41.  Фуссилат – Айырыучу

1.

Хаа, миим.

2.

Бу тюшюрюлген зат (Къуран) рахматлы джумушакъ Аллахданды.

3.

Бу китаб, аны ангылаб билаллыкъ къауумгъа, аятлары да ачыкъ – ачыкъ
ангылатылгъан – араб тилде Къуранды.

4.

Кимге сюйюмчю, кимге къоркъуу келтирген. Алай а адамланы кёбюсю анга арт бурады,
аны эшитирге излемейди.

5.

Ала (меккячы мушрикле): “Ол сен бизге айтхан затлагъа джюреклерибиз бёленибди,
къулакъларыбыз да бителибди, сени бла бизни арабызда джабыу барды, сен да кеси
ишинги эт, ишексиз, биз да ишибизни этейик”, – дедиле.

6.

(Мухаммад), сен алагъа: “Мен да сизни кибик бир адамма, Аллахыгъыз да, къуру Бир
Аллахды деб, меннге уахъю болгъан. Энди сиз Анга тюз туругъуз, Андан кечмеклик
да тилегиз” – де. Мушриклеге уа къаллай къыйынлыкъ барды,

7.

зекятларын да бермеген, ахыратха да ийнанмагъан.

8.

Ишексиз, ийман салыб, ашхы ишле да этиб кюрешгенлеге, алагъа уа тауусулмагъан
саугъала хазырды.

9.

Сен алагъа: “Тохта! Ишексиз, эки кюнню ичине джерни джаратхан Аллаххамы
ийнанмайсыз сора? Сиз Анга тенглеми къурайсыз (идолла)? Ол а бютеу аламланы
Иесиди.

10.

Ол (Аллах) тёрт кюнню ичинде; джерни юсюнде мийик тауланы къурагъан, аны юсюн
берекетли этген (битиб азыкъ болурча), бирча (хар джаннга) аны юсюнде азыкъларын
юлешиб берген. (Кюн деген сёзню да дуния кюнлеча ангыларгъа керек тюлдю. Аллах
джанында кюнле башхадыла. Сёз ючюн: кюн дегенни кёзюу, неда бёлюм деб ангыларгъа
тыйыншлыды).

11.

Андан сора (джерни тындыргъандан сора), Ол (Аллах) кёк таба эс бёлген. Ол а ары
дери уа тютюн (газ) эди. Сора Ол кёкге да, джерге да: “Сюйсегиз, сюймесегиз да
буйрукъгъа келигиз”, – дегенди . (Хар биринг орнунгу алыб бурулуб, ишлеб
тебрегиз) – дегенди. Ала да: “Биз бойсунуб келдик”, – деб, джууаб бергендиле.

12.

Ол аланы джети къат кёк этиб, эки кюнню ичинде джасады. Сора хар бир кёкге да Ол
буйрукъларын сингдирди. Биз джууукъ кёкню чыракъла бла (джудузла бла) джасадыкъ
эмда аланы сакълауулла этдик. Ма бу къудрети уллу, нени да билген Аллахны
къадарыды.

13.

(Сора ала (мушрикле) бу затланы сан этмей) бурулуб кетселе, сен алагъа: “Мен,
сизни Адны, Семудну къауумун тюб этген къыйынлыкъ сизге да келмекден айтыб
къоркъутдум”, – де.

14.

Аланы тёрт джанларындан да келечиле келиб: “Бир Аллахдан башхагъа къуллукъ
этмегиз”, – деб, кюрешгенлерин. Ала да: “Раббибиз сюйсе бизге мёлекле да иер
эди, ол сен келтирген затха уа, ишексиз, ийнанмайбыз”, – дей эдиле.

15.

Адны халкъын айтсакъ, ол джер юсюнде орунсуз уллу кёллюлюк этген эди. Сора ала:
“Бизден кючлю ким барды”, – дедиле. Сора аланы Джаратхан Аллах, аладан кючлю
болгъанын кёрмейми эдиле ала? Бизни аятларыбызгъа уа ала къаршчы болдула.

16.

Сора Биз, насыбсыз кюнледе ала рахат тынчайыб тургъанлай, дунияда сыйсыз азабны
чекдирир ючюн алагъа къаты шууулдагъан джелни джиберген эдик. Алай а, ахыратны
азабы уа андан эсе, ишексиз, сыйсызыракъды, алагъа бир тукъум бир болушлукъ
табылмаз.

17.

Семудну къауумун айтсакъ, Биз алагъа тюз джолну кёгюзтген эдик. Алай а ала тюз
джолдан эсе сокъурлукъну сайлагъан эдиле. Сора терсликлери ючюн, кёк чартлауну
сыйсыз азабы тутуб, ала тюб болгъан эдиле.

18.

Ийман салыб, Аллахдан къоркъгъанланы (айтсакъ), аланы уа Биз къутхаргъан эдик.

19.

Аллахны джаулары отха джыйылгъан кюн, ала юлешиниб ары сюрюлюрле.

20.

Ала ары келиб кирирге, аланы къулакълары, кёзлери, терилери этген ишлерине
алагъа шагъатлыкъ этерле.

21.

Сора ала терилерине: “Бизге къаршчы шагъат нек болдугъуз”, – деб, сорурла. Ала
да: “Бизни сёлешдирген, хар затны сёлешдириучю Аллахды”,- дерле. Биринчи кере
сизни джаратхан да, ол сиз Аны аллына къайытхан да – Олду.

22.

Ишексиз, сиз былайда не къолларыгъызны, не кёзлеригизни, не терилеригизни
шагъатлыкъларын джашырыб къутулалмазсыз, сизни этген ишлеригизни кёбюсюн Аллах
билмейди деб, сиз оюм этдигиз.

23.

Ол сиз Раббигизге оюм этген терс оюмларыгъыз, сизни халек этдиле, алай бла
джарлы болдугъуз.

24.

Энди ала (мушрикле) не къадар сабырлыкъ этерге кюрешселе да, аланы орунлары
отду. Ала кечмеклик излегенликге, кечилмезле.

25.

Биз аланы юслерине (шайтан) нёгерле салгъан эдик. Ала алагъа боллукъну да,
болгъанны да ариу кёгюзтюб (тургъан эдиле). Джинледен, адамладан да, алагъа дери
ётген умметлеге айтылгъан сёз, хакъ болуб тыннган эди. Ишексиз, сора ала джарлы
болгъан эдиле.

26.

Гяуур къауум: “Бу Къураннга тынгыламагъыз, ол окъулгъан кёзюуде дауур этигиз.
Алай этсегиз, сиз хорларгъа болурсуз”, – дедиле бир – бирлерине.

27.

Биз ол кяфырлагъа къаты азабны да чайнатмай, ала этгенден эсе да, аманы бла хакъ
бермей къоймазбыз.

28.

Аллахны джауларыны хакъы уа – отду. Бизни аятларыбызгъа къаршчы болгъанлары
ючюн, ол алагъа ёмюрлюк арбазды.

29.

Сора (анда) кяфыр къауум: “Эй, Раббибиз! Джинден, адамдан да бизни
аджаштыргъанланы бир кёгюзт, ала бизни тюбюбюзде сыйсыз болур ючюн, биз аланы
аякъ тюбюбюзге бир салайыкъ”,- дерле.

30.

Ишексиз: “Бизни Иебиз – Бир Аллахды”, – деб, сора, (Аллах буюргъанча) тюз
тургъан адамлагъа, (ёле туруб) мёлекле тюшюб алагъа: “Къоркъгъан, къыйналгъан да
этмегиз, ол сизге сёз берилген джаннетге барасыз, къууанч сизге.

31.

Биз дунияда, ахыратда да сизни шохларыгъызбыз. Сизге анда (джаннетде) джюрегигиз
не сюйсе ол барды, не затны излесегиз да берилир,

32.

кечиучю, рахматлы, Аллахдан келген затла”, – дейдиле.

33.

Сора Аллахха чакъыра, ашхы къуллукъла да эте: “Ишексиз, мен Бир Аллахха
берилгенледенме”, – деген, адамдан ариуу сёзю болгъан а бармыды сора?

34.

Ашхылыкъ бла аманлыкъ (чыртда) тенг тюлдю, аманлыкъны эм ашхы зат бла тый
(амалыкъгъа игилик эт). Ол заманда сени бла биреуню арагъызда джаулукъ болгъан
адам, джандан джаннга сени тенгингча болуб къалыр.

35.

Алай а ол затха къуру тёзгенле бла, уллу юлюшлю адамла болмаса, киши джеталмаз.

36.

Энди шайтан сени бир терс ишге теберсе: “Агъуузю билляхи минашшайта нирраджиим”,
– деб, тиле, (налат берилген шайтанны ууундан Аллах бла сакъланыргъа кюреш).
Ишексиз, Ол эшитибди, билибди.

37.

Кече бла кюндюз да, кюн бла ай да Аны сейир затларындандыла. Сиз не кюннге, не
айгъа табынмагъыз, алай а аланы (джаратхан) Аллахха табыныгъыз, сиз керти Анга
къуллукъ эте эсегиз.

38.

Анга (Аллахха) къуллукъ этерге ала (мушрикле) уллу кёллюлюк этселе уа, ишексиз,
сени Раббинги джанындагъыла (мёлекле) уллу кёллюлюк этмей, арымай, талмай, кече
да, кюн да Анга тасбихле этгенлей, махтаула салгъанлай турадыла.

39.

Аны сеийир затларындан сен, Биз къуу болуб тургъан джерге сууну эндиргенлей, ол
къозгъалыб чакъгъанын кёргенинг. Ишексиз, ма аны сау этген, ёлгенлени сау этерик
да Олду. Ишексиз, хар затха да Аны къудрети джетеди.

40.

