28. Къасас – Хапар

1.

Та,
сиин, миим.

2.

Ма была –
нени да ачыкълаучу китабны (Къуранны) аятларыдыла.

3.

(Мухаммад)
сен, муъмин къауумгъа ангылатыр ючюн, Биз хакъ болуб сеннге Мусса бла
Фыргъауунну хапарларын окъуюкъ.

4.

Ишексиз,
Фыргъауун джер юсюнде (Мисирде) уллулукъгъа кетген эди. Ол аны (Мисирни) ахлусун
тюрлю – тюрлю тукъум къауумлагъа бёлген эди (сыйлыгъа, сыйсызгъа). Сора ол
сыйсызгъа санагъан къауумун (Бану Исраиллени) онгун алыр ючюн, джангы туугъан
эркиши сабийлени ёлтюрте эди, тиширыу сабийлени уа сау къойдура эди. Ол,
ишексиз, бузукълукъ этиучю пасыкъладан эди.

5.

Биз да,
джазыкъсыныб джер юсюнде ол онгсузлукъ джетген къауумгъа болушургъа, аланы
алчыла да этерге, ол (ассы) къауумну тюбюне ие этерге да, мурат этген эдик,

6.

аланы ол
джерде орнатыргъа, Фыргъаууннга да, (аны уазири) Хаманнга да, аланы аскерлерине
да, ол ала къоркъгъан къоркъууну кёгюзтюрге. (Ары дери Фыргъаууннга белгили
болгъанды аны патчахлыкъдан тайдырлыкъ (ёлтюрлюк) джаш сабий ма ол джылны ичинде
тууары, ала анга къоркъуулу эдиле).

7.

Муссаны
анасына Биз уахъю этген эдик: “Баланг Муссагъа эмчек ичире тур да, анга
къоркъсанг а (Фыргъауундан), бир корзинкагъа сал да, Нил суугъа ат да ий, джукъ
болады деб а, не къоркъма, не къыйналма, Биз аны сени къолунга къайытарыб,
келечиледен да этербиз”, – деб.

8.

Фыргъауунну
ахлулары, ол алагъа джау боллугъун да, бушуулукъ келтирлигин да ангыламай, аны
суудан алгъан эдиле. Фыргъауун да, Хаман да, аскерлери да джангылыч къауумдан
эдиле .

9.

Фыргъауунну
къатыны анга: “Бу бала меннге да, сеннге да кёз къууанчыбыз болур (булджуу), (ол
бирлерича) аны ёлтюрмегиз, ол бизге хайырлы болур, неда кесибизге джаш этербиз”,
– деген эди. (Алда) боллукъну уа ала сезалмагъан эдиле.

10.

(Ол хапарны
билгенинде), Муссаны анасыны джюреги басылгъан эди. Биз аны (Аллахны сёзю хакъ
болгъанын) ийнандырыб джюрегин бегитмесек, къууанчын ачыб къоюб (джаш аныкъы
болгъанын) билдирирге аз къалгъан эди.

11.

Муссаны
анасы, аны эгечине: “Бар да Муссаны ызындан мараб бир тур”, – деген эди. Сора ол
да алагъа сездирмей, кенгден къараб тургъан эди.

12.

Биз ол
туугъандан бери, анасыныкъы болмаса, башхаланы эмчегин, анга харам этген эдик.
(Ол эмчек излеб, джылаб тургъанлыкъгъа, башхаланы эмчеклерин ичерге унамады).
Муссаны эгечи да къарай туруб: “Мен сизге аны бойнуна алыб, эмчек саллыкъ бир юй
табайыммы?” – дегенди. Аны (Фыргъауунну) адамлары да Фыргъаууннга: “Алай
болсун”, – деб, сёз нёгер болдула.

13.

