34. Сəбə’

1.

Көктер мен жерде болған нәрселер; өзіне тән болғанАллаға, барлық мақтау лайық. Әрі ахиреттегі мақтау да Оған лайық. Ол, хикметиесі, толық хабар алушы.

2.

Ол, жерге кіргенді, одан шықанды әрі көкге шыққанды, одантүскенді біледі. Ол, тым мейірімді, аса жарылқаушы.

3.

Қарсы болгандар: “Бізге қиямет келмейді” деді. (МұхаммедҒ.С.): “Олай емес, көместі білетін Раббыиа ант етемін! Әлбетте сендерге олмезгіл келеді. Көктердегі, жердегі тозаңның ттйірінің салмагындай нәрсе Одантасаланбайды. Сондай-ақ одан тлкені де кішкенесі де белгілі бір Кітапта жазулы”де

4.

(Ол күні) иман келтіріп, ізгі іс істегендерге сыйлықберілуі тшін. Міне солар тшін; жарылқау, көркем несібе бар.

5.

Ал аяттарымыз жайында оны күшінен қалдыруға тырысқандар,міне соларға жаман бейнетті азап бар.

6.

Өздеріне білім берілгендердің, саған Раббыңнантүсірілгеннің хақ екендігіне және мақтаулы, үстем Алланың жолына салатындыгынакөздері жетеді.

7.

Сондай қарсы болғандар, (өзара): “Қашан сендербөлшектеліп, тозаңга айналғаннан кейін, шын жаңадан жаратылатындарыңнан сендергехабар беретін адамды көрсетейік бө?”,- деседі.

8.

“Ол, Аллаға байланысты өтірік жала қоя ма? Немесе оныңжындылығы бар ма?” Жоқ олай емес. Ахиретке сенбегендер, азапта және тзақадасуда.

9.

Олар, көктен және жерден алды-артындағы нәрселерді көрмейме? Егер қаласақ, оларды жерге жүтқызамыз не үстеріне көктен көсектер түсіреміз.Рас мүнда Аллаға берілген әр ҚУЛ тшін ғибрат бар.

10.

Расында Дәуіт (Ғ.С.) ке өз жанымыздан ізгілік бердік: “Әйтаулар, қүстар! Онымен бірге тн қосыңдар” (дедік.) Және оған темірді жүмсаттық:(21-С. 79-А.) (Дәуіт Ғ.С. ның мүғжизалары; ол тәсбих айтқанда, таулар, қүштар әнқосып, қолында; қара темір жүмсап, одан аспаптар жасайды. Б.Ж.К.М.Р.)

11.

“Кең сауыттар жаса, оны тоқығанда мөлшерле. Оң істеңдер.Әрине не істегендеріңді толық көрушімін.”

12.

Сүлеймен (Ғ.С.) ге де ерте кетуі бір айлық, кешке қайтуыбір айлық (жол алатын) желдерді бағындырдық. Ол тшін еріген мыстан бүлақағыздық. Я, Раббының бүйрығымен оның алдында жүмыс істейтін жындарды дабағындырдық. Олардан кім әмірімізден тайса, оган жалындаған азаптан татгарамыз.

13.

Олар, Стлеймен (Ғ.С.) нін қалауынша, қүрылыстар,мтсіндер, көлдей ыдыстар және орнатылған қазандар жасайтын еді. “Ей Дәуіт (Ғ.С.)тің үй-іші! Шүкірлік етіңдер!” Қүлдарымнан шүкір етуші аз.

14.

Біз оның (Сүлеймен Р.С. нің) өліміне үкім берген заманда,жындарга оның өлімін; оның таяғын жеген бір жердің күрты ғана көрсетті. Сонда олжыгылган сәтте, жындарға аян болды. Егер жындар, көместі білген болса еді, олар,ауыр машақатта қалмас еді. (Сүлеймен Ғ.С. Месжид Ақсаны жындарга салғызыпжатқанда; өлсе де таяғына сүйеніп түрғандықтан жындар, білмей істей беріп;таяғын қүрт жеп жығылғанда бір-ақ біледі. Б.Ж.М.К.)

15.

Расында Сәбә елдерінің қоныстарында бір ғибрат бар.Оңнан, солдан екі бақша (бар еді. Оларга): “Раббыларыңның несібесін жеңдер деОған шткір етіңдер. Бір көркем қала, Раббыларың да аса жарылқаушы” (делінді.)(27-С. 22-А.)

