1.	ვფიცავ, ლეღვსა და ზეთისხილს!
2.	და სინას მთას!
3.	და ამ ქალაქს, დაცულს (უსაფრთხოს)!
4.	უეჭველად, ჩვენ ადამიანი „საუკეთესო ფორმად“ გავაჩინეთ!
5.	მერე კი ვაქციეთ იგი უმდაბლეს საფეხურზე!
6.	გარდა იმათი, რომელთაც ირწმუნეს და ჰქმნეს სიკეთენი. მათთვისაა ჯილდო ულევი!
7.	(ო, ადამიანო!) მაშ, შენ ამის შემდეგ რა გემართება, რომ ჭეშმარიტ სარწმუნოებას ცრუდ რაცხავ?
8.	განა არ არის ალლაჰი სამართლიანი მსაჯული მსაჯულთა შორის?