|
1. |
(Мухаммад), сен алагъа: “Джинледен бир джоппу (Къуран окъулгъаннга) тынгылаб: “Ишексиз, биз бир сейир Къуран окъулгъан эшитдик, |
|
2. |
тюз джолгъа тюзетген. Биз анга ийман салдыкъ, энди Раббибизге чырт биреуню тенг этмезбиз. |
|
3. |
Ол бек Мийик болгъан, бизни раббийлерибизни барыны да башы, не тиширыу нёгер, не бала алмагъан. |
|
4. |
Арабызда телиле уа Аллахха келишмеген затланы айта болдула. |
|
5. |
Биз а, не адам, не джин Аллахха ётюрюкню айтыр деб, акъыл этмедик. |
|
6. |
Халкъны арасында да бир къауумла джинлеге таяныб (алагъа ийнаныб) аладан болушлукъ излей болдула, ала уа былагъа (адамлагъа) ала, къуру акъылсызлыкъны къошдула. (Меккада хар бир тюзню тамада джини болгъанды, сора ала ол тюзню тебреселе, аны иеси джинден тилеб, анга таяныб джолгъа алай чыгъа болгъандыла. Бурундан бери да адамладан кёбле алагъа ийнаныб, таяныб, аладан башларына дараджа излеб, билгичле деб джинле бла байламлы адамлагъа терилиб, джол салыб келеди. Ала да кертда деб, уллу кёллюле болуб). |
|
7. |
Аланы да сизнича: “Аллах, чыртда, бир кишини да тирилтмез”, – деб, акъыллары алай болду. |
|
8. |
(Алгъынча болмай), биз энди кёкге чыгъаргъа излесек, аны кючлю сакълауулладан, атылгъан джулдузладан толуб табабыз. |
|
9. |
Биз анда (огъары оноугъа тынгылаб урлар ючюн) олтурушуб сакълаб туруучан эдик, бусагъатда тынгылайма дегенни уа джулдуз атылыб урургъа марабды. |
|
10. |
Бу, джер юсюнде халкъгъа аманлыкъ муратмы этилди, огъесе, Раббийлери аланы тюзетиргеми изледи? Биз аны билмегенбиз. (Энди билдик тюзюн). |
|
11. |
Бизни арабызда ашхыла да болдула, башха тюрлюле да болдула. Биз тюрлю-тюрлю джоллада болгъанбыз. |
|
12. |
Биз акъыл этген бла, биз джер юсюнде Аллахны, чыртда, онглаяллыкъ тюлбюз, неда Андан къачыб къутулаллыкъ тюлбюз. |
|
13. |
Тюз джолну эшитгеникде уа, Биз анга ийман салдыкъ. Раббисине ийман салгъаннга уа не кемчиликден, не учузлукъдан къоркъаргъа тыйыншлы тюлдю. |
|
14. |
Бизден Аллахха кесин бергенле да, терсейгенле да бардыла. Аллахха кесин бергенле, ала тюз джолну баргъанла болдула. |
|
15. |
Андан терсейгенле уа ала да джаханимге отун болдула”, – деген, хапарлары Аллахдан меннге ачылды”, – де. |
|
16. |
Ала тюз джолгъа сюелгенле болсала уа, Биз алагъа (джаннетни) эркин сууундан ичирмей къоймаз эдик, |
|
17. |
мында уа Биз аланы сынайбыз, (ким шукур этерин, ким этмезин). Ким Раббисини айтханына арт бурса, Ол аны ёсюб баргъан азабха салыр. |
|
18. |
Баш уруу, бары да, къуру Аллаххады. Аллахны биргесине биреуню да чакъырма. (Биреуге да баш урма). |
|
19. |
Аллахны къулу (Мухаммад), Андан (Аллахдан) тилек этерге ёрге тургъан заманда, джинле аны тёгерегин басыб, джоппу болуб хазырландыла. |
|
20. |
Сен алагъа (мушриклеге): “Мен (кереклими) къуру Раббимден тилейме, анга биреуню да тенг этмейме”, – деб айт. |
|
21. |
Энтда алагъа: “Мен сизге не бир заран этер, не сизни тюзетир къарыуум джокъду”, – деб айт. |
|
22. |
Сен алагъа: “Мени, чыртда, Аллахдан киши къутхаралмаз. Мен Андан ёзге кесиме, чыртда, бир таянчакъ табалмам, |
|
23. |
къуру халкъгъа Аллахны аманатын эмда Аны келечилигин джетдиргенден башха (мени къарыуум джокъду)”, – деб айт. Аллахха да, Аны келечисине да ким бойсунмаса, ишексиз, анга болуру джаханимди, хаманда ёмюрю анда турургъа. |
|
24. |
Сора ала аны кёрген заманда болушлугъу къарыусуз да, адам саны аз да ким болгъанын ангыларла. |
|
25. |
Сен алагъа: “Ол сизге берилген сёз джууукъмуду (мушриклеге къыйынлыкъ), огъесе, Раббим кесек болджал берирми, мен билмейме аны”, – де. (Ала ашыкъдыргъанларында алагъа джууабха айтылады бу). |
|
26. |
Ташаланы барын Билиучю – Ол кесиди. Кесини ташаларын кишиге да ачыкъ этмейди, |
|
27. |
къуру, кеси разы болгъан расулларына болмаса. Ишексиз, Ол (Аллах) аны уа (келечисин) аллындан да, артындан да сакълауул салыб джюрютеди, |
|
28. |
ала Раббийлерини аманатын халкъгъа толу джетдиргенлерин билир ючюн. Алада (келечиледе) болгъан затны (ала не этгенлерин) ол къуршалабды. |
