96. العلق

1

بخوان به نام پروردگارت كه آفريد

2

انسان را از علق آفريد

3

بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است

4

همان كس كه به وسيله قلم آموخت

5

آنچه را كه انسان نمى‏دانست [بتدريج به او] آموخت

6

حقا كه انسان سركشى مى‏كند

7

همين كه خود را بى‏نياز پندارد

8

در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست

9

آيا ديدى آن كس را كه باز مى‏داشت

10

بنده‏اى را آنگاه كه نماز مى‏گزارد

11

چه پندارى اگر او بر هدايت باشد

12

يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست]

13

[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد]

14

مگر ندانسته كه خدا مى‏بيند

15

زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم

16

[همان] موى پيشانى دروغزن گناه‏پيشه را

17

[بگو] تا گروه خود را بخواند

18

بزودى آتشبانان را فرا خوانيم

19

زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان