31. Локъман

1.

Алиф. Лаам. Миим.

2.

Ма была – акъыл юретген китабны аятларыдыла.

3.

Ашхылыкъла этиучюлеге – рахмат эмда тюз джол,

4.

аллайлагъа – намазларын толу къылгъан, зекятларын да толу берген, ахыратха да
ажымсыз ийнаннган.

5.

Ма ала Иелери тюзетгенледиле. Ала кеслери да насыблы къауумдула.

6.

Бир тукъум бир билимлери болмагъанлай, адамланы аджашдырыр ючюн, аятланы да
селеке этер ючюн, биреуледен булджуу хапарланы сатыб алгъанла да бардыла. Ма
алагъа сыйсыз азаб барды. (Надир ибн Харис деб биреу Персиядан китабла келтириб
сатханды, Къуранны сыйсыз этер ючюн).

7.

Алагъа Бизни аятларыбыз окъулгъан заманда, эшитмегенча, уллу кёллю бурулуб
кетеди, къулакъларында бушдукълары болгъанча. Анга къаты азабны сюйюмчюсюн айт.

8.

Ишексиз, ийман да салыб, ашхы къуллукъла да этиб тургъанлагъа уа, зауукъланнган
джаннетле хазырдыла.

9.

Ала анда ёмюрге турурла. Аллахны берген сёзю уа, ол хакъды. Ол хар неге да
къолундан келген, акъыл Иесиди.

10.

Ол кёклени сиз керюрлей тиреусюз джаратды. Джер юсюнде да, сизни джер тебрениб
чайкъамаз ючюн, мийик тауланы да къурады. Аны юсюнде хар не тюрлю джаныуарланы
да джайды. Биз кёкден сууну эндириб, аны бла анда кёб тюрлю сейир битимле
битдиребиз.

11.

Ма была Аллах джаратхан затладыла, сора Андан ёзге, ол сиз табыннган затла уа
нени джаратдыла бир кёгюзтюгюз Меннге? Огъай, ол ассыла ачыкъ аджашыудадыла.

12.

Локъманнга да Биз акъылманлыкъ берген эдик: “Аллахха шукур да эт (деб буюргъан
эдик). Ким шукур этсе (Аллахына), ол къуру кесини (джаны ючюн) шукур этеди. Ол
шукур этмесе да, ишексиз, Аллах байды (кереклиси джокъду), Ол (алайсыз да)
махтаулуду.

13.

(Эсге ал), Локъман ауаз айта джашына: “Эй, мени балам! Аллахха джукъну тенг
этме. Ишексиз, Анга джукъну тенг этиу – эм уллу зулмуду, (андан уллу терслик
джокъду)”, – дегенин.

14.

Биз адам улугъа ата-анагъа иги болууну да (сыйларын керюуню) осият этгенбиз. Ана
баласын (къарнында, къойнунда да) джюрютюб, кёб инджиу кёреди; ол андан
айырылгъынчы аны эки джылны кёлтюреди. “Меннге да, атанга – ананга да шукур эт,
келиринг а Мени аллымады, (ала ючюн джууаб берирсе).

15.

Ала сен билмеген затны меннге тенг этдирирге (табындырыргъа) сени бла кюрешселе,
алагъа бойсунма. Алай а ала бла дунияда ашхы нёгер бол, (ала ариу гяуур
болсалада). Меннге бурулгъан адамланы джолу бла бар. Артда барынгы да
къайытырыгъыз а Меннгеди. Сора Мен сизге (дунияда) не этгенигизни хапарын айтыб
берирме” – дедик.

16.

(Дагъыда Локъман): “Эй, балам! Не къая тешикде, не кёкледе, не джерде гитче
татран бюртюкчюк тенгли болса да, (къыямат кюн) Аллах аны чыгъарыб сени аллынга
келтирмей къоймаз. Ишексиз, Аллах а къалайгъа да джетишибди, неден да хапарлыды.

17.

Эй, балам! Намазны толу къыл, адамланы да иги джолгъа чакъыр, амандан да тый,
сеннге келген къыйынлыкъгъа да тёз, ишексиз, ол (сеннге келген затла) бегиб
(буюрулуб) бошагъан ишледиле.

18.

Кишиге сыфатынгы тюрлендирме, джер юсюнде уллу кёллю да джюрюме, ишексиз, Аллах
махтанчакъланы, уллу келлюлени сюймейди.

19.

Джюрюшюнгде орталыкъны тут, ауазынгы да алаша эт (уллу сёлешме), ишексиз,
тауушланы эм эршиси уа эшекни тауушуду да”, – деди. (Экисинде да адебинги
сакъла).

20.

Сора Аллах кёкледе, джерде да бар затланы ишлетиб, ачыкъ да, таша да сизге
нигъматларын этиб тургъанын кёрмеймисиз? Алай болса да адамланы арасында не бир
билими, не тюз джолдан хапары, неда нюр берген китабы болмагъанлай, Аллахны
хакъында даулашхан да барды, (кеси оюму, акъылы бла).

21.

Сора алагъа: “Аллах нени тюшюрген эсе, аны ызындан барыгъыз”, – деб айтылса,
ала: “Огъай, биз ата-бабабызны неде табхан эсек (аладан нени кёрген эсек), ол
джолну барлыкъбыз”, – деб, джууаб бередиле. (Ол джол бла) аланы шайтан
джаханимни къызгъан отуна чакъыра эсе уа, (барырламы сора?) (Ата – бабаны джолу
деген ол, ёмюрден бери да келген, шайтанны джолу).

22.

Ашхы ишле да эте, аллын да Аллахха буруб, Анга кесин бериб ким тохтаса, ол
(Аллах бла) деменгили бегим тутду. Ишлени къайытыры уа Аллаххады.

23.

(Мухаммад), сен къаршчы адамла ючюн мыдах болма, аланы келирлери Бизни
аллыбызгъады, Биз да алагъа этген ишлерини хапарын айтыб берирбиз. Ишексиз,
Аллах джюреклени ичлеринде не болгъанын билибди.

24.

Биз аланы (дунияда) бир кесек зауукъландырыбыз, артда уа аланы къаты азабха
салырбыз.

25.

Сен алагъа: “Кёклени джерни ким джаратды?” – деб, сорсанг, ишексиз, ала:
“Аллах”, – деб, джууаб берирле. Сен алагъа: “Махтаула бары да Аллаххады
(идоллагъа тюлдю)”, – де. Алай а аланы кёбюсю (аны) ангыламайды.

26.

Кёкледе, джерде да не бар эсе, бары да Аллахныкъыды. Ишексиз, Аллах а бек байды
(кереклиси джокъду), махтаулуду.

27.

Джер юсюнде терек болгъан бары да къалам болуб, тенгизле да мерекеб болуб, анга
джети тенгиз къошулса да, Аллахны сёзюн джазаргъа джетмез эдиле ала. Ишексиз,
Аллах а бек кючлюдю, акъылманды.

28.

Аллахха сизни джаратмакъ да, тирилтмек да, къуру бир джан кибикди (тынчды).
Ишексиз, Аллах нени да эшитеди, нени да кёреди.

29.

Сен кёрмеймисе сора, ишексиз, Аллах кечени бир (узун) этиб кюндюзге кийиргенин,
бир кюндюзню (узун) этиб кечеге кийиргенин, кюнню да, айны да (тохтаусуз)
ишлетиб тургъанын? Аланы хар бири да белгили болджалгъа дери джюрюйдюле. Аллах
сизни этген ишлеригизден да толу хапарлы болгъанын?

30.

Ол бары да Аллах хакъ болгъаны ючюн, Аны къоюб, ала къуллукъ этгенле да бош
болгъаны ючюн, Аллах а Мийик, Уллу болгъаны ючюндю.

31.

Сен кёрмеймисе, сизге Аны сейир затларын кёгюзтюр ючюн, Аллахны ашхылыгъы бла,
(тенгизде) кемелени джюрюб айланнганларын? Ишексиз, ма алада (тюз джолдан
таймай) сабырлыкъ этиучюлеге да, шукурчулагъа да ойлашырлай сейирликле барды.

32.

Къара булутла кибик, аланы тенгизни толкъунлары бассала, ала (мушрикле) ол
заманда таза ийман салыб, бир Аллахха джалбарадыла. Ол аланы джерге къутхарса
уа, аланы бир къауумуну ийманы къарыусуз болады. Бизни аятларыбызгъа уа къуру
хиянатчыла бла ашхылыкъны ангыламагъанла къаршчы боладыла.

33.

Эй, адам улу! Джаратхан Иегизден къоркъугъуз, ата бала ючюн, бала да ата ючюн
джууаб бермеген кюнден (сакъ туругъуз). Ишексиз, Аллахны берген сёзю хакъды.
Дуния (джашау) сизни терилтиб, (алдаб) къоймасын. Терилтиучю (шайтан) сизни
Аллах бла терилтиб къоймасын (сакъ болугъуз). (Мен ийнанама, мени джюрегим
тазады, мен киши хакъына тиймейме, мен джаннетге барлыкъма, къутуллукъма – деген
кибик).

34.

Ишексиз, къыямат кюн къачан келлигин билген, къуру Аллахды. Ол джауумну да
джибереди, хатхулада джаратыллыкъ джанланы да биледи. Тамбласында не кёрлюгюн,
бир джан да билмейди. Къалайда ёллюгюн да киши билмейди. Ишексиз, Аллах а, барын
да билибди, неден да хапарлыды.