|
1 |
نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى |
|
2 |
همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد |
|
3 |
و آنكه اندازهگيرى كرد و راه نمود |
|
4 |
و آنكه چمنزار را برآورد |
|
5 |
و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيرهگون گردانيد |
|
6 |
ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى |
|
7 |
جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مىداند |
|
8 |
و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مىگردانيم |
|
9 |
پس پند ده اگر پند سود بخشد |
|
10 |
آن كس كه ترسد بزودى عبرت گيرد |
|
11 |
و نگونبختخود را از آن دور مىدارد |
|
12 |
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد |
|
13 |
آنگاه نه در آن مىميرد و نه زندگانى مىيابد |
|
14 |
رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد |
|
15 |
و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد |
|
16 |
ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مىگزينيد |
|
17 |
با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است |
|
18 |
قطعا در صحيفههاى گذشته اين [معنى] هست |
|
19 |
صحيفههاى ابراهيم و موسى |
