1 |
ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قومت را پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان رسد هشدار ده |
2 |
[نوح] گفت اى قوم من من شما را هشدار دهندهاى آشكارم |
3 |
كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد |
4 |
[تا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و [اجل] شما را تا وقتى معين به تاخير اندازد اگر بدانيد چون وقت مقرر خدا برسد تاخير بر نخواهد داشت |
5 |
[نوح] گفت پروردگارا من قوم خود را شب و روز دعوت كردم |
6 |
و دعوت من جز بر گريزشان نيفزود |
7 |
و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند |
8 |
سپس من آشكارا آنان را دعوت كردم |
9 |
باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت [و] پوشيده نيز به ايشان گفتم |
10 |
و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است |
11 |
[تا] بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد |
12 |
و شما را به اموال و پسران يارى كند و برايتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پديد آورد |
13 |
شما را چه شده است كه از شكوه خدا بيم نداريد |
14 |
و حال آنكه شما را مرحله به مرحله خلق كرده است |
15 |
مگر ملاحظه نكردهايد كه چگونه خدا هفت آسمان را توبرتو آفريده است |
16 |
و ماه را در ميان آنها روشنايىبخش گردانيد و خورشيد را [چون] چراغى قرار داد |
17 |
و خدا[ست كه] شما را [مانند] گياهى از زمين رويانيد |
18 |
سپس شما را در آن بازمىگرداند و بيرون مىآورد بيرونآوردنى [عجيب] |
19 |
و خدا زمين را براى شما فرشى [گسترده] ساخت |
20 |
تا در راههاى فراخ آن برويد |
21 |
نوح گفت پروردگارا آنان نافرمانى من كردند و كسى را پيروى نمودند كه مال و فرزندش جز بر زيان وى نيفزود |
22 |
و دست به نيرنگى بس بزرگ زدند |
23 |
و گفتند زنهار خدايان خود را رها مكنيد و نه و د را واگذاريد و نه سواع و نه ي غوث و نه ي عوق و نه ن سر را |
24 |
و بسيارى را گمراه كردهاند [بار خدايا] جز بر گمراهى ستمكاران ميفزاى |
25 |
[تا] به سبب گناهانشان غرقه گشتند و [پس از مرگ] در آتشى درآورده شدند و براى خود در برابر خدا يارانى نيافتند |
26 |
و نوح گفت پروردگارا هيچ كس از كافران را بر روى زمين مگذار |
27 |
چرا كه اگر تو آنان را باقى گذارى بندگانت را گمراه مىكنند و جز پليدكار ناسپاس نزايند |
28 |
پروردگارا بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى كه در سرايم درآيد و بر مردان و زنان با ايمان ببخشاى و جز بر هلاكتستمگران ميفزاى |