1. |
Та Син Мим. (Ұғымын Алла біледі.) |
2. |
Бұл айқын Құранның аяттары. |
3. |
(Мұхаммед Ғ.С.) Олар иман келтірмеді деп, өзіңді жояжаздадың. |
4. |
Егер қаласақ, Оларға аспаннан бір мұғжиза түсірер едікте, оған бой ұсынушыларға айналар еді. |
5. |
Оларға Рахманнан жаңа бір үгіт келсе-ақ болды, олар оданбет бұрады. |
6. |
Олардың жасынға шығарып, мазақтаған нәрселерінің түсінігіөздеріне жалғастырылады. |
7. |
Олар жер жүзіне қарамай ма? Онда әр түрлі көркемөсімдіктөр өсірдік. |
8. |
Рас бұнда ғибрат бар да, олардың көбі сенуші емес. |
9. |
(Мұхаммед Ғ.С.) Раббың тым үстем, ерекше мейірімді. |
10. |
Сол уақытта Раббың Мұса (Ғ.С.) ға: “Залым елге бар” деп,үндеді: |
11. |
“Перғауын еліне. Олар қорықпай ма?” |
12. |
(Мұса Ғ.С.): “Раббым! Рас мен олардың мені жасынғашығаруынан қорқамын” деді. |
13. |
“Көңлім тарайым, тілім жүрмейді. Сондықтан Һарүнға дапайғамбарлық бер!” |
14. |
“Мен оларға күнәкармын. Сондықтан олардың, меніөлтіруінен қорқамын!” |
15. |
(Алла Т.): “Әсте олай емес! Екеуің де мұғжизаларымызбенбарыңдар. Расында Біз сендермен бірге әр нәрсені естиміз” деді. |
16. |
“Дереу екеуің Перғауынға баршы: “Біз бүкіл әлемніңРаббының елшісіміз;” |
17. |
“Израил ұрпақтарын бізбен бірге қоя бер!”,-(деңдер-деді.) |
18. |
Перғауын: “Сені бала қып асырамадық па? Өміріңнен нешежыл арамызда болмадың ба?” |
19. |
“Ол қыларыңды қылдың. Сен нәсүкірлерденсің” деді. |
20. |
(Мұса Ғ.С.): “Мен ол істі істеген кезде, қателескен едім”деді. |
21. |
“Сондықтан сендерден қорқып, өздеріңнен қаштым. АқырРаббым, маған хикмет беріп, пайғамбарлардан қылды.” |
22. |
“Сен Израил ұрпақтарын құл қылып, маған міндетсігенигілігің осы.” |
23. |
(Перғауын): “Әлемдердің Раббы дегенің немене?”,- деді. |
24. |
(Мұса Ғ.С.): “Егер анық сенетін болсаңдар, Ол; жер-көктіңәрі екі арасындағылардың Раббы” деді. |
25. |
(Перғауын) маңайындағыларға: “Естімей отырсыңдар ма?”,-деді. |
26. |
(Мұса Ғ.С.): “Ол, сендердің де Раббыларың, бұрыңғыата-бабаларыңның да Раббы” деді. |
27. |
(Перғауын): “Тақ осы сендерге жіберілген Пайғамбар, мүлдежынды” деді. |
28. |
(Мұса Ғ.С.): “Егер түсінетін болсаңдар, Ол; шығыс,батыстың және екі арасындағылардың Раббы” деді. |
29. |
(Перғауын): “Егер менен басқаны тәңір етіп алсаң, әринесені түрмеге саламын.”,- деді. |
30. |
(Мұса Ғ.С.): “Егер саған ашық дәлел келтірсем де ме?”,-деді. |
31. |
(Перғауын): “Ал әкел. Егер шын айтушылардан болсаң” деді. |
32. |
Сонда ол, таяғын тастады да сол уақытта көрнеу айдаһарболды. |
33. |
Тағы қолын шығарды. Ол, қараушыларга аппақ көрінді. |
34. |
(Перғауын) айналасындағы бастықтарга: “Рас мынау, тымбілгіш сиқыршы екен” деді. |
35. |
“Сиқырымен жерлеріңнен шығарғысы келеді. Ал бұган небұйырасыңдар?” |
36. |
Олар: “Бұны да туысын да тоқтата тұрып, қалаларгажинаушыларды жібер” десті. |
37. |
“Бүкіл білгіш сиқыршыларды саған әкелсін!” |
38. |
Сонда белгілі күндегі орынга сиқыршылар жиналды. |
39. |
Адамдарға да: “Сендер жиналдыңдар ма?”,- делінді. |
40. |
(Ел): “Егер жеңіске ие болса, әрине сиқыршыларға ереміз”(десті.) |
41. |
Сиқыршылар келген сәтте, Перғауынға: “Егер біз жеңсек,әрине бізге сыйлық бар емес пе?”,- деді. |
42. |
(Перғауын): “Я, рас сендер онда маған жақындарданболасыңдар” деді. |
43. |
Мұса (Ғ.С.) сиқыршыларга: “Немене тастасаңдар қанетастаңдар” деді. |
44. |
Сонда олар арқандарымен таяқтарын тастап: “Перғауынныңабыройы үшін біз жеңіске ие боламыз” десті. |
45. |
Сонда Мұса (Ғ.С.) да таяғын тастады. Дереу ол, олардыңжасанды нәрселерін жалмай бастады. |
46. |
Сондықтан сиқыршылар сәждеге жығылды. |
47. |
“Әлемнің Раббына иман келтірдік” десті. |
48. |
“Мұса мен Һарұнның Раббына.” |
49. |
(Перғауын) оларға: “Мен сендерге рұхсат беруден бұрыноған иман келтірдіңдер ме? Рас ол сендерге сиқыр үйреткен үлкендерің екен. Ендібілесіңдер; әлбетте қол-аяқтарыңды шадырлата кесемін, тіпті бәріңді асамын”деді. |
50. |
(Сиқыршылар): “Оқасы жоқ. Раббымызға қайтамыз” деді. |
51. |
“Расында біз сенгендердің алды болғандығымыздан,Раббымыздың қателерімізді жарылқауын үміт етеміз.” |
52. |
Мұса (Ғ.С.) ға: “Құлдарымды түн қатырып әкет. Сөз жоқ,қуаланасыңдар” деп уахи еттік. |
53. |
Сонда Перғауын қалаларға жинаушылар жіберді. |
54. |
“Расында бұлар (Израил ұрпақтары) аз топ” (деді.) |
55. |
“Сонда да олар бізді ашуландыруда.” |
56. |
“Расында біз сақ бір топпыз.” |
57. |
Сөйтіп (Перғауындықтарды) бақшаларынан, бұлақтарынаншығардық. |
58. |
Сондай-ақ қазыналарынан, салтанатты мекендерінен де. |
59. |
Осылайша оларға Израил ұрпақтарын мұрагер қылдық. |
60. |
Сонда олар, Израил ұрпақтарын күн шыға қуды. |
61. |
Екі топ бірін-бірі көрген сәтте, Мұса (Ғ.С.) ныңжолдастары: “Сөз жоқ, қолға түстік” деді. |
62. |
(Мұса Ғ.С.): “Әсте, шынында Раббым бізбен бірге. Мағанжол көрсетеді” деді. |
63. |
Мұса (Ғ.С.) ға: “Таяғыңмен теңізді ұр!”,- деп уахи еттік.Сонда (теңіз) жарылып, әр бөлімі асқар таудай болды. |
64. |
Артқыларды да сол жерге жақындаттық. |
65. |
Мұса (Ғ.С.) ны да онымен бірге болған адамдардың барлығынқұтқардық. |
66. |
Сосын басқаларды суға батырдық |
67. |
Әрине бұнда ғибрат бар. Сонда да олардың көбі нанбады. |
68. |
Расында Раббың Ол, аса үстем, тым мейірімді. |
69. |
(Мұхаммед Ғ.С.) оларға Ыбырайым (Ғ.С.) ның Қиссасын баянет; |
70. |
Сол уақытта ол әкесіне, еліне: “Неменеге табынасыңдар?”,-деді. |
71. |
Олар: “Бұттарға шоқынамыз, оларға мүлде мүлгудеміз” деді. |
72. |
(Ыбырайым Ғ.С.): “Олар шақырғандарыңда ести ме?”,- деді. |
73. |
“Немесе олар сендерге пайда, зиян келтіре ала ма?” |
74. |
Олар: “Жоқ, аталарымызды осылай істеген түрде таптық”деді. |
75. |
“Ал енді неменеге табынғандарыңды көрдіңдер ме?”,- деді. |
76. |
“Сендер де бұрынғы аталарың да.” |
77. |
“Әлемдердің Раббынан басқа, олар менің дұшпаным.” |
78. |
“Ол, мені жаратқан, маған тура жол көрсетеді.” |
79. |
“Ол, маған жегізеді де ішкізеді.” |
80. |
“Ол, қашан ауырсам, маған шипа береді.” |
81. |
“Ол, мені өлтіреді де сонсоң тірілтеді.” |
82. |
“Ол сондай Алла, киямет күні қателерімді жарылқауын үмітетемін.” |
83. |
“Раббым маған даналық беріп, мені игілерге қоса көр!” |
84. |
“Мені кейінгі нәсілдердің тілінде де шынайы үлгі қылакөр!” |
85. |
“Мені, нығметті жаннаттьің мұрагерлерінен қыл!” |
86. |
“Әкемді жарылқа! Өйткені ол, адасушылардан.” |
87. |
“Қабырдан тұратын күні мені мүңайтпа!” |
88. |
“Ол күні, мал да балалар да пайда бермейді.” |
89. |
“Бірақ кім Аллаға нағыз жүрекпен келсе ғана (пайдабереді.)” |
90. |
Тақуаларға жаннат жақындатылады. |
91. |
Азғындарға тозақ көрсетіледі. |
92. |
Оларға: “Табынатындарың қайда?”,- делінеді. |
93. |
“Алладан өзгелер, сендерге жәрдем ете ме? Яқи өздерінежәрдем ете ала ма?” |
94. |
Табынылгандар да азғындар да тозаққа етбетіненқұлатылады; |
95. |
Ібілістің әскерлері де тұтас. |
96. |
Олар онда былай деп таласады: |
97. |
“Аллаға серт, адасқан-ақ екенміз ғой!” |
98. |
“Сендерді Әлемнің Раббына теңеуші едік.” |
99. |
“Бізді күнәкарлар-ақ адастырган екен.” |
100. |
“Енді біздің ешбір шапағатшымыз жоқ.” |
101. |
“Жан күйер достымыз да жоқ.” |
102. |
“Әттең! Қайтарылсақ, иман келтіргендерден болар едік.” |
103. |
Рас осы да бір ғибрат бар. Дегенмен олардың көбі иманкелтірмеді. |
104. |
(Мұхаммед Ғ.С.) расында Раббың тым үстем, аса мейірімді. |
105. |
Нұх (Ғ.С.) тың елі де пайғамбарларды жасынға айналдырды. |
106. |
Сол уақытта, олардың туысы Нұх (Ғ.С.): “қорықпайсыңдарма?”,- деді. |
107. |
“Рас мен сендер үшін сенімді бір Елшімін.” |
108. |
“Енді Алладан қорқып, маған бағыныңдар.” |
109. |
“Бұған Сендерден ақы сұрамаймын, менің ақым әлемдердіңРаббына тән.” |
110. |
“Алладан қорқып, маған бағынындар.” |
111. |
Олар: “Саған қор кісілер ерді деп, иман келтірейік пе?”,-десті. |
112. |
(Нұх Ғ.С.): “Олардың не істегендерін білмеймін” деді. |
113. |
“Егер сеэетін болсаңдар, олардың есебі Раббыма тән.” |
114. |
