71. Нух

1.

Ишексиз, Биз (бурун) Нухну: “Халкъынга термилтген азаб келгинчи, аланы ауаз
айтыб (терс джолдан) тый”, – деб, джиберген эдик.

2.

Ол алагъа: “Эй, халкъым! Ишексиз, мен сизге ачыкъ ауазчыма,

3.

къуру бир Аллахха къуллукъ этигиз, Андан къоркъугъуз, меннге да бойсунугъуз,

4.

(ол заманда), Ол сизни гюнахларыгъызны да кечер, белгили кюннге дери, арт
болджалгъа да къояр. Аллахны болджалы келген заманда, ол артха созулмаз,
ангыласагъыз”, – деген эди.

5.

Сора ала аны сан этмегенлеринде Нух: “Эй, Раббим! Ишексиз, мен халкъымы кече да,
кюн да чакъырдым.

6.

Мени чакъырыуум а алагъа, къуру къачмакъдан башха зат къошмады.

7.

Мен аланы Сени кечмеклигинге чакъыргъаным сайын, ала бармакъларын къулакъларына
салдыла, кийимлери бла башларын да джабдыла, ёхтемле болуб бегиб тохтадыла.

8.

Мен аланы ачыкъ чакъырыб да кёрдюм.

9.

Туура да (кычырыб), ташатын (бирем – бирем) да кёрдюм.

10.

Мен алагъа: “Раббигизден кечмеклик тилегиз! Ишексиз, Ол бек кечиучюдю”, – деб да
айтдым.

11.

(Алай этсегиз), Ол сизге кёкден эркин джауум джиберир,

12.

байлыкъ да, балала да, кёгет бачхала да (берир), баргъан суула бла да саугъалар.

13.

Сизге не болду, Аллахны сыйына нек ышанмайсыз сора?

14.

Ол сизни тюрлю-тюрлю халгъа кёчюуде джаратды да.

15.

Сора сиз кёрмеймисиз, Аллах бир – бири башында, джети кёкню джаратханын,

16.

анда (кёкде) айны джарыкъ, кюнню уа чыракъ этгенин,

17.

битимни битдиргенча, сизни да Аллах топуракъдан уста тукъум битдиргенин.

18.

Ол сизни, (дагъыда топуракъгъа) къайытарады, андан бери да чыгъарады.

19.

Аллах а сизни тюбюгюзге джерни кюйюз этиб джайды,

20.

сиз эркин, аны юсюнде джолла салыб джюрюр ючюн”, – деди.

21.

Бир джолда Нух: “Я, Рабби! Ишексиз, ала меннге бойсунмайдыла. Ала, не байлыкъ,
не балала хайыр бермеген, къуру насыбсыз этген затны ызындан барадыла” – деди.

22.

Ала анга уллу хыйлала этиб кюреше

23.

(бир-бирине): “Сиз чыртда аллахларыгъыздан; не Уаддан, не Суагъандан, не
Ягъусадан, не Ягъукъадан, не Насрадан таймагъыз” – деген эдиле.

24.

Ала уа (ол аллахла) бек кёблени аджашдырдыла. Ол залимлеге уа (Аллах), Сен,
къуру аджашмакъдан башха джукъ къошма!” – деди Нух.

25.

Ассылыкълары себебли ала суугъа батдырылыб, отха да кийирилдиле. Ала, Аллахдан
ёзге, башха кишиден болушлукъ табмадыла.

26.

Нух да: “Я Рабби! Джер юсюнде кяфырладан бир арбазны да къалдырма.

27.

Ишексиз, Сен аладан джукъ къалдырсанг, ала Сени къулларынгы тюз джолдан
аджашдырырла, бузукълу кяфыр балала да туудурурла.

28.

Эй, Раббим! Мени ата – анамы, мени юйюме ийманы бла киргенлени да, муъмин
эркишилени, тиширыуланы да кеч! Залимлеге уа халекликден ёзге, башха зат
къошма!” – деген эди ол. (Нухха Аллах аланы къайытмазларын билдиргенден сора
айтханды аны).