16.

Олар бас тартты. Сондыктан оларға ктшті сел жібердік теол бакшаларын ащы мәуелі, жыщылды бір азғантай жеміс агашы бар; екі бақшағаайналдырдық.

17.

Өстіп оларды нәсткірліктері себепті жазаландырдық. Қарсыкелгендерді гана жазаландырамыз.

18.

Оларменен сондай біз берекет берген кенттер арасындакөрініп тұрган ауылдар бар. Онда кезілетін жер белгіледік: Ол жерде күндіз-түніаман-есен кезіқдер.” (Бүлар, Шам мен Йеменнің арасындағы ауылдар. Бірақ оларбгған қанағат қылмады.) (Б.Ж.М.)

19.

Сонда олар: “Раббымыз! Сапарларымыздың араларынүзақтастыр!”,- деп, өздеріне кесірлері тиді. Сонда оларды аңызға айналдырып,быт-шыт қылып, мүлде тозғындыққа үшыраттық. Сөз жоқ, бүнда әр сабыр етуші, шүкіретушілерге үлгі бар.

20.

Расында оларға деген Ібілістің ойы шынга шыгып, бір-ақтоп мүміндерден баскасы саган ілесті.

21.

Негізінде Ібілістің оларға ешбір ықпалы жоқ еді. Бірақақиретке сенген кісімен, одан күдікте болғанды ажырату үшін ғана. Раббың әрнәрсені қоргаушы.

22.

(Мұхаммед Ғ.С.) оларга: “Алладан өзге, көктерде де жердеде тозаңның салмагындай түкке ие бола алмайтын, екеуінде де бір ортақтығы жоқ.Сондай-ақ Аллаға олардың ешбіреуі көмекші де емес. Тәңір деп ойлагандарыңдышақырыңдар” де.

23.

Алланың қасында, рүхсат берілген біреуден басқаныңшапагаты пайда бермейді. Ақыр жгректерінен шошыну кеткен кезде, өзара: “Раббыңнө айтты?”,- десе: “Хақты айтты” деседі. Ол Алла, аса жоғары, тым тлкен.

24.

(Мұхаммед Ғ.С.) олардан: “Сендерге көктерден және жерденкім несібе береді?”,- деп Сүра да: “Алла” де. Негізінде біз немесе сендерәлбетте тура жолда не ашық адасудамыз.

25.

Оларға: “Біздің кесірімізден сендер сүралмайсыңдар дасендердің істегендеріңнен біз сүралмаймыз” де.

26.

Оларға: “Раббымьіз арамызды қосып, сосын арамызғашындықпен ткім етеді. Ол, қара қылды қақ жарған, аса білгіш” де.

27.

“Оған ортақтар етіп, қосқандарыңды иаган көрсетіңдерші.Әсте мтмкін емес. Әрине Ол Алла, өтө үстем, аса дана” де.

28.

Сені біртттас адам баласьгаа қуандырушы, қорқытушы етіпқана жібердік. Бірақ адамдардың көбі түсінбейді.

29.

Олар: “Егер шыншыл болсаңдар, осы қүқайлаған уәделеріңқашан?”,-дейді.

30.

(Мұхаммед Ғ.С.): “Сендерге уәде етілген бір күн бар. Оданбір сәтке кейін қалмайсыңдар да ілгері кете алмайсыңдар” де.

31.

Сондай қарсы келгендер: “Біз әсте бүл Қүранга сенбеймізәрі бүның алдындагы (кітап) ларға да сенбейміз” деді. Ол залымдарды,Раббыларының хұзырында түргызылып, бір-бірлеріне сөз қайтарып түрғанда біркөрсең: Езілгендер; өздерін ірі санағандарға: “Сендер болмасаңдар, иманкелтіретін едік” дейді.

32.

Өздерін ірі санагандар, езілгендерге: “Сендерге тура жолкелгеннен кейін, сендерге біз бөгет болдық па? Керісінше өздерің күнәкаредіңдер” дер.

33.

Езілгендер, өздерін ірі санағандарга: “Күндіз-түніқулықпен, Аллага қарсы келуімізді, Оган теңөулер жасауымызды әмір етуші едіқдер”дер. Сондай-ақ азапты көрген кезде, ішінен өкінеді; қарсы келгендердіңмойындарына богаулар жасадық. Оларга істегендерінің гана жазасы беріледі.

