1. |
Ha. Mim. |
2. |
Objawienie Ksiegi pochodzi od Boga, Poteznego, Wszechwiedzacego; |
3. |
przebaczajacego grzechy, przyjmujacego pokute, strasznego w karaniu, pelnego dobroci. Nie ma boga innego, jak tylko On! Do Niego zmierza wedrowanie. |
4. |
Spieraja sie o znaki Boga tylko ci, którzy nie wierza. Niechaj ich wzburzenie w tym kraju ciebie nie zwiedzie. |
5. |
Przed nimi lud Noego, a po nich rózne frakcje zadawaly klam. I kazdy naród zamierzal pochwycic swego poslanca. I falszywie prowadzili dyskusje, aby przez falsz zniweczyc prawde. Pochwycilem ich wiec, i jakaz byla Moja kara! |
6. |
I tak ziscilo sie slowo twojego Pana na tych, którzy nie uwierzyli: oni sa mieszkancami ognia. |
7. |
Ci, którzy niosa tron, i ci, którzy sa wokól niego, glosza chwale swego Pana; wierza w Niego i prosza o przebaczenie dla tych, którzy uwierzyli: “Panie nasz! Ty obejmujesz kazda rzecz milosierdziem i wiedza. Przebacz tym, którzy sie nawrócili i którzy poszli po Twojej drodze; i ochron ich od kary ognia piekielnego! |
8. |
Panie nasz! Wprowadz ich do Ogrodów Edenu, które im obiecales; im i tym, którzy czynia dobro, sposród ich ojców i ich zon, jak tez ich potomstwa. Zaprawde, Ty jestes Potezny, Madry! |
9. |
I uchron ich od zlych czynów! A kogo Ty uchronisz od zlych czynów, juz tego dnia okazales mu swoje milosierdzie. A to jest osiagniecie ogromne!” |
10. |
Zaprawde, oglosza tym, którzy nie uwierzyli: “Nienawisc Boga jest wieksza od waszej wzajemnej nienawisci, bo oto zostaliscie wezwani do wiary, a pozostaliscie niewiernymi.” |
11. |
Oni powiedza: “Panie nasz! Ty spowodowales nasza smierc dwa razy i powolales nas do zycia dwa razy.* Teraz wyznajemy nasze grzechy. Czy jest jakas droga wyjscia?” |
12. |
Jest tak dlatego, ze kiedy wzywano Boga Jedynego, wyscie nie wierzyli; a kiedy Jemu dodawano wspóltowarzyszy, to wyscie uwierzyli. Lecz rozstrzygniecie nalezy do Boga, Wynioslego, Wielkiego. |
13. |
On jest Tym, który pokazal wam Swoje znaki i który zsyla wam z nieba zaopatrzenie; jednak pamieta tylko ten, kto sie nawraca. |
14. |
Wzywajcie wiec Boga, szczerze wyznajac Jego religie, mimo sprzeciwu niewiernych. |
15. |
On – wyniosly stopniami; On – wladca tronu. On rzuca Ducha, zgodnie ze Swoim nakazem, na kogo chce sposród Swoich slug, aby ostrzec o Dniu Spotkania. |
16. |
Tego Dnia, kiedy sie pojawia, nie bedzie ukryte przed Bogiem nic, co ich dotyczy. Do kogo nalezy dzisiaj królestwo? Do Boga Jedynego, Zwyciezajacego! |
17. |
Tego Dnia kazda dusza otrzyma zaplate za to, co zarobila. Tego Dnia nie bedzie zadnej niesprawiedliwosci. Zaprawde, Bóg jest szybki w rachunku! |
18. |
I ostrzegaj ich przed Dniem Nieuniknionego, kiedy serca strwozone sa w gardlach! Niesprawiedliwi nie znajda ani goracego przyjaciela, ani oredownika, który by zostal wysluchany. |
19. |
On zna zdradliwosc oczu i to, co ukrywaja piersi. |
20. |
I Bóg rozstrzyga wedlug prawdy, natomiast ci, których oni wzywaja poza Nim, nie rozstrzygaja niczego. Zaprawde, Bóg jest Slyszacy, Widzacy! |
21. |
Czyz oni nie wedrowali po ziemi i nie widzieli, jaki byl ostateczny koniec tych, którzy byli przed nimi? Oni byli mocniejsi od nich sila i dzielami pozostawionymi na ziemi. Jednak pochwycil ich Bóg za ich grzechy i nie mieli przed Bogiem zadnego obroncy. |
