|
1 |
سوگند به سپيدهدم |
|
2 |
و به شبهاى دهگانه |
|
3 |
و به جفت و تاق |
|
4 |
و به شب وقتى سپرى شود |
|
5 |
آيا در اين براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است |
|
6 |
مگر ندانستهاى كه پروردگارت با عاد چه كرد |
|
7 |
با عمارات ستوندار ارم |
|
8 |
كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود |
|
9 |
و با ثمود همانان كه در دره تختهسنگها را مىبريدند |
|
10 |
و با فرعون صاحب خرگاهها [و بناهاى بلند] |
|
11 |
همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند |
|
12 |
و در آنها بسيار تبهكارى كردند |
|
13 |
[تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت |
|
14 |
زيرا پروردگار تو سخت در كمين است |
|
15 |
اما انسان هنگامى كه پروردگارش وى را مىآزمايد و عزيزش مىدارد و نعمت فراوان به او مىدهد مىگويد پروردگارم مرا گرامى داشته است |
|
16 |
و اما چون وى را مىآزمايد و روزىاش را بر او تنگ مىگرداند مىگويد پروردگارم مرا خوار كرده است |
|
17 |
ولى نه بلكه يتيم را نمىنوازيد |
|
18 |
و بر خوراك[دادن] بينوا همديگر را بر نمىانگيزيد |
|
19 |
و ميراث [ضعيفان] را چپاولگرانه مىخوريد |
|
20 |
و مال را دوست داريد دوست داشتنى بسيار |
|
21 |
نه چنان است آنگاه كه زمين سخت در هم كوبيده شود |
|
22 |
و [فرمان] پروردگارت و فرشته[ها] صفدرصف آيند |
|
23 |
و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند آن روز است كه انسان پند گيرد و[لى] كجا او را جاى پندگرفتن باشد |
|
24 |
گويد كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم |
|
25 |
پس در آن روز هيچ كس چون عذابكردن او عذاب نكند |
|
26 |
و هيچ كس چون دربندكشيدن او دربند نكشد |
|
27 |
اى نفس مطمئنه |
|
28 |
خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد |
|
29 |
و در ميان بندگان من درآى |
|
30 |
و در بهشت من داخل شو |