Ишексиз, ол бизни аятларыбызгъа чарларгъа кюрешгенле, ала Бизге таша тюлдюле.
Сора къыямат кюн отха атылгъанмы хайырлыды, огъесе, ол кюннге ышаннгылы,
(къоркъуусуз) келгенми хайырлыды? Сюйгенигизни этигиз, Аллах а сизни этген
ишлеригизни толу кёрюбдю.

41.

Ишексиз, алагъа келген заманда бу зикирге (Къураннга) ийнанмагъанланы, Биз
(азабха салырбыз). Ол а бир сыйлы китабды.

42.

Не алда, не артда Аны бузаллыкъ джокъду. Ол Акъыл Иеси, Махтаулу Аллахдан тюшген
затды.

43.

Сеннге да (Мухаммад), сеннге дери бурун келечилеге айтылмагъан зат, айтылмайды.
Ишексиз, сени Раббинг кечмекликни да, термилтген азабны да Иесиди.

44.

Биз бу Къуранны аджам (арабдан башха) тилде этген болсакъ, ала аны аятлары иги
ачыкъ тюлдюле (иги ангылашынмайдыла) демей къоймаз эдиле. Ала: “Араблы,
аджамчамы айтады?” – дер эдиле. Сен алагъа: “Ийман салгъанлагъа, ол (Къуран) тюз
джол эмда (джюреклерине) дарманды”, – де. Ишексиз, ийнанмагъанланы уа
къулакъларында бушдукълары барды. Ала кеслери да сокъурдула (Къураннга), ол
алагъа биреу узакъдан къычыргъан кибикди. (Таууш эшитедиле, магъана
ангыламайдыла)

45.

Биз бурун Муссагъа да китаб берген эдик, аны хакъында да (яхудийле) тартыш
болгъан эдиле. Сени Раббинги сёзю эртдеден айтылыб, (арт болджалгъа деб), бегиб
къалгъаны болмаса, аланы сюдлери (къысха) тыныб къалыр эди. Ишексиз, ала
Къураннга ишекликде чайкъалыбдыла.

46.

Ашхы иш ким этсе – ол джаны ючюндю, аман ишни этген да кесине зараннга этеди.
Сени Раббинг а къулларына терслик этиучю тюлдю.

47.

Къыямат кюнню (къачан келлигини) билими, къуру Аллахха къайытады. Не бир кёгет
чирчигинден чыкъмайды, не бир тиши джан бууаз болмайды, неда ол бала табмайды,
Аны билими бла болмай. Сора ол Анга нёгерле къурагъанлагъа: “Ол сиз Меннге тенг
этген аллахларыгъыз къайдадыла”, – деб, Ол таууш этген кюн. Сора ала да: “Эй,
Раббибиз! Биз ангыладыкъ, энди ол затха бизден киши шагъат болалмаз”, – дерле.

48.

Ары дери ала табыныб тургъан затлары, аладан тас болурла. Башха бир къутулур
джер табмазларын да ангыларла.

49.

Адам улу игиликни эрикмей – талмай тохтаусуз тилейди, алай а анга бир аманлыкъ
джетгенлей, олсагъат тюнгюлюб къалады.

50.

Ол аманлыкъ кёргенден сора, Биз анга рахматыбызны чекдирсек: “Ма бу меннге
тыйыншлыды, къыямат кюн болур деб да, мен акъыл этмейме. Мен Раббиме къайытханым
болса да, ишексиз, анда меннге эм ашхы (орун) болур”, – дейди. Биз ол кяфырлагъа
этген ишлерини хапарларын айтмай, къаты азабны да чекдирмей къоймазбыз.

51.

Биз адам улугъа ашхылыкъ этсек, ол ары бир джанына айланыб къалады (шукур
этмей), алай болмай бир аманлыкъ кёргенлей а тилекни кенг этиб, джалбарыргъа
джарашады.

52.

Сен алагъа: “Сора ол (Къуран) Аллахдан болуб, сиз да анга ийнанмасагъыз (къалай
болур), сиз анга сагъыш этгенмисиз?” – деб, бир сор. Хакъны къабыл этмей,
айрылыкъ салыб тургъандан бек аджашхан а болурму сора?

53.

(Дунияны башында) къраллада да, аланы кеслеринде да, бу (Къуран) хакъ болгъаны
ачыкъ болгъунчу дери, (мындан ары) Биз алагъа, аятларыбызны кёгюзтмей
къоймазбыз, (аланы ача – ача барырбыз) . Сени Раббинг хар затха да туура болуб
шагъатлыкъ эте тургъаны джетмеймиди алагъа сора? (Боллукъну кёрюб, билиб
айтханы).

54.

Сора ала (ол харибле) Раббийлерине джолугъуугъа чайкъалыбмы турадыла? Ишексиз,
Ол а хар неге да туура болуб, къуршалаб турмаймыды сора? (Барыда, бу Къуранда
айтылгъан зат, Уллу Аллахны сёзюдю. Анга уа болгъан да, боллукъ да ачыкъды
туурады. Ол айтхан затын, ариу боллукъну айтса да, кёрюб айтады. Ол себебден
Къуранда айтылгъан затха ишеклик келтирген кяфыр болады).