22. |
Tak bylo dlatego, ze oni nie uwierzyli, kiedy przychodzili do nich ich poslancy z jasnymi dowodami. Zatem pochwycil ich Bóg. Zaprawde, Bóg jest silny, straszny w karaniu! |
23. |
I poslalismy juz Mojzesza, z Naszymi znakami i wladza jasna, |
24. |
do Faraona, Hamana i Karuna. Oni powiedzieli: “Czarownik, klamca |
25. |
A kiedy on przyniósl im prawde od Nas, oni powiedzieli: “Pozabijajcie synów tych, którzy wraz z nim uwierzyli, a pozostawcie przy zyciu ich kobiety!” Lecz podstep niewiernych tylko wprowadza ich w blad. |
26. |
I powiedzial Faraon: “Pozwólcie mi, ja zabije Mojzesza! Niech wzywa swego Pana! Otóz obawiam sie, iz on zmieni wasza religie albo zaszczepi zepsucie na ziemi.” |
27. |
I powiedzial Mojzesz: “Szukam ucieczki u mojego Pana i waszego Pana, przed kazdym dumnym, który nie wierzy w Dzien Rozrachunku.” |
28. |
I powiedzial pewien czlowiek wierzacy, z rodu Faraona, który ukrywal swoja wiare: “Czy zabijecie czlowieka za to, ze mówi: TMój Pan – to Bóg!t – i przychodzi do was z jasnymi dowodami od waszego Pana? Jesli on jest klamca, to jego klamstwo obróci sie przeciw niemu; a jesli mówi prawde, to dosiegnie was czesc z tego, czym on wam grozi. Zaprawde, Bóg nie prowadzi droga prosta tego, kto jest wystepnym klamca. |
29. |
0 ludu mój ! Do was nalezy królestwo dzisiaj i wy panujecie na ziemi. Lecz kto obroni nas przed srogoscia Boga, kiedy ona do nas przyjdzie?” Powiedzial Faraon: “Ja pokazuje Wam tylko to, co widze; i prowadze was jedynie droga prawosci.” |
30. |
I powiedzial ten, który uwierzyl: “O ludu mój ! Boje sie dla was dnia, podobnego do dnia frakcji; |
31. |
i podobnego losu, jaki spotkal Noego, Adytów i Samudytów, i tych, którzy byli po nich. Bóg nie pragnie niesprawiedliwosci dla Swoich slug. |
32. |
O ludu mój! Boje sie dla was Dnia wzajemnego nawolywania; |
33. |
Dnia, kiedy odwrócicie sie plecami, nie majac przed Bogiem zadnego obroncy; bo kogo Bóg sprowadzi z drogi, ten nie ma juz zadnego przewodnika.” |
34. |
I przyszedl juz przedtem do was Józef z jasnymi dowodami, lecz wy nie przestaliscie watpic w to, z czym on przyszedl. A kiedy zginal, powiedzieliscie: “Nie wysle juz Bóg po nim zadnego poslanca.” W ten sposób Bóg sprowadza z drogi tego, kto jest wystepny, watpiacy. |
35. |
A ci, którzy sie spieraja o znaki Boga bez zadnego upowaznienia, budza nienawisc w Bogu i w tych, którzy uwierzyli. Tak Bóg kladzie pieczec na kazdym sercu czlowieka dumnego, tyrana. |
36. |
I powiedzial Faraon: O “Hamanie! Zbuduj mi wieze, moze dosiegne sznurów, |
37. |
sznurów niebios, i wzniose sie do Boga Mojzesza, poniewaz naprawde sadze, ze on jest klamca.” I w ten sposób zly czyn Faraona zostal falszywie upiekszony, a on odsuniety od drogi. I caly podstep Faraona obrócil sie wniwecz. |
38. |
I powiedzial ten, który uwierzyl: “O ludu mój ! Postepujcie za mna! Ja poprowadze was droga prawosci! |
39. |
O ludu mój! Zycie na rym swiecie jest przemijajacym uzywaniem; a zycie ostateczne zaprawde jest siedziba stalosci! |
40. |
Kto czyni zlo, ten otrzyma odpowiednia zaplate. A kto czyni dobro, mezczyzna czy kobieta, i jest wierzacy – tacy wejda do Ogrodu, gdzie beda mieli zaopatrzenie bez rachunku. |
41. |
O ludu mój! Dlaczego wzywam was do zbawienia, a wy mnie wzywacie do ognia? |
