11. Худ

1.

Алиф. Лаам. Ра. Аятлары бегимли болгъан, хар затны ачыкълаучу бу китаб, хар
неден да хапарлы, Акъыл Иесинденди,

2.

сиз Аллахдан
башхагъа табынмаз ючюн. (Мухаммад, сен алагъа): “Мен да, ишексиз, сизге
къоркъутуучу да, сюйюмчю айтыучу да болуб,

3.

сиз
Раббигизден кечмеклик тилеб, Анга (бойсунуб) бурулсагъыз деб, Ол да сизге бир
болджалгъа дери хар тюрлю чомартлыгъындан берир эди деб, терсине бурулуб
кетсегиз, а Мен сизге Уллу кюнню азабындан къоркъама деб,

4.

сизни
барырыгъыз да Аллахны аллынады деб, Аны уа хар неге да къудрети джетеди деб,
билдире келгенме”, – (деб айт).

5.

Ишексиз, ала
кёкюреклерин къаты къысыб, ичлеринде болгъан затны Аллахдан джашырыргъа дыгалас
этедиле. Аллах а ала кийимлери бла юслерин джабхан затны да, ала бастыргъанны
да, ачыкъ этгенни да билибди. Ишексиз, Ол джюреклени ичлерин билиб тургъан –
Аллахды.

6.

Азыгъы
Аллахны бойнуна болмагъан, джер юсюнде бир деб бир джан джокъду. Ол аланы джерде
тургъан заманларын да, артда барлыкъ джерлерин да билибди. Хар зат да буйрукъ
китабда ачыкъ джазылыбды.

7.

Ол (Аллах)
аллайды, алты кюнню ичине кёклени да, джерни да джаратхан, Аны тахтасы да (Ол
аланы джаратхынчы) сууну юсюнде болгъан. Сизни арагъызда этген ишинде къайсыгъыз
ашхыракъ болур деб, сизни сынар ючюн, аланы (джаратхан). Сен алагъа: “Ишексиз,
ёлгенден сора тирилмей къалмазсыз”, – десенг, ол ийнанмагъан къауум: “Бу ачыкъ
кёзбауду, ёзге зат тюлдю”, – демей къоймаз.

8.

Сора Биз
алагъа азаб бермей, бир кесек заманнга артха къойсакъ а ала: “Аны (Аллахны) азаб
бериуден ким тыйыб турады”, – демей къоймазла. Ол ала хыликке этиб тургъан кюн
келсе уа, ала андан къутулур мадар табарламы сора? Андан аланы ким сакълар сора?

9.

Биз биринчи
адамгъа рахматыбызны чайнатыб, сора аны ызына алсакъ, ишексиз, ол тюнгюлюб кяфыр
болады.

10.

Къыйынлыкъла
кёргенден сора ашхылыкъны чайнатсакъ а ол, ишексиз: “Къыйынлыкъларым кетдиле
менден”, – деб, къууанчлы болуб, ёхтемленеди. (Адам улуну кёбюсюню къылыгъы
алайды),

11.

къуру
сабырлыкъ салыб, ашхы къуллукъла да этиб тургъанла болмаса. Ол къауум а, алагъа
кечмеклик да, уллу джал да хазырланыб тургъан къауумду.

12.

(Мухаммад),
аланы: “Анга (Мухаммадха кёкден) бир хазна тюшсе эди, неда аны биргесине мёлек
келсе эди”, – деген, ассы сёзлери ючюн джюрегинг да къысыб, сеннге Аллахдан
ачылгъан буйрукъну бир бёлек джерин къоюб олтурурса! Сакъ бол! Ишексиз, сен къуб
– къуру ауаз айтыб къоркъутуучуса. Хар затха да Аллах кесиди Уакил.

13.

Неда ала:
“Мухаммад бу Къуранны кеси джанындан чыгъарды”, – дей эселе, сен алагъа: “Алай
эсе, сиз да аныча, бир он суура джарашдырыгъыз, болушлукъгъа уа Аллахдан
къалгъанланы барын да чакъырыгъыз, сиз керти айта эсегиз”, – де.

14.

Сора ала
сизге аны баджаралмасала, билигиз, ол Аллахны кесини билими бла тюшгенин,
джангыз Ол болмаса, табыныргъа башха аллах болмагъанын. Сора сиз Анга бериллик
тюлмюсюз?

15.

Кимле дуния
джашауну да, аны омакълыгъын да излеселе, Биз алагъа излеген затларын (дунияда)
толу берирбиз, аланы джукълары кем этилмез. (Къайгъысы дуния болса).

16.

Алагъа уа
ахыратда, къуру джаханим от болмаса, юлюш джокъду. Ала кюрешген затлары зыраф
болгъан, этген къуллукълары да тас болгъан къауумдула.

17.

Сора
Раббисинден келген ачыкъ джорукъну юсюнде да болуб, Андан (Аллахдан) келген
биреу да (Джабраил) аны (Къуранны) окъуб шагъатлыкъ эте, ары дери халкъгъа джол
кёгюзте рахматха келген Муссаны китабы (Таурат) да (шагъатлыкъ эте), ала кеслери
да анга ийнаныб болгъанла бла, сора анга ийнанмай къаршчы болуб, кеслерине да
къуру (джаханим) от сёз берилиб, тургъан къауумла тенгмидиле? (Мухаммад), сен бу
Аллахдан болгъанына аз да чайкъалма. Ишексиз, ол сени Раббингден келген хакъды.
Алай а адамланы кёбюсю анга ийнанмайды.

18.

Сора Аллахха
кеси джанындан ётюрюклени джарашдырыргъа кюрешгенден ассы кимди? Ала
Раббийлерини аллына туура болуб келген заманда шагъатла: “Ма была Раббийлерине
джалгъанны айтхан къауумдула”, – дерле. Аллахны налаты уа залимлеге тюлмюдю
сора?

19.

Ол адамланы
Аллахны джолундан терсейтиб, анга (диннге) бир къынгыр затланы айтыргъа
кюрешгенлеге, кеслери ахыратха да ийнанмай?

20.

Ала джер
юсюнде кишиге джукъ эталмазла. Аллахдан башха кеслерине джан аурутургъа бир шох
да табалмазла. Ала айтылгъанны эшитмегенлери ючюн, кёзлери да джукъ кёрмегенлери
ючюн, азаблары эки къат болур.

21.

Ол къауум
кеси кесин джарлы этди. Ол ала кеслери чыгъарыб кюрешген затладан алагъа хайыр
болмаз.

22.

Ахыратда уа
ала эм джарлы къауумдан болурларына сёз джокъ.

23.

Ол бир
Аллахха ийнаныб, ашхы къуллукъла да этиб, Раббийлерине джюреклерин да ийилтиб,
(джашагъанла) джаннет иелеридиле, ала анда ёмюрге турурла.

24.

Ол эки
къауумну юлгюсю сокъур бла сангырау, кёрген бла эшитген кибикди. Ол экиси уа
тенгмидиле, сиз аны бир эсгералмаймысыз сора?

25.

Биз Нухну да
бурун, халкъына келечи этиб, ийген эдик. Ол алагъа: “Ишексиз, мен сизге Аллахдан
ачыкъ сакълыкъ келечиме,

26.

сиз бир
Аллахдан башха джукъгъа табынмагъыз, мен сизге уллу азаб берилген кюнню къыйын
азабындан къоркъама”, – деб, баргъан эди.

27.

Аны
халкъындан ийнанмагъан башчы къауум: ” Сен да, къуру бизни кибик бир адамса деб
билебиз. Биз билген бла сени ызынгдан, къуру сыйсызларыбыз барадыла. Сизни
бизден артыкъ сыйыгъыз барды, деб билмейбиз, алай а сиз ётюрюкчюле болурсуз деб,
умут этебиз”, – деген эди.

28.

Нух алагъа:
“Эй, халкъым! Мен сизге Иемден ачыкъ, керти затны келтирген эсем а? Ол меннге
рахматындан берген эсе уа? Сиз да сокъурла болуб тура эсегиз а? Биз сюймей эсек,
зор бламы кийирликсиз динигизге сора?

29.

Эй, халкъым!
Сизни тюз джолгъа чакъыргъаным ючюн, мен сизден рысхы тилемейме. Меннге джал
къуру Аллахдан болур. Иелери бла тюбешиуню бегите тургъан ийнаннганланы
къыстарыкъ тюлме мен. Сиз а мен билгеннге кёре, къарангы къауумсуз.

30.

Эй, халкъым!
Мен ийнаннганланы къыстасам, мени Аллахдан ким сакълар? Сиз бир кесек сагъыш
этиб эсгералмаймысыз сора?

31.

Мен сизге:
“Аллахдан келген хазналарым барды”, – демейме. Не ташаны билеме, не мёлекме
демейме. Неда ол сизни кёзюгюзге эрши кёрюнюб тургъан къауумгъа Аллах, чыртда
джукъ саугъаламаз деб, айтмайма. Аланы ичлеринде не болгъанын Аллах бек иги
биледи. Ол себебден, мен алагъа джукъ айтсам, зулмучу къауумдан болурма”, –
деген эди.

32.

Ала да: “Эй,
Нух! Сен бизни бла кёб дулашдынг. Сен керти айта эсенг, ол бизге берген сёзюнгю
(суу басыуну) болдур”, – деген эдиле.

33.

Ол да
алагъа: “Аллах айтса, Ол аны сизге бермей къоймаз. Ол келсе сиз бир джукъ да
эталмазсыз.

34.

Аллах сизни
терсейтирге тебресе, мен не къадар ауаз айтыб кюрешсем да, ауазым сизге хайыр
бермез. Ол сизни джаратхан Иегизди, барынг да Аны аллына къайытырсыз”, – деген
эди.

35.

Неда ол
къаршчыла: “Ол (Къуран) Мухаммад аны кеси джанындан чыгъаргъан затды”, –
дейдиле. Сен алагъа: “Мен аны кеси джанымдан чыгъаргъан эсем, аны гюнахы
меникиди. Ол сиз батыб тургъан гюнахдан а, мен кенгме”, – де.

36.

Биз Нухха:
“Сени къауумунгдан, ол ийнаныб тургъанла болмаса, ёзге ийнанныкъ джокъду. Ол
ийнанмагъанланы ишлери ючюн, кесинги къыйнама.

37.

Бизден
буйрукъ бла, сен Бизни кёз туурабызда бир кеме ишле. Ол зулмучуланы хакъындан а
Мени бла сёлешген да этме. (Алагъа тилек этме). Ала, ишексиз, суугъа
батдырылырла”, – деб, билдирген эдик.

38.

Сора ол кеме
ишлеген эди. Аны къауумуну башчылары аны къаты бла ётгенлери сайын, аны хыликке
эте болдула. Сора Нух алагъа: “Сиз бизни (бюгюн) хыликке эте эсегиз, (артда) ол
сиз бизни хыликке этген кибик, ишексиз, биз да этербиз сизни хыликке.

39.

Сора сыйсыз
азаб кимге келгенин, таймаз азаб кимни тутарын ангыларсыз”, – деди.

40.

(Ала ол
халда) Бизден буйрукъ келгинчи, печ да джаныб тебрегинчи (Аллахны ачыуу
джетгинчи) тургъан эдиле. Сора Биз Нухха: ” Ары (кемеге) джаныуарланы барындан
да экишер (эркек бла тиши), ол эртдеден (суугъа батаргъа) сёз берилиб
тургъанладан ёзге, ахлуларынгдан ийнаннганланы да ал”, – деб, буйрукъ берген
эдик. Аны биргесине ийнаннганла уа, ала бир кесек эдиле.

41.

Нух алагъа:
“Аллахны аты бла минигиз. Бу Аны аты бла джюзюб, Аны аты бла тохташыр. Ишексиз,
Раббим бек кечиучюдю, рахматлыды”, – деген эди.

42.

Сора ол
кеме, ала бла бирге, таула кибик толкъунлада джюзюб тебреген эди. Сора Нух кеси
джангыз тургъан джашына: “Эй, джашым! Мин сен да бизни бла, кяфыр къауум бла
къалыб кетме”, – деб, таууш этген эди.

43.

Ол да:
“Тауну башына чыкъсам, ол сакълар мени суудан”, – деген эди. Нух да анга:
“Аллахны буйругъундан бюгюн къутулур киши джокъду, къуру Аллах джазыкъсыннган
адам болмаса”, – деген эди. Ала алай эте тургъанлай, толкъун уруб аланы араларын
бёлген эди. Сора ол да суу тюбюнде къалгъан эди.

44.

Сора
Аллахдан: “Эй, джер! Сен сууну джут! Эй, кёк! Сен да джауумунгу тый”, – деб
буйрукъ болгъан эди. Сора суу саркъыб, Аллахны буйюругъу да тыныб, кеме Джуди
тауну башына тюшген эди. Ол зулмучулагъа да: “Ала Аллахны рахматындан къалай
узакъ эдиле”, – деб, айтылды.

45.

(Аллында)
Нух а Раббисине: “Эй, Раббим! Мени джашым ахлуларымы бириди. Сен сёз берген
эдинг да, (мени ахлуму къутхарыргъа), Сени сёзюнг а хакъды да! Хукму этиучюлени
эм ашхысы Сенсе”, – деб, таууш этген эди.

46.

Аллах да
анга: “Эй, Нух! Ол сени ахлунг тюлдю. Ишексиз, аны иши джараусузду. Билиминг
болмагъан затны Менден тилей турма. Мен сеннге ауаз айтама, сен джахилледен
болмаз ючюн”, – дегенди.

47.

Нух да: “Эй,
Раббим! Ишексиз, мен Сенден билимим болмагъан затны тилемекден, Сени бла
сакъланама. Энди Сен мени кечмесенг, джазыкъсынмасанг мен керти насыбсызладан
болурма”, – деген эди.

48.

Аллах
джууабха: “Эй, Нух! Сеннге да, биргенге болгъан къауумгъа да Бизден саламатлыкъ,
берекетле болгъан халда тюш (кемеден). Энди (сенден сора) Биз алагъа джашауларын
аламат этген, гюнахлары ючюн Бизден алагъа азабла берилген халкъла да келирле”,
– дегенди.

49.

(Мухаммад),
ма бу не сен, не сени халкъынг эндиге дери билмеген таша хапарладанды. Тёз,
ишексиз, ахыры хорлам Аллахдан къоркъгъанланыкъыды.

50.

Адны
къауумуна да Биз къарнашлары Худну джиберген эдик. Ол алагъа: “Эй къауумум! Бир
Аллахха къуллукъ этигиз, андан башха сизге аллах джокъду, сиз табыннганла, къуру
кесигиз чыгъаргъанладыла.

51.

Эй, халкъым!
Мен аны ючюн сизден хакъ тилемейме. Мени хакъым къуру мени джаратхандан болур.
Сиз анга бир сагъыш этмеймисиз сора?

52.

Эй, халкъым!
Сиз Иегизден кечмеклик тилегиз, сора анга бурулугъуз, ол заманда Ол сизге кёкден
джауум айландырыр, къарыуугъузгъа да къарыу къошар. Ассыла болуб менден ары
бурулмагъыз” – дегенди.

53.

Ала да: “Эй,
Худ! Сен бизге ачыкъ далил келтиралмайса, сени сёзюнг бла, биз аллахларыбызны
къояллыкъ тюлбюз, биз сеннге ийнанмайбыз.

54.

Бизни
аллахларыбыздан сеннге бир зараны джетген бар болур деб, биз ажымсызбыз”, –
деген эдиле. Худ да алагъа: “Мен ол сиз табыннган затладан узакъ болгъаныма,
ишексиз, Аллах шагъатды, сиз да болугъуз шагъат,

55.

меннге
эталгъан хыйлаларыгъызны барын да аямай этигиз, мени ючюн деб, артха салмагъыз.

56.

Мен а,
ишексиз, мени да, сизни да Раббигизге таянама. Ол кекелинден тутуб турмагъан бир
деб бир джан джокъду. Мени Раббим, ишексиз, тюз джолну юсюндеди.

57.

Сиз андан
джанласагъыз а мен сизге, къуру аманатымы джетдиреме. Мени Раббим а сизни
орнугъузга бир башха халкъны да келтиралыр. Сиз а Анга бир заран эталмазсыз.
Ишексиз, хар зат да Раббими къолундады”, – деген эди.

58.

Сора
буйругъубузну заманы келгенинде, Биз Худну да, аны бла бирге ийнаннганланы да
рахматыбыз бла къутхардыкъ. Биз аланы бек аман азабдан къутхаргъан эдик.

59.

Адны къаууму
уа Раббисини аятларына къаршчы болуб, Аны келечилерине да бойсунмай, къарышыб
тургъан зулмучу тамадалагъа багъыннган эдиле.

60.

Алагъа
дунияда да, ахыратда да тохтаусуз налат барыб турур. Ол къыйынлыкъ алагъа Адидле
Раббийлерине ийнанмагъанлары ючюн келмедими сора? Худну къаууму – Адидле Аллахны
рахматындан узакъ болмазламы сора?

61.

Семудну
къауумуна да къарнашлары Салихни джиберген эдик. Ол алагъа: “Эй, халкъым! Бир
Аллахха къуллукъ этигиз, Андан башха сизге аллах джокъду. Ол сизни топуракъдан
джаратыб, аны юсюнде сизге джашау ёмюр берди. Ол себебден Андан кечмеклик
тилегиз (ширк ючюн), ызы бла Анга аллыгъызны буругъуз. Ишексиз, мени Раббим
джууукъду, (тилегенлеге) джууаб бериб разы этиучюдю”, – дегенди.

62.

Ала да анга:
“Салих, эндиге дери, биз сеннге акъыллы адам болурса, деб ышаныб тургъан эдик.
Энди сен бизни аталарыбыз табыныб келген затдан тыяргъамы излейсе? Ол сен бизни
чакъыргъан затха (Аллахха) биз экилибиз?” – дегендиле.

63.

Салих да
алагъа: “Эй, халкъым! Къалай кёлюгюзге келеди, мен Иемден келген ачыкъ бегимли
затны юсюнде болуб, Ол да меннге рахматындан бериб, мен да Аны буйругъуна ассы
болсам, мени Аллахдан сакълаялыр киши бармыды сора? Сиз меннге насыбсызлыкъдан
ёзге джукъ къошалмазсыз.

64.

Эй, халкъым!
Бу Аллахны тюесиди (сизге сынаргъа берилген), аны Аллахны джеринде эркин
отламагъа къоюгъуз, анга заран джетдирмегиз. Алай болмаса, сизни аман азаб
къысха тутар”, – дегенди.

65.

Алай а ала
аны синнгирлерин кесген эдиле, (ёлтюрген эдиле). Салих да алагъа:
“Арбазларыгъызда юч кюнню хайырланыгъыз. Ишексиз, ол Аллахны сизге берген
сёзюдю”, – дегенди.

66.

Сора алагъа
Бизни айтхан буйюругъубузну болджалы джетгенинде, Салихни да, аны бла бирге
ийнаннганланы да рахматыбыз бла ол кюнню сыйсызлыгъындан къутхаргъан эдик.
Ишексиз, сени Раббинги къарыуу уллуду, неге да къолундан келеди.

67.

Сора ол ассы
къауумну бир къаты къычырыкъ тутуб, ала юйлеринде тёрт бюклениб (къырылыб)
къалгъан эдиле,

68.

ала чыртда
алайда джашамагъан кибик. Ол семудчула уа Иелерине къаршчы тюлмю эдиле сора?
Аллахны рахматындан кенг болсунла ала.

69.

Бир джолда
сюйюмчю айта Ибрахимге Бизни келечилерибиз келген эдиле. Сора ала анга: “Салам”,
– деген эдиле. Ол да: “Салам”, – деб, джууаб берген эди. Сора ол алагъа эрлей
бир къууурулгъан бузоу этни алыб келди.

70.

Сора ол
аланы ашха узалмагъанларын кёргенинде, ала къонакъла болмагъанларын ангылаб,
джюрегине къоркъуу келген эди. Ала анга: “Къоркъма, Биз, ишексиз, Лутну халкъына
джиберилгенбиз”, – дедиле.

71.

Сора ол
кёзюуде Ибрахимни къатыны да алайда ёре сюелиб кюле тургъанлай, Биз анга
Исхакъны да, аны ызындан джашы Якъубну джаратылырларыны сюйюмчюсюн да айтхан
эдик.

72.

Сора ол да:
“Ой, меннге къыйынлыкъ, мен бир къарт къатын, мени эрим – бу да бир къарт, мен
сабий къалай табарма сора? Ишексиз, бу уа бек сейир ишди”, – деди.

73.

Ала да анга:
“Сен Аллахны буйругъунамы сейирсинесе сора? Эй, юй иелери! Сизге Аллахны
рахматы, Аны берекети да болсун, ишексиз, Ол махтаулуду, чомартды”, – дедиле.

74.

Сора
Ибрахимни къоркъгъаны кетиб, ол къууанч хапарны да эшитгенинде, Лутну
къауумунуну юсюнден, ол Бизни бла даугъа кирген эди. (Мёлеклеге, сабыр этигиз,
энтда бир кесек къарагъыз деб).

75.

Ишексиз,
Ибрахим а джууаш, джумушакъ, ийилиучю эди.

76.

Сора ала да:
“Эй, Ибрахим! Бу ишингден къайыт (дауну къой), бу азаб, ишексиз, Раббингден
келген буйрукъду. Ол алагъа къайытмаздан (амалсыз) келир”, – дегендиле.

77.

Сора Бизни
келечилерибиз (мёлекле) Лутха келген заманда, ол джунчуб, джюрегин да къайгъы
тутуб, (къонакъларына къайгъылы болуб): “Ма бу меннге къыйын кюн болду”, – деди.

78.

Лутха уа аны къаууму чабышыб джетген эдиле.
Ала аман ишле этиучю къауум эдиле, (эркишиле бла зийна этиб). Сора Лут алагъа:
“Эй, халкъым! Магъыз, мени къызларымы алыгъыз, сизге (эркишиледен эсе), ала
тазаракъдыла, Аллахдан къоркъугъуз, къонакъларыма тийиб мени мыдах этмегиз,
ичигизде, тюз ангылагъан, бир да къуруса да бир адам джокъмуду сора?” – деген
эди.

79.

Ала да анга: “Бизге сени къызларынг керек
болмагъанын сен бек иги билесе. Ишексиз, сен не излегенибизни билесе”, – деген
эдиле. (Мёлекле джаш сыфатда келгендиле Лутха).

80.

Сора ол алагъа: “Ай, медет! Мени сизге кючюм
бир джетсе эди. Неда (сизден къутулургъа) бир деменгили таяныр джерим болса
эди”, – дегенди.

81.

Ала (мёлекле) Лутха айтхан эдиле: “Эй, Лут!
Биз сени Иенги келечилерибиз (къоркъма), ала чыртда сени къатынга да келелмезле.
Сиз, биринг да, чыртда, артынга къарамай, кече къарангыда, къатынынгдан ёзге
ахлунгу да алыб (элден) чыкъ. Ишексиз, алагъа келген къыйынлыкъ анга да келир.
Аланы болджаллары тангнга дериди. Эртденблагъа дери уа хазнамыды”, – деген
эдиле.

82.

Сора болджал джетиб, Бизни буйругъубуз
келгенинде, Биз аланы баш – тюблерине айландыргъан эдик. Юслерине къаты
топуракъдан, тохтаусуз джауум джаудургъан эдик,

83.

сени Раббинги джанында тамгъа салыннган
(ташла). Ол джауум башха ассылагъа да алай узакъ тюлдю.

84.

Мадияннга да къарнашлары Шогъайыбны джиберген
эдик. Ол алагъа: “Эй, халкъым! Бир Аллахха къуллукъ этигиз, сизге андан башха
табыныр аллах джокъду. Ёлчеде, базманда да джукъну кем этмегиз. Ишексиз, мен
сизни къаллай игилик этгенигизни кёрюб турама, къуршалаб азаб тутхан кюнню
къыйынлыгъындан къоркъама сизге.

85.

Эй, халкъым! Ёлчеде, базманда тюзлюк бла
(алдамай) аны толу этигиз, адамланы затларын кем этмегиз, джер юсюнде
бузукълукъну джаймагъыз.

86.

Аллах джанында ёмюрлюкге къалыб кетген
(сууаблыкъ) хайырлыды сизге, ийнана эсегиз. Мен а сизге къараул тюлме, (къуру
айтыучума)”, – дегенди.

87.

Ала да: “Эй, Шогъайыб! Сен (Аллахха) тилек
этиб, аталарыбыз табыныб келген затдан тыяргъамы, не уа биз сюйгенибизча
джюрютген рысхыбызгъа да оноу этергеми излейсе сора? Ишексиз, сен тамам джууаш,
тюз адамса да”, – дегендиле.

88.

Шогъайыб алагъа: “Эй, хъалкъым! Сизни
акъылыгъызгъа къалай келеди, мен Раббимден келген тюз джолда эсем а, Ол меннге
насыб этиб, ариу юлюш берген эсе уа? Мен сизге кери ургъан затны, арты – аллына
этер муратым джокъду, мен сизге, къуру къолумдан келген чакълы бир игилик,
джарашыулукъ излейме. Ишиме онг берлик, къуру Аллахды, мен Анга таянама эмда
Анга багъынама.

89.

Эй, хъалкъым! Меннге къаршчы болууугъуз,
сизге не Нухну къауумуна, не Худну къауумуна, не Салихни къауумуна келген кибик
къыйынлыкъ келтириб къоймасын! Лутну къаууму уа сизден алай узакъ тюлдю.

90.

Раббигизден (ширкге) кечмеклик тилегиз, андан
сора бир Аллахха бурулугъуз. Ишексиз, Раббим а джумушакъды, сюймеклиги да
уллуду”, – дегенди.

91.

Ала да: “Эй, Шогъайыб! Сен айтхан затланы биз
кёбюсюн ангыламайбыз, бизни арабызда сени сыйынг да джокъду.Сени атауул хатеринг
болмаса, биз сени ташла бла тюймей къоймаз эдик. Сен бизден онглу болуб
турмайса”, – дегендиле.

92.

Шогъайыб алагъа: “Эй, халкъым! Аллахдан эсе,
сизге мени тукъумумму багъалыды сора, сиз Аны алай артыгъызгъа атыб тутарлай.
Ишексиз, Раббим сизни этген ишлеригизни тёгерегинден къуршалабды.

93.

Эй, халкъым! Сиз да орнугъузда (бурунча
къуллукъ) этигиз, ишексиз, мен да (кесимча) этейим. Сора сыйсыз азаб кимге
келирин кёрюсюз, алдауукъчу ким болгъанын да билирсиз. Сиз да сакълаб туругъуз,
мен да сизни кибик сакълаб турайым”, – дегенди.

94.

Сора Биз буюргъан (заман) джетгенинде, Биз
Шогъайыбны да, аны бла бирге ийнаннганланы да рахматыбыз бла къутхаргъан эдик.
Сора ол ассы къауумну уа (кёкден) къаты къычырыкъ тутхан эди. Ала джашагъан
юйлеринде огъуна къабланыб, къырылыб къалгъан эдиле,

95.

ары дери чыртда алайда джашамагъан кибик.
Семудчула тас болгъан кибик, Мадиян халкъына да тас болургъа хазнамы керек эди,
(ала да болгъан эдиле).

96.

Аны кибик, Биз Муссаны да ачыкъ аятла да,
далилле да бериб джиберген эдик

97.

Фыргъаууннга да, аны бий башчыларына да. Сора
ала Фыргъауунну буйругъуна бойсуннган эдиле. Фыргъауунну буйругъу уа, тюз тюл
эди.

98.

Къыямат кюн Фыргъауун алчы болуб, къауумун
джаханимни отуна алыб барыр, сюрюуню суу ичирирге алыб баргъанча. Къалай аман
тукъум барыуду ол а.

99.

Бу дунияда да, къыямат кюн да аланы
ызларындан (тохтаусуз) налат баргъанлай турур. Ол аланы ызларындан баргъан а, ол
къалай аман затды!

100.

Ма была, Биз
сеннге айтхан (миллетлери тюб болгъан) эллени хапарларыды. Аладан (ол элледен)
сау тургъанла да бардыла, тюб болуб кетгенле да бардыла.

101.

Алагъа
артыкълыкъ Биз этмеген эдик, алай а ала кеслерине артыкълыкъ этген эдиле.
Раббинги буйрукъ кюню келгенинде, бир Аллахны къоюб, ол ала табыннган аллахлары
алагъа бир зат бла да болушалмадыла, аланы, къуру къыйынлыкъгъа теберген
болмаса.

102.

Зулмучу
эллени, Раббинги азабха тутууу ма алайды. Ишексиз, аны азабха тутууу бек
къатыды.

103.

Ахыратны
азабындан къоркъгъаннга, ишексиз, ма ол затда сейирлик (оюм) барды. Ол халкъла
джыйылгъан кюндю. Ол а халкъла бары да бир – бирине къараб, туура болгъан кюндю.

104.

Биз аны
(къыямат кюнню), къуру бир санау болджалгъа артха къоюб турабыз.

105.

Сора ол
келген кюн, бир джан да Аллахдан эркинликсиз сёлешалмаз. Ол, бир къауумла
насыбсыз, бир къауумла насыблы болгъан кюндю.

106.

Насыбсыз
къауумну болуру уа – отдады. Ала анда (эшек ичин тартыб къычыргъанча), къычырыкъ
– сыйыт этерле.

107.

Сени Раббинг
алагъа бир башха тюрлю оноу этмесе, ала анда ёмюрге, кёкле да, джер да тургъан
чакълы бир заманны турурла. Ишексиз, Раббинг а не сюйсе, аны этеди.

108.

Насыблы
къауум да, сени Раббинги бир башха тюрлю ушатханы болмаса, джаннетде кёкле, джер
да тургъан чакълы бирни, ёмюрге анда турурла. Бу уа арты юзюлмеген саугъады.

109.

Аланы
къуллукъ этген затлары, (Мухаммад), сени акъылынгы чакъмасын. Ала да, ары дери
аланы аталары табыннганча, табынадыла (идоллагъа). Ишексиз, Биз аланы юлюшлерин
кем этмей, толу берирбиз.

110.

Биз (бир
заманда) Муссагъа да берген эдик китаб. Алай а аны (къаууму) аны юсюнде тартыш
болгъан эдиле. Эртдеден алагъа Раббинги (буюруб) бошаб тургъан сёзю болмаса,
аланы сюдлери битиб къалыр эди. Ала уа ол затха (Тауратха) ишекли болуб, бек
чайкъалыбдыла.

111.

Ишексиз,
сени Раббинг аланы барына да, этгенлерине кёре, толу хакъларын берир. Ол аланы
этген ишлеринден толу хапарлыды.

112.

(Мухаммад),
сеннге буюрулгъаныча тюз тур (хакъдан таймай), сени бла бирге тауба этгенле да.
Сиз чекден чыкъмагъыз. Ишексиз, Ол сизни не этгенигизни кёрюбдю.

113.

Сиз терс
адамла таба аумагъыз, (ала джанлы болмагъыз) ол заманда сизге джаханим от
джетер. Сизге Аллахдан башха джан аурутуб, болушурлай бир шох да табылмаз.

114.

Сора сен
кюнню эки къыйырында да, кечени ал кёзюулеринде да намаз къыл. Ишексиз, иги ишле
аман ишлени кетериб къоядыла. Эсине алыб эсгералгъаннга ма бу ауазды.

115.

(Мухаммад),
тёз! Ишексиз, Аллах игилик этиучюлени хакъларын зая этмез.

116.

Къуру Биз
къутхаргъан бир кесекчик болмаса, айхай, сизге дери джашагъан тёлюледе джер
юсюнде бузукълукъну тыйгъанла болсала уа! Алай а ол ассыла дуния зауукъну
ызындан сюребиз деб, чекден чыгъыб кетген эдиле.

117.

Сени
Раббинг, халкъы тюз адамла бола тургъанлай, бир элни да артыкълыкъ бла халек
этиучю тюлдю.

118.

Сени Раббинг
сюйсе, адамланы барын да бир миллет (бир дин) этиб да къоялыр эди. Алай а (аны
ангыламай) ала тохтаусуз (динни юсюнден) тартышыб турадыла,

119.

къуру
Раббинг джазыкъсыннганладан къалгъанла. Аланы уа, Ол (сынар ючюн) джаратханды.
Сени Раббинги: “Мен джинле бла, адамла бла, аланы бары бла да джаханимни
толтурмай къоймам”, – деген сёзю толу болур ючюн.

120.

Санга бурун
келечилени хапарларын айтханыбызны себеби, аны бла Биз сени джюрегинги бегитир
ючюндю, ала бла бирге сеннге хакъ да, ауаз да, муъминлеге эсге алыр зат да
келгенин билдире.

121.

Ийнанмагъанлагъа уа (Мухаммад): “Сиз да (этгенигизча) орнугъузда къуллукъ
этигиз, биз да (кесибизча) орнубузда этейик,

122.

сиз да
(артын) сакълаб туругъуз, биз да сакълаб турайыкъ”, – де.

123.

Кёклени,
джерни ташалары, къуру Аллахха ачыкъды. Ишле бары да, къуру Аны эркинлигиндеди.
Ол себебден сен, къуру Анга къуллукъ эт, къуру Анга таяныб тохта. Сизни этген
ишлеригизге Раббинг сансыз тюлдю (кёрюбдю).