1. |
იკითხე, შენი ღმერთის სახელით, რომელმაც გააჩინა ! |
2. |
მან გააჩინა ადამიანი შედედებული სისხლისგან ! |
3. |
იკითხე! ღმერთი შენი უსასრულო კეთილშობილების პატრონია, |
4. |
რომელმაც კალმით (წერა) შეასწავლა! |
5. |
შეასწავლა ადამიანს ის, რაც მან არ იცოდა! |
6. |
არა! უეჭველად, ადამიანი გაამაყდება, |
7. |
რამეთუ ხედავს, რომ გამდიდრდა! |
8. |
უეჭველად, შენი ღმერთისკენ უნდა მიიქცეს ყველაფერი! |
9. |
გინახავს კი ის, ვინც უკრძალავს, |
10. |
როცა ლოცულობს მსახური? |
11. |
გიფიქრია თუ არა, იქნებ ის (მსახური) ჭეშმარიტ გზას ადგას, |
12. |
ან იქნებ სათნოებას უკარნახებს? |
13. |
რას იტყვი, იქნებ უარყოს (შუამავალი) და სარწმუნოებას ზურგი აქციოს?! |
14. |
განა არ იცოდა, ალლაჰი (მას) რომ ხედავდა? |
15. |
მაგრამ არა! თუ არ მოიშლის, დიახაც, რომ ვითრევთ ქოჩრით ! |
16. |
იმ მატყუარას, ცოდვილს ქოჩრით ვითრევთ! |
17. |
დაე, მოუხმოს თავის სათათბიროს! |
18. |
ჩვენ მოვუხმობთ მრისხანე ზეციურ მცველებს! |
19. |
მაგრამ არა! არ დაემორჩილო მას, არამედ სეჯდე აღასრულე და მასთან (ღმერთთან) დაახლოებას ეცადე! |