42. |
Wy mnie nawolujecie, abym nie wierzyl w Boga i dodawal Jemu jako wspóltowarzyszy to, o czym nie mam zadnej wiedzy, ale ja wzywam was do Poteznego, Przebaczajacego! |
43. |
Nie ma zadnej watpliwosci, ze to, do czego wy mnie wzywacie, nie ma zadnego glosu ani na tym swiecie, ani w ostatecznym, ze nasz powrót zmierza do Boga i ze ludzie wystepni beda mieszkancami ognia! |
44. |
Wy sobie przypomnicie to, co ja wam mówie. Powierzam swoja sprawe Bogu. Zaprawde, Bóg widzi jasno Swoje slugi!” |
45. |
I uchronil go Bóg od zlych rzeczy, które oni podstepnie przygotowali, wsród Faraona zas objela najgorsza kara: |
46. |
ogien! na który beda wystawieni rano i wieczór; a w Dniu, kiedy nadejdzie Godzina: “Wprowadzcie ród Faraona na najstraszniejsza kare!” |
47. |
A kiedy sprzeczaja sie w ogniu, mówia slabi do tych, którzy sie pysznili: “Postepowalismy za wami. Czy nie mozecie wybawic nas od czesci tego ognia?” |
48. |
I powiedza ci, którzy sie pysznili: “Przeciez wszyscy jestesmy w nim. Zaprawde, Bóg rozstrzygnal miedzy Swoimi slugami!” |
49. |
I ci, którzy sa w ogniu, beda mówili do strazników Gehenny: “Proscie waszego Pana, aby nam zlagodzil chocby jeden dzien kary!” |
50. |
Oni powiedza: “Czyz nie przychodzili do was poslancy z jasnymi dowodami?” Powiedza: “Tak!” Powiedza: “Proscie wiec!” Lecz modlitwa niewiernych jest tylko bladzeniem. |
51. |
Zaprawde, My pomozemy Naszym poslancom i tym, którzy uwierzyli w zyciu na tym swiecie, w Dniu, kiedy powstana swiadkowie; |
52. |
w Dniu, kiedy nie pomoze niesprawiedliwym ich usprawiedliwienie. Spotka ich przeklenstwo . i dla nich bedzie nieszczesna siedziba. |
53. |
Dalismy juz Mojzeszowi droge prosta i dalismy w dziedzictwo synom Izraela Ksiege, |
54. |
jako przewodnictwo i napomnienie dla tych, którzy sa obdarzeni rozumem. |
55. |
Wiec badz cierpliwy! Zaiste, obietnica Boga jest prawda! Pros o przebaczenie za twój grzech i glos chwale twego Pana wieczorem i rankiem! |
56. |
Zaprawde, ci, którzy spieraja sie o znaki Boga bez zadnego upowaznienia, w piersiach maja tylko dume. Oni nie zdolaja osiagnac swego celu. Szukaj wiec ucieczki u Boga! On jest Slyszacy, Widzacy! |
57. |
Stworzenie niebios i ziemi jest, z pewnoscia, czyms wiekszym od stworzenia ludzi, lecz przewazajaca czesc ludzi nie wie. |
58. |
Nie sa sobie równi niewidomy i widzacy; ani tez ci, którzy wierza i którzy pelnia dobre dziela, nie sa równi temu, który czyni zlo. Jakze malo wy sobie przypominacie! |
59. |
Zaprawde, Godzina nadejdzie, nie ma co do tego zadnej watpliwosci! Lecz wiekszosc ludzi nie wierzy. |
60. |
Powiedzial wasz Pan: “Wzywajcie Mnie, a ja was wyslucham! Zaprawde, ci, którzy sa zbyt dumni, by Mi oddawac czesc – wejda do Gehenny, ponizeni!” |
61. |
Bóg jest Tym, który uczynil dla was noc, abyscie wówczas odpoczywali, i dzien, pozwalajacy widziec. Zaprawde, Bóg jest wladca laski dla ludzi, lecz wiekszosc ludzi nie dziekuje. |
62. |
To jest Bóg – wasz Pan, Stwórca kazdej rzeczy! Nie ma boga, jak tylko On! Jakze jestescie oszukani! |
63. |
W ten sposób oszukani sa ci, którzy odrzucaja znaki Boga. |
64. |
Bóg jest Tym, który przygotowal dla was ziemie jako stale miejsce pobytu, a niebo jako budowle. On uksztaltowal was harmonijnie; dal wam piekna postac i zaopatrzyl was w dobre rzeczy. To jest Bóg – wasz Pan! Niech bedzie blogoslawiony Bóg – Pan swiatów! |
65. |
On – Zyjacy!. Nie ma boga, jak tylko On! Wzajcie Go wiec; wyznajac szczerze Jego religie: Chwala Bogu – Panu swiatów! |
66. |
Powiedz: “Zostalo mi zakazane, abym czcil tych, których wy wzywacie poza Bogiem, kiedy przyszly do mnie jasne dowody od mojego Pana. I nakazano mi, abym sie poddal calkowicie Panu swiatów.” |
67. |
On jest Tym, który stworzyl was z prochu, potem z kropli spermy, potem z grudki krwi zakrzeglej, potem wyprowadzil was jako dziecko; abyscie nastepnie osiagneli dojrzalosc, a potem stali sie starcami – choc wsród was sa tacy, którzy umieraja wczesniej – i abyscie osiagneli wyznaczony termin. Byc moze, bedzieeie rozumni! |
68. |
On jest Tym, który daje zycie i powoduje smierc. A kiedy postanowi jakas rzecz, to On mówi tylko: “Badz!”, i ona jest. |
69. |
Czy nie widzisz tych, którzy sie spieraja o znaki Boga? Jakze oni sa odwróceni! |
70. |
Ci, którzy uznali za klamstwo Ksiege i to, z czym wyslalismy Naszych poslanców, niebawem sie dowiedza, |
71. |
kiedy z obrozami na szyi i w lancuchach beda wleczeni |
72. |
do wrzacej wody; potem do ognia zostana wrzuceni. |
73. |
Wtedy im powiedza: “Gdzie sa ci, których wy czciliscie jako wspóltowarzyszy; |
74. |
poza Bogiem?” Oni powiedza: “Oni odeszli od nas, a raczej wzywalismy przedtem to, co bylo niczym.” W ten sposób Bóg sprowadza z drogi niewiernych. |
75. |
To spotkalo was za to, ze cieszyliscie sie na ziemi bezprawnie, i za to, ze byliscie zuchwali. |
76. |
Wejdzcie do bram Gehenny, gdzie bedziecie przebywac na wieki! Jakze to zle miejsce przebywania dla ludzi dumnych! |
77. |
Wiec badz cierpliwy! Zaiste, obietnica Boga jest prawda! Albo My pokazemy tobie czesc tego, co im obiecalismy, albo tez wezwiemy ciebie. I do Nas oni zostana sprowadzeni. |
78. |
posylalismy poslanców przed toba. Wsród nich sa tacy, o których juz opowiadalismy tobie; wsród nich sa tez tacy, o których tobie nie opowiadalismy. I zaden poslaniec nie przyszedl ze znakiem bez zezwolenia Boga. A kiedy przyjdzie rozkaz Boga, wszystko zostanie rozstrzygniete podlug prawdy; i straca wtedy gloszacy klamstwo. |
79. |
Bóg jest Tym, który przysposobil dla Was zwierzeta, abyscie jezdzili na jednych, a innymi sie zywili; |
80. |
i abyscie z nich korzystali dla zaspokojenia potrzeby waszych serc. Na nich i na statkach jestescie przenoszeni. |
81. |
On nakazuje wam Swoje znaki. Który wiec ze znaków Boga odrzucicie? |
82. |
Czyz oni nie wedrowali po ziemi i nie widzieli, jaki byl ostateczny koniec tych, którzy byli przed nimi? Tamci byli liczniejsi od nich i mocniejsi pod wzgledem sily, i mocniejsi pod wzgledem dziel, jakie pozostawili na ziemi. Lecz nie pomoglo im to, czego dokonali. |
83. |
A kiedy przyszli do nich poslancy z jasnymi dowodami, oni cieszyli sie wiedza, jaka posiadali. I objelo ich to, z czego oni szydzili. |
84. |
A kiedy zobaczyli Nasza srogosc, powiedzieli: “Wierzymy w Boga Jedynego, a nie wierzymy w to, co Jemu dodawalismy jako wspóltowarzyszy.” Lecz nie przyniosla im pozytku ich wiara, po tym jak zobaczyli Nasza srogosc; takie jest od dawna prawo Boga wzgledem Jego slug. I wtedy poniosa strate niewierni! |