“Иман келтіргендерді қумаймын.” |
115. |
“Сондай-ақ мен ашық бір ескертушімін.” |
116. |
Олар: “Әй Нұх! Егер тыйылмасаң, әрине таспенатқыланғандардан боласың” деді. |
117. |
“Раббым! Рас мені, елім жасынға шығарды” деді. |
118. |
“Енді менімен олардың арасына нақ үкім бер! Мені де, менімен бірге мүміндерді де құтқар!” |
119. |
Сонда оны да онымен бірге болғандарды да толы кемедеқұтқардық. |
120. |
Сосың, кейін қалғандарды суға батырдық. |
121. |
Рас бұнда анық ғибрат бар. Сонда да олардың көбісенбейді. |
122. |
Рас Раббың үстем де мейірімді. |
123. |
Ғад елі де елшілерді жасынға шығарды. |
124. |
Сол уақытта оларға туыстары Һүд (Ғ.С.): “Қорықпайсыңдарма?”,- деді. |
125. |
“Рас сендерге сенімді Елшімін.” |
126. |
“Алладан қорқып, маған бағыныңдар.” |
127. |
“Бұған сендерден ақы сұрамаймын. Ақым әлемдердің Раббынатән.” |
128. |
“Әр төбеге әншейін ескерткіш құрылыс жасайсыңдар ма?” |
129. |
“Дүниеде мәңгі қалу үмітімен мықты сарайлар жасайсыңдарма?” |
130. |
“Қашан ұстасаңдар, қатты зорекерлікпен ұстадыңдар!”(Аямадыңдар!” Ж.Б.М.) |
131. |
“Енді Алладан қорқып, маған бағыныңдар.” |
132. |
“Сендерді білген нәрселеріңмен қамтамасыз еткен Алладанқорқыңдар.” |
133. |
“Сендерге малдар, балалар берді” |
134. |
“Бақшалар, бұлақтар берген (Алладан қорқыңдар).” |
135. |
“Сендерге болатын ұлы күннің азабынан қорқамын.” |
136. |
Олар: “Сен уағыздасаң да уағыздамасаң да бізге бірдей”десті. |
137. |
“Бұл бұрынғылардың ғана салты. (Яқи, бұл айтқандарыңдыбұрынғылар да айтқан.)” |
138. |
“Біз азапқа душар болмаймыз.” |
139. |
Сонда олар оны жасынға айналдырды да оларды жоқ еттік.Расында бұнда бір өнеге бар. Дегенмен олардың көбі сенбеген еді. |
140. |
(Мұхаммед Ғ.С.) Әрине Раббың Ол, тым үстем, ерекшемейірімді. |
141. |
Сәмүд елі де елшілерді жасынға айналдырды. |
142. |
Сол уақытта туыстары Салих (Ғ.С.): “Алладанқорықпайсыңдар ма?”,- деді |
143. |
“Рас мен сендер үшін сенімді бір Елшімін.” |
144. |
“Алладан қорқып, маған бағыныңдар.” |
145. |
(Бұған сендерден ақы сұрамаймын. Менің ақым әлемдердіңРаббына міндетті.” |
146. |
“Сендер осы жерде бейбіт қала аласыңдар ма?” |
147. |
“Бақшаларда, бұлақтарда.” |
148. |
“Егіндерде, жұмсақ қауашақты құрма ағаштарында?” |
149. |
“Сондай-ақ таулардан ойып, шеберлікпен үй жасайсыңдарма?” |
150. |
“Алладан қорқыңдар да маған бағыныңдар.” |
151. |
“Шектен шығушылардың әміріне бағынбаңдар.” |
152. |
“Олар жер жүзінде бұзақылық істеп, түзушілік қылмайды.” |
153. |
Олар, Салих (Ғ.С.) қа: “Шынында сен жадыланғандардансың”десті. |
154. |
“Сен біз сияқты ғана адамсың. Егер шыншыл болсаң, бірбелгі әкел.” |
