|
1 |
آن رخ دهنده |
|
2 |
چيست آن رخ دهنده |
|
3 |
و چه دانى كه آن رخ دهنده چيست |
|
4 |
ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند |
|
5 |
اما ثمود به [سزاى] سركشى [خود] به هلاكت رسيدند |
|
6 |
و اما عاد به [وسيله] تندبادى توفنده سركش هلاك شدند |
|
7 |
[كه خدا] آن را هفتشب و هشت روز پياپى بر آنان بگماشت در آن [مدت] مردم را فرو افتاده مىديدى گويى آنها تنههاى نخلهاى ميان تهىاند |
|
8 |
آيا از آنان كسى را بر جاى مىبينى |
|
9 |
و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و [مردم] شهرهاى سرنگون شده [سدوم و عاموره] مرتكب خطا شدند |
|
10 |
و از امر فرستاده پروردگارشان سرپيچى كردند و [خدا هم] آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت |
|
11 |
ما چون آب طغيان كرد شما را بر كشتى سوار نموديم |
|
12 |
تا آن را براى شما [مايه] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد |
|
13 |
پس آنگاه كه در صور يك بار دميده شود |
|
14 |
و زمين و كوهها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با يك تكان ريز ريز گردند |
|
15 |
پس آن روز است كه واقعه [آنچنانى] وقوع يابد |
|
16 |
و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد |
|
17 |
و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مىدارند |
|
18 |
در آن روز شما [به پيشگاه خدا] عرضه مىشويد [و] پوشيدهاى از شما پوشيده نمىماند |
|
19 |
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود گويد بياييد و كتابم را بخوانيد |
|
20 |
من يقين داشتم كه به حساب خود مىرسم |
|
21 |
پس او در يك زندگى خوش است |
|
22 |
در بهشتى برين |
|
23 |
[كه] ميوه هايش در دسترس است |
|
24 |
بخوريد و بنوشيد گواراتان باد به [پاداش] آنچه در روزهاى گذشته انجام دادي |
|
25 |
و اما كسى كه كارنامهاش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم |
|
26 |
و از حساب خود خبردار نشده بودم |
|
27 |
اى كاش آن [مرگ] كار را تمام مىكرد |
|
28 |
مال من مرا سودى نبخشيد |
|
29 |
قدرت من از [كف] من برفت |
|
30 |
[گويند] بگيريد او را و در غل كشيد |
|
31 |
آنگاه ميان آتشش اندازيد |
|
32 |
پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد |
|
33 |
چرا كه او به خداى بزرگ نمىگرويد |
|
34 |
و به اطعام مسكين تشويق نمىكرد |
|
35 |
پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست |
|
36 |
و خوراكى جز چركابه ندارد |
|
37 |
كه آن را جز خطاكاران نمىخورند |
|
38 |
پس نه [چنان است كه مىپنداريد] سوگند ياد مىكنم به آنچه مىبينيد |
|
39 |
و آنچه نمىبينيد |
|
40 |
كه [قرآن] قطعا گفتار فرستادهاى بزرگوار است |
|
41 |
و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد |
|
42 |
و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مىگيريد |
|
43 |
[پيام] فرودآمدهاى است از جانب پروردگار جهانيان |
|
44 |
و اگر [او] پارهاى گفتهها بر ما بسته بود |
|
45 |
دست راستش را سخت مىگرفتيم |
|
46 |
سپس رگ قلبش را پاره مىكرديم |
|
47 |
و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمىشد |
|
48 |
و در حقيقت [قرآن] تذكارى براى پرهيزگاران است |
|
49 |
و ما به راستى مىدانيم كه از [ميان] شما تكذيبكنندگانى هستند |
|
50 |
و آن واقعا بر كافران حسرتى است |
|
51 |
و اين [قرآن] بىشبهه حقيقتى يقينى است |
|
52 |
پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى |
