|
1. |
Алиф. Лаам. Ра. (Бу -) Биз сеннге тюшюрген китаб, сен адам улуну къарангыдан джарыкъгъа чыгъарыр ючюн, сыйлы махтаулу джолгъа да тюзетир ючюн, аланы Раббийлерини буйругъу бла келген, |
|
2. |
кёкледе, джерде не бар эсе бары да Аныкъы болгъан (Аллахданды). Анга ийнанмагъан гяуурлагъа уа, къаты азабны къыйынлыгъы хазырды, |
|
3. |
ахыратдан эсе дуния джашауну сюйгенлеге, адамланы да Аллах джолундан терсейтгенлеге, анга (Къураннга) бир къынгыр затланы излеб кюрешгенлеге. Ол къауум узакъ аджашхан къауумду. |
|
4. |
Биз бир къауумгъа да, аны кесини тилинде айтыб алагъа баям этерлей болмай, бир келечи да джибермедик. Аллах тыйыншлы кёргенин терсейтеди, тыйыншлы кёргенин тюз джолгъа салады. Ол бек Сыйлыды, Акъылманды. |
|
5. |
Биз сейир затларыбызны да бериб, бир заманда Муссаны: “Халкъынгы къарангылыкъдан джарыкъгъа чыгъар, Аллах (буруннгулагъа берген къыйынлыкъ) кюнлени да аланы эслерине сал”, – деб, джиберген эдик. Ишексиз, сабырлыкъ, шукур эталгъанлагъа ма ол затда, ойлашыргъа сейир зат барды. |
|
6. |
Дагъыда Мусса халкъына: “Аллахны сизге этген ашхылыкъларын ангылагъыз! Фыргъауун сизни джашларыгъызны кесиб, тиширыуларыгъызны сау къоюб, къаты азаб берирге излеген заманда, Аллах сизни аны къыйынлыгъындан къалай къутхаргъанын. Ма ол ишде сизге Раббигизден келген, уллу сынам бар эди”, – дегенди. |
|
7. |
Дагъыда Раббигиз Муссагъа: “Сиз шукур эте билсегиз (берген ашхылыгъыма) Мен ант этеме, сизге дагъыда къошуб (кёбейтиб) бермей къоймам, шукур этмесегиз а, ишексиз, Мени азабым сизге къаты болур”, – деб, билдиргенин (эсге ал). |
|
8. |
Мусса алагъа: “Сиз да, джер юсюнде адам улу бары да гяуур болсагъыз да, ишексиз, Аллах а байды (киши керекли тюлдю), Махтаулуду. |
|
9. |
Сизге буруннгуланы, Нухну, Адны, ну халкъларыны, аладан сораланы да хапарлары келмедими сора? Аланы, къуру Бир Аллахдан башха киши билмейди. Алагъа ачыкъ далилле бла келечиле келген заманда, ала (ол халкъла) къолларын ауузларына салыб: “Биз сизни келечилигигизге ийнанмайбыз, ол сиз бизни чакъыргъаннга да (Аллахха) биз керти чайкъалыббыз”, – дедиле. |
|
10. |
Келечиле алагъа: “Сора сиз кёклени, джерни джаратхан Бир Аллахха ишекликми келтиресиз? Ол а сизни (тюз джолгъа салыб) гюнахларыгъызны да кечерге, болджалгъа дери (къыйынлыкъ джибермей) артха да къояргъа излейди”, – деген эдиле. Ала да джууабха: “Сиз да бизни кибик адамласыз. Сиз бизни, къуру аталарыбыз табыныб тургъан затдан тыяргъа излейсиз. Сиз тюз эсегиз, бизге ачыкъ далил келтиригиз”, – дедиле. |
|
11. |
Келечиле да алагъа: “Биз да сизни кибик адамлабыз, алай а Аллах чомартлыгъын кимге сюйсе анга береди. Аллахдан буйрукъсуз, биз сизге далил келтирирге болмаз. Муъминле Бир Аллахха таяныб тохтасынла! |
|
12. |
Бизге Аллахха таянмай турургъа болмаз, нек десенг, Ол бизни тюз джолгъа тюзетгенди. Сиз бизге берген инджиуге да тёзмей мадарыбыз джокъду. Таянчакъ кереклиле, къуру Бир Аллахха таянсынла”, – дедиле. |
|
13. |
Гяуур къауум да алагъа баргъан келечилеге: “Биз сизни не джуртубуздан къыстамай, неда кесибизни динибизге кийирмей къоймазбыз”, – дедиле. Сора Раббийлери да алагъа уахью этиб: “Мен ол ассыланы халек этмей къоймам, |
|
14. |
аладан сора артда сизни ол джерледе джашатмай да къоймам. Ол зат бериллик а, Мени аллымда сюелирине да уялгъан, айтылгъан азабдан да къоркъгъаннгады”, – деб, алагъа хапар берди. |
|
15. |
Келечиле да Аллахдан хорлам тилей эдиле, (Ол да бере эди). Къарышыб тургъан уллу кёллю уа, (сокъураныб) ёкюне эди, |
|
16. |
аны уа аллында, ичгиси, къуру къан, ирин болгъан джаханим сакълайды. |
|
17. |
Ол джутланыб андан уртлар, алай а къарылыб джуталмаз. Тёрт джанындан аны ёлюм (келир), алай а ёлалмаз. Аллында уа аны къаты азаб сакълайды. |
|
18. |
Раббийлерине ийнанмагъанланы къуллукъларыны ушагъаны: бир кюн бир къаты ургъан уллу джел келиб, учуруб, тас этиб ийген кюл кибикди. Сора ала ол къадар кюрешгенлеринден бир зат да табмай къалгъан. Ол а бек терен аджашыуду. |
|
19. |
Сора сен кёклени да, джерни да хакъ бла Аллах джаратханын кёрмеймисе? Ол сюйсе, сизни кетериб орнугъузгъа бир джангы халкъ да къураялыр. |
|
20. |
Ол а Аллахха къыйын иш тюлдю. |
|
21. |
(Кыямат кюн) халкъ бары да Аллахны аллына сюелир. Сора мында онгсуз къауум башчы (уллулукъ излеген) къауумгъа айтыр: “Биз сизге бойсунуб сизни ызыгъыздан бардыкъ, энди сиз бизге, Аллахны азабындан кетерирге бир джукъ бла болушалырмысыз?” – деб. Ала да: “Аллах бизни тюзетген болса, биз да сизни тюзетир эдик. Энди бизге, (сизге да), тёзсек да, тёзмесек да башхасы джокъду, бизни къутхарлыкъ джокъду”, – деб, джууаб берирле. |
|
22. |
Иш (сюд) тыныб бошагъандан сора, шайтан да: “Ишексиз, Аллах сизге кертини сёз берген эди. Мен да берген эдим сизге сёз, алай а арты аллына берген эдим. Мени сизге зорлукъ этер къарыуум джокъ эди, къуру чакъыргъан болмаса, сиз а меннге бойсундугъуз. Энди сиз меннге айыб этмегиз, кесигизге айыб этигиз. Не мен сизге болушалмам, не сиз меннге болушалмазсыз. Ол сиз эртде мени Аллахха тенг этиб, меннге табыныб тургъаныгъызгъа, мен къаршчыма”, – дер. Ишексиз, ол ассылагъа, алагъа уа термилтген азаб хазырды. |
|
23. |
Бир Аллахха да ийнаныб, ашхы къуллукъла да этиб тургъанла, тюблери бла суула баргъан сыйлы джаннетлеге кийирилирле, ала Раббийлерини эркинлиги бла, анда ёмюрлюкге турурла, аланы анда саламлашыулары, къуру бир – бирине тынчлыкъ – рахатлыкъ теджеу болур. (Анда бир – бирине аманлыкъ излеу болмаз). |
|
24. |
Сен билемисе! “Калиматун таййибатун”, – (лаа иляяха илляллах) деген эм ашхы сёзге Аллах къаллай юлгю келтиргенин. Ол, тамырлары джерде кючлю бегиген, бутакълары кёкде джайылыб тургъан бир ашхы терек кибикди, |
|
25. |
Раббисини буйругъу бла тохтаусуз кёгетле бериб тургъан (джай, къыш деб болмай). Аллах адамлагъа быллай юлгю келтиреди. Ала ойлашыб аны эслерине бир алыр эселе уа. |
|
26. |
Хылымылы сёзню (ширкни) ушагъаны да бир аман терек кибикди, джер юсюнден халкъ къурутуб кюрешген, бир джерде да аны тамырлары бегимеген. |
|
27. |
Бир Аллахха ийнаныб тохтагъанланы уа Аллах дунияда, ахыратда да бегиген сёзде тохташдырады, (ийман бла ёлтюреди), терсине ийнаннганланы уа аджашдырады, Аллах ушатханын этеди. |
|
28. |
Сен Аллах берген нигъматланы орнуна кяфырлыкъны алгъанланы, сора халкъларын да къыйынлыкъгъа салыб къойгъанланы кёремисе? |
|
29. |
Аланы кюер джерлери джаханимди. Къалай аман орунду аланы тохташыр джерлери. |
|
30. |
Ала бош затланы Аллахха тенгнге салыб, аланы аллахла этдиле. Башхаланы да Аллахны джолундан аджашдырдыла. (Мухаммад), сен алагъа: “(Дунияда) бир кесекчикни хайырланыгъыз, къайытырыгъыз а, отхады”, – де. |
|
31. |
Меннге ийнаннган къулларыма сен ангылат: намазларына сакъ болсунла, Биз берген рысхыдан таша да, туура да садакъа берсинле, не сатыу – алыу этер мадар болмагъан, не болушурлай бир тенг табылмагъан кюн келгинчи дери. (Ёлгюнчю, саулукъда). |
|
32. |
Аллах кимди десенг, кёклени, джерни да джаратхан, кёкден джауумну да эндирген, аны бла сизге азыкъгъа тюрлю – тюрлю кёгетле битдирген, кесини буйругъу бла тенгизде кемелени джюрютген, аланы сизге ишлетиб тургъан, сизни ючюн къобанланы бардыргъан, |
|
33. |
таймаздан кюнню да, айны да сизге ишлетиб тургъан, кечени, кюндюзню да ишлетиб тургъан, |
|
34. |
хар не кереклигизни берген. Сиз а Аллахны этген ашхылыкъларын санаб санын табмазсыз. Ишексиз, адам деген бек зулмучуду, (ол затланы ангылаб) шукур эте билмейди. |
|
35. |
Дагъыда (ангыла) Ибрахимни тилегенин: “Эй, Ием! Бу шахарны (Меккяны) къоркъуусуз шахар эт, мени да, джашларымы да идоллагъа къуллукъ этмекден кенг эт. |
|
36. |
Я Рабби! Ишексиз, ала (идолла) адам улудан кёблени аджашдырдыла. Мени ызымдан келген, ишексиз, менденди. Меннге тынгыламагъаннга уа, Сен Кечиучюсе, Рахматлыса. |
|
37. |
Эй, Раббибиз! Туудукъларымы бир бёлегин (былайгъа) битимсиз тюзге, сени сыйлы юйюнг Кябаны къатына кёчюрдюм. Эй, Раббибиз! Ала анда намазларын да бир этселе деб. Сен, адамладан джюреклери алагъа аугъанла да болдур, (илешиб, алайын джокълай турурча) тюрлю – тюрлю кёгетле да Сен саугъала. Ала (Сеннге) шукурла этер эселе уа. |
|
38. |
Эй, Раббибиз! Сен, биз джашыргъанны да, ачыкълагъанны да билесе. Не джерде, не кёкде Аллахха таша бир зат да джокъду. |
|
39. |
Мен, къартлыгъымда меннге Исмагъилни да, Исхакъны да саугъалагъан Аллахха махтаула айтама. Ишексиз, Раббим тилегими эшитиучюдю. |
|
40. |
Я Раббанаа! Мени да, туудукъларымдан да намазчыла эт, дууамы да къабыл эт. |
|
41. |
Эй, Раббибиз! Мени да, анамы – атамы да, муъминлени барын да, соруу кюн, Сен кеч”, – деб. |
|
42. |
(Мухаммад), сен: “Ол зулмучуланы Аллах сан этмей (билмей) турады”, – деб, чыртда акъыл этме. Ол аланы, кёзлери аралыб, |
|
43. |
боюнлары созулуб, башлары ёрге бурулуб, кёз кирпиклери джабылмай (аралыб), джюреклери да асыры къоркъгъандан къалтыраб къалгъан (кюннге) артха къоюб турады. |
|
44. |
Мухаммад), сен адамланы къыйын кюнню хапарын айтыб къоркъут. Сора ол кюн зулмучула: “Эй, Иебиз! Бизге бир кесек арт болджал бер, биз ол Сен чакъыргъаннга джууаб берибиз (Сен айтханны этербиз), келечилеринг айтхандан чыкъмазбыз”, – дерле. Алагъа джууабха: “Сиз тюлмю эдигиз, тюрленмей хаман былай (залимлей) турлукъбуз деб, бурун ант этгенле”, – дер. |
|
45. |
Сиз кесигиз да, ары дери кеслерине артыкълыкъ этген къауум джашагъан джерде джашай эдигиз. (Ары дери ол джерледе Аллах чамланыб, тюб болуб кетген халкъланы ызларын ала кёрюб тургъандыла: оюлгъан юйле, шахарла). Биз алагъа къалай этгенибиз сизге баям эди да. Ма Биз сизге (ойлашыргъа) юлгюле келтирдик. |
|
46. |
Ала (мушрикле) эталгъан хыйлаларын этедиле. Аланы хыйлалары тауланы орунларындан тайдырырлай болса да, хыйлалары Аллахха ачыкъды. |
|
47. |
Аллах келечилерине берген сёзюн бузар деб, чыртда сени эсинге келмесин. Ол Кючлюдю, (бойсунмагъандан) дертин алыргъа кючю джетеди. |
|
48. |
Ала, джер башха джерге, кёк да башха кёкге ауушуннган кюн, болгъанны хорлаучу Джангыз Аллахны аллына туура болуб келирле. |
|
49. |
Мухаммад), сен ол кюн, ол чекден чыкъгъанланы сынджырлагъа бирге бугъоуланыб кёрюрсе, |
|
50. |
аланы кёлеклери чайырдан болур, бетлерин да джаханим от джабар; |
|
51. |
ол алагъа Аллах хар джаннга да этгенине кёре джал бергени ючюн. Ишексиз, Аллах а тергеуде бек теркди. |
|
52. |
Ма бу (айтылгъан) халкъгъа барына да сакълыкъ ючюн, Аллахдан джетишген затды. Аллах Бир болгъанын да билир ючюн, акъыл иелери да эсгериб тюшюнюр ючюн. |