155. |
(Салих Ғ.С.): “Міне, белгі бір аруана. Су кезегі, бір күноныкі де бір белгілі күн сендердікі” деді. |
156. |
“Оған жаман ниетпен соқтықпаңдар. Онда сендерді ұлыкүннің апаты қолға алады” |
157. |
Олар, оны өлтіріп, тастады да өкініште болды. |
158. |
Сонда оларды апат қолға алды. Расында бұнда ғибрат бар.Олардың көбі сенбеген еді. |
159. |
Расында Раббың тым үстем, ерекше мейірімді. |
160. |
Лұт елі де елшілерді жасынға айналдырды. |
161. |
Сол уақытта туыстары Лұт (Ғ.С.): “Қорықпайсыңдар ма?”,-деді. |
162. |
“Мен сендерге сенімді бір Елшімін.” |
163. |
“Енді Алладан қорқыңдар да маған бой ұсыныңдар.” |
164. |
“Бұған сендерден ақы сұрамаймын. Менің ақым әлемдердіңРаббына міндетті.” |
165. |
“Дүниеде (қатындар тұрып,) еркектерге қосыласыңдар ма?” |
166. |
“Раббыларыңның сендер үшін жаратқан әйелдеріңдітастайсыңдар ма? Сендер асқынған елсіңдер.” |
167. |
Олар: “Әй Лұт! Егер тыйылмасаң, әлбетте (жұрттан)шығарыласың” десті. |
168. |
Лұт (Ғ.С.): “Әрине мен сендердің қылықтарыңнанжиіркенемін.” деді. |
169. |
“Раббым, мені, семьямды бұлардың қылықтарынан құтқар!” |
170. |
Сонда оны да үй-ішін де тұтас құтқардық. |
171. |
Жоқ болатындардың ішіндегі кемпірден басқа. |
172. |
Сосын қалғандарды да жоқ еттік. |
173. |
Оларға жаңбыр жаудырдық. Ескерту берілгендердің жаңбырынендей жаман! |
174. |
Рас бұнда бір ғибрат бар. |
175. |
(Мұхаммед Ғ.С.) рас Раббың тым үстем, ерекше мейірімді. |
176. |
Әйке елі де елшілерді жасынға айналдырды. |
177. |
Сол уақытта оларға, Шұғайып (Ғ.С.): “Қорықпайсыңдарма?”,- деді. |
178. |
“Рас мен сендерге сенімді бір елшімін.” |
179. |
“Енді Алладан қорқыңдар да маған бағыныңдар.” |
180. |
“Сендерден бұған ақы сұрамаймын. Менің ақым әлемдердіңРаббына міндетті.” |
181. |
“Өлшеуді толықтаңдар да кемітушілерден болмаңдар.” |
182. |
“Тура таразымен тартыңдар.” |
183. |
“Адамдардың нәрселерін кемітпеңдер (кісі хақысы жемеңдер)де жер жүзінде бұзақы болып, жүрмеңдер.” |
184. |
“Сендер және бұрыңғы нәсілдерді жаратқан Алладанқорқыңдар.” |
185. |
Олар: “Сен анық жадыланғансың.” деді. |
186. |
“Сен біз құсаған ғана адамсың. Әрі сені өтірікшілердендеп, ойлаймыз.” |
187. |
“Егер шын айтушылардан болсаң, онда үстімізге аспанныңбір кесегін түсір.” |
188. |
(Шұғайып Ғ.С.): “Раббым не істегендеріңді тағы жақсыбіледі.” |
189. |
Сонда олар оны жасынға шығарды да оларды түнек күнніңапаты қолға алды. Рас ол, ірі бір күннің апаты еді. |
190. |
Рас бұнда бір ғибрат бар. Олардың көбі сенбеген еді. |
191. |
(Мұхаммед Ғ.С.) рас Раббың Ол, тым үстем, ерекшемейірімді. |
192. |
Күдіксіз бұл Құран әлбетте әлемдердің Раббының түсіргені. |
