68. Къалам

1.

Нуун. Къалам бла да, ала (халкъ) аны бла джазгъан зат бла да ант этеме.

2.

Раббинги ашхылыгъындан сен джинли тюлсе.

3.

Ишексиз, сеннге (Аллахдан) арты болмагъан уллу джал барды.

4.

Ишексиз, сен эм уллу (ариу) къылыкъгъа иесе (эм адебли).

5.

(Узаймай) сен да кёрюрсе, ала да кёрюрле (тюзню).

6.

Сизни къайсыгъыз шашхынлы болгъанын.

7.

Ишексиз, (Мухаммад), сени Раббинг, Аны джолундан ким аджашханын да, джолуна ким
тюзелгенин да бек билибди.

8.

(Мухаммад), сен ол, хакъны ётюрюкге санагъан къауумгъа бойсунма.

9.

Ала, сен алагъа джау джакъсанг (ариу сёлешсенг, омакълансанг) сюедиле, ол
заманда ала да сеннге джау джагъар эдиле.

10.

Кёб ант этиучю, хар бир сыйсызгъа бойсунуб барма,

11.

хар бир бедишчиге, тил этиб айланыучугъа,

12.

ашхылыкъны кери ургъан, чекден чыкъгъан, гюнахха ташайгъан,

13.

кеси хыны (ёхтем), тукъумсузгъа (элде сыйсыз),

14.

Ариу ол бай эсе да, джашлары кёб эсе да.

15.

Бизни аятларыбыз окъулгъан заманда анга: “Буруннгуланы таурухлары”, – деб,
къойгъан.

16.

(Мухаммад), Биз аны бурнуна тамгъа салырбыз. (Бадру къазауатда къылыч бла бурну
кесилгенди аны).

17.

Биз, бурун бир кёгет тереклени иелерин сынагъан кибик, быланы да (меккачыланы)
сынадыкъ. Ала танг аласы бла барыб аны кёгетлерин джыймай къоймазгъа ант этген
эдиле,

18.

алай а “Аллах буюрса”, – деб, айтмагъан эдиле. (Ала ол акъылгъа бек бегиб
баргъан эдиле).

19.

Сора ала джукълаб тургъан заманда, аны (кёгет бачхасыны) тёгерегинден анга
Аллахдан бир къыйынлыкъ келген эди, (уллу джел),

20.

танг атаргъа ол, къырылыб джатханча, (къаралыб къалгъан эди).

21.

Ала танг аласында бир-бирине таууш эте:

22.

“Кёгет джыяр акъылыгъыз бар эсе, джюрюгюз, кёгет тереклеригизге”, – дей.

23.

Ала джашыртын шыбырдаша:

24.

“Бюгюн ары бир мискин киралмаз”, – дей кетген эдиле.

25.

Алай, ол акъылгъа бегиб, ары баргъан эдиле.

26.

Ала аны кёргенлеринде уа: “Ишексиз, биз аджашыб келдик болур”, – дедиле.

27.

Ала иги къарагъанларында: “Огъай, аны къой, биз къуру огъуна къалдыкъ кёреме”, –
дедиле.

28.

Сора аланы араларында бир орта ангылагъан: “Мен сизге: “Аллахха махтаула этерге
керекди”, – деб, айтмагъанмы эдим”, – деди.

29.

Сора ала: “Бизни Раббибиз хар айыбдан тазады, биз терс адамла болдукъ кёреме”, –
дедиле.

30.

Сора ала ары бурулуб бир-бирин терслерге кёчген эдиле.

31.

Ала: “Бизге къыйынлыкъ келди, Биз чекден чыкъдыкъ.

32.

Энди муну орнуна Раббибиз бизге мындан да иги кёгет терекле берир эсе уа.
Ишексиз, биз Раббибизге талпыйбыз”, – деген эдиле.

33.

Ма былайды (бу дунияны) азабы. Ахыратны азабы уа андан уллуракъды, ала аны
билалсала.

34.

Ишексиз, Аллахдан къоркъгъанлагъа уа, Аллах джанында зауукълукъ джаннетле
бардыла.

35.

Сора Биз бойсуннганланы бойсунмагъанлачамы этгенбиз?

36.

Не болгъанды сизге, сиз къаллайла (оноу этесиз)?

37.

Огъесе, сизни дерс окъуб тургъан китабыгъызмы барды?

38.

Ишексиз, неда сиз аны ичинден не сюйсегиз да сайлаб айтхан?

39.

Огъесе, ишексиз, не сюйсегиз да сиз оноу этген зат къыямат кюннге дери сизге
болуб турургъа, Бизни бла деменгили антыгъызмы барды сора?

40.

(Мухаммад), бир сор сен аланы къайсысыды аны бойнуна алаллыкъ?

41.

Неда (ол затны тындырлыкъ) аланы тенглерими барды? Керти айта эселе келтирсинле
бери тенглерин (кёгюзттсюнле).

42.

Хар кимни инчиги (айыбы) ачылгъан кюн, ала седжде этерге (баш урургъа)
чакъырылырла, алай а этерге къолларындан келмез, (беллери къурушуб ийилялмазла).

43.

Кёзлери сюзюлюб, юслерин сыйсызлыкъ басар. Сора алагъа: “Да сиз, баш урургъа
сау-саламат заманыгъызда чакъырылгъан эдигиз да”, – деб, айтылыр.

44.

(Мухаммад), сен бу хапарны (Къуранны) ётюрюкге санагъанны, Меннге къой да олтур.
Биз аланы, ала билмеген джерле бла терилтиб (дуния бла) тереннге (гюнахха)
кийирибиз.

45.

Мен алагъа, болджал береме, алай а, ишексиз, Мени хыйлам алагъа деменнгилиди.

46.

Огъесе, ауур джюк болуб, ала да тёлеялмагъан джалмы тилейсе сен аладан?

47.

Огъесе, алада бир таша (билимми) барды, ала джазыб тургъан?

48.

(Мухаммад), сен Раббинги оноууна сабырлыкъ эт, китни къарнында адамгъа (Юнюсге)
ушама (тёзер керекли). Ол а тар джерде (китни къарнында) Раббисине таууш этген
эди (сокъураныб).

49.

Анга Раббисини ашхылыгъы джетишгени болмаса уа, сыйсыз халда, къымыжа джерде
(тенгиз джагъада), ол алай атылыб къалыр эди. (Кит, бир бёлек кюнден сора, аны
тенгиз джагъагъа ташлагъанды).

50.

Алай а Раббиси аны сайлагъан эди, аны (кечиб) ашхы къулларындан да этген эди.

51.

Ауаз (Къуран) окъулгъанны эшитген заманда, ол къаршчы къауум сени (Мухаммад зар)
кёзлери бла джерге аудурургъа аз къаладыла. “Ала, ишексиз, бу уа тамам
шашхынлыды”, – дейдиле.

52.

Ол а, (Къуран) дунияны башына, къуру ауазды.