34.

Бір кентке ескертуші жіберген болсақ, әсіресе олардыңбайлары: “Рас сендер арқылы жіберілген нәрселерге қарсымыз” деді.

35.

Сондай-ақ олар: “Біздер, көп малдар, балаларға иеміз.Сондықтан да азапқа душар болмаймыз” деді.

36.

(Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Сөз жоқ, Раббым әлде кімгетілесе, несібесін кеңітіп, тарайтады; бірақ адамдардың көбі түсінбейді” де.

37.

Малдарың да балаларың да сендерді жанымызға жақындастырмайды. Бірақ кім иман келтіріп, оң іс
істесе, міне соларга істегендерінің салдарынан неше есе сыйлық бар. Сондай-ақолар аман-есен жоғары орындарда болады.

38.

Сондай-ақ аяттарымызды күшінен қалдыруга тырысқандарғакелсек, міне солар; азапқа душар болатындар.

39.

(Мұхаммед Ғ.С.): “Рас Раббым, несібені қтлдарынан кімгеқаласа; кеңітеді де оган өлшеп-тамап та береді. Тиісті орынға бір нәрсежүмсасаңдар, сонда Алла, тағы есесін береді. Ол, ризық берушілердің ең жақсысы”де.

40.

Ол күні, Алла оларды тұтас жинайды. Сосын періштелерге:”Осылар, сендерге табынушы ма еді?”,- деп Сүрайды.

41.

(Періштелер): “Сен пәксің! Біздің иеміз олар емес,Сенсің. Бәлкім олар жынга табынатын еді. Олардың көбі соларға сенуші еді” дейді.

42.

Бүгін бір-бірлеріңе пайда, зиян тигізу ктшіне иеемессіңдер. Залымдарға: “Жасынға айналдырған тозақтың азабын татыңдар” дейміз.

43.

Оларға түсінікті аяттарымыз оқылған кезде, олар: “Бүладам, сендерді аталарың табынған нәрселерден тыюды гана қалайды” деді. Және:”Бұл Қүран, жасанды бір өтіріктен басқа дәнеңе емес” деді. Сондай-ақ өздерінекелген шындыққа қарсы болғандар: “Бүл ашық бір жады гана” деді.

44.

Оларга оқитын бір кітап бермедік те өздеріне сенен бүрынбір ескертуші жібермедік. (Олар дәлелсіз қасарысуда.)

45.

Олардан бүрынгылар да жасынға шыгарған еді. Бүлар, оларгабергеніміздің оннан біріне де жеткен жоқ. Сонда да олар, елшілерімді жасынгашығарды. Менің соққым қалай екен?

46.

(Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Шын мәнінде сендерге бір үгітберемін; Алла тшін екі-екіден, бір-бірден түрыңдар да сосын ойланыңдар.Жолдастарыңда бір жындылық жоқ. Ол, сендер үшін келетін қатты азапты алдын алаескертуші ғана” де.

47.

Оларға: “Сендерден ақы тілемедім. Ол сендердікі болсын.Менің ақым Аллаға ғана тән. Ол әр нәрсеге куә” де.

48.

Оларға: “Негізінде шындықты Раббым ортаға атады. Ол,көместерді толық білуші” де.

49.

(Мұхаммед Ғ.С.) оларға: “Шындық келді. Енді бтзықтықбастамайды да қайтып келмейді” де.

50.

“Егер адассам, шын мәнінде адасуым өз зияныма болады. Алегер тура жолда болсам, сонда ол, Раббымның уахи еткенімен болады. Күдіксіз Ол,толық естуші, аса жақын” де.

51.

Олардың трейленіп қашар жер жоқ, жақын жерден тсталганынбір көрсең.

52.

“Оған иман келтірдік” дейді, олар; бірақ үзақ жерденолардың қолдарына қалайша келеді?

53.

Расында олар, оған бұрын қарсы келген еді. Олар тзақжерден көрмей сілтейді.

54.

Олармен олардың қалаған нәрселерінің арасына кедергітүседі. Бтрын үқсастарына да сөйтілген еді. Сөз жоқ, олар шәк ішіндекүдіктенуші.