Сора Биз
анасын къууандырыр ючюн, ол мыдах да болмаз ючюн, къайытарыб баласын анга берген
эдик, (эмчек салыргъа), Аллахны берген сёзю хакъ болгънын да ол ангылар ючюн.
Алай а адамланы кёбюсю Аны сёзю хакъ болгъанын билмейди.

14.

Сора
уллайыб, Муссагъа къарыу кирирге, Биз анга акъылманлыкъ да, билим да берген
эдик. Ашхылыкъла этиучюлени Биз ма алай саугъалайбыз.

15.

Бир джолда,
шахарчыла сансыз (солуй) тургъан кёзюуде Мусса шахаргъа киргенинде, тюйюше
тургъан эки адамны кёрдю. Бири Муссаны къауумундан, бири да душман джанындан.
Сора аны къауумундан болгъан Муссагъа, ол душман джанындан адамдан мени бир
къутхар деб, къычырыкъ этиб джетгенди. Сора Мусса джумдуругъу бла ургъанлай аны
тындыргъан эди. Сора (кеси – кесине): “Ишексиз, бу шайтанны иши болду, ол а
ачыкъ аджашдырыучу джауду”, – деди.

16.

“Я Рабби,
мен кеси кесиме терслик этдим, Сен кеч мени”, – деди. Ол да аны кечди. Ишексиз,
Ол а бек кечиучюдю, рахматлыды.

17.

Мусса да:
“Эй, Ием! Сен меннге ол ашхылыкъны этгенден сора, мындан ары мен терс адамлагъа
джакъ болуб, алагъа чыртда болушмам”, – деди.

18.

Сора ол
шахарда къоркъа – къоркъа, тангнга сакъ чыкъды. Къараса, ол тюнене Муссадан
болушлукъ излеген, биягъы Муссагъа къычырыкъ этиб болушлукъ тилеб келе. Сора
Мусса анга: “Ишексиз, сен ачыкъ терсейиб айланнган адам кёреме”, – деди.

19.

Сора Мусса,
экисини да джауу ол адамны (ол болушлукъ излегенни) ура тебрегенинде, ол: “Эй,
Мусса, ол тюнене ёлтюргенингча, энтда адам ёлтюрюргеми излейсе (мени да), джер
юсюнде артыкълыкъ этиучюледен болургъамы излейсе, тюзлюк этиучю ашхы адамладан
болургъа излемеймисе сора?” – деди. (Сора ол алайда, ол ал кюнюнде ёлтюрген
Мусса болгъанын ачыкълаб, Мусса да джанлагъанды).

20.

Сора шахарны
бир къыйырындан бир адам гузаба келиб: “Эй, Мусса, (иги тынгыла) элни башчылары
джыйылыб, сени ёлтюрюрге оноу эте турадыла. Сен дженгил шахардан чыгъыб тай,
ишексиз, мен сеннге акъыл оноу этеме”, – деди.

21.

Сора ол
тёгеригине къарай: “Эй, Ием! Мени бу залим къауумдан бир къутхар”, – деб,
Аллахдан тилек да эте, къоркъа – къоркъа андан чыгъыб кетген эди.

22.

Сора ол
Мадиан шахар таба айланыб тебрегенинде: “Джаратхан Ием мени тюз джолгъа тюзетир
деб, умут этеме”, – деди.

23.

Сора ол
Мадианда бир къара суугъа джетерине, малларын суу ичирирге сюрюб келген бир
адамланы кёрдю. Аладан башха, арлакъда малларын тыйыб тургъан, дагъыда эки
къызны да кёрдю. Мусса алагъа: “Нек турасыз былай бир джанында?” – деб, сорду.
Ала да: “Сюрюучюле бошаб кетгинчи, биз малларыбызгъа суу ичиралмайбыз, атабыз да
бек къартды”, – деб джууаб бердиле.

24.

Сора Мусса
аланы малларына суу ичириб, терек кёлеккеге къысылыб: “Я Рабби! Ишексиз, Сен
меннге бериучю ашхылыкъларынг керекли болуб инджилеме”, – деди.

25.

Сора ол эки
къызны бири уяла – уяла келиб: “Ишексиз, атам сени чакъырады, малларыбызгъа суу
ичиргенинг ючюн, сеннге хакъ берирге излейди”, – деди. Сора ол аталарына барыб,
джарашдырыб толу хапарын айтханында: “Энди къоркъма, ол зулмучу къауумдан
къутулдунг”, – деди ол.

26.

Ол къызланы
бири: “Эй, атам, муну джалгъа ал, андан иги джалчы табарыкъ тюлсе, къарыулу,
ышаннгылы джашды”, – деди.

27.

Сора аталары
Муссагъа: “Мен къызларымы бирине сени юйлендирирге излейме, сен меннге сегиз
джылгъа джалчы болургъа айтсанг. Он джылны толтурама десенг а, ол сени ишингди.
Мен ауурлукъ салыб сени къыйнаргъа излемейме. Аллах айтса, сен мени ашхыладан
болуб табарса (тюз адам болгъанымы кёрюрсе)”, – деди.

28.

Мусса да:
“Экибизни арабызда сёзюбюз алай сен айтханча болсун. Сен меннге кёл къалды
болмазча эки болджалны къайсын тындыралсам да кёрюме. Бизни бу сёзюбюзге Аллах
кеси уакил болсун”, – деб, джууаб берди.

29.

Сора Мусса
болджалын да бошаб, юйдегиси бла (ызына Мисирге кёчюб) келе тургъанлай, тау
джанында бир отну кёрюб: “Сиз былай туругъуз, мен бир от кёреме, сизге андан не
хапар, не бир от мыдых келтирейим, сиз от этиб джылыныр ючюн”, – деди.

30.

Сора ол
алайгъа (отха) келгенинде, бир берекетли терекни артындан, бетни онг джанындан
анга таууш болду: “Эй, Мусса! Мен гъаламланы (Джаратхан) Иеси – Аллахма.

31.

Къолунгда
таягъынгы атчы джерге”, – деб. Сора аны атханында ол джыланча къымылдагъанын
кёрюб, ызына айланыб, артына къарамай къачхан эди. Биз анга: “Эй, Мусса! Бери
бурул, къоркъма, сеннге андан хата джокъду.

32.

Къолунгу
къойнунга салчы, ол (анга джукъ болмай) къоркъуусуз чыммакъ акъ болуб чыгъар.
Сора аны (къолунгу) къоркъма да къабыргъанга къыс. Бу эки сейир зат (таякъ бла
къолунг) Фыргъаууннга да, аны нёгерлерине да Раббингден (келечи болгъанынга)
шагъатладыла. Ишексиз, ала пасыкъ къауумдандыла”, – деген эдик.

33.

(Мусса): “Я
Рабби! Мен аладан бир адамларын ёлтюргенме, ала да мени ёлтюрюрле деб,
къоркъама.

34.

Къарнашым
Харун а менден эсе тили кесгинди, мени ишими айтыб иги ийнандырыр ючюн, аны да
нёгер этиб, мени бла джибер, ала мени джалгъаннга тутарла деб, къоркъма”, –
деди.

35.

Аллах да:
“Биз къарнашынгы болушлугъу бла сеннге билек кюч берирбиз, экинге да патчахлыкъ
саугъаларбыз, ала сизни джеталмазла. Сиз экинг да, ызыгъыздан баргъанла да Бизни
аятларыбызны кючю бла хорларсыз”, – деди.

36.

Сора Мусса
алагъа Бизни ачыкъ аятларыбызны алыб баргъанында, ала: “Бу къуру джарашдырылгъан
кёзбауду, биз бу (сиз айтхан затны) буруннгу аталарыбыздан эшитмегенбиз”, –
дедиле.

37.

Мусса да
алагъа: “Мени Раббим, Аны Кесинден келечи болуб, тюз джолну кёгюзте келген
адамны да, ахырат арбаз (джаннет) кимге болурун да иги биледи. Ишексиз, залимле
уа онгмазла”, – деди.

38.

Фыргъауун
да: “Эй, бийле (башчыла), мен сизге, менден башха, бир деб бир аллах барды деб,
билмейме. Эй, Хаман! Топуракъдан кырпыч этерге бир от джандырчы, меннге бир
мийик къала ишлечи. Мен Муссаны Аллахына бир чыгъайым (кёкге, анда Аллах бар
эсе, бир къарайым). Ол тамам джалгъанчыладан болур деб умут этеме”, – деди.

39.

Ол да,
аскери да джер юсюнде хакъсыз уллу кёлюлюкге кетген эдиле, (дуниядан) кетгенден
сора, къайытыб Бизни аллыбызгъа келлик тюлбюз деб, акъыллары алай эди.

40.

Биз аны да,
аскерин да тутуб тенгизге батдырдыкъ. Ол залимлени артлары къалай болгъанына уа
сен (ойлашыб) бир къарачы.

41.

Биз аланы
дунияда халкъны отха чакъыргъан алчыла этген эдик. Къыямат кюн а алагъа бир
болушлукъ болмаз.

42.

Биз аланы
ызларындан дунияда налат бардырабыз, ахыратда уа ала кирлиле бла бирге болурла.

43.

Алгъыннгы
ассы тёлюлени тюб этгенден сора, халкъ тюшюнюр ючюн, Биз Муссагъа тюз джол да,
рахмат иеси да болгъан китабны берген эдик, ала ойлашыб бир эсгерселе уа деб.

44.

(Мухаммад),
Биз Муссагъа файгъамбарлыкъ берген заманда, сен тауну кюнбатхан бетинде сюелиб
тюл эдинг, сен анга къараб да турмагъанса, (аны барын да Аллах билдиреди сеннге,
ала уа ийнанмайдыла ташадан хапаргъа).

45.

Алай а
Муссадан сора да узун заманны ичинде бири – бирин ауушдуруб келген, Биз кёб
тёлюлени джаратхан эдик. (Мухаммад), сен а Мадиан халкъны арасында, алагъа Бизни
аятларыбызны окъуй, турмагъанса. Алай а алагъа келечиле джибериучю Биз
болгъанбыз, (аланы хапарларын да сеннге Биз айтабыз).

46.

Биз Муссагъа
таууш этген заманда да сен алайда, тауну бетинде турмай эдинг. Алай а сеннге
дери келечи келмеген къауумну сен сакълыкъгъа чакъырыр ючюн, ала да ойлашыб
тюшюнюр эселе уа деб, бу (хапар) Раббингден рахмат болуб келди.

47.

Терсликлери
ючюн артда алагъа келген къыйынлыкъгъа: “Эй, Иебиз! Сен бизге келечи джиберген
болсанг эди, биз Сени аятларынгы ызындан барыр эдик, мукъминледен да болур
эдик”, – деб, айтмаз ючюн.

48.

Сора алагъа
Бизден хакъ (Мухаммад файгъамбар) келгенинде уа: “Бизге да, ол Муссагъа берилген
(сейир затла) берилсе (ийнаныр эдик)”, – дедиле. Бурун Муссагъа берилгеннге уа,
ала кяфыр болмагъанмы эдиле сора? Ала: “Экиси да бир бирине болушхан
кёзбаучуладыла, ишексиз, биз аланы бирине да ийнанмайбыз”, – дедиле.

49.

(Мухаммад),
сен алагъа: “Сиз керти айта эсегиз, Аллах джанындан бир китаб келтиригиз, бу
экисинден бек тюз джолгъа тюзетген (Таурат бла Къурандан), сора мен да аны
ызындан барырма”, – де.

50.

Сора ала сен
айтханны эталмасала, бил ала нафсы хауаларына баргъанларын, (кеслери акъыллары
бла сёлешгенлерин). Аллахдан келген тюз джолну къоюб, кеси хауасына баргъандан
бек аджашхан а кимди сора? (Игитда, эм бек аджашхан олду). Ишексиз, Аллах а терс
(джолну сайлагъан) къауумну тюз джолгъа тюзетмез.

51.

Ала ойлашыб,
эсгерир эселе уа (ийнаныр эсе уа) деб, Биз (Аллахдан буйрукъ) сёзлени алагъа
джетишдирдик.

52.

Ары дери Биз
китаб берген къауумдан анга (Къураннга) ийман келтиргенле бардыла.

53.

Ол (Къуран)
алагъа окъулгъан заманда: “Биз мынга ийнанабыз, бу ишексиз, Раббибизден келген
хакъды. Биз эртдеден да муслиманладан эдик, (Аллахха берилгенледен)”, – дейдиле.
(Китабларында кёрюб, сакълаб туруб).

54.

Тюзлюкде
бегигенлери ючюн, аманны да иги бла артына ыхтыргъанлары ючюн, Биз берген затдан
да джойгъанлары ючюн, алагъа эки къат хакъ берилир,

55.

сандыракъ
сёзлени (динни юсюнден) эшитген заманда да: “Биз этген амал бизге, сиз этген
амалыгъыз сизге, салам бла къалыгъыз, джахилле бла биз ушакъ этмейбиз”, – деб,
кенг джанлагъанлары ючюн.

56.

(Мухаммад),
сен тюзетирге сюйгенинги тюзеталмазса, алай а Аллах кеси кимни сюйсе, аны
тюзетир. Тюзелирге излегенлени Ол бек билибди.

57.

(Меккачыла
Мухаммадха): “Биз сени бла бирге тюз джолну барсакъ, ол заманда биз тутулуб
джерибизден къысталырбыз”, – дедиле. Бизден тюрлю-тюрлю кёгетле да, рысхыла да
берилиб тургъан ышаннгылы Харам Масджидге (Кябагъа ие этиб) Биз орналтмагъанмы
эдик сора аланы? Алай а аланы кёбюсю аны ангыламайдыла.

58.

Джашаулары
кёллерине джетиб, уллу кёллюлюк тутуб тургъан, Биз нелляй бир элни тюб этгенбиз.
Майна, ол эллени бир кесеклери болмаса, джашагъан юйлери атылыб турадыла. Аланы
тюблери уа бизге къалгъанды. (Аланы орунларына Биз башхаланы келтирдик).

59.

Алгъы бурун
эллени башчысына келечи ийиб, ол да Бизни аятларыбызны алагъа окъуб ангылытмай,
Раббинг бир элни да тюб этмеди. Эллени ахлулары терсине кетмей, Биз эллени халек
этиучю тюлбюз.

60.

Дуния затдан
сизге бир джукъ берилсе уа, ол а ма бу хаух джашауну харекетиди, (алдауукъ)
джасанмасыды. Аллах джанындагъы уа хайырлыды (сизге), ол тюрленмей къалыб
кетерик затды. Акъылыгъыз бла сиз анга бир сагъыш этмеймисиз сора?

61.

Сора Биз
биреуге ариу затланы берирге сёз бериб, ол да аланы къыямат кюн табыб къууаннган
адам бла, Биз бу дунияны харекетин бериб, ол да къыямат кюн келиб бизни
аллыбызгъа (къурулай) сюелиб къалгъан адам тенгмиди?

62.

Ол кюн Аллах
да: “Сиз Мени бла тенгнге салыб, ол бегиб тургъан аллахларыгъыз къайдады?” –
дер.

63.

Аллахны
алагъа берген сёзю толгъан къауум: “Эй, Иебиз! Ма была биз терсейтгенледиле,
кесибиз терсейген кибик аланы да терсейтгенбиз”, – дерле. Ала да (идолла): “Биз
аладан Сеннге (Аллахха) къачабыз, ала (тюзю) бизге къуллукъ этмедиле”, – дерле.

64.

Сора алагъа:
“Энди сиз ол Аллах бла тенг этиб, кюрешген аллахларыгъызны чакъырыгъыз
(болушлукъгъа)”, – деб, айтылыр. Чакъырыб кюреширле, алай болгъанлыкъгъа, ала
джууаб бермезле, (алай эте тургъанлай) ала алларында азабны кёрюб къоярла.
Айхай, ала тюз джолда болсала уа, (ол къыйынлыкъмы келлик эди алагъа).

65.

Ол (Аллах)
алагъа: “Сизге баргъан келечилеге сиз не джууаб бердигиз?” – деб, таууш этген
кюнню сен (эсге ал).

66.

Сора ол кюн
ала не айтыргъа билмей джунчурла, бир – бирине сорушур мадар да табмаз.

67.

Алай а
таубагъа къайытыб, ийман салыб, ашхы къуллукъла да этиб тургъанла (ол кюн)
насыблыла болурла деб, умут барды.

68.

(Мухаммад),
сени Иенг кеси къалай сюйсе, алай джаратады, (халкъдан да) кимни сюйсе, аны
сайлайды (келечиге). Алагъа сайлау берилмейди. Ол хар айыбдан тазады. Ол, ала
Анга тенгнге салгъан затладан Мийикди.

69.

Сени Иенг а,
аланы джюреклери букъдургъанны да, ала ачыкъ этгенни да билибди.

70.

Аллах аллайды, Андан ёзге башха “аллах” – деб джукъ болмагъан. Бу дунияда да,
ахыратда да махтаула бары да, ахыр оноу да Аныкъы болгъан, сиз да Аны аллына
къайытырыкъ.

71.

(Мухаммад), сен алагъа: “Аллах, къыямат кюннге дери, хаманда кече болуб турурча
этиб къойса, Аллахдан башха сизге джарыкъ берлик аллах бармыды? Огъесе,
эшитмеймисиз сиз аны?” – деб, сор.

72.

Неда: “Аллах къыямат кюннге дери, хаманда кюндюз болуб турурча этиб къойса,
Аллахдан ёзге, башха сиз тынчайырлай, кечени сизге къайсы аллах келтирир,
ангыгъыз джетиб, аны да бир кёралмаймысыз сора?” – де, алагъа.

73.

Сизге кечени тынчайыргъа, кюндюзню да Аны чомартлыгъындан кереклигизни излеб,
джашау этер ючюн бергени – Аллахны рахматынданды. Сиз (аны ангылаб), шукурла
этер эсегиз а.

74.

Сора
сен эсге ал, Аллах алагъа: “Ол сиз ийнаныб, табыннган затларыгъыз къайдадыла
(нек кёрюнмейдиле?)”, – деб, таууш этген кюнню.

75.

Хар
умметни арасындан Биз бирер шагъат чыгъарыб: “Келтиригиз шагъатыгъызны, (сиз тюз
эсегиз)”, – дербиз. Ол сагъатда ала, хакъ (тюзлюк) Аллахда болгъанын билирле. Ол
ала кеслери чыгъаргъан аллахлары уа аджашыб, (тас) болурла.

76.

Ишексиз, Къарун да Муссаны миллетинден эди. Алай а ол аланы (Муссаны къауумун)
къыйнаб тура эди. Биз а анга аллай бир байлыкъ берген эдик, талай къарыулу адам
аны (хазналарыны) ачхычларын кючден кёлтюрген. Сора Аны къаууму анга: “(Бу
байлыкъгъа терилиб), къууаныб къалма (уллу кёллю болуб). Ишексиз, Аллах
махтанчакъланы сюймейди.

77.

Ол,
Аллах сеннге берген зат бла ахырат джолну изле, дунияда насыб юлюшюнгю да унутма
(дунияны да тут), Аллах сеннге игилик этген кибик, сен да эт кесинге игилик,
джер юсюнде бузукълукъ излеме, ишексиз, Аллах бузукъчуланы эрши кёреди”, – деди.

78.

(Къарун) да: “Бу меннге берилген зат кесими билимим бла (джигитлигим бла) келген
затды”, – деди. Андан да кючлю, джыйгъан рысхылары андан да кёб болгъан, анга
дери да Аллах нелляй бир тёлюню халек этгенин ол билмеймиди? Къыямат кюн, (ол
къой эсенг) этген гюнахларыны юсюнден ол ассылагъа соруб кюрешилмез (сюд этиб).

79.

Бир
джолда ол къауумуна джасаныб чыкъгъанды. Аны кёргенлеринде, дунияны сайлагъан
къауум: “Ай анасы, бизге да ол Къаруннга берилгенча (рысхы) берилсе эди,
ишексиз, ол (адам) уллу юлюшлю болду”, – деди.

80.


Билим иелери да (ангылагъанла): “Ой, къыйынлыкъ сизге! Ийман салыб, ашхы
къуллукъ этгеннге, Аллахдан берилген саугъа хайырлыды. Алай а анга (байлыкъгъа
алданмай), сабырлыкъ этгенле болмасала, ол сыйгъа киши джетелмез”, – дедиле.

81.

Сора
биз аны кесин да, арбазын да джерге джутдурдукъ. Ол заманда Аллахдан келген
затха, анга болушурукъ бир къауум да табылмай, атылыб къалды. Кесини къолундан а
джукъ келмеди.

82.

Тюнене аны (Къарунну) орнуна сукъланнганла, эртденбласына: “Ой, къыйынлыкъ!
Аллах кеси къулларына рысхыны сюйсе эркин, сюйсе дыккы береди. Аллах бизни
джазыкъсыныб болмаса, бизни да (Къарунча) джер джутар эди. Къаллай къыйынлыкъ!
Ийнанмагъанла уа онгмазла”, – дедиле.

83.

Ма
ол ахырат арбазны (джаннетни), Биз джер юсюнде кеслерине не уллулукъ
излемегенлеге, неда бузукълукъ джаймагъанлагъа къурагъанбыз. Ахыры онгуб,
насыблы боллукъла, ала муттакъыйледиле (Аллахдан къоркъгъанла).

84.

(Къыямат кюннге) биреу бир игилик этиб келсе, андан эсе артыгъы бла хакъы
берилир. Аманны этиб келгеннге да, ол этгенича бирден артыкъ берилмез (азабы).

85.

Ишексиз, бу Къуранны борч этиб сени бойнунга салгъан (Аллах), сени ол термилген
джеринге къайытармай къоймаз (Меккягъа). (Ол ары къайытыргъа термилиб тургъанына
Аллах сёз береди ызына орнуна салыргъа). Сен (Мухаммад): “Тюз джолда ким
баргъанын да, ачыкъ аджашмакъда ким болгъанын да Мени Ием иги биледи”, – де,
алагъа.

86.

(Бу
Къуран) Раббинги рахматы (болуб келмесе), сеннге китаб берилир деб, сени
акъылынгда да джокъ эди. Ол себебден гяуурла таба аууб кетме.

87.

Аллахдан сеннге аятла (буйрукъла) тюшгенден сора, ала сени аладан тыйыб
къоймасынла (сакъ бол). Сен Раббингден тилегенлей тур, чыртда мушрик къауумдан
болма.

88.

Аллахны биргесине башха аллах чакъырма, Ол болмаса башха бир тукъум бир аллах
джокъду. Джангыз Бир Аллах болмаса, къалгъанла бары да джокъ болурла. Ахыр оноу
сюд да Аныкъыды, сизни къайытырыгъыз да Ангады.