1.

 Алиф.
Лаам. Миим.

2.

 Сора адамла, биз ийнандыкъ дегенлери бла, сыналмай, алай тынч къалыб кетер оюмму
этедиле?

3.

 Биз алагъа дерилени да сынадыкъ, Аллах аладан керти ийнаннганланы да, алдауукъ
ийнаннганланы да бек иги билибди.

4.

 Ол аманлыкъланы этиучюле Бизден къутулуб кетерикбиз деб, алай умутму этедиле?
Къалай аман оноула этедиле ала.

5.

 Биреуню Аллахха тюбешир умуту болса, (билсин), ишексиз, Аллахны болджалы келмей
къалмаз. Ол нени да эшитеди, нени да биледи.

6.

 Аллах джолунда ким кюрешсе, ол къуру кесини джаны ючюн кюрешеди. Ишексиз, Аллах
байды, гъаламладан джукъ кереклиси джокъду.

7.

 Ийнаннган да этиб, ашхы къуллукъла да этгенлени уа Биз аланы аман ишлерин
кетерирбиз, алагъа ол ала этгенден эсе да ариуу бла хакъ берирбиз.

8.

 Биз инсаннга (адамгъа) ата – анагъа иги болургъа осият (буюрдукъ) этдик. Ала
(ата – ананг) сени билиминг болмагъан затны Меннге тенг тутаргъа буйрукъ бериб
кюрешселе сени бла, (диннге, шериятха келишмеген зат бла, ол заманда) алагъа
бойсунма. Сизни къайытырыгъыз Меннгеди, сора Мен да сизге не этгенигизни хапарын
айтыб берирме.

9.

 Сора ийманы бла ашхы къуллукъла этгенлени, аланы ашхы къулларымы ичине кийирмей
къоймазбыз.

10.

 Адамланы араларында: “Биз ийнабыз”, – дегенле да бардыла. Алай а ала Аллах
джолунда, адамладан инджиу кёрселе, ол инджиуню Аллахны азабыча кёредиле. Алай
болмай Сени Раббингден хорлам келсе уа, ала: “Биз да, ишексиз, сизни бла бирге
эдик”, – дерле. Адамланы (халкъланы) джюреклерин а Бир Аллах билиб турмаймыды
сора?

11.

 Аллах а (керти) ийнаннганланы да толу билибди, мунафикълени да ажымсыз билибди.

12.

 Кяфырла муъминлеге: “Бизни джолубузгъа келигиз, сизни гюнахларыгъызны биз
бойнубузгъа алайыкъ”, – дедиле. Аланы гюнахларындан ала бир джукъну да
алалмазла, ишексиз, ала тамам алдауукъчуладыла.

13.

 Ала, ишексиз, кеслерини джюклерин да, кеслериники бла бирге ол
(терсейтгенлерини) джюклерин да кёлтюрмей къоймазла. Къыямат кюн да, ол ала
кеслери джанларындан чыгъаргъан затла ючюн, сорулмай да къалмазла.

14.

 (Бурун) Биз Нухну да халкъына келечи этиб джиберген эдик, ол аланы араларында
(диннге чакъыра) элли джылы кем, минг джыл тургъан эди, ала ассыла
болгъанларында, аланы суу басыб, къурутхан эди.

15.

 Биз аны да, ол кемедегилени да къутхаргъан эдик, бу ишни дунияны башына
(ойлашыргъа) сейир зат этген эдик.

16.

 Ибрахимни да (келечи этиб джиберген эдик), ол да халкъына: “Бир Аллахха къуллукъ
этигиз, Андан да къоркъугъуз. Сиз ангыласагъыз, ол хайырлыды сизге.

17.

 Сиз, керти Аллахны къоюб, къуру кесигиз ишлеген, ётюрюк идоллагъа къуллукъ
этесиз. Сора Аллахдан ёзге, ол сиз табыныб кюрешгенлени сизге рысхы берирге
къолларындан келмез, рысхыны Аллахдан излегиз, Анга къуллукъ этигиз, шукур да
Анга этигиз, сизни къайытырыгъыз Аны аллынады”, – деди.

18.

 Сиз да эй, (Мухаммадны къаууму), аны (Мухаммадны) джалгъаннга санасагъыз, сизге
дери умметле да эте келгендиле алай, (артлары къалай болгъанын а билесиз).
Расулну юсюнде борчу къуру аманатды, ачыкъ айтыб джетишдирмекди.

19.

 Сора ала кёрмеймидиле (ангыламаймыдыла, сагъыш этмеймидиле) Аллах хар затны
джаратыуну башлаб, сора артда аланы ызына къалай къайытаргъанын?” Ишексиз, ол иш
Аллахха тынчды.

20.

 Сен алагъа: “Джер юсюнде джюрюгюз, айланыгъыз, сора ойлашыб къарагъыз (хар
затха), Ол аланы (биринчи) джангы къалай джаратыб башлагъанына, сора артда да
ахыр джаратыуну къалай бошагъанына. (Хар зат джангы къалай джаратылыб, артда
ёсюб хар зат тюрлениб, бир тюрлю болуб ала да джокъ болуб, аланы орунларына
башхала къуралыб). Ишексиз, Уллу Аллахны къудрети хар неге да джетеди.

21.

 Тыйыншлы кёргенине азаб береди, тыйыншлы кёргенин джазыкъсынады. Сиз а Аны
аллына къайытырсыз.

22.

 Сиз не джерде, не кёкде (Аллахха) джукъ эталмазсыз. Аллахдан ёзге, башха сизге
не бир джан аурутхан, не бир болушурукъ джокъду”, – де.

23.

 Аллахны аятларына да, Аны бла тюбешиуге да ийнанмагъанла, ала Мени рахматымдан
тюнгюлген къауумдула, алагъа уа термилтген азаб болур.

24.

 Аны (Ибрахимни) халкъыны джууабы уа: “Аны не ёлтюрюгюз (алай тюл эсе), не
кюйдюрюгюз”, – дегенден башха болмады. Сора Аллах аны отдан къутхарды. (Ойлашыб)
ийнанныкъ къауумгъа ма бу ишде да, ишексиз, сейирлик барды.

25.

 Ол да алагъа: “Сиз дуния джашауда, Аллахны къоюб, арагъызда идолла бламы шохлукъ
(сюймеклик) джюрютесиз. Артда, къыямат кюн, сиз бир-биринги кери урурсуз,
бир-биринге налат да берирсиз. Сизни анда къысылыр джеригиз джаханим отду, сизге
бир болушурукъ да джокъду”, – деди.

26.

 (Ибрахимни къарнашындан туугъан) Лут да, анга (Ибрахимге) ийнаныб: “Мен былайын
къоюб, Аллахым буюргъан джерге, кёчгюнчю болама. Ишексиз, Ол къолундан не да
келген кючю уллу, акъыл Иесиди”, – деб, (Ибрахимни биргесине кетген эди).

27.

 Биз анга (Ибрахимге) Исхакъны да, Якъубну да саугъалаб берген эдик, аны
туудукъларындан файгъамбарла да чыгъаргъан эдик, алагъа китаб да берген эдик.
Аны джалын бу дунияда да берген эдик, ахыратда уа ол, ишексиз, керти
ашхыладанды.

28.

 Лутну айтсакъ, ол да халкъына: “Ишексиз, сиз дунияны башында бир адам улу да
этмеген, бек хылымылы ишни этесиз.

29.

 (Зийна этерге) эркишилегеми барасыз, джоллада да тоноуму этесиз, ол хылымылы
джыйылыуланымы этесиз сора?” – деген эди. Ала да анга: “Сен керти айта эсенг,
Аллахдан ол келир азабны келтир бизге”, – деб, джууаблары къуру алай болгъан
эди.

30.

 Ол да (Лут): “Я Рабби! Бу бузукъчуланы юсюнде меннге бир болуш”, – деди.

31.

 Сора Ибрахимге Бизни келечилерибиз (мёлеклерибиз) сюйюмчю айта келгенлеринде:
“Биз бу элни (Лутну элини) ахлуларын тюб этерге барабыз. Ишексиз, аны ахлулары
пасыкълыкъ этедиле”, – дедиле.

32.

 Ол (Ибрахим) алагъа: “Ишексиз, Лут да аланы ичлериндеди да сора”, – деген эди.
Ала да: “Аланы ичлеринде ким болгъанын биз иги билебиз. Биз аны да, юйдегисин да
къутхармай къоймазбыз, къатынындан ёзгелени, ол а халек болурладанды”, – деб,
джууаб берген эдиле.

33.

 Сора бизни келечилерибиз Лутха келгенлеринде уа, ол ала къайгъылы болуб, аны
джюреги къысхан эди. Ала да анга: “Къоркъма, мыдах да болма, Биз сени да,
юйдегинги да къутхарырбыз, къатынынгдан ёзгелени, ол а анда къалгъанла бла
болур.

34.

 Биз а ма бу элни ахлуларына, ала пасыкъла болгъанлары себебли, Аллахдан
къыйынлыкъ алыб келебиз”, – дедиле.

35.

 Акъылы болуб кёргеннге, ол элден Биз ачыкъ белгиге, (къуру оюлгъанларын)
къойдукъ.

36.

 Мадиан халкъына да Биз къарнашлары Шогъайыбны джиберген эдик. Ол да алагъа: “Эй,
халкъым! Бир Аллахха къуллукъ этигиз, ахыр кюннге да ышаныгъыз, джер юсюнде
бузукълукъну да джаймагъыз”, – деди.

37.

 Ала аны ётюрюкчюге санагъан эдиле, сора аланы джер тебрениу тутхан эди. Сора ала
арбазларында тёрт бюклениб, чёргелиб къалдыла.

38.

 Адны, Самудну халкъларына да (аны кибик къыйынлакъла джиберген эдик). Аланы
джашагъан джерлери сизге ачыкъды (кёресиз). Этген ишлерин алагъа ариу кёгюзтюб,
аланы тюз джолгъа иймей, шайтан чырмау болгъан эди, кёрюб (ойлашырлай) кёзлери
уа бар эди.

39.

 (Аны кибик) Биз Къарунну да, Фыргъауунну да, Хаманны да (тюб этген эдик).
Аллахдан ачыкъ аятла бла Мусса алагъа келген заманда, аланы джер юсюнде уллу
кёллюлюк тутхан эди. Бизни хорлаб, озуб а кеталмагъан эдиле.

40.

 Гюнахлары себебли Биз аланы хар бирин да тутхан эдик. Аланы бир къауумуна Биз
таш-агъач джаудургъан джел джиберген эдик. Бир къауумун да къычырыкъ тутхан эди.
Бир къауумун да Биз джерге джутдургъан эдик, бир къауумун да суугъа батдыргъан
эдик. Алагъа Аллах артыкълыкъ этмеген эди, алай а ала кеслерине артыкълыкъ эте
болгъан эдиле.

41.

 Аллахдан башха кеслерине джакъчы тутханланы ушагъанлары, кесине (чибин аудан) юй
этген гыбычады. Ишексиз, юйлени эм къарыусузу уа гыбыны юйюдю да, ала аны
ангыласала.

42.

 Ишексиз, Аны къоюб, башха затха табыннганла Аллахха белгилидиле. Ишексиз, Ол а
неге да кючю джетген Акъыл Иесиди.

43.

 Ол Биз адамлагъа юлгюге келтирген затланы ангыларыкъла, къуру акъыллары бла
сагъыш эте, сюзе билген алимледиле.

44.

 Хакъ болуб Аллах кёклени да, джерни да джаратды. Ишексиз, ол затда да муъминлеге
(ойлашыргъа) сейирлик барды.

45.

 (Мухаммад) сен, алагъа ол сеннге (Аллахдан) ачылгъан китабны окъу алагъа, (борч)
намазынгы да къыл. Ишексиз, намаз хылымылы, кери урулгъан ишледен тыяды. Аллахны
эсгермек – ол тамам уллу затды. Сизни не ишлеб кюрешгенигизни Аллах билибди.

46.

 Сиз китаб ахлула бла даугъа киришсегиз, ала бла къуру эм ариу зат бла
даулашыгъыз (Къуранны, хакъны айтыб). Аладан терсине баргъанла бла даулашыб
кюрешмегиз (тынгыламагъан джахилле бла). Сиз алагъа: “Биз ол бизге тюшгеннге да,
ол сизге тюшгеннге да ийнанабыз, Бизни Аллахыбыз да, сизни Аллахыгъыз да Бирди,
биз а Анга берилдик”, – дегиз.

47.

 Да ма алай Биз (Мухаммад), сеннге да тюшюрдюк китаб. Биз (ары дери) китаб
бергенлени араларында анга (Къураннга) ийнаннганла да бардыла. Ма быланы
(меккячыланы) араларында да бардыла ийнаннганла. Бизни аятларыбызгъа, къуру
кяфырла къаршчы боладыла.

48.

 Ары дери (Мухаммад), сен алагъа китаб окъумагъанса да (Къуранны Аллах
джибергинчи), неда онг къолунга къалам алыб джазмагъанса да, (анга адамла сагъыш
этмеймидиле, билмей тургъанлай, бары да тюшдеча къалай болуб къалды?) Алай
болса, (Мухаммад джаза, окъуй билсе, Къуранны) бузукълукъ излегенле чайкъалыб,
тентек болур эдиле.

49.

 Ол огъай, ол (Къуран) билим берилгенлени джюреклеринде тургъан ачыкъ аятладыла
(тюз ангылагъан, тюз джюреги болгъан неда алгъыннгы китабла берилген адамла).
Бизни аятларыбызгъа, къуру терсине баргъан ассыла болмаса, чарларыкъ (сёз
табарыкъ) джокъду.

50.

 Ала (меккачыла):
“Раббисинден анга бир аят (белгили зат) келген болса эди, (ала къараб тургъанлай
бир сейирлик кергюзтсе эди)”, – дедиле. Сен алагъа: “Аятла бары да Аллах
джанындады, мен а, къуру ачыкъ айтыб къоркъутуучума”, – де. (Аллах джиберген
Къуранны сан этмей, аны сейирге санамай, мушрикле Мухаммаддан андан башха бир
сейир затла излегендиле).

51.

 Биз сеннге эндирген бу
китаб алагъа аят орнуна джетмеймиди, анда алагъа окъулгъан аятла (азлыкъмы
этедиле)? Ишексиз, ийнаннганлагъа ма ол затда (Аллахны) рахматы да, ауаз да
барды.

52.

 Сен алагъа: “Мени бла
сизни арабызда шагъатлыкъгъа, Бир Аллах кеси джетеди. Ол кёкледе, джерде не бар
эсе, барын да биледи. Ол бош затлагъа ийнаныб, Аллахха ийнанмагъанла уа, ала
джарлыладыла”, – де.

53.

 Ала сени: “Ол айтхан
азабынг къачан келликди?” – деб, ашыкъдырадыла. (Хар затха) белгили болджалы
болгъаны болмаса, ала билмей тургъанлай, азаб бек терк келир эди, ала да аны
(къалай келгенин) сезалмай къалыр эдиле.

54.

 Ала сени: “Азаб нек
келмейди, сен керти айта эсенг?” – деб, ашыкъдырадыла. Ишексиз, джаханим от
кяфырланы тёгереклеринден къуршалар.

55.

 Аланы баш джанларындан да,
аякъ тюблеринден да азаб тутхан кюн алагъа: “Энди ол этген затларыгъызны азабын
чайнагъыз”, – деб, айтылыр.

56.

 Эй, Меннге ийнаннган
къулларым! Ишексиз, Мени джерим кенгди, (аны юсюнде) Меннге къуллукъ этигиз.
(Бир джерде къуллукъ этерге мадар болмаса, мадар болгъан джерге кёчюгюз).

57.

 Хар бир джан ёлюмню
чайнар, андан сора сиз Бизге къайытырсыз.

58.

 Ийман да салыб, ашхы
къуллукъла да этиб тургъанлагъа, ишексиз, тюбю бла суула баргъан джаннетде,
ёмюрге турурлай, къалала берирбиз. Къуллукъ этиб кюрешгенлени хакълары къалай
ашхыды,

59.

 сабырлыкъ этиб,
Раббийлерине да таяныб тохтагъанланы!

60.

 (Джер юсюнде) рысхысын
(азыгъын) кеси бойнуна алалмагъан (кеси баджаралмагъан) нелляй бир джаныуар
барды. Алай а Аллах аланы да, сизни да рысхы (юлюшюгюзню) бойнуна алыбды. Ол
эшитиучюдю, билиучюдю.

61.

 Сен алагъа: “Кёклени,
джерни ким джаратды? Кюнню, айны ишлетиб тургъан кимди?” – деб, сорсанг,
ишексиз, ала: “Аллах”, – дерле. (Алай айта тургъанлай), сора ала ётюрюклеге
(идоллагъа) къалай алданадыла?

62.

 Аллах а къулларына рысхыны
кеси сюйгенича, кимине эркин, кимине дыккы береди. Ишексиз, Аллах нени да
билибди (къалай этерин).

63.

 Сен алагъа: “Кёкден сууну
эндирген, аны бла ёлюб тургъан джерни сау этген кимди?” – деб сорсанг, ала:
“Аллах”, – деб джууаб бермей къоймазла. Сен алагъа: “Махтаула бары да
Аллаххады”, – де. Алай а аланы кёбюсю ангыламайды (не этгенин).

64.

 Бу дунияны джашауу, къуру
оюнду, булджууду. Ишексиз, ёмюрлюк джашау а ахыратды, айхай, ала аны бир
ангыласала уа.

65.

 Ала тенгизде кемеге
миннген заманларында (къоркъсала), ийманларын тазалаб, (джюрекден) Бир Аллахха
тилек этедиле. Сора Ол аланы джерге къутхарса уа, ала Анга тенгле къурайдыла
(идоллагъа табыныб),

66.

 Биз алагъа берген затланы
да, ала хайырланыб тургъан кёб тюрлю ашхылыкъланы да басдырыб, (билмегенча
этиб), кяфыр боладыла. Сора ала аны артда ангыларла.

67.

 (Меккачыла джашагъан
шахарны), тёгерегинде адамлагъа чабыуул этиле тургъанлай, Биз къан тёгерге
(Мекканы) харам этиб, аны ышаннгылы этгенибизден аланы хапарлары джокъмуду? Сора
ала бош затлагъа ийнаныб, Аллах этген ашхылыкълагъа уа ийнанмаймыдыла?

68.

 Аллахха кеси джанындан
ётюрюкню айтхандан, неда хакъны ётюрюкге санагъан адамдан ассы болурму сора?
Къаршчыланы, ийнанмагъанланы орунлары уа джаханимде болмазмы сора?

69.

 Бизни разылыгъыбыз ючюн
кюрешгенлени уа, Биз джолубузгъа тюзетирбиз. Ишексиз, Аллах а ашхылыкъла
этиучюле блады.