18. Кяхфу – Дорбун

1.

Махтаула
бары да, къулу (Мухаммадха) китаб тюшюрген, аны ичинде да бир къынгыр (терс) зат
этмеген Аллахха болсун.

2.

Тюб – тюз
болгъан халда, Аллах джанындан терслени къаты, аман азаб бла къоркъута, ашхы
къуллукъла этген муъминлеге да, аланы хакълары ашхы боллугъуну сюйюмчюсюн айта,

3.

ала
ёмюрлюкге анда турурларын;

4.

“Аллах
Кесине джаш алгъанды”, – деген къауумну да азаб бла къоркъутур ючюн.

5.

Аны юсюнден
не аланы, не аталарыны бир билимлери (далиллери) джокъду. Аланы ауузларындан
чыкъгъан сёз а, ол бек ауур сёздю, аланы айтханлары ётюрюкден ёзге зат тюлдю.

6.

(Мухаммад),
сен аланы бу хапаргъа (Къураннга) ийнанмагъанларына асыры къыйналгъандан,
кесинги халек этиб къояса (сакъ бол).

7.

Эм ашхы ишни
ким этер деб, сизни сынар ючюн, Биз джер юсюнде болгъан затны джасандырыб (ариу
кёрюнюрча, алдауукъ) джаратханбыз.

8.

Ишексиз, Биз
(бир кюн) бир джер юсюнде болгъан затны джукъ битмеген топуракъгъа бурмай
къоймазбыз.

9.

(Мухаммад),
сен ол “арракъим” да (дорбунда джукълагъанланы атлары джазылыб тургъан къанга),
ол дорбун иелери да Бизни сейир ишлерибизни бири болгъанын хыйсаб этемисе?

10.

(Эсге ал),
Бир бёлек джигит джаш дорбуннга къысылгъан заманда: “Эй Раббибиз, бизге
рахматынгы да насыб эт, бу ишибизде тюз джолгъа да Сен тюзет”, – дегенлерин.

11.

Сора Биз
аланы къулакъларын бегитиб, талай джыллагъа дорбунда джукълатыб къойгъан эдик.

12.

Андан сора
да, Биз анда къаллай бир тургъанларыны юсюнден (тартышхан) эки къауумдан,
къайсысы тюзюрек тергерине къарар ючюн, аланы тирилтген эдик.

13.

Биз аланы
хапарларын сеннге хакъ къысхаракъ айтабыз. Ишексиз, ала Аллахха ийнаннган джигит
джашла эдиле. Биз да алагъа тюзелмекни къошхан эдик.

14.

Биз аланы
джюреклерин ийманда бегитген эдик. Ала (патчахны аллына сюелген заманда): “Бизни
Иебиз – кёклени, джерни Иесиди! Биз андан башха кесибизге, чыртда аллах тутарыкъ
тюлбюз. Алайсыз, биз ачыкъ чекден чыкъгъанла болурбуз”, – дедиле.

15.

Ма бу бизни
къауумубуз а, Аны къоюб кеслерине башха аллахла алыбдыла. Айхай, ала ол ишлерине
бир ачыкъ далил келтиралсала уа. Аллахха ётюрюклени джарашдырыб айтхандан ассы
уа ким болур?

16.

Сора сиз
аланы (мушриклени) да, ала къуллукъ этген затланы да къоюб, къуру Бир Аллахха
джанладыгъыз эсе, “бу дорбуннга къысылыгъыз, Раббигиз рахматын да хазырлар,
ишигизни да онгуна бурур”, – деб Аллахдан буйрукъ болду.

17.

Сен кюнню
къалай джюрюгенин кёрсенг эди, чыкъгъанда онг джанларындан чыгъыб, батханда сол
джанларындан батыб, аланы да андан хапарлары болмай. Ма ол а Аллахны аятларындан
эди (сейир затларындан). Алай а Аллах тюзетген тюзеледи, Ол терсейтгеннге уа сен
не бир тюзетиучю, не бир джакъчы табмазса.

18.

Сен аланы
джукълаб тургъанларын кёрсенг эди, была уяудула деб, хыйсаб этер эдинг. Биз
аланы бир онг джанларына, бир сол джанларына айландырыб тургъан эдик. (Мёлеклени
ийиб). Итлери да дорбунну босагъасында эки аягъын созуб (джукълаб). Сен алагъа
къарасанг, джюрегинг къоркъуудан толуб, ызынга айланыб къачар эдинг.

19.

Сора Биз ала
бир – бирине сорушур ючюн, аланы тирилтген эдик. Сора аланы бири: “Сиз былайда
къаллай бир джукъладыгъыз”, – деди. Ала да: “Не бир кюн, не кюнню кесегин”, –
дедиле. Аланы бирлери: “Къаллай бир тургъаныгъызны билген Аллахды, (дауну
къоюгъуз) да ма бу ачханы бериб биригизни шахаргъа ийигиз. Тазасына къараб, ол
андан сизге бир ашарыкъ алыб келсин. Сакъ болсун, сизни чырт кишиге билдирмесин.

20.

Ишексиз, ала
сизни билселе не ташла бла тюерле, неда кеслерини динлерине кийирирле. Ол
заманда уа сиз чыртда насыблы болмазсыз”, – деди.

21.

Да Биз
алагъа ма алай этген эдик, Аллахны берген сёзю (тирилиу) хакъ болгъанын адамла
билир ючюн, къыямат кюнню келлигине да ишеклик болмаз ючюн. Сен эсге ал, (ол
джашла ёлгенден сора) аланы (элчилени) ишлери араларында тартыш болгъан эди. Бир
къаууму: “Алайгъа белгиге бир зат (эсгертме) ишлегиз”, – деб, муъминле да аланы
(ким болгъанларын) Раббийлери иги биледи”, – деб. Оноуда онглагъан къауум да:
“Алайын межгит этиб тутайыкъ”, – дедиле.

22.

Бирле: “Ала
ючдюле, тёртюнчюлери итлериди”, – дерле. Бирле да: “Огъай, бешдиле, алтынчылары
итлериди”, – дерле. Бирле да: “Огъай, джетидиле, сегизинчилери итлериди”, –
дерле. Сен алагъа: “Аланы санларын Раббим иги биледи. Аны уа аз адам биледи”, –
де. (Мухаммад), ачыкъ билген затынг болмаса, сен ала бла (чуутлула, христианла
бла) даулашма, (джукълагъанланы хакъында) аланы биринден да фатауа излеме.

23.

Сен бир
затха да: “Ишексиз, аны мен тамбла этерме”, – деб айтыучу болма,

24.

“Аллах
айтса”, – демей. Унутсанг да, эсинге тюшгенлей Аллахны атын эсгериб: “Раббим
мени, мындан эсе да, дженгилирек тюз джолгъа салыр деб, умут этеме”, – де.

25.

Ала
дорбунда, (кюн санау бла) юч джюз джыл тургъан эдиле, (ай санау бла) артыгъы да
тогъуз джыл.

26.

Сен алагъа:
“Аланы анда къаллай бир тургъанларын Аллах иги биледи. Кёклени, джерни ташалары
да Аны къолундады, (Анга ачыкъды). Ол барын да бек аламат кёреди эмда бек аламат
эшитеди. Андан башха алагъа бир джакъчы джокъду. Оноуун да Ол кишиге сормайды”,
– де.

27.

(Ол
соргъанлагъа) Раббинги китабындан сеннге ачылгъан затны окъу (Къуранны). Ол
айтханны тюрлендираллыкъ а джокъду. Андан башха таянчакъ да табмазса.

28.

(Мухаммад),
эртден, ингир да Раббийлерине таяныб, джалбарыб Аны разылыгъын излеб кюрешгенле
бла бирге бол. Дуния джашауну омакълыгъына кёз къаратма, (байлыкъгъа алданыб
аладан айырылма). (Аны биргесинде къулгъа саналгъанла, джарлыла болгъандыла.
Сора байла ала къатыш олтурургъа ыйлыгъыб ала, сеннге ауазгъа, сен аланы ары
къыстасанг келирбиз дегендиле. Бу аят аны юсюнденди). (Мухаммад), сен Бизни
китабыбызны да сан этмей, кеси хауасы сюйгенча баргъан, Биз джюрегин да гъафил
этген (дин къайгъысы болмагъан), ишлери да мардадан (шериятдан) ётюб болгъан
адамгъа бойсунма.

29.

Сен алагъа:
“Бу мен сизге айтхан зат Аллахдан келген хакъды, сюйген ийнансын, сюйген кяфыр
болсун”, – де. Биз ол ийнанмагъан ассылагъа уа, аланы къуршалаб юслерин джабхан
отну хазырлаббыз. Ала къычырыкъ – сыйыт этселе (болушлукъ излеб), эриген
темирча, бетлерин къууургъан суу берилир алагъа. Ол а къаллай аман ичгиди,
къалай аман орунду.

30.

Аллахха
ийнаныб, ашхы ишле да этиб тургъанланы уа, Биз игиликле этиучюлени джалларын
зыраф этмезбиз.

31.

Ала тюбю бла
сыйлы суула баргъан “Аднан” джаннетлени ичинде алтын бууунлукъла бла джасаныб,
сундус, парча джашил кийимлеге да кийиниб, таянчакъ шиндиклеге таяныб турурла.
Къалай аламатды аланы саугъалары, къалай аламатды аланы турур джерлери.

32.

(Мухаммад),
сен алагъа эки кишини юлгюге келтир. Биз аланы бирине эки джюзюм бачха берген
эдик. Аланы тёгереклери бла да финик терекле битдириб, араларында сабанла этген
эдик.

33.

Экиси да
битиб, джукълары зыраф болмай, аламат битим болгъан эдиле. Биз аланы аралары бла
шоркъулдагъан суула да бардыргъан эдик.

34.

Сора хар
неси битиб ол бай болгъанында, бир кюн ушакъ эте келиб, нёгерине: “Рысхы бла мен
сенден эсе байма, балала бла да сенден сыйлыма”, – деди. (Бири къаратон
болгъанды, ол бирини уа юйдегиси кёб болгъанды).

35.

Ол (уллу
кёллю) бир джол кёгет бачхасына киргенинде: “Мен бу затла бошалыб, артлары
болурла деб айтмайма.

36.

Къыямат кюн
келликди деб да акъылым джокъду. Мен Раббиме къайытханым болса да, быланы орнуна
аладан да аламатын табарма”, – деди.

37.

Ушакъ эте
келиб, нёгери да анга: “Тохта, Ол сени топуракъдан джаратыб, бир тамчы суудан
джан да салыб, хар затынгы да толу орунларына джарашдырыб, уллу киши этгеннгеми
ийнанмайса сора?

38.

Алай а Ол
(Аллах) мени Раббимди, мен а Раббиме биреуню да тенг этмем.

39.

Айхай сен
кёгет бачханга кирген заманда: “Ма шаа Аллаху ляя къуууата илляя билляях (Аллах
сюйгенча болады, къуру Аллахда болмаса кюч джокъду)”, – деб айтсанг эди. Сен
мени рысхы бла да, балала бла да кесингден онгсузгъа санасанг,

40.

Раббим
меннге сеникинден эсе хайырлы кёгет терекле берирге да болур. Сени кёгет бачхнга
уа Ол кёкден бир къыйынлыкъ джибериб, аны джер бла тенг хапчюк, топуракъ этиб
къояргъа болур.

41.

Неда сууун
джерге джутдуруб, сен да аны табалмай къалыргъа да болурса”, – деди.

42.

(Сора ол
айтханча къыйынлыкъ) аны кёгет бачхасын къуршалады. Аны джугъу къалмай тюб
болуб, къалгъан затха, къадар джоюлуб кюрешгенине (асыры къыйналгъандан), эки
къолун да ууа: “Ай анасыны уа, Раббиме кишини тенг этмесем не ашхы боллукъ эди”,
– деди.

43.

Ол кюн а
Аллахдан ёзге, башха анга болушургъа бир нёгер да табылмады. Кесини къолундан а,
джукъ да келмеди.

44.

Да ма алай,
джер юсюнде джакъ, къуру Аллах болгъаны хакъды. Ол ашхы тукъум саугъалайды,
(ишни) ахырын да хайырлы этеди.

45.

Мухаммад),
сен алагъа (къауумунга) дуния джашауну юлгюсюн келтир. (Ол а неге ушайды
десенг), Биз кёкден джауум джаудуруб, сора ол да джерге сингиб, (аламат) битим
битиб, сора артда учхун болуб джел себелеб кетген кибик. Аллахны уа хар неге да
къолундан келеди.

46.

Байлыкъ да,
балала да къуру бу дунияны джасаммасыды (алдауугъу). Тас болмай къалыб кетерик,
адамны (биргесине барлыкъ), къуру этген ашхы ишлериди. Аллахны аллында табарынг
хайырлы ишлеринг бла ашхы умутларынгды. (Муслиман адам ариу умутлары ючюн да,
хакъ аллыкъды).

47.

Дунияны арты
не боллугъуна эс бёл). Биз тауланы джюрютген кюн, сен джерни юсю ачыкъ болуб
(тау, эл, джурт, терек бир зат да къалмай, аны юсю тюб тюз болуб), кёрюрсе. Сора
Биз аланы (адамланы) бирин да къоймай аллыбызгъа джыярбыз.

48.

Сени
Раббинги аллына ала саф – саф болуб барырла. Аллах да алагъа: “Биз сизни биринчи
кере джаратханыбыз кибик, энди аллыбызгъа келдигиз да? Алай а, Биз сизге берген
сёзюбюзню, чыртда, этерик тюлбюз (бошду) деб, (тирилиуге ийнанмай), алай бегите
эдигиз”, – деб айтыр.

49.

Сора ол кюн
хар адамны (дунияда этген ишлери джазылгъан) китабы аллына салыныр. Сора сен ол
кюн ассыланы халларын кёрсенг, анда (китабларында джазылгъан затдан джыйырылыб:
“Бизге къыйынлыкъ! Не бир гитче, не бир уллу гюнахны ычхындармай тергеген, бу не
тукъум китабды”, – дерле. Ала ол китабда (дунияда) этген затларын хазыр болуб
табарла. Сени Раббинг (кишиге) не аз да артыкълыкъ этмейди, (джазылгъан зат бары
тюздю)” – дер.

50.

(Сен эсге
ал) Биз мёлеклеге: “Адамгъа саджде этигиз”, – дегенибизни. Сора Иблисден
къалгъанла саджде этген эдиле, ол джинледен эди. Ол джаратхан Иесини буйругъуна
пасыкълыкъ (уллу кёллюлюк) этген эди. Энди сиз Менден ёзге, аны да, аны
туудукъларын да кесигизге шоххамы тутарсыз, ала сизге джау болуб тургъанлай
сора? Ол ассыланы сайлаулары уа къалай аманды!

51.

Мен не
кёклени, не джерни джаратхан заманымда, не аланы кеслерин джаратхан заманымда,
аланы шагъат этмегенме (къараб турмагъандыла). Мен ол аджашдырыучуладан кесиме
болушлукъчу да алмагъанма.

52.

Сора Биз
алагъа: “Ол сиз болушурла деб, ышаныб тургъан аллахларыгъызны чакъырыгъыз энди”,
– дербиз. Ала да чакъырырла, алай а аладан джууаб табмазла. Сора (алай эте
тургъанлай), Биз аланы араларына къыйынлыкъ бурууну сюербиз.

53.

Ол ассыла
джаханим отну кёрселе, энди биз ары кете тебредик деб, акъыл этерле, андан ары –
бери бурулур джер а табмазла.

54.

Керти, ма бу
Къуранда Биз адам улугъа хар не тюрлю юлгюню тиздик, алай а адамла, кёбюсюне,
даулашыугъа джарашдыла (ийнанмай).

55.

Алагъа
(Меккачы мушриклеге) тюз джол келгенинде ийман салмакъдан да, Раббийлеринден
кечмеклик тилеуден да, къуру ата – бабаларындан келген адетле бла ала билмей
тургъанлай (сакъламай) алларындан келиб, къалгъан азабдан башха зат тыймады
аланы. (Бадру къазауатда ёлгенлерини юсюнденди бу хапар, ол алагъа узаймай
келгенди).

56.

Биз
келечилени не сюйюмчю, не къоркъуу хапар айтыучу этиб иебиз. Алай болса да
ийнанмагъан къауум, хакъны ояр ючюн, ётюрюкле бла даулашады. Мени аятларымы да,
сакълыкъгъа чакъырыуну да хыликкеге тутады.

57.

Раббисини
аятлары (буйрукълары) эсгерилген заманда, аланы сан этмей, кесини этген аман
ишлерин да унутуб, ары бурулуб кетгенден зулмучу уа ким болур сора? (Адам не
уллу ассылыкъ, не уллу аманлыкъ этсе да, джаратхан Уллу Аллахны буйругъуна
тынгыламай, Анга бойсунмай, Ол айтханны сан этмей къойгъандан уллу залимлик
джокъду). Ишексиз, айтылгъанны ангылаялмазча, Биз аланы джюреклерине джабыу
салгъанбыз, хакъны эшиталмазча, къулакъларына да бушдукъ этгенбиз. Сен аланы тюз
джолгъа не къадар чакъырсанг да, ала чыртда тюзелялмазла.

58.

Сени Раббинг
а (къайытханны) бек кечиучю эмда кенг рахматны Иесиди. Ол аланы терс ишлери
ючюн, азабха тутуб тебреген болса, алагъа къысха огъуна азаб келир эди. Алай а
алагъа сёз берилген болджал барды. Ала Аны азабындан къутулур мадар табмазла,

59.

ол ары дери
ассылыкълары себебли, Биз халек этерге сёз бериб тургъан элле, къутулмагъан
кибик.

60.

(Мухаммад),
бир джолда Мусса нёгерине: “Талай ёмюрле кетерик болса да, эки тенгиз бир –
бирине къошулгъан джерге джетгинчи дери барыб турлукъма”, – деб, айтханын эсге
ал.

61.

Сора ала эки
(тенгизни) арасына джетген кёзюуде, (азыкъ) чабакъларын унутхан эдиле. Ол да
(ёлюб тургъан чабакъ тирилиб) сезимсиз, тенгизде кесине джол алыб кетгенди.

62.

Сора экиси
да бир талай джол ётгенден сора, Мусса нёгерине: “Бу джолоучулукъ бизни арытды,
азыгъыбызны бери ал”, – деди

63.

Ол да анга:
“Эсингдемиди ол биз къаягъа (солургъа) къысылгъан заман, сеннге чабакъны хапарын
айтыргъа унутуб къойгъанма, аны меннге шайтандан башха зат унутдурмады, ол
тенгизде бек сейир джол алыб кетген эди”, – деди.

64.

(Мусса да):
“Биз излеген джер алайы эди”, – деди. Сора экиси да ызларына биягъы джерге
къайытдыла.

65.

Сора ала
алайда Бизни къулларыбыздан Биз рахмат да этген, кеси джаныбыздан билим да
юретген бир къулну табхан эдиле.

66.

Мусса анга:
“Сеннге берилген таша билимингден, меннге да сен бир джукъ юретир ючюн, сени бла
нёгер болургъа боллукъмуду?” – деди.

67.

Ол анга:
“Сен мени ишиме чыртда сабырлыкъ эталмазса,

68.

сен къайдан
сабырлыкъ эталлыкъса, хапарынг болмагъан затха”, – деди.

69.

Мусса да
анга: “Аллах айтса, сен мени сабырлы табарса. Бир джерде да сени буйругъунгу
бузмам”, – деди.

70.

Ол да анга:
“Сен мени бла бирге келирге излей эсенг, мен кесим айтхынчы дери, меннге джукъну
сорма”, – деди.

71.

Экиси да сёз
бегитиб, кетиб бара бир кемеге миннген эдиле. Сора ала кемеде бара тургъанлай,
ол (нёгери) кемени тюбюн тешиб (ичине суу ийген эди). Мусса да (чыдаялмай): “Бу
кемени ичиндегилени батдырыргъа дебми тешдинг? Келишмеген ишни этдинг”, – деди.

72.

Ол да анга:
“Сен мени ишиме, чыртда сабырлыкъ эталмазса”, – деб, мен сеннге айтмагъанмы эдим
сора?” – деди.

73.

Мусса да:
“Айыб этме, унутуб къойгъанма (берген сёзюмю), сен бу ишим ючюн мени къыйнаб
инджитме”, – деди.

74.

Сора ала
андан ары кетиб бара бир джашчыкъгъа тюбейдиле да, ол (нёгери) аны ёлтюреди.
Мусса (чыдаялмай): “Башхаладан ёзге, бу таза джанны нек ёлтюрдюнг? Бек эрши
затны этдинг”, – деди.

75.

Ол да
Муссагъа: “Мен сеннге айтмагъанмы эдим: “Мени ишиме сен, чыртда сабырлыкъ
эталмазса деб?” – деди.

76.

Мусса да
анга: “Эндиден сора джукъну сорсам, мени нёгер этмезсе, энтда менден сеннге бир
сылтау табылды”, – деди.

77.

Сора ала
андан ары бара барыб бир элге джетдиле. Ол элни адамларындан ашарыкъ
излегенлеринде, ала быланы къонакъгъа алмадыла. (Бара – барыб) ол элде экиси да
(джамбаш болуб), оюлургъа джетиб тургъан бир къабыргъаны юсюне бардыла. Сора ол
(нёгери) барыб аны тюзетди. Мусса да анга: “Бу ишинг ючюн быладан (къонакъ
алмагъан элден) джал алсанг керек эди”, – деди.

78.

Ол да
Муссагъа: “Энди ма былайы биз айырылышхан джер болду. Ол сен сабырлыкъ этерге
къолунгдан келмеген ишлени магъаналарын айтайым сеннге, (тынгыла).

79.

Ол кемени
айтсакъ, ол тенгизде аны бла ишлеб джашау этерге кюрешген бир джарлыланыкъы эди.
Аны бузгъанымы себеби да, аланы алларында тоноу этиб, кеме къоймай сыйырыучу бир
залим патчах сакълаб эди. (Аны тешиги себебли алмай къояр ючюн).

80.

Ол
джашчыкъны айтсакъ, аны атасы – анасы муъминле эдиле. Сора ол ишни да, ол уллу
болса аланы терс джолгъа тартар деб, къоркъуб этдик.

81.

Бизни
муратыбыз, аланы Раббийлери алагъа андан да таза, андан да рахматлы бала берир
деб.

82.

Ол
къабыргъаны айтсакъ, ол да шахарда эки ёксюз джашчыкъныкъы эди. Аны тюбюнде
алагъа деб басдырылыб тургъан хазна бар эди. Аланы аталары ашхы адам эди. Сора
сени Раббинг, ала уллула болуб, къарыу келиб Раббинги рахматы бла экиси да
хазнаны чыгъарыб, ала алырны мурат этди. Ма бу ишлени мен кеси эркинлигим бла
этмедим (Аллахны буйругъу бла этдим). Мусса, ол сен сабырлыкъ эталмагъан ишлени
магъаналары ма буду”, – деди.

83.

(Мухаммад),
ала (чуутлула, ол ким болгъанды деб) сеннге Зулкъарнайнини юсюнден сорадыла. Сен
алагъа: “Мен сизге аны юсюнден артда хапар айтырма”, – де.

84.

Ишексиз, Биз
аны джер юсюнде орунлу этген эдик, анга хар не тюрлю себебледен да (джол) берген
эдик.

85.

Сора ол бир
себебни ызындан баргъан эди.

86.

Сора бара
барыб, кюнбатышда, кюн ары батхан, бир хылымылы исси къарасуугъа тюртюлдю. Аны
къатында да бир (динсиз) халкъны табды. Биз анга: “Эй, Зулкъарнайни! Сен алагъа
не бир къыйынлыкъ берирсе (бойсунмасала), неда алагъа бир игилик этерсе”, –
дедик.

87.

Ол да:
“Терсине баргъаннга (гяуур болгъаннга) мен азаб берирме, артда ол Иесини аллына
къайытса, Ол да эрши тукъум азаб берир.

88.

Алай а
Аллахха да ийнаныб, ашхы къуллукъла да этиб тургъаннга, анга уа бек ариу джал
болур. Аллай адамгъа биз (джолун) тынч этген буйрукъла берирбиз”, – деди.

89.

Андан сора
да ол бир башха себебни ызындан баргъан эди.

90.

Бара барыб
кюн чыкъгъанда, юслерин кюнден джабаргъа Биз джабхыч бермеген (къымыжала, кюн
аланы юслерине тийиб тургъан) бир халкъны юсюне баргъан эди.

91.

Да ма алай,
Биз аны (Зулкъарнайны) хапарларын, (барын да кёрюб) къуршалаб эдик.

92.

Андан сора,
дагъыда ол бир себебни ызындан баргъан эди.

93.

Бара барыб
эки къая къабыргъагъа джетген эди. Алайда да сёзлери кючден ангылашыннгъан бир
халкъны юсюне баргъан эди.

94.

Ала анга:
“Эй, Зулкъарнайни! Ишексиз, яъджудж – маъджуджле джер юсюнде халеклик этедиле,
ала бла бизни арабызны (ала бери ёталмазча) бир бегитсенг эди, биз сени хакъынгы
да берир эдик”, – дедиле.

95.

Ол алагъа:
“(Сиз бергенден эсе), меннге Раббим берген орун хайырлыды, сиз а меннге ала бла
сизни арагъызгъа буруу этерге кюч бла болушугъуз.

96.

Темир
кесекле келтиригиз сиз меннге”, – деди. Сора ол аланы эки къая къабыргъаны
башлары бла тенг болгъунчу дери салыб, тенг этиб, сора алагъа: “Энди кёрюк (мех)
бла юрюгюз”, – деди. Сора ол къызыб от болгъанында алагъа: “Энди муну юсюне
къуяргъа эриб тургъан джезни келтиригиз, (бир-бирине тутдурур ючюн).

97.

Энди яъджудж
– маъджуджле андан бери не аны башы бла ауалмазла, неда тешиб тюбю бла
ёталмазла.

98.

Сора
Зулкъарнайни алагъа: “Бу сизге Раббими рахматыды. Алай а Раббими сёз берген
заманы (къыямат кюн) джетсе, Ол аны (бурууну) умур-чумур этер. Мени Раббими
берген сёзю уа хакъды”, – деди.

99.

Сора ол кюн
а Биз аланы бир къауумун бир къауумуну юсюне, тенгизни толкъунларыча, ары-бери
чайкъалмагъа къоярбыз. Сора бир къаты къычырыкъ болгъанлай, Биз аланы джукъ
къоймай джыярбыз.

100.

Ол кюн а
Биз, ийнанмагъанлагъа, джаханимни тюз кёз алларына туура этербиз.

101.

Бизни
аятларыбызны не кёзлери кёралмагъан, неда къулакълары айтылгъанны эшиталмагъан
къауумгъа.

102.

Ол кяфыр
къауум, джакъчыгъа, Мени орнума, кеслерине Мени къулларымы тутаргъа умутму
этедиле сора? Ишексиз, Биз аллай гяуурлагъа оруннга, джаханимни хазырлаббыз.

103.

Сен алагъа:
“Бошуна насыбсыз къуллукъ этгенле кимле болгъанларын айтайыммы сизге?” – де.

104.

Ала уа бу
дунияда, кеслери аламат этебиз деб, терсине талпыб, аджашыб къуллукъ этиб
кюрешгенле.

105.

Бизни
аятларыбызгъа да, къыямат кюн Раббийлерине тюбериклерине да ийнанмагъанла. Аланы
этген къуллукълары джараусузду. Биз къыямат кюн аланы джукъларын да базманнга
салмазбыз, (этген къуллукъларына сууаблыкъ джокъду)”, – де.

106.

Ала гяуур
болуб, келечилерибизни да хыликке этгенлери ючюн, аланы хакълары, къуру
джаханимди.

107.

Ишексиз, Бир
Аллахха тохташыб, ашхы къуллукъла да этиб тургъанланы, барыр орунлары “Фирдаус”
джаннетледи.

108.

Ала анда
ёмюрлюкге турурла, аны башха джерге ауушдурургъа излемезле.

109.

Сен алагъа:
“Раббими сёзлерин джазаргъа тенгизле бары да мерекеб (чернила) болсала да,
Раббими сёзлери бошалгъынчы, тенгизле бошалыр эдиле, аны юсюне дагъыда аллай бир
мерекеб болса да”, – де.

110.

Сен алагъа:
“Мен да сизни кибик адамма. (Джангыз башхалыгъым) сизни Аллахыгъыз Бир Аллах
болгъанына меннге уахью болгъан. Раббисине тюбешир акъылы болгъан, этген
къуллугъунда, Анга кишини тенг этмей къуллукъ этсин. (Дуниялыкъгъа кетмей,
бетсинмей, омакъланмай, кёзбау этмей къуллукъ этиу).