19. Мариям

1.

Кяяф. Ха. Я.
Гъаййин. Съаад.

2.

Бу хапар
сени Раббинг къулу Зекериягъа къалай рахмат этгенини юсюнденди.

3.

Ол Раббисине
ташада таууш эте:

4.

“Эй, Раббим!
Мени сюеклерим къарыусуз болгъандыла, башым да агъарыб джылтырайды. Мен Сенден
тилегиме къуру къалмаучанма.

5.

Ишексиз,
артымда къаллыкъ ахлуларыма да базмайма, (терсейирле деб) къоркъама, юй бийчем
да къаратонду. Кеси джанынгдан меннге бир бала (тёлю) бер,

6.

мени да,
Якъубну тукъумуну да, ишибизни бардырырлай. Эй, Раббим! Аны Кесинг да разы
болурлай бала эт”, – деди.

7.

Сора анга:
“Эй, Зекерия! Ишексиз, ары дери ол атны Биз кишиге джюрютдюрмеген, “Яхия”, – деб
аты боллукъ, бир джашчыкъны сюйюмчюсюн айтабыз сеннге”, – деб, таууш болду.

8.

Ол да: “Я
Рабби, мени сабийим къалай болур, юй бийчем къаратон, мен да къарыусузлукъгъа
джетген бир къарт”, – деб, джууаб этди.

9.

(Джабраил
мёлек) да анга: “Раббинг сеннге: “Ол Меннге къыйын иш тюлдю, ары дери сен
(дунияда) бир джукъ да болмай тургъанлай, джаратхан эдим да Мен сени дейди”, –
деди.

10.

(Зекерия
да): “Я Рабби! Меннге бир белги эт (ол ишни билирча)”, – деди. Анга: “Сеннге аны
белгиси, тилсиз болуб къалмасанг да, юч кече бла юч кюнню адамла бла
сёлешалмазса”, – деб, джууаб болду.

11.

Сора ол
(Зекерия) бир джол михрабындан чыгъыб халкъына: “Эртден, ингир да Аллахны
тазалаб, махтаула эте туругъуз”, – деб, белгиле бла алагъа ангылатыргъа кюрешди.

12.

(Сора Яхия
туууб, уллуракъ болгъанында) Биз анга: “Эй, Яхия! китабны (Тауратны) кючлю тут”,
– деб, буюрдукъ. Анга сабийлей огъуна акъылманлыкъ да,

13.

джумушакълыкъ да, (динде) тазалыкъ да берген эдик. Ол кеси да такъуалы эди,

14.

Ата –
анасына да иги эди, ёхтем тюл эди, разы эте эди.

15.

Анга туугъан
кюнюнде да, ёлген кюнюнде да, тирилиб сау болгъан кюнюнде да (Аллахдан) тынчлыкъ
буюрулубду.

16.

(Мухаммад),
сен китабда (Къуранда), Мариям ахлуларындан кюн чыкъгъан таба, бир джерге
джанлагъан хапарын да эсгер,

17.

киши
кёрмезча кесине джабыу салгъанын. Сора Биз анга кеси джаныбыздан джан джиберген
эдик, ол аны аллына толу бир эркиши сыфатда сюелген эди.

18.

(Ол заманда)
Мариям анга: “Мен сенден Рахматлы (Аллах бла) сакъланама, сен андан къоркъа
эсенг”, – деди.

19.

Ол да анга:
“Мен Раббингден келечиме къуру, сеннге уа (Аллахдан) бир таза баланы
саугъаларгъа келгенме”, – деди.

20.

Ол да: “Мени
къатыма не эркиши келмегенди, неда мен аман джюрюучю тиширыу тюлме, сора мени
сабийим къалай болур”, – деди.

21.

Ол да
(Джабраил): “Сени Раббинг: “Ол Меннге бек тынч ишди, Биз аны (къудретибизни
кёгюзтген) халкъгъа сейир белги эмда кесибизден рахмат халда этебиз дейди. Ол
буюрулуб бошагъан ишди”, – дегенди.

22.

Сора ол буаз
болуб, (табар заманында) адамладан бир кенгирек джерге джанлады.

23.

Сора аны
сабий табар аурууу келтириб (чыдаялмай) бир (къуу) финик терекге таяндырды. Ол
да алайда: “Ай анасыны, бу халны кёрмей эртдерек огъуна ёлюб, унутулуб къалгъан
болсам къалай ашхы эди”, – деди.

24.

ора тюб
джанындан анга бир таууш болду (Джабраилден): “Къыйналма, Сени Раббинг сеннге
тюбюнгде суу чыгъарды,

25.

ол финик
терекни кесинге тарт да къакъ, андан бишген финикле тюшерле.

26.

Аладан да
аша, суудан да ич да, эс джый. Аллынга тюбеген киши болса, анга: “Мен Рахман
Аллахха сёлешмезге сёз бергенме, (ол себебден) бюгюн мен кишиге сёлеширик тюлме,
де да къой”, – деб.

27.

Сора баласын
да къойнуна алыб, Мариям элине келди. Ала да: “Эй, Мариям! Сен эрши ишни этдинг.

28.

Эй, Харунну
эгечи! Сени атанг аман адам тюл эди, ананг да хауле тиширыу тюл эди (бу аман
ишни къалай этдинг сен)”, – дедиле.

29.

Сора Мариям
(сорурууу болгъан мынга соругъуз деб), къойнунда сабийге кёгюзтдю. Ала да: “Биз
бешикде (эмчекде) сабий бла къалай сёлеширбиз?” – деб, сейир болдула.

30.

Сора ол
(Гъыйса) алагъа: “Мен Аллахны къулума. Ол меннге китаб да берди, мени файгъамбар
да этди.

31.

Къайда
болсам да, Ол мени берекетли этди, ёлгюнчюнге дери намазны, зекятны да борч
этди,

32.

анама да иги
болургъа буюрду. Ол (Аллах) мени ёхтем (Аллахыма бойсунмагъан), насыбсыз этиб
джаратмады.

33.

Туугъан
кюнюмде да, ёлген кюнюмде да, тирилген кюнюмде да меннге тынчлыкъ буюрду”, –
деди.

34.

Халкъ
къатышыб, даулашыб тургъан Мариямны джашы Гъыйса деген, ма олду.

35.

Аллахха уа
не тюрлю да, Кесине джаш алыргъа болмаз. Ол (аллай затдан) тазады. Ол бир затны
этерге оноу этсе, анга къуру: “бол”, дейди, ол да болады.

36.

“Аллах а,
ишексиз, мени да, сизни да Раббибизди, къуру Анга къуллукъ этигиз, тюз джол,
къуру буду”, – деди Гъыйса.

37.

Сора кёб
халкъла аны юсюнден тартышыбдыла (тюзюн билмегенлей, тюзю уа ма буду). Ол
ийнанмай, даулашыб тургъанлагъа уа, ол иш ачыкъ болгъан Уллу кюн, къыйынлыкъ
келир.

38.

Ала Бизни
аллыбызгъа келген кюн бек аламат эшитирле, аламат да кёрюрле, (бюгюн дунияда
эшитмегенликге, кёрмегенликге аны юсюнден тюзню). Алай а ассы къауум бюгюн ачыкъ
аджашыбды. (Гъыйсаны Аллахха джаш этиб, кесин да аллах этиб).

39.

Ала сан
этмей, ийнанмай турсала да, аланы оноулары (сюдлери) тыныбды. (Мухаммад) сен,
билмей тургъанлай, аланы бушуулукъ басар кюнню келлигин айтыб къоркъут.

40.

Ахыры джер
юсюне да, анда болгъан затха да, Биз Ие болуб къалырбыз. Бары да ахыры къайытыб
Бизни аллыбызгъа келирле.

41.

Дагъыда
алагъа, китабда (Къуранда), Ибрахимни хапарын да эсгер. Ол да кертичи тюз
файгъамбар эди.

42.

Ол атасына:
“Эй, атам! Сен, не эшитмеген, не кёрмеген, не бир джугъунга болушмагъан затлагъа
нек къуллукъ этесе?

43.

Эй, атам!
Сеннге келмеген билим келди меннге, мени ызымдан кел, сени тюз джолгъа
тюзетейим.

44.

Эй, атам!
Сен шайтаннга къуллукъ этме. Ишексиз, шайтан Рахман Аллахха ассыды.

45.

Эй, атам!
Ишексиз, мен сеннге Джумушакъ Аллахдан азаб келир деб, сен да шайтаннга нёгер
боласа деб, къоркъама”, – деди.

46.

Атасы да
анга: “Эй, Ибрахим! Сора сен аллахларыбызны керими ураса? Тохтамасанг мен сени
ташла бла тюйюб ёлтюрюрме. Узакъ заманнга къора менден”, – деди.

47.

Ол да анга:
“Сау къал атам! Артда мен сеннге Раббимден кечмеклик тилерме, ишексиз, Ол меннге
къараучанды.

48.

Мен сизден
да, Аллахдан ёзге ол сиз табыннган затладан да таяма. Раббимден а тилеб
турлукъма (сени). Раббим мени тилегими къуру къоймаз деб, умут этеме”, – деб,
кетди.

49.

Сора ол
аладан да, Аллахдан ёзге ала табыннган затладан да тайгъанында, Биз анга
Исхакъны да, Якъубну да саугъалаб берген эдик. Аланы барын да файгъамбарла этген
эдик.

50.

Биз алагъа
рахматыбызны да саугъалагъан эдик, мийик хакъны айтхан тил да берген эдик.

51.

Дагъыда,
(Мухаммад), китабда, Муссаны хапарын да эсгер. Ишексиз, ол да таза ийнаннган
келечи да, файгъамбар да эди.

52.

Биз аны Тур
тауну онг джанындан таууш этиб, ушакъ этерге, кесибизге джууукълашдыргъан эдик.

53.

Рахматыбыз
бла къарнашы Харунну да, Биз файгъамбар этиб, аны анга саугъалагъан эдик.

54.

(Мухаммад,
аны кибик) китабда, Исмагъиль файгъамбарны хапарын да эсгер. Ол сёзюне да толу,
келечи да, файгъамбар да эди.

55.

Ол
ахлуларына намаз этерге да, зекят берирге да буюра эди, Раббиси да разы болгъан
джан эди.

56.

Дагъыда,
китабда Идрисни хапарын да эсгер, ол да, ишексиз, кертичи файгъамбар эди.

57.

Биз аны
мийик оруннга кёлтюрген эдик.

58.

Ала, бары
да, Адамны туудукъларындан, ол Биз Нухну биргесине кемеге миндириб
къутхаргъанладан – Ибрахимни, Исраилни (Якъубну) туудукъларындан, Аллах алагъа
файгъамбарлыкъдан юлюш бериб нигъмат этгенледен эдиле. Ала, Биз аланы тюз
джолгъа да салгъан, сайлагъан да этген къауумдан эдиле. Алагъа, Рахман Аллахны
аятлары окъулса, джылаб, баш уруб садждеге джыгъыла эдиле.

59.

Аладан сора
артда бир башха тёлю келген эди, намазларын зая этген (къылмагъан), нафсы
хауаларыны ызындан баргъан, аланы тюбер джерлери (ахыратда) гъаййюду (джаханимде
бир джерни аты),

60.

тауба этиб,
ийман салыб, ашхы къуллукъла да этгенледен къалгъанланы. Аллайла уа сыйлы
джаннетлеге кирирле, алагъа аз да терслик болмаз,

61.

Ала Аднан
джаннетлени ичинде болурла. Рахман Аллах алагъа таша сёз бериб тургъаны,
ишексиз, тынмай къалмаз.

62.

Ала анда
(джаннга тийген) бир бош сёз эшитмезле, къуру бир-бирине саламатлыкъ – тынчлыкъ
теджеген болмаса. (Анда аман акъыл болмаз). Аланы азыкълары эртден – ингир
берилиб турур.

63.

Биз
къулларыбыздан ол джаннетлеге ие этеригибиз а къуру Аллахдан къоркъгъан адамды.

64.

(Мухаммад
бир джолда Джабраилге: “Кёбюрек келе нек турмайса?” – деб соргъанды). Ол да:
“Биз къуру Раббинги буйругъу бла болмаса, тюшмейбиз”, – деди. Анга (Аллахха) уа
алда болгъан да, энди боллукъ да, экисини арасындагъы да туурады. Сени Раббинг
унутуучу тюлдю.

65.

Ол кёклени,
джерни да, аланы араларындагъыны да Иеси (Аллахды). Къуру Анга табын, таймаздан
Анга къуллукъ да эт. (Андан ёзге) ол атха тыйыншлы болгъан джукъ билемисе сен
сора?

66.

Сора инсан:
“Мен ёлгенден сора сау болуб, берими чыгъарма?” – дейди.

67.

Сора ол, ары
дери бир зат да болмай, джокъ болуб тургъанлай, Биз аны (къалай) джаратыб, бар
этгенибизни эсине алалмаймыды?

68.

(Мухаммад),
Мен сени Раббинг бла ант этеме: “Биз аланы да, шайтанларын да джыйыб, сора аланы
тобукъланнган халда джаханимни тёгерегине салмай къоймазбыз.

69.

Сора хар
къауумну арасындан, Рахман Аллахха эм ассыланы (бек азаб берир ючюн), сыдырыб
алырбыз.

70.

Андан сора
отда кюерге эм тыйыншлыланы Биз бек иги билебиз.

71.

Сизден а
алайгъа (джаханимге, неда аны эрнине) келмезлик биринг да джокъсуз. Ол Раббинги
бойнуна алгъан борчуду.

72.

Андан сора
Биз Аллахдан къоркъгъанланы джаханим отдан къутхарырбыз. Ол ассы къауумну уа,
алай анда тобукъланыб турма къоярбыз.

73.

Алагъа Бизни
аятларыбыз окъулгъан заманда, къаршчы къауум ийман салгъан къауумгъа: “(Бизни
бла сизден) эки къауумдан къайсыбыз игирек, ариууракъ джашайбыз”, – деген эдиле,
(рысхы бла махтаныб).

74.

Биз алагъа
дери да харакет бла, кёзбаулукъ бла, аладан да аламат джашагъан (махтаныб
тургъан) нелляй бир тёлюню тюб этгенбиз?

75.

(Мухаммад),
сен алагъа: “Рахман Аллах аджашхан адамланы болджалларын созуб, ала келиб не
азабха, неда къыямат кюннге тирелгинчи дери, барма къояды. Сора ала орну аман
да, аскери къарыусуз да ким болгъанын артда ангыларла” – де.

76.

Тюз джолну
баргъанлагъа уа Аллах тюзелмекни къошады. (Ёлсенг а) Ашхы ишлеринг ючюн,
Раббингден берилген тюрленмезлик сууаблыкъ, ол хайырлыды сеннге.

77.

(Мухаммад),
сен кёрдюнгмю Бизни аятларыбызгъа да ийнанмай: “Меннге (ол дунияда сюйгенимча
бир) байлыкъ да, балала да берилир”, – деб бегитгенни.

78.

Сора аны
ташадан хапарымы барды, огъесе ол, Рахман Аллахдан сёзмю алгъанды?

79.

Огъай,
чыртда алай тюлдю. Биз аны айтханын джазыб туруб, аны азабын да бек узун
этербиз.

80.

Биз ол
айтхан затлагъа (байлыгъына, балаларына) ие болуб, ол кеси уа Бизни аллыбызгъа
джангызлай келир, (ахлусуз, рысхысыз).

81.

(Мекка
гяуурла) Аллахдан ёзге, кёб аллахлагъа къуллукъ этедиле, къыямат кюн (аладан
шафагъат табыб) сыйлы болур ючюн.

82.

Огъай,
чыртда алай (ала умут этгенча) тюлдю, къыямат кюн идолла, ол алагъа къуллукъ
этгенлеге къаршчы болурла.

83.

Неда сен,
аланы аманлыкъгъа удур ючюн, Биз шайтанланы кяфырланы юслерине джибергенибизни
кёрмеймисе сора?

84.

Ол себебден,
(Мухаммад), сен алагъа ашыкъмай тур, Биз барын да бек тергеббиз.

85.

(Къыямат)
кюн Биз Аллахдан къоркъгъанланы сыйларын кёрюб, Рахман Аллахны аллына джыярбыз,

86.

ассы
къауумну да, хайуанланы суугъа сюргенча, джаханимге сюрюрбюз.

87.

Сора ол кюн,
къуру Рахман Аллах бла бегими болгъан адам болмаса, шафагъат этерге кишини
эркинлиги болмаз. (Аллахны бирлигин бегитген адам).

88.

Бир
къауумла: “Рахман Аллах кесине джаш алгъанды”, – дедиле.

89.

Сиз, чыртда,
келишмеген эрши затны айтасыз.

90.

Аланы ол
сёзлери ючюн, кёкле джарылыргъа, джер атылыргъа, таула да чачылыргъа аз
къаладыла,

91.

ала
(хапарлары болмагъанлай) Рахман Аллахха бала бергенлери ючюн.

92.

Рахман
Аллахха, Кесине джаш алыргъа чыртда тыйыншлы тюлдю.

93.

Нек десен
кёкледе, джерде джашагъанла бары да, Анга къуру къул халдадыла,

94.

Ол (Аллах)
адамланы санларын тергеб, аланы хар бирин да санаб бошабды.

95.

Сора къыямат
кюн, Аны аллына ала бирем – бирем келирле.

96.

Ишексиз,
Аллахха ийнаныб, ашхы къуллукъла да этиб тургъанлагъа, Рахман Аллах (бир-бирине)
сюймеклик берир. (Бир – бирин эрши кёрген адет болмаз, дуниядача).

97.

(Бу
Къуранны, Мухаммад), Биз сеннге (ангыларгъа) тынч этдик, кесинги тилингде.
Аллахдан къоркъгъанланы сюйюмчю айтыб къууандырыр ючюн, демлешиб тургъан
къауумну да къоркъутур ючюн.

98.

Алагъа
(меккячылагъа) дери да Биз нелляй бир тёлюню тюб этгенбиз. Сен аладан, бир да
къуруса да, бирин сеземисе, неда бир шыкъыртчыкъ эшитемисе сора?