcie w Niego! On przebaczy wam wasze grzechy, i uchroni was przed kara bolesna. |
|
32. |
A kto nie odpowie wzywajacemu w imieniu Boga… – to przeciez on nie jest zdolny udaremnic Jego wladzy na ziemi i nie ma, poza Nim, zadnych opiekunów. Tacy sa w zabladzeniu jawnym!” |
|
33. |
A czyz oni nie widzieli, ze Bóg, który stworzyl niebiosa i ziemie i nie doznal przez to zmeczenia, jest w mocy ozywic umarlych? Tak! Zaprawde, On jest nad kazda rzecza wszechwladny! |
|
34. |
W Dniu, kiedy zostana wystawieni na ogien ci, którzy nie uwierzyli: “Czy to nie jest prawda?” Powiedza: “Tak! Na naszego Pana!” On powie: “Zakosztujcie wiec kary za to, ze nie uwierzyliscie!” |
|
35. |
badz wiec cierpliwy, tak jak byli cierpliwi ci z poslanców, którzy odznaczali sie zdecydowaniem. I nie staraj sie przyspieszac dla nich tego Dnia; tego bowiem Dnia, kiedy oni zobacza, co im zostalo obiecane, wyda im sie, ze nie przebywali w grobie wiecej, jak tylko jedna godzine dnia. Oto obwieszczenie! Któz zatem zostanie zgubiony, jesli nie lud bezbozny?! |
