|
1 |
هر چه در آسمانها و هر چه در زمين استخدا را تسبيح مىگويند او راست فرمانروايى و او راستسپاس و او بر هر چيزى تواناست |
|
2 |
اوست آن كس كه شما را آفريد برخى از شما كافرند و برخى مؤمن و خدا به آنچه مىكنيد بيناست |
|
3 |
آسمانها و زمين را به حق آفريد و شما را صورتگرى كرد و صورتهايتان را نيكوآراست و فرجام به سوى اوست |
|
4 |
آنچه را كه در آسمانها و زمين است مىداند و آنچه را كه پنهان مىكنيد و آنچه را كه آشكار مىداريد [نيز] مىداند و خدا به راز دلها داناست |
|
5 |
آيا خبر كسانى كه پيش از اين كفر ورزيدند و فرجام بد كارشان را چشيدند و عذاب پر دردى خواهند داشت به شما نرسيده است |
|
6 |
اين [بدفرجامى] از آن روى بود كه پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان مىآوردند و[لى] آنان [مى]گفتند آيا بشرى ما را هدايت مىكند پس كافر شدند و روى گردانيدند و خدا بىنيازى نمود و خدا بىنياز ستودهاست |
|
7 |
كسانى كه كفر ورزيدند پنداشتند كه هرگز برانگيخته نخواهند شد بگو آرى سوگند به پروردگارم حتما برانگيخته خواهيد شد سپس شما را به [حقيقت] آنچه كردهايد قطعا واقف خواهند ساخت و اين بر خدا آسان است |
|
8 |
پس به خدا و پيامبر او و آن نورى كه ما فرو فرستاديم ايمان آوريد و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است |
|
9 |
روزى كه شما را براى روز گردآورى گرد مىآورد آن [روز] روز حسرت [خوردن] است و هر كس به خدا ايمان آورده و كار شايستهاى كرده باشد بديهايش را از او بسترد و او را در بهشتهايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد در آنجا بمانند اين است همان كاميابى بزرگ |
|
10 |
و كسانى كه كفر ورزيده و آيات ما را تكذيب كردهاند آنان اهل آتشند [و ] در آن ماندگار خواهند بود و چه بد سرانجامى است |
|
11 |
هيچ مصيبتى جز به اذن خدا نرسد و كسى كه به خدا بگرود دلش را به راه آورد و خدا[ست كه] به هر چيزى داناست |
|
12 |
و خدا را فرمان بريد و پيامبر [او] را اطاعت نماييد و اگر روى بگردانيد بر پيامبر ما فقط پيامرسانى آشكار است |
|
13 |
خدا[ست كه] جز او معبودى نيست و مؤمنان بايد تنها بر خدا اعتماد كنند |
|
14 |
اى كسانى كه ايمان آوردهايد در حقيقت برخى از همسران شما و فرزندان شما دشمن شمايند از آنان بر حذر باشيد و اگر ببخشاييد و درگذريد و بيامرزيد به راستى خدا آمرزنده مهربان است |
|
15 |
اموال شما و فرزندانتان صرفا [وسيله] آزمايشى [براى شما]يند و خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است |
|
16 |
پس تا مىتوانيد از خدا پروا بداريد و بشنويد و فرمان ببريد و مالى براى خودتان [در راه خدا] انفاق كنيد و كسانى كه از خست نفس خويش مصون مانند آنان رستگارانند |
|
17 |
اگر خدا را وامى نيكو دهيد آن را براى شما دو چندان مىگرداند و بر شما مىبخشايد و خدا[ست كه] سپاسپذير بردبار است |
|
18 |
داناى نهان و آشكار [و] ارجمند سنجيدهكار است |
