|
1 |
سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد |
|
2 |
و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست |
|
3 |
آن اختر فروزان |
|
4 |
هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است |
|
5 |
پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است |
|
6 |
از آب جهندهاى خلق شده |
|
7 |
[كه] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مىآيد |
|
8 |
در حقيقت او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست |
|
9 |
آن روز كه رازها [همه] فاش شود |
|
10 |
پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى |
|
11 |
سوگند به آسمان بارشانگيز |
|
12 |
سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت] |
|
13 |
[كه] در حقيقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است |
|
14 |
و آن شوخى نيست |
|
15 |
آنان دست به نيرنگ مىزنند |
|
16 |
و [من نيز] دست به نيرنگ مىزنم |
|
17 |
پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار |
