|
1 |
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد |
|
2 |
و آنگاه كه اختران پراكنده شوند |
|
3 |
و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند |
|
4 |
و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند |
|
5 |
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند |
|
6 |
اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته |
|
7 |
همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد |
|
8 |
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد |
|
9 |
با اين همه شما منكر [روز] جزاييد |
|
10 |
و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند |
|
11 |
[فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند |
|
12 |
آنچه را مىكنيد مىدانند |
|
13 |
قطعا نيكان به بهشت اندرند |
|
14 |
و بىشك بدكاران در دوزخند |
|
15 |
روز جزا در آنجا درآيند |
|
16 |
و از آن [عذاب] دور نخواهند بود |
|
17 |
و تو چه دانى كه چيست روز جزا |
|
18 |
باز چه دانى كه چيست روز جزا |
|
19 |
روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست |
