|
1 |
الف لام ميم |
|
2 |
نازل شدن اين كتاب كه هيچ [جاى] شك در آن نيست از طرف پروردگار جهانهاست |
|
3 |
آيا مىگويند آن را بربافته است [نه چنين است] بلكه آن حق و از جانب پروردگار توست تا مردمى را كه پيش از تو بيمدهندهاى براى آنان نيامده است هشدار دهى اميد كه راه يابند |
|
4 |
خدا كسى است كه آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش هنگام آفريد آنگاه بر عرش [قدرت] استيلا يافت براى شما غير از او سرپرست و شفاعتگرى نيست آيا باز هم پند نمىگيريد |
|
5 |
كار [جهان] را از آسمان [گرفته] تا زمين اداره مىكند آنگاه [نتيجه و گزارش آن] در روزى كه مقدارش آن چنان كه شما [آدميان] برمىشماريد هزار سال است به سوى او بالا مىرود |
|
6 |
اوست داناى نهان و آشكار كه شكوهمند مهربان است |
|
7 |
همان كسى كه هر چيزى را كه آفريده است نيكو آفريده و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد |
|
8 |
سپس [تداوم] نسل او را از چكيده آبى پست مقرر فرمود |
|
9 |
آنگاه او را درستاندام كرد و از روح خويش در او دميد و براى شما گوش و ديدگان و دلها قرار داد چه اندك سپاس مىگزاريد |
|
10 |
و گفتند آيا وقتى در [دل] زمين گم شديم آيا [باز] ما در خلقت جديدى خواهيم بود [نه] بلكه آنها به لقاى پروردگارشان [و حضور او] كافرند |
|
11 |
بگو فرشته مرگى كه بر شما گمارده شده جانتان را مىستاند آنگاه به سوى پروردگارتان بازگردانيده مىشويد |
|
12 |
و كاش هنگامى را كه مجرمان پيش پروردگارشان سرهاشان را به زير افكندهاند مىديدى [كه مىگويند] پروردگارا ديديم و شنيديم ما را بازگردان تا كار شايسته كنيم چرا كه ما يقين داريم |
|
13 |
و اگر مىخواستيم حتما به هر كسى [از روى جبر] هدايتش را مىداديم ليكن سخن من محق ق گرديده كه هر آينه جهنم را از همه جنيان و آدميان خواهم آكند |
|
14 |
پس به [سزاى] آنكه ديدار اين روزتان را از ياد برديد [عذاب را] بچشيد ما [نيز] فراموشتان كرديم و به [سزاى] آنچه انجام مىداديد عذاب جاودان را بچشي |
|
15 |
تنها كسانى به آيات ما مىگروند كه چون آن [آيات] را به ايشان يادآورى كنند سجدهكنان به روى درمىافتند و به ستايش پروردگارشان تسبيح مىگويند و آنان بزرگى نمىفروشند |
|
16 |
پهلوهايشان از خوابگاهها جدا مىگردد [و] پروردگارشان را از روى بيم و طمع مىخوانند و از آنچه روزيشان دادهايم انفاق مىكنند |
|
17 |
هيچ كس نمىداند چه چيز از آنچه روشنىبخش ديدگان است به [پاداش] آنچه انجام مىدادند براى آنان پنهان كردهام |
|
18 |
آيا كسى كه مؤمن است چون كسى است كه نافرمان استيكسان نيستن |
|
19 |
اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند به [پاداش] آنچه انجام مىدادند در باغهايى كه در آن جايگزين مىشوند پذيرايى مىگردند |
|
20 |
و اما كسانى كه نافرمانى كردهاند پس جايگاهشان آتش است هر بار كه بخواهند از آن بيرون بيايند در آن بازگردانيده مىشوند و به آنان گفته مىشود عذاب آن آتشى را كه دروغش مىپنداشتيد بچشيد |
|
21 |
و قطعا غير از آن عذاب بزرگتر از عذاب اين دنيا [نيز] به آنان مىچشانيم اميد كه آنها [به خدا] بازگردند |
|
22 |
و كيست بيدادگرتر از آن كس كه به آيات پروردگارش پند داده شود [و] آنگاه از آن روى بگرداند قطعا ما از مجرمان انتقامكشندهايم |
|
23 |
و به راستى [ما] به موسى كتاب داديم پس در لقاى او [با خدا]ترديد مكن و آن [كتاب] را براى فرزندان اسرائيل [مايه] هدايت قرار داديم |
|
24 |
و چون شكيبايى كردند و به آيات ما يقين داشتند برخى از آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت مىكردند |
|
25 |
در حقيقت پروردگار تو خود روز قيامت در آنچه با يكديگر در باره آن اختلاف مىكردند ميانشان داورى خواهد كرد |
|
26 |
آيا براى آنان روشن نگرديده كه چه بسيار نسلها را پيش از آنها نابود گردانيديم [كه اينان] در سراهايشان راه مىروند قطعا در اين [امر] عبرتهاست مگر نمىشنوند |
|
27 |
آيا ننگريستهاند كه ما باران را به سوى زمين باير مىرانيم و به وسيله آن كشتهاى را برمىآوريم كه دامهايشان و خودشان از آن مىخورند مگر نمىبينند |
|
28 |
و مىپرسند اگر راست مىگوييد اين پيروزى [شما] چه وقت است |
|
29 |
بگو روز پيروزى ايمان كسانى كه كافر شدهاند سود نمىبخشد و آنان مهلت نمىيابند |
|
30 |
پس از ايشان روى برتاب و منتظر باش كه آنها نيز در انتظارند |
