51. Зарият – Себелеучюле

1.

Мен ант этеме, боранлатыб ургъан джел бла,

2.

ауур булутла бла да,

3.

сюзюлюб джюзген кемеле бла да,

4.

буйрукъну юлешиучю мёлекле бла да.

5.

Сизге берилген ол, къуру хакъ керти сёздю.

6.

Ишексиз, сюд кюн а келмей къалмаз.

7.

Джулдузла джол салгъан кёк бла ант этеме,

8.

ишексиз, сиз (Мухаммадны) юсюнден тартыш сёзлени бардырасыз.

9.

Андан (Мухаммаддан) бир джанына уа, къуру терсейген бурулады.

10.

Даулашыб туруучула къурусунла,

11.

ол сан этмей джахилликге ташайыб тургъанла (эшитирге да излемей).

12.

Ол: “Сюд кюн къачан боллукъду”, – деб, соргъанла.

13.

Ол кюн а, ала отда термилирле.

14.

Алагъа: “Бу ол сиз ашыкъдыргъан азабды, чайнагъыз энди аны”, – дерле.

15.

Ишексиз, (ол кюн) такъуалыла уа, ала джаннетледе, баргъан сууланы арасында
болурла.

16.

Раббийлери алагъа берген саугъаланы да ала – ала. Ала ары дери (дунияда)
ашхылыкъла эте болгъанлары ючюн.

17.

Кечени да ала бир кесеги болмаса джукъламагъанлары ючюн.

18.

Сараш кёзюуледе да (гюнахларына) кечмеклик тилей болгъанлары ючюн.

19.

(Бар затларындан) тилегеннге да, инджилгеннге да хакъ чыгъаргъанлары ючюн.

20.

Ишексиз, джерде да ийнаннганлагъа (ойлашыргъа) сейир зат барды, (битими, джаууму
азыкъ болгъан кибик),

21.

сизни кесигизде да. Сора аланы бир кёралмаймысыз (эс бёлюб?)

22.

Кёкде сизге рысхыгъыз да (джауум бла), сизге сёз берилген зат да барды, (ол
дуния да).

23.

Кёклени, джерни Раббиси бла Мен ант этеме, сизни сёлешгенигиз къалай хакъ эсе,
ишексиз, ол да (Аллахны берген сёзю) алай хакъды.

24.

(Мухаммад), сеннге Ибрахимни сыйлы къонакъларыны хапары келдими?

25.

Ала анга кирген заманда: “Салам”, – дедиле. Ол да алагъа: “Салам”, – деди, бу
мен танымагъан къонакъла кимледиле”, – деб, кёлюне келе.

26.

Эрлей юйюне барыб, бир семиз бузоуну алыб келди.

27.

Аны алагъа къурманлыкъ этди. (Ашамагъанларын кёрюб): “Ашамаймысыз?” – деди.

28.

Сора аладан, анга бир къоркъуу келди. Ала да анга: “Къоркъма”, – дедиле. Ала
анга бир алим баланы сюйюмчюсюн айтдыла.

29.

Сора аны къатыны, бетине да ура ала таба айланыб: “Мен сабий табмагъан бир
къаратон къарт къатын”, – деди, (сабийим къалай болур?)

30.

Ала да: “Сени Раббинг алай буюргъанды. Ол, ишексиз, акъыл иесиди, нени да
биледи”, – дедиле.

31.

Ибрахим да алагъа: “Эй, келечиле! Не джумуш бла айланасыз”, – деб, сорду.

32.

Ала да: “Биз бир ассы халкъгъа джиберилгенбиз,

33.

алагъа балчыкъдан къатхан ташланы джаудурургъа,

34.

сени Раббинги джанындан, тамгъа салыннган, чекден чыкъгъан къауумгъа”, – дедиле.

35.

Сора андан муъмин болгъанны бери чыгъардыкъ.

36.

Къуру бир юй болмаса, Биз анда бойсунган табмадыкъ.

37.

Биз, аман азабдан къоркъгъанлагъа, алайда (артдагъылагъа) ойлашыргъа белги
къойдукъ.

38.

(Аны кибик) Муссада да. Биз аны да ачыкъ даллиле бла Фыргъаууннга джиберген
эдик.

39.

Ол ары бурулуб, нёгерлерине: “Бу не хыйнычыды, неда шашхынлыды!” – деди.

40.

Сора Биз аны да, аскерин да тутуб тенгизге батдыргъан эдик, ол сыйсыз халда.

41.

Адны къауумунда да, (тергеу барды). Биз алагъа да ургъан джелни джиберген эдик,

42.

джукъ къоймай, аллына тюбегенни къурутуб къум этиб баргъан.

43.

Семудну къауумунда да (оюм барды). Алагъа да: “Бир болджалгъа дери
зауукъланыгъыз, (керилигиз)”, – деб, айтылгъан эди.

44.

Ала Раббийлерини буйругъуна бойсунмай, къарышыб тохтагъан эдиле. Ала кеслери да
къараб тургъанлай къыйынлыкъ келиб, ол аланы тюб этген эди.

45.

Ала орунларындан не ёрге туралмадыла, неда бир джерден болушлукъ табалмадыла.

46.

Бурун Нухну къауумунда да барды (оюм). Ишексиз, ала да пасыкъ халкъ эдиле.

47.

Биз а кёкни да кесибиз (къудрет) къолубуз бла ишледик, ишексиз, Биз аны
кериучюбюз. (Кериб барабыз. Наука айтханнга кёре, эм аллында бир атылыу (взрыв)
болгъанды. Андан кёкле да джер да къуралгъанды. Энди андан бери кёкле,
тохтаусуз, керилиб барадыла дейди. Бу аят да аны юсюнден болса келишеди).

48.

Джерни да тёшек этиб джайдыкъ. (Къарагъыз), Биз къалай ашхы тёшейбиз!

49.

Хар бир затны да Биз нёгер – нёгер джаратханбыз, сиз эсгериб аны бир ангылар
эсегиз а?

50.

Энди сиз Аллахха къачыгъыз (анга ал буругъуз), мен ишексиз, сизге ачыкъ
ауазчыма.

51.

Аллахны биргесине башха аллах этмегиз. Ишексиз, мен сизге Андан келген ачыкъ
сакълыкъгъа чакъырыучума.

52.

Да ма алай, бурунда алагъа баргъан хар бир келечиге: “Не хыйнычы, не шашхынлы”,
– демей къоймадыла.

53.

Сора ол затны ала бир – бирине осиятмы этишген эдиле экен? Огъай, ала чекден
чыкъгъан къауумдула.

54.

(Мухаммад), сен аладан кенг бол, аны ючюн сеннге айыб джокъду.

55.

Ауазны (тохтаусуз) айт, ишексиз, ауаз муъминлеге хайыр береди.

56.

Мен джинлени да, адамланы да, къуру Меннге къуллукъ этер ючюн болмаса, ёзге ючюн
джаратмагъанма.

57.

Мен аладан (адам бла джинден) не рысхы излемейме, неда Меннге ашатсынла демейме.

58.

Ишексиз, Аллах а рысхы бериучю, деменнгили кючню Иесиди.

59.

Ишексиз, бойсунмагъанлагъа уа, бурун алачалагъа келген (къыйынлыкъ) юлюшлери
барды, ашыкъмай турсунла.

60.

Ол гяуурлагъа уа, сёз берилген (къыямат) кюнден башлаб къыйынлыкъ болур.