193. |
Оны сенімді РҰХ (Жебрейіл) келтірді. |
194. |
Ескертушілерден болуың үшін жүрегіңе қондырды. |
195. |
Ап-ашық бір арап тілінде. |
196. |
Рас ол, бұрынғылардың кітаптарында да бар еді. |
197. |
Израил ұрпақтарының ғалымдарының бұны білулері, олар үшінбір дәлел болмай ма? (28-С. 52-55-А.) |
198. |
Егер ол Құранды араптан басқа бір бөгдеге түсірсек те; |
199. |
Ол, бүны оларға оқыса да олар оған және сенбес еді. |
200. |
Осылайша Құранды күнәкарлардың жүректеріне қойдық. (Б.Р.)(Немесе күнәкарлардың жүректеріне қарсылық салдық. Ж.М.К.) |
201. |
Күйзелтуші азапты көргенге дейін оған сенбейді. |
202. |
Азап Оларға, олар сезбеген түрде кенеттен келеді. |
203. |
Сонда олар: “Бізге бір мұрса берілер ме екен?”,- дейді. |
204. |
Ал сонда олар: Азабымыздың тездетілуін тілей ме? |
205. |
(Мұхаммед Ғ.С.): Көрдің бе? Оларды жылдарша қамтамасызетсек те, |
206. |
Сонсоң Оларға уәде етілген апат келсе; |
207. |
Оларды пайдаланған нәрселері қорымайды. |
208. |
Бір кентті жоқ еткен болсақ, әлбетте олар үшін ескертушіболған; |
209. |
Ескерту берілген. Зұлымдық қылушы емеспіз. |
210. |
Бұл Құранды шайтандар түсірмеді. |
211. |
Оларға лайық та емес. Шамалары да келмейді. (17-С. 88-А.) |
212. |
Рас олар тыңдаудан мүлде ұзақтастырылған. (15-С. 17-18-А) |
213. |
(Мұхаммед Р.С.) Алламен бірге тәңір шақырма. Онда сен деазапқа ұшыраушылардан боласың. |
214. |
Жақын ағайындарыңа ескерт! |
215. |
Мүміндерден саган ергендерге қанатыңды жай. |
216. |
Сонда егер олар өзіңе қарсы шықса, онда: “Сендердіңістегендеріңнен бездім” де. |
217. |
Өте үстем, ерекше мейірімді Аллаға тәуекел ет. |
218. |
Ол, сені тіке түрған сәтте, көріп тұрады; |
219. |
Сәжде қылушылардың арасында айналып жүргеніңді де. Түңгі(Тәһажжүт намазына тұруыңды да басқа да тәһажжүт намазына тұргандарға айналуыңдыда немесе жеке не жамағатпен тіке тұрып, рүкүғ, сәждеге көшіп, намаз оқуыңдыАлла көреді. Ж.Б.М.К.Р.) |
220. |
Рас Ол Алла, әр нәрсені естуші, білуші. |
221. |
Шайтандар кімге түседі, сендерге хабар берейін бе? |
222. |
Олар әрбір өтірікші, күнәкарға түседі. |
223. |
Олар шайтандарға құлақ салады. Олардың көбі өтірікші. |
224. |
Ақындарға азғындар ереді. |
225. |
Рас олардың ойпаттарда қаңғып, жүргенін көрмедің бе? |
226. |
Рас олар істемеген істерін айтады. |
227. |
Бірақ иман келтіріп, ізгі іс істегендер, Алланы көп зікіреткендер, зұлымдық көргеннен кейін кек алғандар басқа. Ол зұлымдық қылғандар,жақында қалай айналдырылатындарын біледі. (Бұл мүмін ақындар; Ғабдолла Рауахаұлы, Хасан Сабит ұлы, Кәгап Закір ұлы, Кәғап Малік ұлы. Б.М.Р.) |