17. Исра – Кече джолоучулукъ

1.

Махтаула
бары, кече бла кесини къулун (Мухаммадны), Биз анга сейир затларыбыздан кёгюзтюр
ючюн, Харам Масджидден, тёгерегин Биз берекетли этген Акъса масджидге
джюрютгеннгеди. Ишексиз, Ол нени да эшитиучюдю, нени да кёрюучюдю.

2.

Бану
Исраиллеге джол, джорукъ этиб: “Менден башха кесигизге уакил тутмагъыз” – деб,
Биз Муссагъа китаб (Тауратны) берген эдик –

3.

Эй, биз
кемеде джюрютген Нухну туудукълары!” – деб. Ишексиз, ол а Аллахха шукур этиучю
(тюз тургъан) къул эди.

4.

Биз Бану
Исраилллеге китабда (Тауратда): “Сиз джер юсюнде эки кере бузукълукъ да, бек
уллу кёллюлюк да этериксиз”, – деб, джазгъан эдик.

5.

Сора ол эки
болджалны биринчиси джетгенинде, Биз сизге арбазларыгъызгъа дери къармагъан,
уллу къыйынлыкъ да салгъан, аманлыкъчы къулларыбызны джиберген эдик. Аллахны уа
берген сёзю толмай къалмайды. (Бурун чууутлула тюз турмай бузгъанларында, Аллах
алагъа бир залим къауумну джибергенди, аланы арбазларына дери къармаб къыргъан).

6.

Андан сора
(сиз тюзелгенигизде) Биз сизни къайытарыб, аланы юслерине бий этген эдик. Сизге
рысхы бериб да, балаланы кёбейтиб да болушхан эдик, сизни уллу тукъум да этген
эдик.

7.

Сиз
(билигиз) игилик этсегиз, кеси джаныгъыз ючюндю, аманлыкъ этсегиз да кеси
башыгъызгъады. Сора ол экинчи сёз берилгенни болджалы джетгенинде да (экинчи
къыйынлыкъ келгенинде), ала сизни бетлеригизни бузуб, ол сыйлы масджидге да,
биринчи джол киргенлерича кириб, аны башы – тюбюне этиб ойгъан эдиле. (Бурун
чууутлула файгъамбарла бла кюрешгенлери ючюн, Аллах чамланыб алагъа бир зулмучу
патчах кючлю аскери бла кириб, кеслерин да къырыб, Бейтул мукъаддасны да оюб
уллу халеклик салгъанды. Аят аны айтады).

8.

(Мадиначы
чууутлула, ала къайгъыны тохтатмагъандыла, Расулгъа, диннге джаулукъ къуруб.
Энди сиз тюз турсагъыз), Раббигиз сизни кечер деб, умут барды. Алай болмай сиз
къайытсагъыз а (биягъы адетигизге), Биз да къайытырбыз (сизге азаб бериуге).
Кяфыр къауумгъа уа, джаханимни тутмакъ этербиз.

9.

Ишексиз, бу
Къуран эм тюз джолгъа тюзетеди. Ашхы къуллукъла этген муъминлеге да, алагъа ол
уллу джалны сюйюмчюсюн айтады.

10.

Ол ахыратха
ийнанмагъанлагъа уа, Биз алагъа, къаты азабны хазырлаб тургъаныбызны.

11.

Бир – бирде
адам (тёзмей) ашхылыкъны тилегенча, аманлыкъны тилеб да къояды (кесине, биреуге
болса да), адам тёзюмсюз – чыдамсыз джаратылды.

12.

Биз кече бла
кюндюзню эки сейир зат этиб къурадыкъ. Сора Биз кечени белгисин кетериб
(къарангы этдик), кюндюзню белгисин (джаны болгъанла) кёрюрча джукълатмай
къойдукъ. (Аллында ай да кюнча джаныб болгъанды, артда Аллах аны джукълатыб кече
этгенди, адамла тынчайырча. Кюнню уа, джарытыб турурлай, джукълатмай къойгъанды.
Бу аят аны ачыкълайды). Сиз джер юсюнде Раббигизни чомартлыгъындан излер ючюн,
(аны джарыгъы бла джашау этер ючюн), джылланы санын да билир ючюн. Биз сизге хар
затны да джарашдырыб ачыкъладыкъ.

13.

Биз хар
адамны къанатлысын (джазыуун) бойнуна бегитгенбиз, Сора Биз аны къыямат кюн
китаб халда джайыб аны аллына келтириб:

14.

“Окъу
китабынгы, аны тергерге бюгюн кесинг кесинге джетишесе, (киши керек тюлдю)”, –
дербиз.

15.

Тюз джолгъа
тюзелген, къуру кеси джаны ючюн тюзеледи. Аджашхан да, къуру кесине заранга
аджашады. Биреу биреуню джюгюн (гюнахын) кёлтюрмез (къыямат кюн). Биз алгъы
бурун келечи ийиб ангылатмай, бир халкъгъа да азаб бермейбиз.

16.

Биз бир элни
тюб этерик болсакъ, алгъы бурун аны рысхыгъа батыб тургъан байларына (тюз
джолгъа келирге) буйрукъ беребиз. Сора ала пасыкъла болсала, алагъа айтылгъан
буйрукъ толады, Биз ол элни тюб этебиз.

17.

Нухдан сора
да биз нелляй бир элни тюб этгенбиз. Къулларыны гюнахларын билирге Раббинг Кеси
толу джетеди.

18.

Терк кетген
затны (дунияны) ким сайласа, Биз да тыйыншлы кёрюб берирге сюйгенибизге дунияда
терк беребиз. Андан сора уа анга беририбиз джаханимди. Ала анда хатерсиз, сыйсыз
халда кюерле.

19.

Аллахха да
ийман салыб, ахыратха кимле талпысала, ала уа талпыулары (къыйынлары) бюсюреулю
болур къауумдула.

20.

(Дунияны,
ахыратны излегенлеге да), Биз алагъа, былагъа да Раббинги чомартлыгъы бла (рысхы
бла) болушуб турабыз. Раббинги бермеклиги уа (Мухаммад), тыйылыб тюлдю, (дунияда
гяуурду, муъминди деб айырмай).

21.

Биз (рысхы
бла) адамланы бири биринден къалай артыкъ этебиз, къарачы сен. (Ала да рысхыгъа
эслери кетиб, ахыратларын унутадыла, ол а адамгъа, къуру сынамды). Алай а
ахыратны дараджалары, аны сыйлылыгъы уа андан эсе уллуду.

22.

Сен Аллах
бла биргелей башха аллах къурама. Ол заманда сыйсыз болуб, болушлукъсуз, чёгюб
къалырса.

23.

Раббинг
сеннге буюрады: “Къуру Анга болмаса, башха джукъгъа къуллукъ этмезге, ата –
анагъа иги болургъа, не аланы бири, не экиси да биргенге къартлыкъгъа дери
джашасала: “тюу сизни”, – деген кибик, (аланы сындыргъан) сёз айтмай, неда хыны
этмей, экисине да сыйлы (ариу, джумушакъ) сёз айта,

24.

алагъа
рахмат къанатынгы джайыб, кесинги алаша эте: “Я Рабби, ала мени гитчеликден
ёсдюрюб, асыраб уллу этгенлери кибик, экисин да Сен джазыкъсын”, – дей
джашаргъа.

25.

Раббигиз
сизни джюреклеригизде не болгъанын толу биледи. Сиз ашхыладан болсагъыз а, Ол а,
ишексиз, буюгъуб къайытханланы бек кечиучюдю.

26.

Джууукъну
да, мискинни да, джолоучуну да хакъын бер, рысхынгы зыраф джоюб, чачыу – къучуу
а этме.

27.

Рысхыларын
чачыу – къучуу этиучюле ала, ишексиз, шайтанлагъа къарнашдыла. Шайтан а,
(белгилисича) Иесине кяфырды.

28.

(Берир
джугъунг болмай) алагъа арт бургъанынг болса, (бир да къуруса да) джумушакъ сёз
айт, Раббинги рахматын излей эсенг.

29.

Къолунг
бойнунга бугъоуланыб тургъанча, къызгъанч болма. Неда къолунгу артына дери ачыб,
кериб да къойма (болгъанчыгъынгы бериб), ол заманда сыйсыз, мыдах болуб чёгюб
къалырса.

30.

Ишексиз,
Раббинг рысхыны кимге сюйсе анга эркин береди, кимге сюйсе анга дыккы этеди.
Ишексиз, Раббинг къулларын кёрюбдю, хапарлыды.

31.

Асыраргъа
къоркъуб, сабийлеригизни да ёлтюрмегиз, алагъа да, сизге да рысхы берлик,
Бизбиз. Ишексиз, аланы ёлтюрмек, ол уллу джангылычды.

32.

Зийнадан да
кенг болугъуз, ишексиз, ол хылымылы, аман джолду.

33.

Ёлтюрюрге
хакъы болмагъан, Аллах харам этген джанны да ёлтюрмегиз. Зорлукъ бла
ёлтюрюлгенни ахлусуна, Биз эркинлик беребиз (шерият сюд бла ёлтюргенден дертин
алыргъа), алай а ол ёлтюрген чекден чыкъмасын (ол ёлтюргенча, къуру алай
ёлтюрсюн). Аллах джанында артыкълыкъ этилгеннге болушлукъ барды (ызына
ёлтюрюрге). (Алай а адам кеси аллына ёлтюрюрге, кеси сюд этерге эркинлик
джокъду).

34.

Акъыл балигъ
болуб бишгинчи дери, ёксюзню рысхысыны къатына джууукъ бармагъыз, къуру болушур
ниет бла болмаса. Сёзюгюзге да толу болугъуз. Нек десенг, ишексиз, адам берген
сёзюне да джууаблыды.

35.

Сиз
ёлчелеген заманда толу ёлчелегиз, чекген заманда да тюз базман бла чегигиз,
(билсегиз) сизге ашхысы да, эм хайырлысы да олду.

36.

Ажымсыз
билим болмагъан затны джолама. Ишексиз, къулакъ да, кёз да, джюрек да, аланы хар
бири да джууаблыды (Аллах аллында).

37.

Джер юсюнде
махтаныб, уллу кёллю джюрюме. Сен не джерни тешиб ёталмазса, неда тауланы
мийикликлерине джеталмазса.

38.

Раббинги
джанында, ма аланы хар бирини да аманлыгъы бек эршиди.

39.

Ма была
Раббинг сеннге акъылманлыкъдан ачхан затладыла. Дагъыда Аллахны биргесине башха
аллах тутма. Ол заманда сыйсыз, хатерсиз джаханимге атылырса.

40.

Сора Иегиз
сайлаб сизге джашланы (бериб), сора Кесине уа мёлекледен къызланымы алды?
Ишексиз, сиз бек ауур сёз айтасыз.

41.

Ала
(мушрикле) эсге алыр ючюн, Биз бу Къуранда хакъ затланы тиздик. Алай болса да ол
алагъа, къачхандан башха джукъ къошмады.

42.

Сен алагъа:
“Ала (мушрикле) айтхан кибик, Бир Аллахдан башха да аллахла болгъаны болса, ала
(ол аллахла) кёкде Аллахны орнун алыргъа излер эдиле”, – де.

43.

Алай а Аллах
ала айтхан затдан тазады, эмда бек Мийикди.

44.

Джети къат
кёк да, джер да, алада бар затла бары да, (мёлекле) Уллу Аллахха тасбихле этиб,
Аны тазалаб турадыла. Бир деб бир зат джокъду, Анга махтаула этиб, Аны тазалаб
турмагъан. Алай а сиз аланы этген тасбихлерин ангыламайсыз. Ишексиз, Ол бек
Джууашды, Кечиучюдю.

45.

Мухаммад),
сен Къуранны окъугъан заманда, сени бла ол ахыратха ийнанмагъанланы арагъызгъа,
Биз (таша) джабыу салабыз.

46.

Аланы
джюреклерине (ангыламазча) джабхыч салгъанбыз, къулакъларына да бушдукъ
этгенбиз, (хакъгъа уллу кёллю болгъанлары ючюн). Сора сен алагъа Къуранда
Раббинги бирлигин эсгерсенг, ала олсагъат терк ызларына къачадыла.

47.

Ала сеннге
(Къураннга) тынгылагъан заманда къалай тынгылагъанларын да, аланы ташатын не
ушакъ этгенлерин да Биз иги билебиз. Ол ассыланы муъминлеге: “Сиз, къуру хыйны
бла къатышыб тургъан адамгъа багъынасыз”, – дегенлерин да.

48.

Мухаммад),
бир къара сен, джолгъа тюзелелмей ала кеслери аджашыб тургъанлай, сеннге къаллай
юлгюле келтиредиле.

49.

Ала
сейирсиниб: “Тохта биз, къуру сюек болуб, топуракъгъа бурулгъандан сора, тирилиб
джангыдан халкъмы болурбуз сора?” – дейдиле.

50.

Сен алагъа: “Сюйсегиз ташла, сюйсегиз
темирле огъуна болугъуз,

51.

неда бир башха джюрегигиз сюйгенча,
бир уллу халкъ болугъуз (тирилмей къалмазсыз)”, – де. Ала да: “Бизни тирилтирик
а кимди?” – дерле. Сен алагъа: “Сизни биринчи кере джаратхан ким эсе, экинчи
кере тирилтирик да Олду”, – де. Башларын ары – бери булгъай, ала сеннге: “Сора
къачан келликди да ол (къыямат кюн)”, – дерле. Сен алагъа: “Узаймаз, деб умут
барды,

52.

ол сизни (къабырдан) чакъыргъан кюн,
сиз да Анга махтаула да эте, Аны аллына баргъан заманда. Кёлюгюзге да, биз
(къабырда) бек азчыкъ турдукъ кёреме, деб келир”, – де

53.

(Мухаммад), Мени къулларыма айт,
арагъызгъа шайтан уу салмаз ючюн, ала ариу сёлешсинле, (бир – бирине табсыз сёз
айтмасынла). Шайтан а, ишексиз, ачыкъ джауду.

54.

Раббигиз а сизни кимден да иги
биледи. Тыйыншлы кёрсе джазыкъсынады, тыйыншлы кёрсе азаб береди. Сени уа Биз
алагъа къараул этиб иймедик.

55.

Сени Раббинг кёкледе, джерде не бар
эсе да, барын да бек билибди. Биз файгъамбарланы да бир къауумун бир къауумундан
артыкъ сыйлы этиб джаратдыкъ. Дауудха да “Забур” деген китабны бердик.

56.

Сен алагъа: “Аллахдан ёзге, башха ол
сиз ийнаныб, бегиб тургъан аллахларыгъызны чакъырыгъыз (болушлукъгъа), аланы
сизден не бир къыйынлыкъны тыйдырыр, неда бир затны тюрлендирир къарыулары
джокъду”, – де.

57.

Ол ала джалбарыб кюрешген затлары,
ала кеслери да Раббийлеринден умутчу болуб, башларына мадар излеб, Анга къайсысы
джууугъуракъ болалса да деб, рахматын да умут этиб, азабындан да къоркъуб
турадыла. Ишексиз, Раббинги азабындан а, сакълыкъ керекди.

58.

Биз (гюнахлары ючюн) къыямат кюннге
дери не халек этмеген, неда къаты азаб бермеген, бир деб бир эл джокъду. Ол а
буйрукъ китабда джазылыбды.

59.

(Мухаммад, Биз сени халкъынга) бурун
аятла бериб келечи иймекден, ол буруннгула аланы ётюрюкге санагъанларындан башха
зат тыймады. (Была да алача этиб, халек болмасынла деб). Ала кёре тургъанлай
Семудну къауумуна (ташдан чыгъарыб) тюе берген эдик. Ала да аны (ёлтюрюб)
артыкълыкъ этген эдиле. Биз а аятларыбызны, къуру къоркъутуб ойлашдырыр ючюн
джиберебиз.

60.

Бир джолда Биз сеннге: “Иенг адамланы
барын да къуршалабды, бары да Аннга туурады”, – деб, айтхан эдик. Ол Биз сеннге
кёгюзтген тюшню да, ол Къуранда сагъынылгъан малгъун терекни да, адамлагъа,
къуру сынам этгенбиз. Биз аланы къоркъутургъа излейбиз, алай а ол алагъа, къуру
уллу терсеймекден башха джукъ къошмайды.

61.

Эсгер (Мухаммад), Биз мёлеклеге:
“Адамгъа саджде этигиз”, – деб айтхан эдик. Сора Иблисден къалгъанла бары да
саджде этген эдиле. Ол а: “Сен топуракъдан джаратханнга мен садждеми этейим
сора?” – деди

62.

Дагъыда ол: “Сен менден эсе анымы
сыйлы этдинг? Энди Сен мени къыямат кюннге дери къойсанг, мен аны туудукъларын,
бир кесегинден къалгъанын, терилтмей къоймам”, – деди.

63.

Ол да анга: “Къора мындан, аладан
сени ызынгдан баргъанланы да, сени да джал орнуна, джаханим сизни толу
хакъыгъызды.

64.

(Къарыуунгу аямай) кюреш терилтиб,
тауушларынг бла да, (джыр, музыка кибик), атлы, джаяу аскерни да джый,
рысхыларында да, юйдегилеринде да нёгерлик этиб алдаб кюреш, алагъа тюрлю-тюрлю
сёзле бер (уу сал). Алай а шайтанны берген сёзю, къуру ётюрюкдю, терилтиудю.

65.

Ишексиз, Мени керти къулларыма уа сен
къарыу эталмазса. Ишексиз, аланы уа Раббинг бойнуна алыбды”, – деди.

66.

Тенгизде кемеле кимни буйругъу бла
джюрюй эселе, сиз да анда, Аны чомартлыгъындан излей – Сизни Раббигиз Олду.
Ишексиз, Ол сизге бек рахматлыды.

67.

Тенгизде сизге къоркъуу келгени
болса, ол сиз ары дери ийнаннганла (аллахла) тас болуб, (джангыз) Анга джалбарыб
тохтайсыз. Сора Ол сизни тенгизден тышына къутхарса уа, (Аны къоюб) ары бурулуб
кетесиз. Адам а игиликни ангылаучу тюлдю.

68.

Тенгизден къутулгъанлыкъгъа), джерни
бир джаны сизни джутмаз деб, неда (таш – агъач учургъан) бир къаты джел келмез
деб ышанамысыз сора? Ол заманда уа сиз кесигизге джакъчы табмазсыз.

69.

Неда сизни экинчи кере да тенгизге
къайытарыб, анда бир къаты джел бермезине, сизни кяфыр болгъаныгъыз себебли анда
батдырыб къоймазына ышанамысыз сора? Сора джакъ болуб сизни Бизден къутхараллыкъ
табмазсыз. (“Нек этдинг алай”, – деб)

70.

Биз, ажымсыз, адам улуну артыкъ сыйлы
этдик (къалгъан джанладан), аны джерде да, тенгизде да кёлтюрюб (джукълагъа
миндириб) джюрютебиз, рысхыны да тазасын беребиз. Биз джаратхан затланы
кёблеринден эсе да, аны артыкъ сыйлы джаратдыкъ.

71.

Бир кюн а Биз аланы барын алчылары
бла (хар адамны китабы бла) чакъырыб аллыбызгъа джыярбыз. Сора китабы онг
къолуна берилгенле китабларын (къууанчлы) окъурла, алагъа финикни къабукъчугъу
тенгли бир терслик болмаз.

72.

Мында сокъур болгъан а ахыратда да
сокъур болур. Джолдан эм бек аджашханда – олду.

73.

(Мухаммад), ала сеннге Къуранда
болмагъан ётюрюкню кеси джанынгдан чыгъартыб, Биз сеннге ачхан затдан тайдырыб
сени терсейтирге азчыкъ къалдыла. Алай болса уа, ала сени бек шохха тутар эдиле.

74.

Биз сени джюрегинги бегитмеген
болсакъ, сен алагъа ауаргъа азчыкъ къалгъан эдинг.

75.

Ол заманда Биз сеннге дунияны азабын
да эки къат, ахыратны азабын да эки къат чайнатыр эдик. Сени бизден джакъларгъа
болушуучу да табмаз эдинг.

76.

Ала сени къоркъутуб, джер юсюнден
(Мединадан) къыстаргъа азчыкъ къалгъан эдиле. (Чууутлула анга: “Шамгъа,
файгъамбарла джашагъан джерге бар, сеннге алайы тыйыншлыракъды”, – дегендиле).
Алай болса, ала да сенден сора джер юсюнде кёб турмаз эдиле –

77.

сеннге дери Биз джиберген келечиледе
да джорукъ – адет алай болгъанды. Бизни джоругъубузгъа уа сен тюрленмек
табмазса.

78.

Сен намазны кюн кюн аралыгъындан
кюнбатханнга тайыб тебрегенден башлаб, кече да къарангыгъа дери къыл, аны кибик
эртден намазны да окъу. Ишексиз, эртденликде Къуранны окъумакъ шагъат болады
(кечеги мёлекле бла кюндюзгю мёлекле ауушуннган кёзюу).

79.

Кече да (къуллукъ этиб) кюреш, сууаб
намаз да къыл, Раббинг (къыямат кюн) сеннге бир сыйлы орун берир деб, умут
барды.

80.

Былай тиле: “Я, Рабби! Мени
(Мединагъа) тюзлюк бла кийир, (Меккадан) да тюзлюк бла чыгъар, кеси джанынгдан
(джауну хорларгъа) болушлукъ да, кюч да бер” – деб.

81.

Дагъыда алагъа (меккачылагъа): “Хакъ
келди, ётюрюк тайды, ишексиз, ётюрюк тайыучуду (бегимейди)”, – де.

82.

Биз муъминлеге бу Къуранны ичинде
дарман да, рахмат да тюшюрдюк. Алай а ассы къауумгъа ол, къуру насыбсызлыкъ
къошады.

83.

Биз адамгъа нигъматларыбызны берсек, уллу
кёллю болуб, сан этмей ары айланыб къалады, къыйынлыкъ бергенлей а тюнгюлюб
тохтайды.

84.

(Мухаммад), сен алагъа: “Ким да кеси
билгенича къуллукъ этеди, сизни Раббигиз бек иги биледи, эм тюз джолда ким
болгъанын”, – де.

85.

(Мухаммад), сеннге джанны юсюнден сорадыла.
Сен алагъа: “Джан, къуру Раббими ишиди, сизге уа билим джанындан бек аз зат
берилгенди”, – деб айт.

86.

Биз сюйсек, сеннге ачылгъан затны (Къуранны)
сени джюрегингден кетериб да къоялыр эдик. Сора сени бизден джакъларлай бир
уакил табалмаз эдинг,

87.

Раббинги рахматы болмаса. Ишексиз, Раббинги
уа сеннге чомартлыгъы бек уллуду.

88.

Сен алагъа: “Ма бу Къураннга ушаш бир зат
джарашдырыр ючюн, адам улу да, джин улу да джыйылсала да анга ушаш бир джукъ
эталмазла. Ариу ала биригиб кюрешселе да”, – деб айт.

89.

Биз ма бу Къуранда адамлагъа хар не тюрлю
юлгюлени да тиздик, алай а аланы кёбюсю кяфыр болмай, ангыларгъа унамайды;

90.

ала: “Биз сеннге чыртда ийнанныкъ тюлбюз, сен
бизге джерден уруб чыкъгъан къара суула чыгъаргъынчы,

91.

не финик, джюзюм бачхаларынг болгъунчу,
тюблери бла да сен шоркъулдагъан суу илипинле бардыргъынчы,

92.

не бизге айтыб тургъанынгча, кёкню бир
кесегин тюшюргюнчю, не Аллахны да, мёлеклени да сен бизни аллыбызгъа туура
келтиргинчи,

93.

не сени алтын бла джасалгъан къаланг
болгъунчу, неда сен кёкге чыкъгъынчы. Ариу кёкге чыкъсанг да, сен андан бизге,
къолубузгъа алыб окъурча джазыула келтиргинчи дери, чыртда сеннге ийнанныкъ
тюлбюз”, – дедиле. Сен алагъа: “Мени Раббим бек тазады, къуру келечилик берилген
мен да (сизни кибик) бир адам тюлмеми сора?”, – де.

94.

Алагъа тюз джол келген заманда, аланы анга
ийнаныудан: “Аллах келечи этиб бизни кибик адамнымы джиберди сора?” – деген
сёзлери тыйды, къуру.

95.

Сен алагъа: “Джер юсюнде джашагъанла, (адамла
болмай), рахат джюрюб айланнган мёлекле болсала да, Биз алагъа да келечи этиб,
кёкден мёлекни джибермей къоймаз эдик”, – де.

96.

Сен алагъа: “Мени бла сизни арабызда
шагъатлыкъгъа, Аллах толу джетишеди. Ишексиз, Ол къулларын толу кёрюбдю, толу
хапарлыды”, – де.

97.

Тюз джолгъа, Аллах кимни тюзетсе, къуру ол
тюзеледи. Ол терсейтгеннге уа, Ол кеси болмаса, сен башха чыртда тюзетиучю
табмазса. Къыямат кюн Биз аланы махшаргъа бауурлары бла сокъур, тилсиз, сангырау
халда джыярбыз. Аланы турур джерлери джаханимди. Аны оту мутхуз бола тебрегени
сайын, Биз аны ышырыб барырбыз.

98.

Ол алагъа, Бизни аятларыбызгъа ийнанмай:
“Сора биз чириб, топуракъ болгъандан сора тирилиб, джангыдан халкъмы болурбуз?”
– дегенлери ючюн, хакъларыды.

99.

Сора ала Ол кёклени, джерни джараталгъанны,
алача бир халкъны джаратыргъа кючю джетерин ангыламаймыдыла? Ол алада ишеклик
болмагъан аджалны да буюргъан (туугъан, ёлген). Алай а, ол ассы къауум, къуру
кяфырлыкъдан башхагъа къаршчы болдула.

100.

Сен алагъа: “Раббими (бютеу) хазналарына сиз
ие болсагъыз да, сизни джарлы болабыз деб, къоркъуу тутуб турур эди. Адам улу уа
тоюмсуз джаратылды”, – де.

101.

Муссагъа да Биз тогъуз ачыкъ аятны берген
эдик. Ол Фыргъаууннга баргъан хапарын Бану Исраиллеге бир сорчу сен, (Мухаммад).
Ол (Фыргъауун) анга: “Эй, Мусса, кертиси, сени хыйны кючлеб тура болур деб мени
акъылыма алай келеди”, – деген эди.

102.

Ол да анга: “Кёклени, джерни да Иеси Аллахдан
башха быланы (тогъуз аятны) халкъгъа оюмгъа киши тюшюрмегенин бек иги билесе.
Эй, Фыргъауун! Мен да, сен халек болурса деб, алай оюм этеме”, – дегенди.

103.

Сора Фыргъауун аланы джер юсюнден тюб этерге
мурат этген эди, алай а Биз аны да, нёгерлерин да, барын да суугъа батдыргъан
эдик.

104.

Биз андан сора да Бану Исраиллеге: “Энди,
джер юсюнде рахат джашагъыз, ол сёз берилген къыямат кюн джетсе уа, Биз сизни
барынгы да джоппу джыярбыз”, – деб, билдирген эдик.

105.

Биз аны (Къуранны) хакълыкъны юсюнде
тюшюрдюк, ол да хакъ болуб тюшдю. Сени уа, (Мухаммад), къуру не сюйюмчю, не
къоркъуу хапар айтыучу этиб джибердик.

106.

Къуранны да Биз бёлюб – бёлюб (23 джылны
ичинде) тюшюрдюк. Сен аланы ашыкъмай (рахат, ангылата – ангылата) адамлагъа
окъур ючюн. Аны Биз бек деменгили халда, бёлюб – бёлюб тюшюрдюк.

107.

Сен алагъа (меккачылагъа): “Сиз сюйсегиз
ийнаныгъыз, сюйсегиз ийнанмагъыз, эндиге дери билим берилген къауум (яхудиле,
христианла Тауратда, Инджилде кёрюб туруб) алагъа Къуран аятла окъулгъан
заманда, джерге къабланыб, сакъалларын джерге тиреб, саджде этиб:

108.

“Бизни Раббибиз тазады, берген сёзю толу
тынды, дейдиле”, – деб айт.

109.

Сора ала джылаб, башларын джерге урадыла.
Аятла алагъа къуру буюкъмакъны къошадыла.

110.

Сен алагъа: “Сюйсегиз “Аллах” деб дууа
этигиз, сюйсегиз “Рахман” деб дууа этигиз, Аллахны уа “асмаа ул хуснаа” деб, (эм
ариу атлары) бардыла. Аланы къайсысы бла тилесегиз да башхасы джокъду, (бары да
Бир Аллахны атларыдыла)”, – де. (Мушрикле Мухаммадны Аллахны тюрлю – тюрлю
атларын айтханын эшитиб, аны да кёб аллахлары барды дегендиле. Бу аят аны
хакъында тюшгенди). Намазынгы уллу къычырыб да окъума, шыбырдаб да окъума, ол
экисини ортасын тут.

111.

Сен былай айт: “Махтаула, Кесине не бала,
неда оноуда нёгер алмагъан, учузлукъ джетиб кишиден джакълыкъ излемеген Аллахха
болсун”, – деб. Сен, хаман, Аны уллула.